TTC

Heb even de haakjes aangevuld, anders word je dat misschien aangewreven als een zonde.

Blijkbaar toch anders dan ik dacht, zwarte verf kun je maken door op een palet gelijke hoeveelheden rode, gele en blauwe verf te mengen. Je kunt tevens complementaire kleuren mengen, zoals blauw en oranje, rood en groen of geel en paars. Door blauw en bruin te mengen krijg je een volle zwarte kleur.

Nochtans dat ze met zwarte verf witte verf maken, zal wellicht magie zijn. Het is als de vraag om geel te bewijzen. Los van de kleuren, hoe is het mogelijk dat we donker kunnen zien? Het is als het bewijs leveren dat begrotingstekorten niet bestaan, zou je dan ook iets doen met dat bewijs?

Oplossingen kunnen totale chaos en ineenstorting van de samenleving induceren, terwijl dat nu net herstel betekent. Iedereen kan dit eenvoudig en zelfstandig toetsen op waarachtigheid, de reacties daarop spreken boekdelen zoals veel citaten in de Bijbel bevestigen. Pro forma, staat allemaal perfect omschreven, ongekend is onbemind is vaak ook van toepassing. Kwestie van aandacht en interesse, zoals altijd.

Door verschillende manieren van denken kunnen diverse problemen verdwijnen als sneeuw voor de zon, het wil echter niet zeggen dat het ook op dezelfde manier ontvangen wordt dan de doelstelling die de bedenker hiermee heeft. In sommige gevallen kan dit nu net leiden tot het averechtse effect, een bedachtzame aanpak is dan wenselijk. Het is derhalve één ding om licht in de duisternis te schijnen, nog iets anders om dat licht te laten gedijen op een fluweelzachte manier.

Of donker ook een kleur is, is nog volstrekt onduidelijk.

Vergt enige inspanning inderdaad, als het al lukt om onszelf te bevrijden uit de zogeheten toxische omgeving, krijgen we een heel andere kijk op de samenleving. Klopt, op deze manier weten we dan ook dat diverse problemen niet werkelijk zijn, tenzij bedacht en in stand gehouden door geen aandacht te hebben voor de tijdloze alternatieven. Die tijdloze alternatieven vertegenwoordigen dan het licht in de zin van hoop en potentiële harmonie, wat in praktijk veel moeilijker zal blijken dan de eenvoud van de theorie die het hart beroeren kan.

Beter in de spiegel kijken kan helpen, misschien wordt het verhaal dan weer anders omdat er iets verdwijnt.

Klopt, dat is het XY-perspectief, of individu in de zin van onverdeeld, met het tijdruimtelijke individu vertoevend in utopische gespletenheid.

Welke route gevolgd wordt is afhankelijk van de mate van uitgesprokenheid. Zowel motivatie en de geestelijke vermogens van de ontvanger bepalen de mate van uitgesprokenheid. Twee voorbeelden van motivationele factoren die van invloed zijn op de gepercipieerde uitgesprokenheid van een boodschap betreffen de relevantie voor de persoon die de boodschap ontvangt en de autonome geneigdheid tot overdenken van de ontvanger. Factoren die gerelateerd zijn aan de geestelijke vermogens van de ontvanger betreffen de afwezigheid van afleiding en het beschikken over relevante noodzakelijke kennis om de logi

Je schreef net dat ons niveau te begrenst is, nu is het weer andersom. Staat perfect in een topic over licht en duisternis, zo hebben we tenminste praktijkvoorbeelden.

Het is te pijnlijk wanneer het zich aandient, ongeloof verhindert inzicht.

Pro memorie.

De kracht van eenvoud en kleine dingen kunnen we maar beter niet onderschatten, net zoals het verschil tussen verruiming en herstel verwarrend kan zijn, naargelang perceptie. Angst voor vrijheid laat zich opmerken door zich te verankeren aan gekende referentiekaders, zelfs wanneer die nu net beperkend zijn en tot heel wat ongenoegen leiden. Op deze manier lijkt het alsof we een auto-immuunziekte voor ons uit blijven duwen, ondanks alle aangeboden remedies die iedereen eenvoudig zou kunnen begrijpen, als vanzelfsprekend.

Beperkte of begrensde rationaliteit is rationaliteit van de mens in besluitvorming waarbij er rekening wordt gehouden met de beperkte beschikbaarheid van informatie, cognitieve beperkingen en de beperkte tijd om tot een besluit te komen. Herbert Simon introduceerde het begrip in 1955, echter niets nieuws onder de zon, zo blijkt telkens opnieuw.

Zo, dat weten we dan weer, wat versta jij dan onder vrije wil?

De vrijheid hebben om non-lineaire attractors tot je toe te laten wanneer ze zich aanbieden, en hoe je daar mee omgaat.

Dat is altijd zo bij onwetendheid, vandaar ook het vergeven.

Stel, ik geef jou de keuze om een aantal non-lineaire attractors tot je bewustzijn te nemen, ga je het ook doen?

Vandaar de vraag dan ook, wie of wat belet die keuze? Iedereen heeft een vrije wil, niet?

De deze misschien?

Snelheid en nadenken gaan samen met een vooropgesteld doel, en de beschikbare kennis om dat doel te realiseren. Het wil eigenlijk zeggen dat het morgen evengoed WOIII kan worden, van waaruit die bedachtzaamheid misschien voortvloeit?

Heb je voorbeelden waar Jezus naar verwijst wanneer hij het heeft over 'sleutels'? Kunnen we daar praktisch iets mee in het leven van alledag?

Zoals nood breekt wet? Wellicht voor verschillende interpretaties vatbaar, naargelang de wethouder? Als verwarring de norm is, dan wordt het een heel kluwen om een en ander te ontwarren. De eerste wet, de wet van eenheid De tweede wet, de wet van overeenstemming De derde wet, de wet van trilling De vierde wet, de wet van polariteit De vijfde wet, de wet van ritme De zesde wet, de wet van oorzaak en gevolg De zevende wet, de wet van dynamische balans en de gulden snede verhouding Binnen dit spectrum kunnen we gebruik maken van non-lin

Schopenhauer meende dat elke waarheid drie fasen doorloopt, heb alleen geen flauw idee waar hij het dan precies over had en in welke fase ik me zou bevinden, als het al waar is tenminste.