Willempie

En wat nu als God inderdaad Mens is, of als de mens inderdaad goddelijk is? Waarom zou je zo'n eindeloos verschil tussen God en mens willen creëren, terwijl God ons juist in alle menselijkheid en goddelijkheid dicht nabij wil zijn, tot zelfs in de dood? Wie zegt dat menselijke eigenschappen daadwerkelijk menselijk zijn en niet afspiegelingen van goddelijke eigenschappen?
Daarbij is de bijbel met name oud-oosterse literatuur en een heel belangrijk element daarin is de herhaling. Waar wij het belang van iets benadrukken door er uitgebreid en beeldend over te schrijven, deed de bijbelse schrijver door hetgeen constant te herhalen, op verschillende tonaarden of gewoon letterlijk tot soms op het langdradige af.
Ook werd er natuurlijk constant herhaalt om het in de hoofden van de toehoorders te prenten. Herhaling blijft een krachtige onderwijstactiek en wordt ook in het westen dan nog steeds volop gebruikt, zowel op scholen als in reclames en advertenties.
Lees maar eens hoe lang Genesis 17 er op het eind bijvoorbeeld doet om te omschrijven dat Abraham en de mannen in zijn huis besneden werden. Omdat dat een absoluut keerpunt is in het verhaal en de besnijdenis het belangrijkste teken van het verbond binnen het jodendom is, wordt het dus constant herhaalt.
Wij in het westen zouden in zo'n geval eerder hun gevoelens erbij omschrijven, of uitgebreid hoe de mannen één voor één naar voren kwamen en hoe zij ziek en vol pijn er weer vandaan gingen, maar zich toch groot hielden, of de betekenis erachter nog eens extra diepgaand duiden.
Als er dus constant staat dat God de HEER is en niemand anders, dan wil dat enkel aangeven dat het monotheïsme dé kern was en is van het joodse geloof, in tegenstelling tot de religies om hen heen. Het is dus geen borstklopperij, maar een oud-oosterse wijze om het belang ervan te benadrukken en een universele wijze tot onderricht.

De historie leert me dat dit dogma, met toevoeging van de Heilige Geest als derde persoon (want daarvoor ging het nog over een twee-eenheid), ingesteld is in 381 tijdens het concilie van Constantinopel onder leiding van keizer Theodosius en dat de definitieve formulering, zoals wij die nu kennen, is vastgesteld op het concilie van Chalcedon in 451. Vanaf 529 kwam, bij de revisie van de Romeinse wetgeving, op het niet aanvaarden van dit dogma de doodstraf te staan.

ik wel denk ik. Ik ken je inmiddels al vrij lang, en hoewel je misschien geen heilige bent in katholieke zin, heb je wel een heilige eigenschap: je bent ahw naïef voor het kwaad. Niet blind, maar het heeft geen echt vat op je, het kleeft je niet aan. Ik kan niet anders zeggen dan werkelijk kindschap, zoals bedoeld in de woorden van de Schrift: wie niet is als dezen zal het rijk Gods niet binnen gaan. Jij bent in hoge mate als “dezen”, kinderlijk in vertrouwen en liefde, precies wat Jezus vraagt en aanbiedt.

