Willempie

Er staat helemaal nergens in de Bijbel dat christenen de militaire dienst verlieten en ook niet dat dit van ze werd verwacht. En wederom weiger je om inhoudelijk te reageren of een normaal gesprek te voeren.

Neutraal? Neutraal t.o.v. Hitler en diens misdadige regiem bijvoorbeeld? Denk je niet dat de JG's in de concentratiekampen blij waren dat ze door gewapende militairen werden bevrijd? Of zeiden ze toen: "Nee hoor. Wij zijn neutraal en tegen wapens. Jullie zijn fout bezig en wij wensen niet door jullie bevrijd te worden." Dat zou namelijk consequent zijn maar ik denk dat ze alleen maar harstikke blij en dankbaar waren voor hun, door God gezonden, gewapende bevrijders.

Er waren wel degelijk christenen in het Romeinse leger. Ben je dat nog nooit tegengekomen in jouw allesomvattende "Bijbelstudie"? Je gaat trouwens gewoon wederom niet inhoudelijk in op mijn bericht, zoals ik dat inmiddels wel van je gewend ben.

Wat je blijkbaar ontgaat is dat al jouw kritische vragen hier beantwoord worden. Of jij die antwoorden serieus neemt is natuurlijk weer een ander verhaal. Wees maar blij dat het allemaal nog mag. Er zijn landen waar het niet langer mag en het is nog maar de vraag of het hier in de toekomst ook nog mag. Er zijn genoeg krachten aanwezig die onze vrijheid van denken proberen in te perken. 

Het woord haat staat tegenover het woord verheerlijking. Jij geeft daar een emotionele gevoelswaarde aan die zo niet is bedoeld. Dat blijkt ook uit vele andere teksten waar het woord in voorkomt. Sorry voor mijn platvloersheid maar neuken betekende niet altijd wat het nu betekent. Vroeger betekende het slaan. Het woord kloot betekent eigenlijk iets ronds of bal. Het woord poes betekent eigenlijk kat. Eikel betekent de vrucht van een boom. Moet ik nog doorgaan om aan te tonen dat de betekenis/gevoelswaarde van woorden in de loop der tijd vaak veranderen?

Onwetendheid kan je niet bijstaan met nuances omdat ze geen dialoog maar debat zoeken om hun narcistische zelf te presenteren. From such turn away.

De woorden die in de Bijbel  zijn vertaald met  liefhebben - ahav - en met haten - sana -, hebben niet de gevoelswaarde die wij er sinds de Romantiek aan toekennen! Voor wie niet weet wat de periode van de Romantiek inhoudt, zie https://nl.m.wikipedia.org/wiki/Romantiek_(stroming)
Wij allen zijn kinderen van de Romantiek, die onze gevoelens heeft verhevigd en verfijnd, waardoor wij uitgaan van een differentiatie van gevoelens die men in de tijd van de Bijbelschrijvers nog niet kende.
De oorspronkelijke betekenis van het Hebreeuwse woord sana betekent op de tweede plaats zetten.

“Jacob heb ik liefgehad en Ezau heb ik gehaat” betekent niets meer dan “Ik heb een voorkeur voor Jacob”.
 
 
Lucas14:26 wil alleen maar zeggen dat de familie waar ik toe behoor, op de tweede plaats moet komen wanneer ik voor Jezus besluit. 
Dit sluit aan bij 
Matteüs 6:33
Maar zoekt eerst Zijn Koninkrijk en Zijn gerechtigheid en dit alles zal u bovendien geschonken worden.
Hier zit overigens een grote geloofsgeheimenis in verborgen. Die ontsluit zich  te Zijner tijd wanneer men voor Jezus zal hebben besloten en de race uitloopt.

Ik ga er nog steeds van uit dat je het goed bedoelt. Misschien ten onrechte maar zo zit ik nu eenmaal, in elkaar. De Bijbel leert ons helemaal niet dat we mensen moeten haten. Wat hier wordt gezegd is dat we prioriteiten moeten stellen. Wat mijn vader, moeder, vrouw, kinderen, broeders en zusters allemaal beweren mag niet tussen mijn verhouding met God instaaan.

