TTC

Apart is de hypothese dat gedegen herstelonderzoek per definitie tot stigma leidt, simpelweg omdat middels introspectie diverse maar al te vaak hardnekkige ideologische conditioneringen worden losgelaten en opgehelderd om zodoende een contrast te realiseren tussen wat van binnenuit komt en de signalen die van buitenaf auto-conform ontvangen worden. We hebben het niet over inertie, we hebben het over de relativiteit van geld en de neutraliteit hiervan. Ergo, op basis van de bewijsvoering ligt er nu ergens geld in een schuif exact gelijk aan het totaal van alle nog af te betalen schulden.

In de combinatie van er is nooit tijd en informatie is tijdloos werd het intuïtieve vermoeden gewekt dat de weg van de minste energie ook in een fractie van een relatieve nanoseconde transparant kon gemaakt worden, als vrij circulerende ideeën die tot ieders beschikking staan maar misschien niet altijd de aandacht krijgen die ze verdienen, net omwille van nooit tijd, van harte.

Mensen voor wie het leven geen betekenis meer heeft en volgens ggz-experten ook niet meer kan beteren, maken op basis van ervaring misschien nog een bondige synthese die ze als een integere hulpvraag indienen, tijdloos de hoop in het verschrompelde hart, mislukt in het leven. Hoe verheugend, verhelderend, verlevendigend en hoopvol het resultaat van een gewetensvol herstelonderzoek ooit mocht zijn, zo waardeloos is het nu, betekenisloos, van harte.

Volgens de logische niveaus van Bateson is sectie drie binnen het boeddhistische achtvoudige pad om in alle sereniteit, rust en professionele deskundigheid te beschouwen, hierin vinden we namelijk een aantal obstakels die als verhelderend, ontnuchterend en zelfs ongeloofwaardig kunnen gepercipieerd worden. Alsof het een voorzet voor open doel betreft, tenzij de bal niet gezien wordt. Van A naar B gaan we innerlijk, waardoor van B naar A op een andere manier gekeken kan worden, weerzinwekkend.

Bevreemdend is een wereld die nooit klaar is voor een reeks sociale alternatieven die we al duizenden jaren kennen, zodat de volgende die ze leert kennen hulpvragen kan stellen uit preventieve bezorgdheid, of om de tijd te doden boekjes lezen over de kracht van eenvoud en kleine dingen, van harte.

Alwaar ze op hun kinderlijk speels dooie gemak het stereotiep inflatoire denken aanvulden met z’n tegenpool om op die manier tot een evenwichtiger beschouwing te kunnen komen waarin het biflatoire denken als eeuwig gulden middenweg werd opgemerkt, werd het nuchter doordacht als een morele vanzelfsprekendheid geacht om er ook de expertise van experten bij te betrekken, sindsdien ondanks alle hoop en integriteit het leven een nachtmerrie, amper woorden voor. Het simpele leven is een manifestatie binnen tijd en ruimte waarin zenmeesters je met een stokje een liefdevol tikje geven wanneer j

Je mag heel de kosmos afreizen, het is binnen dezelfde contexten dezelfde katalysator, net zoals informatie tijdloos is.

Alwaar ze met hun General Problem Solver en non-lineaire katalysatoren met rasse schreden progressie boekten op een manier dat het bijna ongeloofwaardig werd, zou het naar hun beleving nog slechts een relatieve nanoseconde gaan duren om er ook experten voor te vinden om een en ander deskundig te begeleiden, vooral omdat het zo verbluffend eenvoudig was.

Met wat precies bedoel je, de vele toepassingsmogelijkheden wanneer we die katalysator gebruiken, of het onbegrip dat hierover bestaat? Omdat we christenen zijn en het welzijn van onze medemensen ons nauw aan het hart ligt, zoiets? Schrale troost dan wel tijdloze hoop vinden we in het potentieel, onze harten verblijdend, dat is het goede nieuws.

De harten werden diep getroffen toen bleek dat experten geen idee hadden over die basale fundamenten die aan de basis lagen van hun hulpvragen uit preventieve bezorgdheid, bijna zeggend dat ze moesten gaan bewijzen dat lucht bestaat. In hoeverre die je nog zou kunnen vinden zijn er geen woorden voor, ongeloofwaardig, de hartenpijn en het verdriet amper te bevatten, alle licht gedoofd en de hoop versmacht, levend in grotten, eenzaam en verlaten.

We hebben vandaag geen bazuin nodig, het volstaat ruimschoots om een en ander te laten zien en dan te evalueren wat er precies gebeurt, wat niet gezien wordt. Die bazuin horen we elke dag, dat is de stilte die spreekt, voor wie horen wil.

