TTC

Bekeken vanuit het standpunt van de ziener of waarnemend getuige is dat correct, alles is wat het is zonder meer. Bij paraconsistente logica is onderscheidingsvermogen niet onbelangrijk, bij gemis aan aandacht verwarring, conflict en ambivalentie dan ook, haast normaal, schering en inslag. Daarom het advies, hou het simpel, dat is al moeilijk genoeg.

Elke waarheid doorloopt drie fasen, tot vereenvoudigde aforismen komen we door gewetensvolle Bijbelstudie. Dit betekent dat het andersom ook kan, wat logisch is omdat alles samenhangt, evident. Epictetus onderwees dat filosofie niet slechts een theoretische discipline is, maar een levenswijze. Epictetus geloofde dat alle externe gebeurtenissen door het lot worden bepaald en mensen daar dus geen invloed op hebben, we zouden alles wat gebeurt kalm en nuchter moeten accepteren. Maar eenieder is wel verantwoordelijk voor zijn eigen daden, die we door strenge zelfdiscipline zouden moeten on

Simpel is de stelling dat we pas hulpvragen kunnen stellen nadat we een aantal logicakwesties helder gemaakt hebben, dit wil echter niet zeggen dat hulpverleners deze ook onderschrijven, twee verschillende dingen.

Je kent het, het is allemaal om te lachen, get over it.

In de school voor logica hebben ze geen dikke boeken nodig, zelfs kinderen beginnen te denken dat je hen in de maling tracht te nemen.

Elke actuele situatie is optelsom van alle keuzes die we gemaakt hebben in het verleden, veel wetenschappelijker kan het haast niet. Misschien dat liefhebbers hier nog dat begrip karma aan willen toevoegen, het zal wellicht niet veel anders worden.

Academische vrijheid staat los van het element van beperkte rationaliteit, maar alles start wel met dezelfde basis.

Wees er bedachtzaam mee, een bijzonder oog zou kunnen vallen op het strikt lineaire denken, dit heeft een neerwaartse zuigkracht wanneer het zelf hogerop wil klimmen. Technisch gezien kan dit zeer transparant geduid worden, maar in praktijk om verschillende redenen toch iets lastiger om standvastigheid te vinden in het non-lineaire denken dat maar al te vaak onbehaaglijke gevoelens kan opwekken. Maar je kent het als geen ander, in de boekjes mag het dan wel tot in de accuratesse beschreven staan, soms flagrant vergetend dat mensen het ook beleven, omdat we nu eenmaal mensen zijn, met gevoelens

Empathie wordt vaak onderschat, een studie meer of minder verandert dat niet. Om er snel vanaf te komen, zalig zijn de armen van geest.

Die stelling zullen we dan toch mogen kaderen op een niveau dat ze niet leidt tot WOIII, techniek noemt upchunken.

Met grensverleggend denken kunnen we alle kanten op, naar de unieke eigenheid van diegene die deze techniek toepast.

Het is om te testen hoe snel die informatie telkens opnieuw ook verdwijnt, anders had het volkomen nutteloos geweest.

Er valt innerlijk heel wat te beleven inderdaad, kan ook vermoeiend zijn.

Vooral dynamismen, vergelijkbaar met de trappenmetafoor, gek eigenlijk.

Soms bizar, ons empathisch vermogen zou kunnen groeien in de mate dat we verzaken aan de wereld, wat groei zou impliceren.

Principieel simpel kan heel complex worden, andersom precies toch iets moeilijker dan we aanvankelijk misschien zouden kunnen denken.

Ik denk dat aparte humor vaak een poging is om op een grappige manier toch iets ernstig te willen zeggen, en meestal lacht iedereen hartelijk mee.

Geduld koesteren is als je dorst naar heelheid trachten te compenseren met iets anders, vooralsnog echter geen flauw idee met wat precies.

Ken er zelf maar weinig van, eens gelezen dat een kopje voldoende is om oceanen te doen verdampen. Maar dat is voor de slimmen der aarde, voor dat andere heb je de ascentielijst wanneer dat nodig moest blijken.

Futurologen zijn vreemde mensen, die hebben het nu al over interplanetair internet.

Dacht ergens iets gelezen te hebben van kwantumvacuümenergie, maar ook hierin ben ik volkomen leek.

Heb je nog niet zo'n drone geprobeerd? Nu valt het nog mee, weinig verkeer op de snelweg. Dacht ik aanvankelijk ook, tot ik het door kreeg dat het ging over de mens in wording, snel weggelegd.

Er zijn veel goede redenen om weg te blijven uit het toxische gebied van wat we het economische discours plegen te noemen, van waaruit de quasi onmogelijkheid van een aantal bedachtzame hulpvragen met betrekking tot gehanteerde logica’s mag blijken. In volledig contrast een veel hoopvoller potentieel, net zoals theorie en praktijk mijlenver uit elkaar kunnen liggen. Niets voor de nietige ikjes die we zijn, wat rest is een simpel weten dan wel veel vaker onbegrepen, dat innerlijke kind.

Hadden nog niet zo lang een vergadering over die nieuwe fietspaden, van goud vond ik echt wel een beetje overdreven. Enigszins verbazingwekkend is dat wanneer hulpverleners het hebben over een geheime orde in de chaos, dat ze daar ook een schema van gemaakt hebben.

Als het zou lukken om economische schokmaatregelen om te keren, waarom zouden we het dan niet op een fluweelzachte manier kunnen bejegenen?