Yes! Daarmee worden alle geboden en verboden vervuld. Dank je voor deze reactie.

Het evangelie dat Christus gestorven is voor onze zonden, en dat Hij begraven is, en dat Hij opgewekt is op de derde dag, opgevaren naar de hemel waar Hij voorspraak doet voor ons bij de Vader en dat wij dankzij Zijn dood en opstanding eeuwig leven hebben.

Dat geldt dan misschien nog voor Oekraïne, waar de vrouwen met de kinderen mogen vluchten maar de mannen dienstplicht moeten vervullen, maar in Nederland geldt dat niet meer. Daar heeft D66 wel voor gezorgd. Dus als Poetin Nederland binnen zou vallen mag er geen vrouw de grens over. Vrouwen moeten net als de mannen de legerdienst in.  Wat ze met de kinderen doen weet ik niet, maar ook de vrouwen tussen de 17 en de 45 jaar moeten dan het leger in.
https://www.defensie.nl/actueel/nieuws/2020/10/20/dienstplichtbrief-voor-het-eerst-ook-naar-vrouwen

In de wet van Mozes werden ook alleen de mannen opgedragen om deel te nemen in het leger. Dat is van 20 jaar tot 50 jaar. Dat leger nam oa. het beloofde land in onder leiding van Jozua. De naam Jozua is in de grondtekst verwant met de naam van Jezus.En Jezus is de bevelhebber (de koning) die zijn volgelingen er op uitstuurt om het land in te nemen, in die zin dat zij het koninkrijk mogen verspreiden door het evangelie te vertellen. Alleen mannelijke discipelen werden er op uitgestuurt om het evangelie naar onbekenden te brengen.
Om hetevangelie naar onbekenden te brengen heb je meer discussie en gevecht (in debat) dan wanneer je het evangelie aan bekenden brengt. Bij vrouwen geldt dat zij het evangelie kunnnen vertellen aan vrienden en bekenden in een veilige omgeving, thuis bijvoorbeeld. Dat gebeurt dan ook op verhalende wijze, zij vertellen wat zij hebben meegemaakt en daardoor gaan anderen zoeken. Dat leer ik van het verhaal van de vrouw waarvan Jezus zei dat zij vele mannen had gehad en waarvan Jezus gezegd had dat Hij de Christus was. Zij verzamelde vrienden en bekenden in haar huis en door haar verhaal kwamen anderen tot geloof. Maar zij was er op uitgegaan om water te halen en niet om het evangelie te brengen. Zo is het in de oorlog ook. De vrouwen mogen thuis blijven en de mannen moeten opkomen voor hun gezinnen.
Waar mannen in Christus blijven en naar de mannelijke rijpheid toegroeien kunnen zij leiding geven aan man en vrouw. Hun rol is hoofd zijn en bij de tekst waarbij staat dat er niet toegestaan wordt dat de vrouw onderwijs aan de man geeft of gezag over hem uitoefent wordt een Grieks woord voor man gebruikt dat algemeen voor een geestelijk volwassen man gebruikt wordt. Wanneer zulke mannen een kerk leiden behouden zij de leiding en volgen zij de schrift waarbij het spreken door de juiste persoon gedaan wordt. Dat is vruchtbaarder dan wanneer men toestaat dat de vrouw spreekt omdat het dichter bij Gods plan staat. Mooi om te horen dat bij kerken waarbij mannen de leiding hebben meer groei is. Komt overeen met de schrift, bedankt.
Ik kan er meer over zeggen maar op dit moment niet. Groet, Chiel

Mijn vrouw denkt constructief mee als ik erom vraag en is vooral blij als ik niet teveel tijd besteed op Credible. 🙂 Ik ben geen theoloog maar heb wel een fascinatie voor apologetiek, theologie en dergelijke.
Frapant genoeg mag ik geen oudste worden in mijn gemeente omdat er de geloofsdoop wordt aangehangen en ik ben als kind gedoopt en heb geen reden gezien dit te laten overdoen. In die zin bevind ik mij in dezelfde situatie als vrouwen omdat ik dus geen leidinggevende functie mag vervullen.
Ik stel me al jaren neutraal op in een reeks onderwerpen zoals de doop, profetie, klanktaal, eindtijd etc. en vrouwen in het ambt kan wat mij betreft daar ook wel bij.
Zolang het evangelie maar verkondigd wordt.