De katholieke Kerk is inderdaad behoorlijk één. Wereldwijd worden dezelfde sacramenten bediend, dezelfde liturgie opgedragen en ook dezelfde dogma's (min of meer) geloofd. Zelfs katholieken die eigenlijk niet alles meer zo geloven, voelen zich toch wel diep verbonden met de Kerk en zelfs de ronduit vrijzinnigen onder ons voelen geen behoefte een eigen kerk te stichten of zich aan te sluiten bij de protestantse vrijzinnigen. We vechten elkaar dus nog weleens flink de tent uit, maar verlaten de tent vervolgens níét.
Wat daarbij ook meehelpt is een vrij uitgebreide, internationale hiërarchie die het mogelijk maakt om zelfs de kleinste parochie in de meest afgelegen streek toch verbonden te houden met de Wereldkerk. Vroeger spraken we in de liturgie zelfs dezelfde taal, namelijk het Latijn, maar nu is dat (helaas) toch minder het geval.
Er is een bijzondere, mystieke en zichtbare eenheid binnen de katholieke Kerk die binnen het protestantisme, met alle respect voor wat zij is, grotendeels ontbreekt. De reden dat het protestantisme denk ik nog bestaat en zich volop ontwikkeld, in tegenstelling tot veel andere gemeenschappen die van haar splitsten, is dan ook omdat zij veel katholicisme nog in zich draagt en vooral door het doopsel, gezamenlijk beleden dogma's en gedeelde geloofstradities toch enigszins tot heel nauw met haar verbonden blijft.
Goed, een aantal dogma's deel je dus niet. Allereerst moet gezegd worden dat wij geloven dat de Kerk niet Israël is, maar dat het heil voor zowel joden als heidenen bestemd is en dat het geestelijke Israël niet meer gebonden is aan stamboom en afkomst, maar aan het doopsel en de andere sacramenten. Door wedergeboorte wordt men verbonden met God, niet door natuurlijke geboorte. Met de Kerk is Israël dus als het ware uitgebreid en gecentreerd rondom en verbonden met Jezus Christus, als ranken aan de wijnstok. Het christendom is daardoor niet uitsluitend Joods, maar ook Grieks, Romeins, Amerikaans, Afrikaans, etc.
Het is echter helaas waar dat er veel ellende is gebeurd over en weer tussen joden en christenen en gelukkig is er nu veel dialoog en verzoening. Maar nogmaals: dat ligt niet aan welk dogma ook (hoewel ik eigenlijk niet weet of de genoemde stelling van jou wel dogmatisch is, ongetwijfeld weet Flash Gordon daar meer van), maar aan hoe wij met elkaar omgaan. Elk dogma is goed, want van God ontvangen. Maar net zoals de boom van kennis van goed en kwaad ons tot gevaar werd, doch wel in de prachtige tuin van Eden stond, zo kunnen al Gods gaven een gevaar vormen voor hen die zondigen, maar hebben wij ze wel nodig.
Van elk dogma kun je ernstig misbruik maken, zelfs ook van dogma's die heel onschuldig en vreedzaam klinken. Daar zijn wij mensen nu eenmaal bijzonder creatief in. Maar dat houdt God niet tegen om ons te openbaren wie Hij is, ons te geven wat wij nodig hebben en nog veel meer en ons te vergeven als wij berouwvol onze schuld belijden en ons (blijven) bekeren.
Kleine correctie nog omtrent de Drie-eenheid: we belijden niet drie goden, maar drie Personen, die één God zijn. Binnen de oosters-orthodoxie spreekt men zelfs van hypostasen, een soort krachtige, zelfbewuste energieën (dacht ik tenminste). Het zijn dus drie Personen, net zoals wij ook twee personen zijn, maar toch is er maar één God. Dat is een groot mysterie dat in geen enkele gelijkenis echt goed uit te leggen is zonder dat je over het algemeen op een ketterij uitkomt, maar we spreken dan ook over het diepste Wezen van God.

Geweldig! Dan ben je een gezegend mens. Dank je voor de geruststelling. 

Geweldig! Dan ben je een gezegend mens. Dank je voor de geruststelling. 

Dank je voor deze inhoudelijke reactie. Ik ben het eigenlijk volkomen met je eens. Mijn geloof is inderdaad niet vrij van dogma's. Dat van de protestantse canon is helaas een onterechte aanname. Ik ben niet protestants. Ik wordt bewust geen lid van een kerk omdat ik de scheiding niet aanvaard. Ik beschouw mezelf als lid van de universele Kerk, het lichaam van Jezus, dat niet tijd- of cultuurgebonden is. Mede dankzij jouw bijdragen hier ben ik wel meer waardering en begrip gaan krijgen voor de Roomse kerk als moederkerk en ik betreur de afscheiding die is ontstaan. Het was misschien beter geweest als de reformatie binnen de kerk zelf had doorgewerkt, zoals Blaise Pascal en Erasmus ook wilden. Met schadelijke dogma's bedoel ik die dogma's die niet (zo) duidelijk uit de schrift zijn te herleiden en die onnodige verdeeldheid veroorzaken. Ik geloof zeker niet dat ik heiliger of beter ben dan christenen die die kerkdogma's wel aanhangen en het spijt me als ik die indruk mocht wekken. En ik weet heel goed dat ik niet mag oordelen over mensen. Ik mag wel mijn mening weergeven, denk ik.

