TTC

Vanaf hier wordt het dan misschien beter om geen inschatting te maken van het menselijke lijden dat zich ontvouwt in de periferie, het zou immers ongeloofwaardig kunnen worden, wellicht ook ongepast en moeilijk te verteren, en uit zelfredzaamheid misschien zelfs beter om simpelweg te negeren.

Hulpvragen over epistemologische obstakels wekken het vermoeden dat we misschien een systeem onderhouden dat we koesteren en daarom van buitenaf ook geen tegenspraak duldt, maar eigenlijk ook niets zinnigs over kunnen zeggen omdat we helemaal niet weten dat we hierin verwikkeld zijn geraakt, in laatste instantie bevragen. Religie lijkt daarom bijna op niet meer dan een grap, goed voor afleiding en de tijd op te vullen, in liefde en verbondenheid, van harte. In welk referentiekader plaats je deze drie?

Dan begrijp je ook dat het technisch gezien een relatieve nanoseconde duurt om elk geldelijk probleem tot het land der fabelen te verwijzen? Simpelweg wanneer we die tijdloze katalysator in rekening zouden brengen, werkend vanuit het hart. Wat we vandaag zien is niet meer dan het product van het eenzijdig inflatoire denken, alsof we een deel van onze hersenen niet mogen gebruiken. En dan gaan we wat flauw doen over liefde en verbondenheid?

Heb je enige kennis over monetaire zaken? Ik bedoel, ken je debet en credit? Zal zowat hetzelfde zijn, vaak niet begrepen.

Gaat over het onderstaande, mogen we ons verstand dan niet meer gebruiken? inflatie (these-vigerend) deflatie (antithese-contrast) biflatie (synthese-gulden middenweg-tijdloos) Als het zou gaan over de ego-transverwarring dan wordt het een andere zaak, met je eens. Maar dat is niet wat er tijdloos aangeboden wordt, dat heeft te maken met de pragmatische waarheid, het leven van alledag. Alleen bij Albert Heyn zijn de wedergeboorten in solden, je krijgt er zelfs een gsm bij om naar God te bellen. Oude zielen kunnen heel slecht tegen het lijden om

Ja, daarom, op die weg komen we ook op het spoor van de weg van de minste energie of de gulden middenweg, die ons empathisch vermogen verhoogt, wat dan zeer pragmatisch wordt als de expressie daarvan. inflatie (these-vigerend) deflatie (antithese-contrast) biflatie (synthese-gulden middenweg-tijdloos) Het bijzondere is de tijdloosheid van biflatie, en van tijdloos kunnen we niet zeggen dat we, jij of ik, dat uitgevonden heeft. In die zin biedt bezinning, de weg naar binnen, introspectie, of hoe ook benoemd, de kans om het spoor te verleggen, als een innerlijke transf

Al doende zullen we zien dat het telkens buiten het beeld verdwijnt, maar ook maar enkel voor wie zien en horen wil, zoals altijd. Bevreemdend is de observatie maar misschien net ook een getuigenis van hoe wonderbaarlijk het leven is, als een open geheim dat op een mysterie lijkt, maar toch ook vanzelfsprekend.

Kunnen we allemaal gebruiken, het onderstaande is voor mensen veel begrijpelijker omdat het nu eenmaal over geld gaat. inflatie (these-vigerend) deflatie (antithese-contrast) biflatie (synthese-gulden middenweg-tijdloos) Ergo, Het Woord aangevuld met een stuur in de vorm van biflatie, je kan/mag zelf de toepassingen bedenken. Vind deze altijd een beetje vreemd, van een moeder is nooit sprake, of de Geest moest vrouwelijk zijn? Evident, binnen tijd en ruimte zich manifesterend.

Probeer anders het volgende eens, de eenvoud zelve: inflatie (these-vigerend) deflatie (antithese-contrast) biflatie (synthese-gulden middenweg-tijdloos) Biflatie is de basis, niet het gevolg.