Wat me bij veel christenen opvalt is dat er een enorm verschil wordt gemaakt tussen de periode vóór Christus en na Christus. Ineens is alles anders. Ik zie dat niet. 
Hup, de Sabbath eruit, de feestdagen eruit. Varkensvlees en garnalen op de menukaart. Vrijheid in Christus als vrijkaartje voor alles waar we zin in hebben. 
Bekijk de bijbel eens op afstand. Van kaft tot kaft. Welk werk begon God in Genesis? Waarom zou Hij ervan afzien om dat te voltooien? 
Wat kwam Jezus eigenlijk doen?
Waarom zei Jezus dat Hij alleen naar de verloren schapen van Israël kwam?
Wat wilde Jezus duidelijk maken door de transfiguratie? 
We doen alsof er een giga verschil is tussen OT en NT. Dat is er niet. Gelovigen in het OT waren ook wedergeboren. Zij waren ook gerechtvaardigd en genade was ook op hen van toepassing. Niet alleen wetgeving. 
Wat betreft vrouw op de kansel, kijken we ook naar de bijbelse geschiedenis en zien dat het God's regeling is. Niet cultureel bepaald. Niet aan ons om eraan te gaan sleutelen. Netjes Jezus' wederkomst afwachten en het aan Hem overlaten. Geduld! 

Ik denk dat het mensenwerk was dat God goedkeurde. Het gaat om de theologische boodschap en de getallen hebben daarin een ondersteunende rol. Net als in de genealogie van Jezus waar een paar koningen weggelaten werden om op 3x 14 geslachten uit te komen. Het Hebreeuws zelf wordt door de Joden als een heilige taal gezien, de Joden geloofden dat God de wereld schiep door middel van het Hebreeuws. Zo hebben ook de getallen vaak een theologische betekenis. Dit geldt overigens niet voor alle getallen overal in de bijbel, de bijbel is ook geschreven door vele verschillende auteurs in verschillende culturen en tijdperken. Maar bijvoorbeeld de 1260 dagen in Openbaring en de 12600 jaar van Adam t/m Mozes lijken mij te duiden op een tijd tussen het oude- en het nieuwe paradijs, een tijd van verdrukking of een tijd van ballingschap in afwachting dat God Zijn volk terugbrengt in Zijn aanwezigheid.
De zes dagen in Genesis 1 zijn waarschijnlijk geen zes dagen van 24 uur waarin God alle materie in de hemel en de aarde letterlijk geschapen heeft. De bijbel stelt namelijk dat er op dagen 1 t/m 3 al avonden en ochtenden waren maar dat de zon (samen met andere potentiële lichtbronnen) pas werd geschapen op dag 4. Het gaat dus om God's licht (immaterieel) en de zes dagen zijn dus God's immateriële dagen. God's zevende dag heeft ook geen einde (zie ook Hebreeën 4:4-5).
Het is opvallend dat de dagen in een symmetrie staan, dag 1 (licht en duister) en dag 4 (zon, maan en sterren), dag 2 (lucht en zee) en dag 5 (vogels en vissen), dag 3 (land en planten) en dag 6 (landdieren en de mens). Dag 7 lijkt op God's aanwezigheid in de schepping te duiden, in de zin dat God zijn kosmologische tempel betrekt. Opvallend is ook dat de opbouw van de tabernakel en de constructie uit 7 delen bestond en dat de bouw van Salomo's tempel 7 jaar duurde, enzovoorts.
Ik zie het meeste in John Walton's kijk op Genesis 1, dat God orde schept in een al bestaande materiële chaos (die ook door God tot stand gekomen was). God noemt het licht 'dag' (functie) in plaats van elektromagnetische straling (materiële samenstelling). Scheppen betekent niet altijd iets materieels. Bijvoorbeeld Psalm 51:12, schep o God een zuiver hart in mij, vernieuw mijn geest.
In Jeremia 4:23-26 wordt de schepping omgedraaid, terwijl het bij Jeremia ook niet om een materiële verwoesting van de schepping ging.
Het doel van de bijbelse scheppingsverhalen in Genesis 1 en 2 is niet om een wetenschappelijk relaas te bieden maar om een theologische boodschap over te brengen. Niet Marduk, maar YHWH scheidde de wateren (Genesis 1:6-8). Niet Ptah, maar YHWH spreekt (Genesis 1:3-26). Niet Ishtar, maar YHWH geeft vruchtbaarheid (Genesis 1:28).
Tenslotte staat God buiten onze ruimtetijd, voor God is 1 dag als duizend jaar (Psalm 90:4, 2 Petrus 3:8).

