TTC

Dat paradoxale fenomeen angst voor vrijheid is nog niet zo simpel, zelfs al is het simpel.

Verhandelingen over holografische kwantumcorrelaten mogen beslist interessant om lezen zijn, het zegt nog niets over hoe we omgaan met bronkennis die tot ieders beschikking staat.

Een bekend voorbeeld van dergelijke ‘mythen’ in Plato’s werk is het verhaal van de ziel als gevleugeld tweespan uit de Phaedrus. Het gaat hier niet om een overgeleverd verhaal uit oude tijden, maar zoals met veel mythen bij Plato, is het een aanschouwelijk verhaal, ontsproten aan de verbeeldingskracht van Plato, dat een abstract principe of begrip wil verduidelijken. De mythe behoort tot het verhalende genre, dat onderscheiden wordt van het betogende genre (logos), dat de waarheid tot uitdrukking brengt. De mythische verhalen bij Plato zijn strikt genomen niet waar of onwaar, maar ze dienen te

Moest men al vertellen in welke richting we nu precies moeten uitlopen in die overvloed aan veelomvattende modellen, we zouden misschien sneller onze weg kunnen terugvinden.

Inmiddels is het wel helder geworden dat interferentie nefast is om de aspiraties van de nieuwe ggz beter te kunnen begrijpen, maar ook niet zegt dat bedachtzame hulpvragen met betrekking daartoe op veel ontvankelijkheid kunnen rekenen.

Het wereldkristal, ook Planck-Kleinertkristal, is een alternatief theoretisch model dat het universum beschrijft, dat uitgaat van het feit dat kristallen met roosterdefecten dezelfde niet-euclidische geometrie hebben als gekromde ruimten en torsievelden, die in de Einstein-Cartanzwaartekrachttheorie worden beschreven, in overeenstemming met de algemene relativiteitstheorie. Dit model illustreert dat de wereld op de schaal van de plancklengte heel andere eigenschappen zou kunnen hebben dan door de snaartheoretici wordt voorspeld. In dit model creëert massa defecten in de ruimtetijd, welke op hu

Van referentiekaders kunnen we niet zeggen dat er niet een veelvoud naast elkaar zou kunnen bestaan, anders zouden ervaringswerkers misschien helemaal geen hulpvragen hebben.

Mogen we er wellicht zelf bij bedenken, mooi is de aansluiting nochtans.

In de theorie van torsievelden zijn er een aantal verbazingwekkende eigenschappen die fundamenteel verschillen van algemeen aanvaarde wetenschappelijke dogma's. De energie en het momentum van het torsieveld zijn gelijk aan nul, evenals de potentiële energie van de spin-torsie-interactie. Het torsieveld draagt informatie over zonder energieoverdracht.

Denk je het eens simpel te willen houden, gaat het prompt over torsievelden waar ik geen jota van begrijp.

Labels zijn er bij de vleet, het zegt niet dat subtiele nuances ook opgemerkt worden.

Gelezen, het belangrijkste dat je moet begrijpen uit de theorie van het torsieveld voor toepassing in het leven, is dat het denken een torsiestructuur is.

Waarom zou je dat op een christenforum willen verkondigen, iedereen hier weet dat al.

Alles stroomt, waar gaat het heen?

Die van de dienst preventie zijn altijd te vroeg met hun hoogst vervelende gemekker.

We kunnen ook gewoon onwetend zijn over het feit dat fundamentele kennis niets zegt over het besluitvormingsproces, zo worden veel teksten prompt veel korter en voor leken ook makkelijker om te begrijpen.

Een aantal logicakwesties zijn bizar inderdaad, beetje als zeggen dat vlindereffecten in twee richtingen kunnen werken.

Andere vraag is hoeveel keer dit in de laatste 2000 jaar al herhaald is geweest, zou er dan iets misbegrepen worden?

Die smalle weg is precies een lange weg, net zoals we zonder te tellen niet kunnen weten hoeveel atomen er in een banaan zitten.

Dat is de vraag inderdaad, wie kan zoiets überhaupt bedacht hebben?

Het is precies allemaal zo simpel nog niet, en dan hebben we nog niet eens over basale logica kunnen hebben.

Wellicht bedoel je dat er geen verwarring meer is op het niveau van de ego-transverwarring, dit geeft wellicht een verklaring waarom niet of nauwelijks dialoog mogelijk is wanneer we het over andere niveaus hebben. Bizar genoeg geeft dit de perceptie dat alles wat hoopvol is wordt weggeredeneerd, soms denkend dat elke poging tot verheldering nu net verduisterd wordt. Op die manier wordt het meervoudig complex, vaag, mistig, schemerachtig, quasi onbegrijpelijk, om een punthoofd van te krijgen.

Wedergeboorte is een boeddhistisch concept dat verwijst naar het opnieuw plaatsvinden van geboorte na de dood. In het boeddhisme maakt wedergeboorte deel uit van samsara, de cyclus van dood en wedergeboorte zonder begin en zonder eind. Indien iemand verlicht is en het nirwana bereikt heeft, vindt er na het overlijden geen wedergeboorte plaats maar parinibbana.

Ja, niemand zal willen ontkennen dat een ster gevormd wordt door kosmisch stof, zo zijn er miljarden.

Het thema hoop als tweesnijdend zwaard heeft wellicht betrekking op de verwarring die kan ontstaan tussen klimmen en/of dalen, wat het samen met smalle- en/of brede wegen beslist niet transparanter maakt. Om nog niet te spreken over de invloeden vanuit het dal die onverminderd blijven spelen doorheen deze processen, vaak ook geen idee hebbend waarom een aantal het nu altijd over bergen beklimmen heeft. Daar is het nu te laat voor, er is immers geen weg terug. In het veld van de psychologie is veel onderzoek gedaan naar deze fenomenen. Eerder werd aangenomen dat change blindness