TTC

Moet er ook niet 'iets' zijn dat die selectie maakt? Of mogen daar geen vragen over gesteld binnen het afgebakende denkkader?

Zag laatst nog een reportage over de orchideesprinkhaan, hoe komt zo'n beest op het idee om als orchidee door het leven te gaan? Zelf bedacht?

De menselijke geest is bijzonder vindingrijk, jammer genoeg kunnen we die geest zelf nergens vinden.

Het verklaart nog niet waarom mensen niet gewoon in vrede leven, die boom van goed en kwaad zal dan wellicht wel een symbolische betekenis hebben.

Gaat dit topic over de zondeval of over het spel van goed en kwaad waar we vandaag nog steeds mee kampen?

Het absurdisme is een filosofische stroming waarin wordt gesteld dat het leven in essentie geen betekenis heeft, het onmogelijk is rationeel te verklaren waarom er leven is en dat iedere poging om de essentie van het heelal te ontrafelen gedoemd is te mislukken. Volgens absurdisten is het menselijk lijden het resultaat van vergeefse pogingen door individuen om reden of betekenis in de absurde kloof van het bestaan te vinden.

Dat gaat over dis-identificatie van verkeerde aannames, er zijn daar wel meer voorbeelden van.

Het is simpel inderdaad, ook jij kan je iets voorstellen bij een paradijselijk leven, vergelijk dat met de wereld waarin we leven. Bestaat de hel voor jou dan wel of niet? Neem bij je antwoord wel alle psychische afweermechanismen in rekening vooraleer te oordelen, anders is het niet betrouwbaar.

Zeg anders even wat je van iedereen wil horen, dan kunnen we verder met het spel van goed en kwaad dat vooral vorm krijgt door onwetendheid.

De halve waarheid is een misleidende verklaring die enige elementen van de waarheid omvat. De verklaring kan gedeeltelijk waar zijn. De verklaring kan geheel waar zijn maar slechts een gedeelte van de hele waarheid omvatten. De verklaring kan ook bedrieglijke elementen omvatten, zoals foutieve interpunctie of een ambiguïteit. De opzet van een halve waarheid is te bedriegen, te ontwijken, de schuld af te schuiven of een verkeerde voorstelling van zaken te geven. In de politiek is het begrip "halve waarheden" een veelvoorkomend verschijnsel. Zo nu en dan betichten politici andere politici er van

Er is ook nog niemand die (cfr 1+1=2) een getal in levende lijve heeft gezien, toch kunnen we daar (goed en kwaad) van alles mee doen. Eindeloze herhalingen hieromtrent houden ons weg van de realiteit van alledag, dit wordt vaak gezien al een vorm van escapisme.

Verwacht je nu dat we terug helemaal opnieuw beginnen?

Maar hoe zit het dan met die tweeledige natuur, zouden we dan niet een stuk van onszelf overboord kieperen?

Over God kan gezegd worden wat men wil, het is een handige truc om de eigen verantwoordelijkheid buitenspel te zetten. Ja, je bent een heel goede filosoof.

De christelijke Amerikaanse filosoof Peter Kreeft geeft verschillende oplossingen: God gebruikt mogelijk kwaad op de korte termijn voor het goede op de lange termijn God schiep de mogelijkheid van het kwaad, maar niet het kwaad zelf. Vrije wil is noodzakelijk voor het hoogste goed van de liefde. Kreeft beweert dat almacht niet inhoudt dat God iets logisch tegenstrijdigs kan doen, bijvoorbeeld vrijheid geven zonder mogelijkheid tot zonde. Gods eigen lijden en dood aan het kruis gaven hem de overwinning op de duivel [4] God gebruikt lijden om de moraal te verbeteren, zie

Interessante site, straks zijn we allen strafbaar waardoor dat verhaal over dat 'oordeel' weer voeding krijgt ... Als een mens in staat is (volledig bij machte is) een ander mens te redden, maar dit niet doet, keuren wij dit af. Wij noemen zo'n iemand slecht en onethisch, zo'n iemand is in sommige gevallen zelfs strafbaar. Waarom keuren wij god, die volgens vele gelovigen dagelijks in staat is mensen te redden, maar dit niet doet, niet af?