Kijk, dat vind ik nu een echt constructieve reactie. Perfect, Goeiemoggel. Het doet me veel plezier dit te lezen.

We hoeven er geen topic aan te wijden. Israël zal toch wel bij andere topics terloops ter sprake komen. 

Volgende project staat op stapel: een werkbank. Onmisbaar voor een houtbewerker. Ik zal compromissen moeten sluiten en ga voor halfhoutverbindingen en stalen bouten. Kan ik de bank gemakkelijk weer demonteren en verplaatsen naar elders indien nodig. Ondertussen een balk kersenhout verwerkend tot nog meer snijplanken. Oefening baart kunst, in dit geval functionele kunst om de keuken mee te vullen.
Je gaat het pas zien als je het doorhebt.
Snappie.
Waarom niet een lesje van de bomen leren? Elke spaander en schaafsel vertelt zijn verhaal over het vreugdevolle proces daarbinnen; de transformatie van houtblok naar zijn bestemming en alle opgedane ervaring en kennis die daarbij hoort. Had ik dit maar geweten 35 jaar geleden, dan was ik inmiddels een meesterhoutbewerker geweest. Echter nooit te oud om te leren, credo mijn bestaan (ja, ik heb er nogal wat). Van fouten kan men leren, echter in dezen zijn fouten duur en ze zullen weinig gemaakt moeten worden. Laat ik beginnen met een inhaalslag.

@Hermanos2
Het gesprek over Israël is wat mij betreft non-discussie. Of iemand aanneemt dat Israël (nog) een bepaalde functie heeft, is een kwestie van interpretatie (theologie). Een discussie over Israël verzandt altijd in voors - en tegens die voor beide partijen onoverbrugbaar zijn. 
Ik wil er dus wel over bomen, maar zodra ik merk dat het weer zo'n discussie wordt, haak ik af. Mijn visie op Israël staat al vele jaren als een huis en discussies daarover hebben mijn standpunt enkel nog maar bevestigd.
Maar als jullie denken, dat we gewoon zonder hete hoofden en koude harten over Israël kunnen praten, ben ik jullie man. Het is uiteindelijk een heel boeiend thema. Maar doe dat dan wel onder een nieuw topic (onder Theologie). Dat heeft wel mijn voorkeur.

Ik probeer me netjes aan de milieu regels te houden. Afval scheiden etc etc etc. 
Wetende dat de wereld toch onomkeerbaar naar de kltn gast. De enige die het tij kan en gaat keren (herstellen) is God. 

