TTC

Ronald heeft het in zijn betoog over een Luciferiaanse religie, hiermee zeggend dat die groep niet wil dat bepaalde informatie ter kennis wordt gesteld van de bevolking. Zo gezien gaat het eerder om verduistering/gevangenschap en niet verlichting/verlossing zoals met lucifer bedoeld wordt. Immers, lucifer is een samenvoeging van van lux (licht) en ferre (drager/brenger), derhalve niet zo negatief/duivels dan de doorsnee perceptie die daarover bestaat. Verder ben ik het met je eens dat mensen de macht/kracht hebben om deze misleidingen te doorzien en op te lossen, dit is ook wat Ronald Bernard

Daar lijkt het stilaan op, denk je dat politiek ook onwetend is over de beschikbare monetaire opties en/of houden ze die info doelbewust achter voor de bevolking?

Ja, zoals je het zegt, het gebeurt elke dag binnen het systeem dat we eigenhandig onderhouden en zelden in vraag stellen. Wie kennis heeft van monetaire systemen weet wel waarom het 'in een zucht' kan opgelost worden, ook daar bestaat voldoende lectuur over maar politiek neem het niet mee in het besluitvormingsproces. Mooi gezegd, het systeem ontmantelen is op zich niet zo'n probleem, het verzet daartegen is een andere zaak. Al doende leren we hoe tragisch absurd de situatie heden is, als een wereld vol problemen en de oplossingen liggen in de schuif. Onkruid vergaat niet?

Vond dit nog ... Discussievragen: Welke redenen geeft Jezus in vers 19-21 om geen kostbaarheden op aarde te verzamelen? Wat versta jij onder ‘kostbaarheden op aarde’? Waarom is het onmogelijk om God te dienen en de Mammon, zoals in vers 24 staat? (Mammon betekent ‘opgestapeld bezit’ of meer, meer, meer) Waarom zet Jezus deze twee zo sterk tegenover elkaar? (zie ook 1 Timoteus 6:6-10) Wat moet in ons leven het belangrijkste zijn? (verzen 33-34) Wat betekent dat dan in de praktijk voor jou? Bespreking: Jezus zegt dat we geen kostbaarheden op aa

Zoiets als het onderstaande? Het denken is animistisch, de aarde wordt bevolkt door – goed en slecht – magische geesten die met hun bezweringen geluk en ongeluk kunnen brengen en zo de loop der gebeurtenissen bepalen, vormt etnische stammen. De geesten leven in voorouders en houden de stam bij elkaar. Verwantschap en afstamming zijn bepalend voor politieke banden. Wordt aangetroffen in geloof in voodoo en vervloekingsformules, bloedbroederschap, oude vetes, geluk brengende amuletten, familieriten, magisch etnische opvattingen en bijgeloof. Sterk aanwezig in derdewereldlanden, bendes, spor

Beetje zoals Einstein zei, de mensheid krijgt haar problemen niet opgelost met de manier van denken dat ze veroorzaakt? Het staat leuk als citaat, onderwijs wijst uit dat het blijkbaar het toch niet zo eenvoudig is dan de theorie laat vermoeden. Ja, zoals je het zegt, we blijven hangen in hetzelfde patroon met alle gevolgen van dien, tragisch pijnlijk om zien.

Heb ik ook eens gelezen ergens, stel dat er destijds een tsunami heeft plaatsgevonden zonder te weten hoe zoiets ontstaat.

Voor mijn begrip, heb je het interview met Ronald Bernard bekeken? De gewetenswroeging lijkt me persoonlijk wel echt, op een gegeven moment spreekt hij over offers, niet mals.

De bijbel mag ons dat misschien wel vertellen, in praktijk zien we heel andere stuwkrachten aan het werk. Hoe zou je dat praktisch aanpakken om deze om te buigen naar een ethische upgrade/herstel? Dat 'herstel' (of hoe ook benoemd) noodzakelijk is om dat Vredesrijk te realiseren mag duidelijk zijn, dat vormt geen onderwerp van debat/meningsverschil meer. Wie er aandacht voor heeft zal steeds meer teksten vinden die hiernaar verwijzen, bijbels of anderzijds. De vraag stelt zich welke rol de mens hierin speelt, dit is een vraag over de eigen verantwoordelijkheid, een vraag die zich niet

Hoe gaan we dat 'gevecht' aanpakken? Even de tijd stilzetten en er eens diep over nadenken, zoiets?

Hoop kan ook tot wanhoop leiden, niet door het ontbreken van inzichten/alternatieven dan wel door onmacht bij het zien van zoveel ellende om absurde redenen. Intellectuele nieuwsgierigheid kan helpen inderdaad, de vreugde van korte duur. Zie de toestand in de wereld, het lijkt soms alsof er geen boek geschreven werd.