De stelling 'it's all in the mind' is natuurlijk als een open deur, de variaties vrijwel oneindig en misschien net daarom dat God's wegen ondoorgrondelijk zijn? Gaston Bachelard stelde dat de geschiedenis van de wetenschap gekenmerkt wordt door een confrontatie met epistemologische obstakels bevat, die de vooruitgang van het denken verhinderen. Deze worden niet opgeworpen door de complexiteit van de wereld of de beperkingen van de mens, maar door de manier waarop wordt gedacht. Voorbeelden bij Bachelard zijn onder meer het 'animistisch obstakel' of het 'substantialistisch obstakel'. Beide

De conditionering is te sterk om niet alles als een afgeleide daarvan te zien, al de rest is minderwaardig wanneer mythisch lidmaatschap domineert in het denken.

Wat zeggen andere religies dan over die boom van goed en kwaad? Iets soortgelijks?

Er kan ook belangrijke kennis achtergehouden of verdonkeremaand worden, op deze manier kunnen perverse effecten onderhouden worden die we als 'kwaad' zullen labelen. Dit 'kwade' staat dan tegenover het 'goede' als remedie om die perverse effecten te herstellen zonder garantie dat herval achterwege blijft. Bijzonder is dat we ook blind kunnen blijven voor tal van remedies die aan dezelfde boom ter beschikking worden gesteld, hier wel kennis van nemen is echter geen makkelijke opgave, het tart het geweten waardoor ontkenning eerder regel wordt dan (h)erkenning.

Dat 'andere daglicht' is interessant, heeft dat niet meer met die 'boom des levens' te maken? Daar kennis van nemen zou betekenen dat het licht in je straalt en je daar ook de expressie van wordt, tegelijk krijg je meer inzicht in het spel van goed en kwaad waar die andere boom naar verwijst. In zekere zin is dat mi dezelfde boom, als metafoor voor het groei- en bevrijdingsproces dat elk individu kan doorlopen. Maar hoe weet een eikel dat hij ook een boom kan worden, je weet wel. Het idee dat we zelf verantwoordelijk zijn voor het lijden in de wereld is echter minder prettig, misschien is het

Krijg stilaan de indruk dat men je aan het lijntje probeert te houden, alsmaar verwarring stichten lijkt daarvoor het geschikte middel.

Een mens is van nature een nieuwsgierig wezen, zeker wanneer iets verboden wordt. Maar is die 'bepaalde ruimte' nu net niet waar de antwoorden te vinden zijn? Over het hoe en waarom zijn al duizenden werken geschreven, wat weerhoudt ons dan om dat maatschappelijk ook te begrijpen en daarnaar te handelen? Of moeten we nog meer werken schrijven over hetzelfde, op die manier worden we allen getuige van een absurd tragisch schouwspel, niet?

Vanaf hier wordt het terug interessanter, eten van de boom van goed en kwaad lijkt dan een tijdloos element te bevatten waardoor we terug tot het heden komen. Die 'happy end' genoodzaakt dan een mondiale herstelbeweging met in het verlengde dat inmiddels beruchte vredesrijk. Op deze manier werpt Bijbelstudie z'n vruchten af, wat rest is de daad bij het woord voegen, niet?

Begeerte kan ook het gezond verstand domineren waardoor pas achteraf enig besef daagt, zo vergaat het de wereld nog steeds. Maar misschien dachten we dat evolutie ons slimmer zou maken, het aantal geschriften/onderzoeken daarover is immers drastisch vermenigvuldigd maar dat blijkt vooralsnog dode letter.