TTC

Als je nu nog zou kunnen te weten komen hoeveel deuren er precies zijn, wordt het vervolg misschien aangenamer.

Nog gehoord, een kruis zonder cirkel is fallisch, met cirkel betekent dat de verbinding hersteld is, iets geestelijks. Het abstract in het beeld beschouw ik eerder non-lineair, in zekere zin los van vorm. Als een gegeven, toepasbaar op basis van menselijke keuze, of ook niet. Het wonderbaarlijke is dat verschillende mensen er anders naar kijken, alsof een probleem al opgelost is, en tegelijk ook weer niet, heel apart.

Weet eigenlijk niet goed wat dit te maken heeft met een abstractie waarin aan katalysator verweven zit, kan overigens iedereen bedenken. Maar ik zoek het eens op, het quartalisme, is nieuw voor me. Zoiets als pentagrammen?

Ik ken niets anders, het is het enige dat ik zie, met inbegrip van het menselijke lijden. Maar dat is subjectief, misschien zie jij iets anders.

Welke verklaring ook, er is actie en reactie, en gevolgen, goedschiks, kwaadschiks. Ergo, er niets dat zegt dat het morgen niet WOIII wordt, net zoals z'n volledig tegengestelde op basis van rationele gronden als potentieel mogelijk is, als een dubbeltje op z'n kant.

Beperkte rationaliteit heeft betrekking op deze of gene context, wat in dit geval onderstaand beeld is. Het bevreemdende is misschien dat we naar dezelfde stimulus kijken maar misschien toch een heel andere invulling aan dit beeld geven, alsof het een wonder zou zijn dat toch niet altijd gezien wordt, ondanks het abstract ons tijdloos vergezelt, gisteren, vandaag en morgen.

Ons empathisch vermogen reikt jammer genoeg net voorbij die grens dat we niet meer terug kunnen, wat misschien betekent dat het wereldbeeld heel anders is, net zoals de beleving. We vergeten de rest zou dan ook weinig christelijk zijn, net zoals liefde en verbondenheid innerlijk heel anders ervaren wordt, zich vertalend in angst, zorg en weerzin voor wat komen gaat, doch niet zonder hoop.

Interessant, als de traditionele opvatting is dat de prefrontale cortex vooral een sturende/regelende functie heeft, en ontbrekende basiskennis dit sturen op een nadelige manier beïnvloedt, wordt het prompt ook veel logischer om te kunnen begrijpen waarom we vrijwel auto-immuun een economie onderhouden die berust op beperkte rationaliteit. En als een aantal E-werkers hier specifiek hulpvragen over stelt dan begrijpen de meeste ggz-experten hen niet, omdat ze naar hun beleving ook geen weet hebben van die vergeten basiskennis. In de volksmond zeggen we dan beslist niet onterecht dat het tussen

Aan de hand van enkele gevalstudies liet hij zien dat wetenschap geen gesmeerd lopende, autoritaire machine is die kennis produceert, maar een menselijke bezigheid waarbij men met vallen en opstaan en soms op basis van irrationele mechanismen vooruit strompelt. Belangrijk detail, wetenschap beweegt zich niet naar de waarheid, maar weg van foute opvattingen.

Voor wie het interesseren kan, in de kolom abstract zien we een lus die als tijdloos kan gepercipieerd worden, om deze reden non-lineair genoemd. De perioden P1-P5 zijn willekeurig in de tijd te plaatsen, zowel naar de toekomst als inmiddels achterhaald naar het verleden toe. Maar het kan ook anders, als een herhaald proces om tot een gewenste situatie te komen, welke deze ook zij. Om deze reden kunnen we ook zeggen dat het om een menselijke keuze gaat, op voorwaarde dat er ook aandacht voor gevonden kan worden, in het andere geval kunnen we deze keuze niet eens maken, van harte.

Hebben het al meermaals in alle preventieve bezorgdheid gemeld, ggz-technieken kunnen zo effectief zijn dat ze het probleem gaan vormen, hoe paradoxaal ook. In onderstaande voorstelling gefaseerd om het correlaat tussen tijdloos en evolutie beter te accentueren, hiermee zeggend dat het niet ontbreekt aan kennis dan wel kan het gemis aan aandacht/onwetendheid aan de basis liggen van een en ander. Het is vooral niet moeilijk om te begrijpen, het is logisch, zelfs kinderlijk speels, wat betekent dat we ook geen complexe modellen nodig hebben om de essentie weer te geven.

