Willempie

Zolang het niet te erg wordt is het m.i. raadzaam naar de oudsten te luisteren en trouw te blijven. Er zijn natuurlijk uitzonderingen maar van de ene naar de andere gemeente fladderen is niet wat de Heer van ons wil. De Kerk van Jezus gaat over gemeenschap en trouw, zelfs ook als je het niet in alles met elkaar eens bent. Het is geen geestelijke taartjesfabriek.

De relatie tussen Christus en de kerk als bruidegom en bruid bedoel je denk ik. 
Ik denk dat we heus wel kunnen definiëren wat een man of een vrouw is maar dat ook die definities dankzij voortschrijdend inzicht steeds beter worden. 
En hé.. ook een huwelijksrelatie is een relatie in beweging. Wie weet kunnen de kerken nog wat opsteken van de geheimen van een langdurig gelukkig huwelijk. 

Je begrijpt me goed.
Verder is het idee om niet de aandacht te richten op allerlei moeilijke vragen en problemen te creëren waar ze niet zijn.

De definitie die jij wilt gebruiken zul je zelf voor jezelf vast moeten stellen. Wanneer je bij het eenvoudige begint en je niet af laat leiden door de vele onuitsprekelijke gedachten komt er orde in de chaos. Simpel. Een man is een man een vrouw is een vrouw, en de vraag is eerder, hoe kunnen e rafwijkingen onstaan dan een definitie te verzinnen om afwijkingen als mannelijk af vrouwelijk te classificeren. In principe geloof ik dat een mens in den beginne mannelijk of vrouwelijk is. Misschien dat een arts kan vertellen of de mens in de grond mannelijk of vrouwelijk is, God weet het, hoe ver her vlees misvormd kan worden weet ik niet, ik ken de gevallen niet, maar wel weet ik dat het heel ingewikkeld wordt wanneer de afwijking niet als afwijking gezien wordt en de basis dat een mens in beginsel mannelijk of vrouwelijk is losgelaten wordt. Gezien het aantal gevallen waarbij er zich een probleem voordoet gering is tov de mens die overduidelijk man of vrouw is lijk het mij ook onzin om niet van een afwijking te spreken.
Wanneer we het over kanker hebben, een geval dat, lijkt mij, veel vaker voorkomt dan spreekt iedereen toch over "ziekte", iets dat niet zo zou moeten zijn. Wanneer men bij deze situatie en deze statistieken over ziekte spreekt, waarom dan bij hermafrodiet niet?

De getallen verwijzen naar de oorspronkelijke Hebreeuwse letters, voor alle duidelijkheid bij de transliteratie. Iedere Hebreeuwse letter in het alefbet is een getal. Vandaar. 
Wat er bedoeld wordt is dat Kaïn een beeld is van de mens(heid) die de ziel (de verbinding met de oorsprong) doodt en daardoor een lange omweg inslaat, steeds verder bij de oorsprong vandaan. Uiteindelijk komt de mensheid, zoals in een cirkelbeweging, toch weer terug bij de oorsprong. Dat is dan weer een boodschap die in de getallen besloten ligt maar dat voert veel te ver voor nu en is off-topic. Om toch een tipje van de sluier op te lichten: De totale getalswaarde van "na" t.o.v. "wenad" is 2 staat tot 1. Die verhouding komt vaak in de Thora voor, als een wiskundige systematiek. Egypte t.o.v. Kanaän is bijvoorbeeld ook 2:1. Je ziet dus dat je de Bijbel op een heel andere manier kunt bestuderen dan historisch en dat is vele malen interessanter en leerzamer. De Bijbel vertelt ons hoe het is, altijd en overal. 

Het Leger des Heils is geen verdienmodel. Het is opgericht door William en Catharine Booth om de zondaren van de straat te halen en naar de kerken te verwijzen. Ze zijn daar echt niet rijk van geworden. Ik denk dat je veel te snel en te hard oordeelt. Als je je bewust wordt van de eigen zondigheid, daar berouw en verdriet over hebt, dan vergaat je het oordelen over anderen wel. Het is niet goed om anderen te (ver)oordelen en al helemaal niet als het broeders en zusters betreft.  De Bijbel is daar vrij duidelijk in. Als je een ander veroordeelt veroordeel je jezelf.

