TTC

Meestal, en dat is wellicht ervaringskennis, zien we zoveel meer wanneer we iets voor ons leggen.

Begrijp ik goed dat je Vader hier synoniem stelt met Zijn, en Zoon voor een zijnde?

Wetenschap beweegt zich dan ook weg van foutieve aannames, wat dan op hetzelfde zou neerkomen.

Vaak wordt gezegd dat fundamenteel onderzoek wordt uitgevoerd om de nieuwsgierigheid te bevredigen. Het is niet van direct nut, hetgeen niet wil zeggen dat het niet ooit eens nuttig kan worden. In de toekomst zou het van grote waarde kunnen blijken te zijn. Die toekomst hoeft overigens niet erg ver weg te zijn. Fundamenteel onderzoek naar de samenstelling van atomen zou wel eens op korte termijn van belang kunnen zijn voor de energievoorziening, maar misschien ook wel nooit.

Fundamentele wetenschap zegt niets over de toepassing, het zegt niet dat die kennis niet bestaat.

Zo werkt een circulair diagram nu eenmaal, het zegt niet dat een aantal logicakwesties onopgemerkt kunnen blijven.

Dat is cognitieve inhoud, kunnen we niets mee. Oefening baart kunst.

Het kan misschien ook dat paradoxale fenomeen angst voor vrijheid zijn, valt moeilijk te beoordelen.

Met dat begrip helikopterview kunnen we misschien maar beter voorzichtig zijn, we zijn immers nooit alleen.

Pas enige generaties later beschrijft Theaetetus van Athene (5e-4e v.Chr.) de octaëder en icosaëder. Deze leerling van Socrates en Plato leverde belangrijke bijdragen aan de wiskunde en hoewel er geen manuscripten van zijn hand bewaard zijn, vinden we veel over hem terug in Plato’s dialogen. Bovendien staat het zo goed als vast dat boeken X en XIII van de Elementen van Euclides precies zijn werk beschrijven.

Misschien dat we daartoe die SPV kunnen combineren met een GPS, misschien dat we dan die pseudotoevalsgeneratoren op basis van gezond verstand kunnen programmeren. Het zegt, zoals we nu weten, niets over hoe dat binnen het ELM onthaald zal worden, twee verschillende dingen.

Af en toe overdrijven ze daar wel een beetje in, alsof het niet meer mogelijk zou kunnen zijn om een brood te bestellen.

Lijkt een beetje op een SPV, kun je iets naartoe schrijven en iets anders in de plaats krijgen, ook poëtisch.

Liminaliteit is een term uit de moderne poëtica voor teksten of tekstfragmenten die de lezer in een tussenruimte of ‘drempelsituatie’ brengen, een overgangsgebied. De liminale poëtica betreft ideeën over literatuur die een tekst bestemmen tot de uitbeelding van die drempelsituatie en de procedés die daartoe werkzaam zijn. De basis voor deze liminaliteit wordt gevormd door het aftasten van de grenzen tussen de redelijke en kenbare werkelijkheid en die van de droom of het onkenbare.

Veel losse flodders maken het nog niet tot een geheel, wellicht nog veel zalf voor nodig. Gelukkig heeft liminaliteit een begin en een eind. Het duurt nooit eeuwig maar heeft een eindpunt waarmee je plaats kunt maken voor een nieuwe fase. Door steun en goede psychologische hulpmiddelen te hebben kun je deze overgangen op de beste manier maken.

Elaboratie of bewerking is een begrip in de psychologie dat verwijst naar een diepe verwerking van informatie. Dit komt neer op koppelen van nieuwe informatie aan reeds verworven kennis die is opgeslagen in het langetermijngeheugen. Door informatie te elaboreren verlaagt men de kans op vergeten.

Wat op zich al een berg zou worden, leuk is de problematiek. Hopeloos dus, het leven niet meer dan een zwart gat, redelijk duister.

In die zin kan Ockhams scheermes een handje helpen, maar dat is niets nieuws onder de zon. Net zoals wanneer een idee aanvankelijk niet absurd is, er geen hoop voor bestaat.

Met betrekking tot het 3D-4D-5D-complex zijn sommige visualisaties aanvankelijk wellicht te vaag om ook helder te kunnen zijn, begrijpelijk. Maar met behulp van het prachtige studiewerk van velen wordt het mogelijk om er een aantal inzichten, golven en/of patronen aan toe te voegen zodat een aantal dynamismen gaandeweg transparanter worden. Maar dat is enkel maar mogelijk wanneer er ook aandacht en/of ontvankelijkheid voor bestaat, er de nodige tijd en gepaste expertise voor gevonden kan worden, een kwestie van interesse, een vrije keuze.

Gelukkig dat ze van hemzelf komt, soms denkend dat hij niet gespeend was van een vleugje ironie.

Heeft misschien meer te maken met die berg die in de weg bestaat, het is een gok.

Beetje wat Einstein zei wellicht, tijd en ruimte zijn er enkel om te vermijden dat alles tegelijkertijd zou gebeuren.

Met circulaire processen zou dit wel eens eindeloos kunnen doorgaan, geen probleem daarmee.

Zonder duisternis geen licht, dat is als een open deur.

Als je het zegt, is het zo.