TTC

Een en ander zou dan leiden tot syncretisme of de Grote Verzoening met 'religieuze' vrede in z'n kielzog. Syncretisme is in de godsdienstwetenschappen een term die verwijst naar het naar elkaar toegroeien van religies, als een poging om uiteenliggende of tegengestelde geloven en religies met elkaar te combineren. Een equivalent woord kan fusie of hybridisatie zijn. Het syncretisme is ook de samengroeiing en versmelting, onder andere van wereldbeschouwingen van verschillende herkomst, zonder dat er echte samenvattende beschouwing wordt bereikt. Bij uitbreiding kan ook in taalvormen of muzi

Begrijp wat je wil zeggen, als religie 'herverbinden' wil zeggen dan is er nog veel werk om die enorme versnippering terug aan elkaar te 'lijmen'. Maar je zegt het al, geld en machtswellust lijkt dat proces ernstig te beïnvloeden, lijkt weinig 'religieus' in de zin van meer verbondenheid, gelijkheid ... en andere termen die hiernaar verwijzen. Dan toch iets te maken met die symbolische boom van goed en kwaad?

Een aantal lezers maakte er al gewag van, een gegeven dat we met regelmaat zien verschijnen waardoor een apart topic interessant mag zijn/worden. Mensen met ervaringskennis zullen hier logischerwijs herkenning in vinden, voor anderen misschien onbevattelijk zijn met stereotiepe reacties. Een topic over bijna doodervaringen, onderstaande intro om het debat luister bij te zetten: Het zoekwerk stopt niet: zo houden er steeds meer wetenschappers rekening mee dat niet de materie bewustzijn veroorzaakt, maar bewustzijn aan de basis ligt van de materie. Dit ligt in de lijn van de vaststelling da

Of Christus is in ons en Jezus de levende expressie in woord en daad? Op die manier zouden we mi geen tempels nodig hebben, ons lichaam zou dan die tempel zijn en de priesterklasse overbodig. We zouden dan allen een soort van priesters worden, net zoals JG het woord verder dragen van deur tot deur. Zoiets?

Interessante stelling, waarom niet?

Het staat je vrij om dat te doen, dat nieuwe topic. Het lijkt een beetje vreemd dat velen het voorbeeld van Jezus volgen maar blijkbaar tot niets in staat zijn. Wat dan met alle aardse alternatieven die veel tumult kunnen neutraliseren? Het effectief gebruik ervan is nog een andere zaak natuurlijk, niet het ontbreken aan sociale alternatieven.

Hoe zou je dat zelf doen? Het goede voorbeeld geven in de hoop dat anderen dat volgen? Hoe ga je dan om met de destructieve stuwkrachten die het goede met een ruk teniet doen?

Hebben we een nieuwe nodig om het oude te begrijpen?

Het maakt echt niet uit. Tja, alsof het een draaideur is, pijnlijk absurd.

Herval zou natuurlijk nefast worden, we zijn benieuwd.

Het leven kan je ook als doelloos zien, het is maar hoe je het bekijken wil. We kunnen ook verschillende doelen suggereren en daarnaar handelen, het ene doel is al wat doordachter dan het andere. Heb ik nog al eens gelezen, enige toelichting mogelijk voor leken? Dit?

Aan verlossers geen gebrek, het blijkt vaak moeilijk om de ketenen los te laten waardoor er weinig resultaat geboekt wordt. Met je eens, er zijn overeenkomsten, logischerwijs.

IS heeft blijkbaar iets tegen het (kapitalistische) Westen, schuilt hierin dan geen gezamenlijk ongenoegen? Executies en andere uitingen zullen onze afschuw wekken, dat spreekt denkelijk voor zich. Anders gezegd, is er ook iets gemeenschappelijks waardoor onze perceptie zou kunnen veranderen? Zoals je naar verwijst, eindtijd en vredesrijk hangen mi samen binnen een transformatieproces dat nu gaande is.

Het wordt niet doelloos, bij die ontdekking wordt pas duidelijk wat het doel is, net zoals wereldse vrede een drijfveer is die uit het niets oprijst. Garantie op succes bestaat niet, wel de nobele intentie.

Waarom zou je daartoe niet in staat zijn? Het doel kan tweevoudig gezien worden, enerzijds de herontdekking van je ware aard, anderzijds ruimte scheppen om dat proces van bewustwording te faciliteren. In theorie lijkt dat eenvoudig, in praktijk aardsmoeilijk. Al doende krijgen we steeds meer inzicht in het spel van de psyche, het is een wonderbaarlijk fenomeen waar zelfs geen empirisch bewijs voor bestaat. Factum stultus cognosit.

Hoe ga je dan om met een fenomeen zoals IS?

Ik ben niet tegen MH, we blijven hopen op beterschap. Maar verder, als we aanvaarden dat de wereld een illusoire verschijning is, is er dan ook een doel in het leven?

Het is zijn topic, straks gaat hij weer vragen waar hij ergens dat diepere zelf kan vinden.

Uiteraard, ik geloof zelfs dat MH veel beter kan dan wat hij laat zien, het is aan hem om dat te bewijzen.

Zo gaat dat, en MH vraagt een bewijs voor de illusoire werkelijkheid, er is voor hem niets anders dan dat. Anderen vragen zich dan weer af of God een wiskundige is om deze wonderbaarlijke constructie te verklaren.

Het wordt pas lastig wanneer blijkt dat bewustzijn zich identificeert met dat wat erin verschijnt, dit loslaten betekent immers dat 'geloof' een heel andere connotatie krijgt. Anders gezegd, we hechten geloof aan schijnbare waarheden, op zichzelf een wonder dat we ons daar niet bewust van zijn. De verwarring en bijhorende twijfel resulteert vaak in een kramp, dit in volledige tegenstelling tot het loslaten dat tot meer inzicht leidt. Zo is dat, wat we denken te zijn is ook een mentaal concept, in het leven geroepen om het spel mogelijk te maken.

Wetenschap bijt zich de tanden stuk om te bewijzen wat een mens in essentie is, moeilijk te vatten met het strikt lineaire denken. Herinner het doel van deze topic, het is bijzonder leerzaam binnen die context.

Dat is genoeg om naar de wereld te kijken, net zoals het mogelijk is om dingen te vergeten.

Dit topic is er dan ook speciaal voor hem, het is een manier om dat op te lichten waardoor de rest ervan gespaard blijft. Bij het kennis nemen van het diepere zelf ontstaat er een perceptieverschuiving met bijkomende neveneffecten/hernieuwde inzichten, de conclusie is daarom steeds hetzelfde en verkwikkend fris omwille van het tijdloze aspect dat eraan ten grondslag ligt.

Misschien beter om daar een ander topic voor te openen, MH kan zoiets niet bevatten door z'n gemis aan ervaringskennis.