1 mei
 
De heilige profeet Jeremia, een van de vier Grote Profeten. Hij was de zoon van de priester Chelkia uit Anatoth, geboren rond 650 vóór Christus, en profeteerde tijdens de regering van koning Josia en zijn opvolgers.
Tegen koning Jojakim profeteerde hij dat deze na zijn dood zou worden weggeworpen als een ezelsbegrafenis; daarom werd hij in de gevangenis geworpen, opdat het hem onmogelijk zou zijn om nog te schrijven. Maar toen dicteerde Jeremia zijn profetieën door de tralies heen aan Baruch, die ze optekende.
Naast het Boek der Profetieën schreef hij een bundel Klaagzangen. Ook schreef hij brieven naar de Joden die in slavernij verkeerden in Babylon‚ waarbij hij voorzegde dat het volk eerst na zeventig jaar zou terugkeren naar Jeruzalem.
Het leven van Jeremia toont op huiveringwekkende wijze het profetenlot: wat een mens die innerlijk verbonden is met God, op deze aarde moet ondergaan. Van nature was hij schuchter en teruggetrokken, maar door zijn goddelijke opdracht moest hij optreden tegen koningen, edellieden en opperpriesters. Terwijl er een oorlogssituatie bestond tussen lsraël en Babylon, moest Jeremia, in opdracht van God, onderwerping aan de vijand prediken, en aanvaarding van de nederlaag als straf van God voor de ontrouw waartoe het volk telkens opnieuw vervallen was. Het is niet verwonderlijk dat dit door zijn landgenoten werd gezien als defaitisme en verraad, en hij heeft daar dan ook telkens weer de gevolgen van moeten ondergaan: tegenwerking, mishandeling, gevangenschap en uiteindelijk de marteldood.
Maar tegelijk met zijn onheilsprofetieën heeft Jeremia ook het heil en de komst van de Messias verkondigd, waardoor de hoop levend bleef, óver het bittere lot van de ballingschap heen. Want het Verbond met de Gezalfde zal onverbrekelijk zijn, zoals de dag altijd weer volgt op de nacht.
Volgens een oude overlevering heeft hij, voordat de Tempel door koning Nabuchodonosor werd verwoest, de Ark van het Verbond verborgen in een spelonk van de berg Nabath‚ en deze is sindsdien onvindbaar gebleven. Jeremia werd gestenigd te Tafnis in Egypte, na de val van Jeruzalem in 587. De heilige Martelaar Batas, een Perzische monnik, onthoofd te Nisibis in 364.
De heilige Martelaar Philosophus. De heilige Michael van Chalcedon. De heilige Panaretos, bisschop van Paphos, Cyprus. De heilige Isidora, dwaas om Christus. zie 10 mei 
De heilige Martelaar Sabas. De heilige nieuw-martelaar Romanus van Raqqa.

De heilige martelaar Akakios, de muilenmaker in een dorp bij Thessalonika. Hij was blijkbaar niet zo slim en had veel te verduren van zijn opvliegende meester. Hij zag geen andere uitweg dan zich maar als moslim te melden en zo door de Turken beschermd te worden.
Maar hierover kreeg hij al spoedig berouw. Hij vluchtte naar de Athos en werd een boetende monnik in het Chilandari-klooster. Nu wilde hij zich ook weer verzoenen met zijn vrome moeder, maar deze schreef hem: “Je hebt vrijwillig Christus verloochend‚ nu moet je ook vrijwillig en moedig het martelaarschap omwille van onze geliefde Jezus aanvaarden”.
Akakios gaf aan deze oproep gehoor, en met de zegen van de vaders van de Heilige Berg, trok hij naar Constantinopel waar hij onthoofd werd op 1 mei 1815.
https://orthodoxasten.nl/evenementen/heiligen-van-de-dag-482/
 Apostel Thomas raakt de wonden van Jezus aan en gelooft in Zijn opstanding.

Klinkt natuurlijk erg cliché. Maar ik heb veel gehad aan het boek Job. Bij de eerste lezing kon ik er helemaal niets mee. 
Na herhaalde lezingen ging de zware poëzie echt in mijn binnenste aan het werk. Prachtig boek. 
 

Ik wel!

Ook kunnen we bedenken dat God zichzelf ook niet gespaard heeft toen zijn Zoon gemarteld en vermoord werd. En kijk wat daar veel goeds uit voortgekomen is. Goddank daarvoor. 
Dus bij al het menselijk leed moeten we proberen achterom te kijken naar Jezus' offerdood en naar voren naar Zijn Koninkrijk van vrede en geluk. Ik kan daarmee vooruit. Jullie ook? 

De functie van lijden is om ons dichter bij God te brengen. Dat is zijn hoofddoel. Job is daar een uitstekende illustratie van. Daarnaast meen ik ontdekt te hebben dat lijden, hoe verschrikkelijk het ook kan lijken, toch altijd beperkt is en wordt. Aan het lijden komt altijd een einde. Zelfs ons lichaam is zodanig "geprogrammeerd" dat we bij te erge marteling ons bewustzijn verliezen. Hiermee praat ik natuurlijk niet de mensen goed die het lijden veroorzaken en verergeren. Daar valt nog heel veel over te zeggen. Het is nooit God die het lijden veroorzaakt. Hij laat het in beperkte mate toe.