TTC

Omdat het niets met mystiek te maken heeft, is het gewoon simpel om dat te weten te komen, een voordeel.

Tijd brengt raad, en donkere nachten van de ziel kunnen pijnlijk zijn. Brengt ons misschien terug tot het profane, alwaar illusies in stand gehouden kunnen worden die slechts kunnen bestaan door de manier hoe over iets gedacht wordt. In die zin kunnen we ook onszelf voor de gek houden, door niet-weten.

Lijkt meer op de Zeno-paradox, op weg naar een mystiek huwelijk misschien?

Begrijpelijk is het onbegrijpelijke, ergens diep van binnen. Merk plots dat je op de vlucht bent, of begrijp ik je verkeerd?

En dan hebben we het nog niet gehad over Gordiaanse knopen waarin de geest zich kan verwikkelen, zo landen we pardoes misschien terug in dit topic. Ook alvast benieuwd naar de volgende reis, ondanks alle hoop die we mogen koesteren.

Net zoals een mens uit 30.000 miljard cellen bestaat, heel gewicht om te sjouwen.

Stenen bewegen, zit veel leven in.

Geest in rust, en geest in actie, zo men zegt.

Geest?

Dat is de basis, en wie zorgt er dan voor pensioenproblemen, begrotingstekorten en schuldenbergen?

Of er schort wat met de logica die we hanteren?

Illusie?

Ja, en pensioenproblemen, begrotingstekorten en schuldenbergen, allemaal uit het niets.

Niet-iets, om het eenvoudiger te maken. Chaos is in de Griekse mythologie het Niets waaruit de eerste goden ontstonden. Chaos is volgens sommige bronnen vrouwelijk, maar wordt meestal als onzijdig aangeduid. Chaos wordt wel voorgesteld als een bodemloze leegte waar alles eindeloos valt; niet naar beneden, want er is geen enkele oriëntatie mogelijk, maar alle kanten op. Uit deze uitgestrekte malende wanorde ontstond orde in de vorm van Nacht, Duisternis, Aantrekkingskracht, Onderwereld en Aarde. Aarde maakte vanuit haar oorsprong Bergen, Zee en Hemel. Nacht en Duisternis maakten samen E

Zou kunnen, maar dan gaat het over iets. Daar gaat het om, er is immers geen ik die iets kan weten, dat wist zelfs Socrates al.

Er wordt voor straks een nieuwe lichting oude wijsgeren verwacht, of in ieder geval zal die illusie toch zeer geloofwaardig zijn.

Zolang er niemand aandacht krijgt voor de oplossingen, zal het probleem nogal meevallen.

Het bestaat wel, dat is het punt.

Over niets valt niets te zeggen, net zoals niets bestaat.

Volgens de twee-naturenleer beiden, omdat we kunnen denken een mens te zijn. Op die manier zou geest zich kunnen identificeren met het psychosomatische voertuig mens, noodzakelijk om zichzelf te kunnen hervinden als geest, de theorie.

Het seminarie over het recycleren van geld werd jammer genoeg afgelast, het zou te duur geweest zijn.

Ja, dat is gnostiek, met alle mogelijk voorstellingen en dwalingen die we ons maar kunnen voorstellen, zij het de geest zelf. Soms lijkt het alsof we een auto-immuunziekte voor ons uit blijven duwen, omdat we gisteren het antwoord al kenden.

Ja, hoeveel versies er van hetzelfde bestaan weet ik niet, het gaat om de ervaring/inzicht waar velen hun eigen expressie aan gegeven hebben. Soms verwarrend, omdat breder als smaller gezien kan worden, hoger als dieper, naargelang hoe je het wil bekijken maar niet altijd de transparantie/communicatie bevorderend. De metafoor van de ladder kan ook inderdaad, er is de bewustwording van een innerlijk herstel- en/of groeiproces, het proces de weg tot aan de bron, met obstakels onderweg. Geen leerling, geen meester. Morgen alles opgelost?

Lucide dromen kan je maar beter niet onderschatten, zo heb ik eens gedroomd dat ik hulpvragen stelde over het baren van getallen, over optellen, aftrekken, delen en vermenigvuldigen. Pas achteraf werd duidelijk dat het zich enkel in m’n hoofd heeft afgespeeld, aparte beleving wel.

Waarmee je zegt dat de vandaag aangeboden neutraliserende katalysatoren ook totaal geen impact zullen hebben? Het zijn nochtans dezelfde die al eeuwen bestaan, zou het leven op die manier dan niet gewoon een tragische absurditeit worden?