Aandacht is niet alles, als we niet weten wat we vergeten zijn, heb je niet veel aan al die methoden natuurlijk. Heel toevallig gaat het dan over geldzaken, zelfs kinderen op de basisschool doen het beter, haast onwaarschijnlijk maar toch waar.

Ervaring leert het snel, niet te onderschatten.

Ontelbare vormen, het is wat het is. In concreto kunnen we de drie-eenheid 'these-antisynthese-synthese' gebruiken, en veel andere methoden. De eerste stap zal de moeilijkste zijn, het nog doen ook.

Groot verschil wanneer authentieke kennis je deelachtig is geworden, vormloze slangen bestaan ook. Hoop en vertrouwen in het hart, zelfstandig denken een optie.

Zoals altijd, alles is voor meerdere interpretaties vatbaar, het kan ook zijn dat meerdere mensen die boodschap wel opvolgen maar net hierdoor alles in handen van Satan geven. Het is maar hoe je het bekijken wil, ik zal het pas waarachtig vinden als ook heel die geldmachine een andere gedaante krijgt, en dito samenleving. Technisch geen probleem zoals we weten, de praktijk? Zo is het, net zoals elke waarheid drie fasen doorloopt en we binnen een vijftal eeuwen hier exact hetzelfde tegen elkaar kunnen zeggen, tijdloos kabbelen we verder.

Mooi gezegd, en het wordt nog erger wanneer je er iets over zou zeggen, dan draait men de rollen om en ben jij Satan. En ondertussen blijven we die vergeten elementen netjes buitenspel plaatsen, alsof het quasi letterlijk niet gezien zou kunnen worden, noch gehoord, noch begrepen. Kortom, als we werkelijk over verlossing zouden mogen spreken, gaat het, zoals je eerder al terecht zei, over eenvoud en kleine dingen. Hemeltergend hoeveel hoop we vooral niet zien, en simpele oefeningen volstaan om dat te bewijzen, kristalhelder voor wie zien wil.

Wat mensen niet weten hou je niet voor mogelijk, alsof het over een dom misverstand zou gaan.

Wat kunnen we zeggen, je weet wellicht ook wat Heilige Jaren en Jubeljaren zijn, iedereen is expert in geldzaken.

Allemaal vaag en mistig, in deze wereld gaat het enkel om geld, rest is bijzaak.

Prettig is anders, absurd gezien die vergeten elementen, en het ligt zo voor de hand.

Alles hangt samen, het niet begrijpen iets anders. Ja, Satan wellicht?

Vandaag kunnen we kloven dichten met bergen, zo hebben we alvast die brug niet meer nodig, gulden middenweg volstaat.

Als het onderwerp puur een intellectuele aangelegenheid betreft op het profane vlak, heeft mystiek weinig waarde. Zal ook weinig betekenis hebben zonder mystieke ervaringen, tenzij intuïtieve herkenning die tot een geloofssprong kan leiden.

Inlevingsvermogen werkt soms andersom, in die zin dat met regelmaat naar iets verwezen wordt waaraan voorbij gegaan wordt. Over welke retour gaat het dan precies? Een aantal bijkomende factoren spelen hierin een rol, namelijk de reacties op een stimulus die als universeel kan gepercipieerd worden maar toch niet past binnen een cultureel ingeburgerd referentiekader. Het is binnen deze context dat we kunnen opmerken dat een element vergeten wordt, en een tragische absurditeit laat voortbestaan met allerhande perverse effecten die de normaal vorm geven. Middels psychodramatische

Altijd al een beetje bevreemdend gevonden dat een aantal de neiging heeft om de return on investment buitenspel te plaatsen, alsof je iets zou empoweren en dan schrikt van wat inhoudelijk in retour komt, ondanks hoopvol de omgekeerde effectiviteit.

Over welke oefening heb je het precies, is me onduidelijk. In de ontrafeling van een aantal paradoxen vinden we vaak een zoete vrucht, wat misschien pas tot een probleem verwordt wanneer je dat hoopvol, menselijk en vanzelfsprekend begint te vinden, paradoxaal genoeg. De stilte spreekt, eerste logos.