Dank je voor deze inhoudelijke reactie. Ik ben het eigenlijk volkomen met je eens. Mijn geloof is inderdaad niet vrij van dogma's. Dat van de protestantse canon is helaas een onterechte aanname. Ik ben niet protestants. Ik wordt bewust geen lid van een kerk omdat ik de scheiding niet aanvaard. Ik beschouw mezelf als lid van de universele Kerk, het lichaam van Jezus, dat niet tijd- of cultuurgebonden is. Mede dankzij jouw bijdragen hier ben ik wel meer waardering en begrip gaan krijgen voor de Roomse kerk als moederkerk en ik betreur de afscheiding die is ontstaan. Het was misschien beter geweest als de reformatie binnen de kerk zelf had doorgewerkt, zoals Blaise Pascal en Erasmus ook wilden. Met schadelijke dogma's bedoel ik die dogma's die niet (zo) duidelijk uit de schrift zijn te herleiden en die onnodige verdeeldheid veroorzaken. Ik geloof zeker niet dat ik heiliger of beter ben dan christenen die die kerkdogma's wel aanhangen en het spijt me als ik die indruk mocht wekken. En ik weet heel goed dat ik niet mag oordelen over mensen. Ik mag wel mijn mening weergeven, denk ik.

Net niet. We dienen te aanvaarden dat het er is, er licht op te schijnen en eruit te leren het steeds beter te doen. Door het kwade evolueerde het goede naar een steeds meer verheven status.
Door te strijden laat je het kwade uitgroeien, want je geeft het energie werkelijkheid te worden. De kracht van het niets toepassen als mens zou ons beter dienen dan constant in strijd met alles te leven.
Ik zeg niet dat wij het kwade voor normaal moeten nemen, maar dat overstijg je niet door het met dezelfde wapens te bestrijden. Je keert je gewoon tot de liefde en overstijgt het kwade in uzelf. Door het te externaliseren doen we elkaar de duivel in. Wij, mensen, hebben door ons oordeel een archetype van het kwade ontwikkeld. Bekijk het eens als een harmonieuze samenwerking en handhaaf daarin de balans. Strijden door het letterlijk uit te voeren in het externe maakt het steeds meer reëel. Intern keren en je eigen "demonen" verdrijven lijkt mij een veel vruchtvoller "doel".

Zoals ik het heb leren te "begrijpen" is het kwaad inderdaad een deel van God's schepping, of in ieder geval een gevolg daarvan. Maar het is niet de bedoeling dat we het als normaal aanvaarden. We dienen het te verafschuwen en te bestrijden, niet in eigen kracht wel te verstaan. "Overwin het kwade door het goede." is de Bijbelse regel. We hebben daar God's bovennatuurlijke hulp bij nodig want uit onszelf kunnen we helemaal niets. En het begint in onszelf. Dat zie je dus goed. De hele Bijbel speelt zich (ook) in onszelf af.

Hier staat dus dat alles in God´s hand is, inclusief dat wat wij als kwaad ervaren. 

Het gevaar van dogma's is dat je gaat denken dat (1) het om formules gaat en (2) dat je jezelf boven anderen gaat stellen. Christenen (en joden) hebben aan de bijbel al meer dan genoeg, zonder dogma's en en andere geloofsbelijdenissen. 

Het gevaar van dogma's is dat je gaat denken dat (1) het om formules gaat en (2) dat je jezelf boven anderen gaat stellen. Christenen (en joden) hebben aan de bijbel al meer dan genoeg, zonder dogma's en en andere geloofsbelijdenissen. 

Je "moet" wel loyaal zijn aan je "groep" om te kunnen bidden:
Die relatie met God en met elkaar hoeft helemaal niet zo op gespannen voet met elkaar te staan. Zelf merk ik eerder een spanning tussen eigen eigenwijzigheid en die van medegelovigen. Temper je die eigenwijsheid, dan lever je inderdaad iets in als het gaat om je eigen persoonlijke idee van "het omgaan met God"... Maar "20 Onze Vaders" heffen die spanning al aardig op...

@DeVos Je moet je geloof dan ook niet enkel baseren op of voeden met artikelen op internet, want daar ga je inderdaad niet uitkomen. Je moet niet verwachten dat je in je eentje, vanuit je huiskamer of slaapkamer, werkelijk zult groeien in het geloof.
Het beste is nog altijd om een goede, stabiele en betrouwbare kerk of gemeente op te zoeken en daar catechese of anderssoortig onderricht en verdieping te ontvangen. Want de Schrift komt het meeste tot haar recht binnen een biddende, vierende gemeenschap. Van daaruit kun je dan lectuur zoeken die door haar aangeraden word.
Natuurlijk zijn er vele kerken, maar uiteindelijk zul je bij serieus gebed en (gewetens)onderzoek de kerk vinden waar God je wil hebben en die kerk zul je dan volgen. Je kunt de christelijke geboden over gebed, naastenliefde, geduld en nederigheid dan ook meteen daar in de praktijk beoefenen.

Wegens beledigend gedrag heeft @Willempieeen strafpunt ontvangen. Dat was zijn tweede en dus een ban van een week.

