TTC

Wat is Mullog meer dan het beeld dat we daarvan hebben? Met andere woorden, is Mullog ook een wonderbaarlijke kwantumprojectie met daarin een geconditioneerde wezenskern die hem zus of zo laat denken?

We kunnen er veel moeilijke termen bij bedenken, die grond bestaat ook uit atomen. Maar dat is niet het punt van discussie, vraag stelt zich waar de 'mens' zich bevindt in dit 'lege' geheel. Zijn we - jij, ik, zij - slechts een bundeling van atomen of is er meer aan de hand? Met andere woorden, waar gaat onze focus naartoe, naar de leegte of naar dat wat hierin verschijnt?

Biedt alvast hoop voor het nieuwe jaar, en dat was al zo tragisch absurd.

Ja, en het wordt steeds moeilijker om jezelf daartussen een plaats te geven, tenzij jij dat wel kan. Ik lees het graag.

Sir Arthur Eddington zei: “De materie is overwegend spookachtige lege ruimte.” Om preciezer te zijn, het is 99,9999999% lege ruimte. Maar waarom zakt die 99,9…% lege ruimte van mijn hand niet door de 99,9… % lege ruimte van de tafel, waarop mijn hand ligt? De makkelijkste verklaring hiervoor is dat de elektronen zo snel rond de kern draaien dat ze een ondoordringbaar pantser vormen. Stel je voor dat iemand een gewicht aan een touw rond zich slingert. Je kunt niet in de buurt komen om hem of haar aan te raken, want het rondcirkelende gewicht houdt je op afstand. Wanneer twee atomen elkaar ontmo

Een vacuüm is ook goed, er verschijnt vanalles in dat doorgaans voor waar wordt gezien. Geloof kent vele vormen vanuit de identificatie met dat wat zich aan ons voordoet.

En wie is dan die 'ik' in dit verhaal, iets anders dan de virtuele deeltjes waarnaar je verwijst?

Zelfs een vacuüm dat achteraf een plenum blijkt te zijn, als een vat vol potentie waarin 'iets' werkzaam blijkt te zijn. Fascinerend inderdaad, zeker wanneer we dat vertalen naar de realiteit van alledag.

Heeft er dan ook al iemand bewustzijn kunnen waarnemen of is bewustzijn datgene dat nu net het waargenomene ervaart en interpreteert?

Dit is interessant, wat bedoel je hier met de 'volledige realisatie van zijn potentiaal'? Zelfactualisatie?

In de diepe slaap?

Over niets valt weinig te vertellen, dat zou totale onthechting van iets betekenen, een onbeschrijfelijke rust en vrede zou ons dan overvallen.

Krijg stilaan de indruk dat alle topics over hetzelfde gaan, telkens anders gebracht.

We zijn ons bewust van wat er in bewustzijn verschijnt, wie is dan die 'we' in dit verhaal? Is dat ook een verschijning of datgene dat eraan voorbij gaat?

Dan zou God niet bestaan als een duale entiteit, God zou dan bestaan als een non-duaal niet-iets. En wat duaal bestaat is niet waar omwille van z'n vergankelijkheid, het is een illusie geschapen binnen immaterieel bewustzijn dat niet-iets is.

Getallen zijn virtueel en niet empirisch bewijsbaar, toch hechten we daar zoveel geloof aan waardoor perverse effecten ontstaan. We strijden dus tegen iets dat uit het niets komt, amper geloofwaardig maar toch de realiteit van alledag. Even though not a fighter by skill or nature, Snarf is very agile. He also can communicate with other animals on Third Earth to enlist their help in his tasks, and once even tricked the Ancient Spirits of Evil into giving him a power up to become Snarf-Ra.

Vraag stelt zich wie of wat er iets met dat 'tijdloze aanwezige' doet, waar komt die informatie en verschillende doelen vandaan? Of anders, waar komt de drang vandaan om dit alles überhaupt te willen verklaren of weten?

Wat Jezus zei is als naar jezelf zoeken, als bij wonder kan je jezelf helemaal niet vinden maar toch wordt er immens veel over gespeculeerd. Andere tijden ja, niets verandert.

Leuk filmpje, het is als een wereld vol virtuele getallen die uit het niets komen en daar dermate geloof aan hechten waardoor het als massieve rotsen worden.

Kan me voorstellen dat de toenmalige heersers in ieder geval niet hun macht uit hand wilden geven, enige manipulatie mag dan wel verwacht worden. Is dat werkelijk zo gegaan, nu wordt plots heel veel duidelijk, dank.

Ter informatieve aanvulling, Snarf is iets anders ... In the 1985 version of ThunderCats, the character is an elderly Snarf, whose real name is Osbert. However, he hates his real name. Snarf served as a nursemaid and protector for Lion-O when he was a boy.[1] After Lion-O grew up, Snarf found that often Lion-O did not want to have him "mothering" or protecting him. Still, Snarf has remained loyal to Lion-O and the other ThunderCats. At times, he does come through in a pinch with an idea and takes action when it is needed. Even though not a fighter by skill or nature, Snarf is very agile.

Volgens Jezus kunnen we allen worden zoals hij, wat daarmee bedoeld wordt staat ook in veel psychologische werken. Zouden we dan ook alle psychologische werken dienen te negeren?

Weet je ook wat men dan juist voor ogen had?

Dit is al minder mysterieus, misleidend of elitair, iedereen kan worden zoals Jezus waardoor 'enige zoon' dan ook in het gedrang komt.

Stel dat het waar is, kan dit gegeven dan ook het menselijke lijden milderen of heeft het ene niets met het andere te maken?