Hebben het nog gezegd, met die ego-transverwarring loopt alles in het honderd, en dat in hoeverre hier al enige aandacht voor zou bestaan. Op deze manier ontstaat het gekende schaduwenspel, met malafide en bonafide manifestaties, wel of niet bewust, het verziekt de boel en totaal voorbijgaand aan dat waar het in essentie nu om gaat, het is altijd hetzelfde.

Stel dat het niet gaat over wat we zien, maar over wat we niet zien.

Finaal werd het een ratjetoe van diverse elementen geflankeerd door op zich zeer eenvoudige theorieën een bijhorende ggz-technieken, alsof we al eeuwen hetzelfde hadden kunnen realiseren, maar ook om steeds dezelfde redenen niet in geslaagd zijn. De aangepaste aspiraties van de nieuwe ggz, in het bijzonder het idee van derde orde veranderingen, laat daarom ook zien dat het antwoord dan wel in eenvoud en kleine dingen gevonden kan worden, maar ondanks kinderlijk speels toch niet altijd op applaus onthaald wordt wanneer we hier in alle integriteit en bedachtzaamheid expressie aan geven, als een

De opkomst, of herstel naargelang perceptie, van de noösfeer, staat allemaal netjes beschreven. In een ideaal scenario kan dit fluweelzacht, simpelweg omdat het ons niet ontbreekt aan kennis, maar misschien wel aan aandacht en de bereidheid tot overdenking. Om deze reden kunnen we ook zeggen dat het al volbracht is, tenzij onwetendheid dit proces belemmert. We kunnen dit honderd keer herhalen, zelfs duizend keer, het is aan de ingezetenen om een en ander met liefde te bejegenen.

De ontbinding van die 144.000 zou zijn (2-7) x (3-2) x (5-3), te lezen als x tot de macht y. Enig idee hoe men daartoe komt?

Kaf en koren, onderscheidingsvermogen kan helpen, het is zomaar wat.

Ja, daar zeg je wat, we weten dat het altijd hetzelfde is, en dan zou het plots over iets anders gaan, alvast benieuwd.

Wie de systeemtaal spreekt, kan niet anders dan zichzelf en anderen voor de gek houden, het is altijd hetzelfde.

Als er niets verandert en toch verandert alles, hoe komt het dan dat je dat niet ziet? En dan anderen maar trachten op een dwaalspoor te zetten, hoe lang kan je zoiets volhouden? Is het dan louter onwetendheid, of is er meer aan de hand?

Mag je wel zeggen, en internet wereldwijd, er is geen stad meer. ❤️ Het idee van een paradigmashift gaat al eeuwen mee, alleen vandaag is de wereld nog nooit zo verbonden geweest.

Hoe weet je dat zo zeker? Openbaringen zijn van alle tijden en alle religies. Echter, in die gevallen dat de openbaringen niet door de volgelingen van een andere religie erkend worden, worden ze vaak door religies gezien als misvatting of soms bezetenheid door de duivel. Hedendaagse auteurs die geschriften met openbaringen uitbrengen, worden door de meeste religies met grote argwaan bekeken, omdat men in twijfel trekt dat die openbaringen daadwerkelijk van hun god afkomstig zijn. Anderen zien deze openbaringen als epileptische aanvallen bij de slaapkwab, temporale-kwabepilepsie.

De meest prangende en tot de verbeelding sprekende hulpvragen waren in hun beleving diegenen over een aantal inflatoir geïnspireerde epistemologische obstakels, maar het is ze, misschien wel net omwille daarvan, nooit gelukt om hier enige ontvankelijkheid voor te vinden. Hun grandioze falen dan ook een zekerheid, hun beperkingen en hypergevoeligheid bekrachtigend, in diep verdriet en onmacht, in hoop en vertrouwen, wat eenvoud vermag. Het bijzondere was dat de grenswachters niet altijd doorhadden dat ze al achter de brug stonden, en dat ze waren teruggekeerd.

Een normaal denkend mens snapt nu eenmaal niet waar al die prentjes vandaan komen, of het moest zijn dat er ook aandacht aan besteed wordt.

Die natuurcatastrofe hoef je eigenlijk niet op te wachten, die heeft zich al voltrokken als je naar de toestand van de wereld kijkt. Maar misschien valt je dat niet zo op, het lijkt immers zo normaal, toch?