Het paradoxale aan angst voor vrijheid is dat het zich snel laat opmerken wanneer het over geld gaat, en het ligt gewoon in de schuif.

Het kan oneindig doorgaan, denk je dat op die manier dat geld uit die schuif verdwijnt? Het is er nog altijd, tijdloos is namelijk moeilijk om te verduisteren, al lukt het een aantal toch zeer goed, respect.

Niets bestaat, maar daar hebben we het nu niet over, we hebben het over iets; Het is begonnen toen we nog met de kauri betaalden, toen woonden de rijken aan de zee.

Het meest bizarre is echter dat wanneer je voor een heel lange periode inflatie aanhoudt, dat herstel tot heel wat verwarring en conflict kan leiden waardoor eigenlijk alles chaotisch en conflictueus wordt, doch niet meer dan eigen aan een dergelijke transitie zoals binnen het kader van een paradigmashift begrepen kan worden, van harte.

De stelling dat geld uit het niets komt kunnen we vandaag simuleren door het uit de bestaande geldhoeveelheid te recycleren, mogelijk gemaakt door ons eerder simplistisch vergeten basiskennis in herinnering te brengen. En dat is geen kwestie van wonderen of magie maar het gevolg van het effectief toepassen van diverse ggz-adviezen, een kwestie van kinderlijke speelsheid en logisch boerenverstand, niet meer, niet minder. At the height of the Great Depression a number of leading U.S. economists advanced a proposal for monetary reform that became known as the Chicago Plan. It envisaged the

Hole-in one ligt nu in de schuif, al dat neutrale geld waar je geen blijf mee weet, het verscheen gewoon uit het niets.

In de veronderstelling dat de aspiraties van de nieuwe ggz gekoesterd zouden gaan worden en bijgevolg een co-creatieve economie gangbaar wordt, stelde zich de vraag of we dan nog wel geld nodig hebben. Veel opties zijn te bedenken, geen zekerheden.

We zien iemand wel veel moeite doen om dat neutrale geld niet te zien, anders probeer het eens met getallen. Maar als doodzwijgen synoniem staat met oplossen in het niets, hoeven we het niet meer over die schulden te hebben, dat klopt. We hebben het niet over een model, het is een tijdloze oefening waarin neutraal geld wordt 'gerecycleerd' gelijk aan het schuldencomplex. Soortgelijke oefening kan ook voor begrotingstekorten, het zijn allerhande opties die mogelijk worden mits toepassing van de katalysator biflatie, dat is alles. Een derde concept is de ‘pragmatische waarheid’.

Het gaat gewoon over een abstracte vergelijking en de toepassing van de katalysator biflatie, gewoon een oefening die we op basis van rationele gronden maken. De rest zullen we maar met een korreltje zou nemen, tenzij je de absurde helden van Camus achterna wil gaan, jouw keuze. Welke strijd, we spreken hier over optellen, aftrekken, delen en vermenigvuldigen, met als resultaat evenveel neutraal geld dan de schuldenberg hoog is. Anders gezegd, de weg van de minste energie zit tussen onze twee oren, het denkende. Tussen magie en wonder staat een berg die niet bestaat, tenzij we

Probeer het eens met getallen, het zal er liggen. Geld stelen wanneer we het scheppen, en we hoeven het niet eens te drukken, het is apart.

Vreemd, dat neutrale geld heeft betrekking op het ander stuk van de kruisvergelijking, over de V=S.

In het voortschrijdende onderzoek naar hoe het nu precies kwam dat eenvoudige ideeën telkens opnieuw naar de achtergrond leken te verdwijnen, was het antwoord finaal dan wel eenvoudig maar in zekere zin ook ongeloofwaardig, de hartenpijn en het verdriet evenredig, onbegrepen en ondraaglijk, ondanks alle hoop. De doctrine die er dan uit zou bestaan dat er X neutraal geld in een schuif ligt, en niet zou kunnen aangewend worden om het welzijn te bevorderen? Waarom zou het dan in de Bijbel staan?

Jij gelooft wat je wil, niet iedereen is in staat om dat wat zich spontaan aanbiedt te verduisteren, het is er. Durf je het niet met getallen eens te proberen? Geen probleem, het doet geen afbreuk aan de bewijslast, dat is logica.

Hoe zou je dat neutraal geld willen verdelen? Zoeken hoeft niet, we kunnen het tijdloos genereren wanneer de situatie weer uit de hand loopt, gewoon terug te vinden in de Bijbel.