Er is mi een tijd van lezen en diepgaander introspectie en een tijd van daden, anders riskeren we misplaatste romantisering zonder dat het licht de duisternis oplost. Het kan wel na 2000 jaar, aan middelen/informatie/inspiratie geen gebrek. Ergo, van herhaling vallen mensen in slaap, net het tegendeel van wat je - wellicht met alle goede bedoelingen - oppert. Uiteraard gaat dat veel verder, is dat nu net niet waarom volgelingen gezocht worden?

Dit is bijzonder, zie vooral het interview met Ronald Bernard om beter te begrijpen waar het hier over gaat, schokkend is het. Als intro: In deze tijd waarin onthullingen en flagrante waarheden plotseling naar boven komen drijven, terwijl het ‘nieuws’ nauwelijks meer te onderscheiden is van zogeheten ‘fake news’, is het bijzonder moedig te noemen wanneer een ‘insider’ zijn verhaal wil doen op basis van werkelijke feiten. Ronald Bernard, één van de oprichters van De Blije B is zo’n dapper iemand die het heeft aangedurfd om zijn verhaal te vertellen voor de camera van De Vrije Media. Een le

Is het niet eenvoudiger om gewoon een goed boek te lezen over de misstoestanden in de wereld? De vrees ontstaat immers dat die 'rijpende bewustwording' te traag verloopt in verhouding tot de destructieve stuwkrachten die verdeeldheid aanwakkeren/cultiveren. Ben het dus zeker niet oneens met je, vraag stelt zich hoe we dit vreedzame proces kunnen versnellen.

Dit lijkt op zich al op een wedergeboorte, als zich niet meer laten vangen door de dreigementen van een aantal die je in hun macht trachten te houden.

Dienen we dit letterlijk te nemen of betekent dat 'nieuwe gezichtsvermogen' een andere manier om naar de wereld te kijken? Een gewijzigd perspectief vergt immers heel wat gewenning, dit zonder garantie op succes met bijhorend herval.

We kunnen dit mi zien als een parallelproces, een kwestie van overstijgen en omvatten. Tijdens dit bijzondere proces kan er ook vanalles misgaan, net zoals een tweede geboorte niet lukt zonder dat er iets sterft.

Ja, dat is paradoxaal, mensen kunnen ook angst hebben van de aangeboden vrijheid. Erich Fromm heeft daar een mooi boek over geschreven met gelijkaardige titel 'angst voor vrijheid'. Hij onderscheidt drie vluchtwegen: Drie vluchtwegen Erich Fromm ziet drie verschillende vluchtwegen die de mens gebruikt om zijn vrijheid en verantwoordelijkheid te ontlopen. In elk van de drie vluchtwegen doet de mens afstand van het recht op handhaving van een eigen mening, eigen belangen en eigen geluk. Autoritarisme Het eerste is autoritarisme of de neiging om de onafhankelijkheid van het ei

Zijn die inzichten ook bruikbaar in het heden?

Misschien volstaat het denkbeeld 'ark' te verruimen, net zoals de aarde kan gezien worden als een 'boot' die door de ruimte reist. Ik weet het, het is ook maar verbeeldingskracht die soms tot andere inzichten brengt.

Gelukkig niet, het stemt idealiter tot diepgaander reflectie waardoor het tijdloze steeds transparanter wordt.

Die 'hopeloze verdeeldheid' is mi dan ook een vorm van armoede, het maakt christenen (ea) onmachtig tegen het 'verdeel en heers' principe wat een aantal wellicht als Satanistisch zal willen labelen, enigszins begrijpelijk. Op deze manier kan het licht de duisternis niet oplossen met alle armoedige (perverse) neveneffecten van dien.

Ja, dat lezen we in veel boekjes, niet enkel in de Bijbel. Gezien de toestand van de wereld zien velen dat als wollig, welke acties zijn dan concreet nodig om daar iets aan te verhelpen? Anders gezegd, aan woorden/lectuur geen gebrek, de malaise wordt echter niet opgelost waardoor dit alles op praat voor de vaak begint te lijken. En uiteraard is dit koren op de molen van de atheïst, men zal misschien willen opperen dat religie tot niets dient, tenzij woorden zonder daden.

Wat je mi eigenlijk stelt is dat er dan grosso modo twee stromingen ontstaan, zij die gericht actie nemen voor meer rechtvaardigheid en zij die dat niet doen. Het is een lastige kwestie die een appel doet op onze eigen verantwoordelijkheid jegens het leven en onze medemensen. Welke hulpmiddelen gebruik je daarvoor?

Hoe vertaalt een dergelijke stelling zich in de praktijk?