Voor onze uitmuntende kok. Ik wil je een hart onder de riem steken. Een weekje vakantie dat is goed voor de mens. Van jou neem ik nog iets aan, ik herken je liefde voor Jezus.
Of je het lezen kunt weet ik niet, maar dan later. <3

@Fundamenteel Welkom terug, klinkt als een hele vooruitgang 

Dank HJW. Nu die gesprekken stellen niet zoveel voor, maar ze herinnerden mij wel aan de essentie van Christus, liefde. Liefde leek afgelopen maanden nog een vies woord, ik was ver heen. Verandering was nodig of ik zou nooit uit mijn cirkelredenatie gestapt kunnen hebben. Het is soms nog moeilijk, en soms schiet er iets extreem uit voor ik het door heb. Maar dat zijn naspartelingen denk ik. Nog wat meer tijd en alles valt rustig op zijn pootjes.

Hey, lang geleden.
Honestly, zie je mij al vrijwilligerswerk doen?
Ik ben veel bedaard afgelopen maanden. Ik kan me nog wel opjutten in bepaalde thema's, maar ik vermijd ze. Ik heb de afgelopen tijd afstand genomen van mezelf, mijn ideologie om als buitenstaander naar mezelf te kijken. Heavy. Jij weet als geen ander hoe hard ik me kan opjutten in deze thema's en hoe snel ik mezelf kan verliezen. Alsof iets me dan compleet overneemt en dat is dan sterker dan mezelf. Ik ga niet op een migratiestop stemmen omdat daar een pakket aan verweven is waar ik niet voor sta. Raar maar waar, ik stem PVDA. Gezien mijn situatie is dat de beste stem, maar ik aard niet volledig met hun migratiebeleid dus zal me ook niet inspannen voor die partij. Mijn stem hebben ze wel omdat zij als enige partij effectief iets doen voor de bevolking. Zij bieden hulp en gratis ziekenzorg.
Ik heb de banden met Vlaams Belang gebroken en weet heel goed dat politiek geen oplossing biedt. Het zijn opportunisten die inspelen op onze gevoelens en dan een dooie mus geven. Ik heb de afgelopen maanden mijn "geloof" ook beter kunnen plaatsen. Ik heb afstand genomen van Jehova Getuigen en ben nu in dialoog met een christenvrouw die mij de essentie van het christendom benadert: liefde. Bij Jehova Getuigen zou ik uiteindelijk toch maar verstoten worden voor wie ik ben en dat zou mijn persoon weeral kwetsen en naar "af" duwen. De gelovige instellingen zijn zo verdeeld en wijzen elkaar na, denken dat zij de absolute waarheid in pacht hebben. Ik denk niet dat dit is hoe Jezus het bedoelt had. Ik geloof sterk in Zijn bestaan en blijf Hem volgen als "role model". Maar dat orthodoxe trekje en kruisvaardermoraal is wel enorm afgenomen. Ik heb mijn extremen beter kunnen plaatsen denk ik. Maar daar zijn wel maanden van tribulatie aan vooraf gegaan. Het is  nu eindelijk terug beter.

Het zijn dus net ultraorthodoxe religieuzen. Kleine maar heftige stroming. Je hoort erbij........
Een protest, maar dan niet tegen de theorie zelf, maar tegen de tirannie van de mensen die het on-wetenschappelijk opdringen als enige waarheid.
Ik zie geen "aanval" op de evolutie-theorie. Maar op hoe die door delen van de wetenschappelijke wereld als enige waarheid wordt opgedrongen. Lijkt mij een zinvol protest. Altijd je kop erbij houden.

Klopt, want je vergelijking met een boek loopt ook niet lekker. Ik zie het meer als het einde van het evangelie van Marcus. Er zijn er 3. het oudste eindigt met 16:8, dan is er een lang einde van 16:9 tot en met 20 en er is een kort einde dat eindigt met 16:9. Je weet niet wat er origineel was en er is niet te bepalen wat het beste is.
Ik wil wel bestrijden dat evolutie is gestopt. Gezien de toenemende obesitas in de wereld zitten we in een tussenfase waarbij we ons eetpatroon van jager/verzamelaars aan het aanpassen zijn aan McDonalds . Nog een paar duizend generaties en de Big Mac krijgt ons niet meer te pakken.

Natuurkundige, al ben ik werkzaam in de ICT.

Dank je, maar dat gaat dus niet. Daarvoor o.a. zit ik juist in therapie. 

Sterkte, hoop, en veel liefde toegewenst