TTC

Wat we geleerd hebben is dat een universele stimulus op verschillende manieren kan geïnterpreteerd worden, dit veronderstellend dat er überhaupt al aandacht voor zou bestaan.

Ruis kan onderverdeeld worden in intentionele en non-intentionele ruis, alleen intentionele ruis wordt met opzet gemaakt.

Bijzonder is dat GPT ook fouten kan maken, met welgemeende excuses wanneer we daar even op attent maken.

Iets met dat fenomeen tweelingzielen te maken misschien? Met zaken zoals Aristoteles' verbod op tegenspraak lijkt me dit niet meer dan een beschrijving van niet-weten, met bijgevolg het potentieel om een en ander te doorzien in de zin van in meer of mindere mate doordacht het metaforische wakker worden. En wij maar denken dat optellen, aftrekken, delen en vermenigvuldigen al zo moeilijk is, die 'botsing' is mysterieus. Deterministische chaos betekent dat de schijnbare wanorde toch exact bepaald is en geordend tot stand komt volgens een algoritme of rekenregel.

Misschien de lichamen van Plato eens proberen? Elaboratieprocessen richten vooral naar de tijd die voor kwetsbare mensen nodig is om een overvloed aan studiewerken in de mate van het mogelijke degelijk verwerkt te krijgen, in tegenstelling tot experten voor wie dit allemaal de normaalste zaak van de wereld is.

Er is geen eenduidige definitie van een 'overkoepelende waarheid'. Het kan verwijzen naar een idee of concept dat de basis vormt van verschillende andere ideeën of concepten, of het kan verwijzen naar een universeel principe dat geldt voor alle dingen in het universum. Het idee van een overkoepelende waarheid kan worden gevonden in verschillende filosofieën, religies en spirituele tradities, waarbij vaak wordt verwezen naar het concept van een 'fundamenteel bewustzijn' of 'hogere waarheid' die de essentie vormt van alle dingen. Het idee van een overkoepelende waarheid kan ook relevant zijn in

Het concept van de noösfeer heeft in de loop van de tijd verschillende interpretaties gekregen en heeft bijgedragen aan discussies over de rol van de mensheid in de evolutie van het universum. Het is een idee dat nog steeds relevant is voor filosofen, wetenschappers en andere denkers die nadenken over de toekomst van de mensheid en onze relatie tot de wereld om ons heen.

Als fragiele klaproosjes is het allerminst een makkelijke opgave om bestand te zijn tegen de aanhoudende oorlogstaal zoals binnen de normaliteit kan begrepen worden, maar we blijven lachen.

Momenteel wordt er in Nederland een grootschalig onderzoek gevoerd naar de MERIT-therapie, met als doel de behandeling te vertalen en de effectiviteit ervan te meten.

De term 'onzichtbare hand' heeft niets te maken met een 'reset' van de economie. Het verwijst eerder naar het idee dat individuen die hun eigenbelang nastreven in een vrije markt uiteindelijk leiden tot een efficiënte economie. Het is dus een concept dat veronderstelt dat de economie van nature naar een evenwicht toegroeit zonder dat daar enige bewuste interventie voor nodig is. Een 'reset' van de economie daarentegen verwijst naar het bewust en abrupt veranderen van de economische omstandigheden, zoals bijvoorbeeld het herstructureren van de economie, het aanpassen van het monetair beleid of

Niet elke film of verhaal begint met een expositie, soms wordt dan gebruikgemaakt van een andere methode om noodzakelijke informatie over te brengen.

Denk dat Kurt Gödel met z'n stelling dat axioma's krachtig zijn, goed wist waarom hij dat zei.

De tegenstrijdigheid kan in haar rechtstreekse context volledig onzichtbaar zijn en daarom ook onzichtbaar voor waarnemers van buitenaf, en wordt alleen maar duidelijk als er een wat bredere context in ogenschouw wordt genomen. Typerend is dat degene, die een opdracht geeft aan het slachtoffer, iemand is die hij respecteert, maar dat de opdracht zelf impliceert dat die onmogelijk vervuld kan worden, omdat een of andere uitgebreidere context dat verbiedt.

Alhoewel dit voorbeeld vele facetten toont en zeer gemakkelijk op te lossen is, worden in de praktijk vaak problemen opgelost met duizenden en zelfs miljoenen variabelen.

Of het zou moeten zijn dat door het strijdgewoel die onderliggende wetten niet opgemerkt worden, beetje als zeggen dat atomen niet bestaan.

Een cartogram is een kaart waarop de geografische verdeling van een bepaald verschijnsel is aangebracht.

Ja, de criteria zijn om het tijdloze zichtbaar te maken, wat wonderwel lukt door er aandacht aan te besteden.

Tijdens het basistraject mindfulness hebben we een aantal tools gekregen om beter de verhouding te kunnen begrijpen tussen, naar de woorden van de trainer, het eeuwige en/of voortschrijdende nu. Dit geeft binnen het kader van de aspiraties van de nieuwe ggz toch weer een heel andere kijk op herstel- en/of groeiprocessen, waar ggz-expertise voor gepast is.

Elaboratieprocessen richten vooral naar de tijd die voor kwetsbare mensen nodig is om een overvloed aan studiewerken in de mate van het mogelijke degelijk verwerkt te krijgen, in tegenstelling tot experten voor wie dit allemaal de normaalste zaak van de wereld is.

Niet-monotone logica is een type logica dat afwijkt van de traditionele monotone logica, waarbij het toevoegen van nieuwe kennis of aannames geen eerdere conclusies verandert. In niet-monotone logica kan het toevoegen van nieuwe informatie leiden tot het veranderen van eerdere conclusies. Dit komt doordat de logische regels voor niet-monotone logica het toestaan om inferenties ongedaan te maken of bij te stellen op basis van nieuwe informatie.

Je bedoelt in relatie tot de dualiteit zoals we hier en nu ervaren? Het wereldbrein is een speculatief concept in onder andere transhumanistische kringen, filosofie en sciencefiction, vergelijkbaar met het concept van de noösfeer van respectievelijk Vladimir Vernadsky en Pierre Teilhard de Chardin, de Akashakronieken en het 'Akashic field' van de Hongaarse wetenschapsfilosoof Ervin László. Het begrip als zodanig werd in 1982 voor het eerst gebruikt door Peter Russell in zijn boek The Global Brain, The Awakening Earth for a New Millennium.

Relativiteit is de zon tussen duim en wijsvinger houden, en dan zeggen dat het ongeveer 1.392.684 km is.

Een Nash-evenwicht kunnen we misschien nog best vergelijken met twee mensen die elkaar in een wurggreep houden, en voor geen van beiden is het voordelig om los te laten.

Logisch lijkt dat we niet kunnen loslaten wat niet geweten is, maar misschien ook niet willen weten.

Mezelf soms bevragend of er tussen de overvloed aan ‘working papers’ niet een paar zouden kunnen zitten die onze psychische kwetsbaarheden in een ander daglicht kunnen stellen, maar net omwille van die overvloed misschien ook aan de aandacht ontsnappen.