De kwestie is alleen dat deze bevolkingsgroep nu eenmaal vele malen mediagenieker is dan veel andere bevolkingsgroepen, waardoor alleen haar vlag gehesen wordt op verschillende dagen en zelfs zebrapaden met die vlag gekleurd worden.
Er zijn verschillende bevolkingsgroepen in Nederland die te maken hebben met onbegrip, stigma's, vooroordelen, discriminatie, noem maar op. Mensen die écht ongehoord worden, die écht niet worden gezien en gewaardeerd zoals zij zijn. Die vanwege wat zij zijn vaak heel moeilijk aan werk komen, aan sociale contacten, dat soort dingen.
Maar zij weten niet te profiteren van de huidige 'media-democratie', waarin beeldvorming zeer bepalend is. Zij hebben geen eigen vlaggen, geen eigen weken, dagen of maanden die door iedereen gekend (moeten) worden, geen parades, geen eigen zebrapaden, geen charismatische sprekers, geen hapklare quotes, geen symbolen.
Door de vele, constante aandacht voor LHBT-ers kunnen zij het gevoel krijgen in het bijzonder vergeten of genegeerd te worden, alsof zij niet interessant en boeiend genoeg zijn voor de samenleving. En blijkbaar dan ook niet voor de kerk als die voor de zoveelste keer zo'n regenboogvlag hijst.
Daarnaast zijn er ook genoeg gelovigen die weliswaar geen noemenswaardige problemen hoeven te hebben met LHBT-ers, maar de regenboogvlag niet op prijs stellen en wel kritiek hebben op verschillende ideologieën die de LHBT-beweging uit. Voor hen is die vlag symbool voor de westerse of LHBT-kijk op seksualiteit en de sexen, die zij niet delen.
Als kerk behoor je deze gelovigen echter net zo min voor het hoofd te stoten, want zij horen er ook gewoon bij en zijn niet zelden ook de meer trouwe kerkgangers.
Daarom blijf ik er bij dat een kerk beter alleen de nationale vlag en of de Vaticaanse vlag uithangt bij speciale gelegenheden, juist omdát de kerk er voor iedereen is. Niet enkel voor LHBT-ers. In je prediking en in je verdere communicatiemiddelen kun je dan bij tijd en wijle prima een bemoedigend woord uitspreken voor onder meer LHBT-ers, gegrond op de eigen christelijke leer. Dat kan mijns inziens nooit verkeerd zijn.
Hier in de buurt is een PKN-kerk die dag en nacht de regenboogvlag uit heeft hangen. En ook alléén de regenboogvlag. Sinds Oekraïne staat er nu braaf 'PAX' op, maar daarvóór niet.
Ik ga me dan toch afvragen of die kerk er nog wel echt voor iedereen is, of voornamelijk voor LHBT-ers. Immers, als ze er voor iedereen is, waarom dan alleen en voortdurend die vlag?

Als kerken het oordeel aan God moeten laten (wat ze inderdaad moeten), waarom dan zo'n regenboogvlag willen uithangen en dus de ene bevolkingsgroep bevoorrechten boven de anderen? En nee, ik zit niet te wachten op een vlag voor de bevolkingsgroep waartoe ik behoor. Wat mij betreft hangt de kerk enkel op passende gelegenheden de nationale en of de Vaticaanse vlag uit.

Merk je dat je je er prachtig onderuit draait door de subtiele hint "verbouwen"weg te laten?
Het is mij wel duidelijk dat je ons al lang ridiculiseert DBI. Ridicuul is een ander woord voor uitlachen. En nu zelf klagen over iets grappig vinden. Tsjonge jonge.
Red je het zelf niet meer dat je begint te dreigen? Is het einde gekomen? Eindelijk overtuigd dat er slimmere mensen zijn dan jij?
 

Nod, 50-4, betekent omzwerven, ronddolen, dwalen. Het zijn de laatste twee componenten van "na wenad", 50-70 en 6-50-4, dat zwerver en vluchteling betekent. Het is de toestand waarin het lichaam terecht komt nadat het de ziel heeft gedood. Dit is het even heel in het kort want het is een studie op zich waard en er valt natuurlijk veel en veel meer over te zeggen.

Ben Shapiro gaf er één:
Ladies, if he:
- Doesn't have a penis
- Doesn't have a Y chromosome
- Doesn't have a functioning SRY gene
- Doesn't have a biological intersex disorder
He's not your man.
He's not a he.

Volgens mij wil jij iets anders bespreken dan ik meende dat je wilde bespreken. Ik meende dat je de vraag stelde in hoeverre in het licht van de schandalen waarheid nog los kan staan van zonde. Daarop toonde ik onder meer met de experimenten van Auschwitz aan dat beiden inderdaad twee verschillende dingen zijn: een zondaar kan waarheid spreken en onethische experimenten kunnen tot wetenschappelijke kennis leiden. Waarheid/kennis staat dus los van zonde/kwaad.
Maar hier lijk je de vraag te stellen in hoeverre die loskoppeling wel of niet tot misstanden leiden of kunnen leiden, wanneer kwaadwillenden er misbruik van proberen te maken.
Ik vraag me nu dus wel af wat je precies wil bespreken en ook in hoeverre dat hier nog on-topic is.

Wat volgens mij vele malen interessanter is, is de betekenis van Nod. Alles heeft een betekenis. Wat betekent Nod? Ik weet het maar ik ben benieuwd of anderen dat ook weten of daar zelfs ook maar in geïnteresseerd zijn. Bijna iedereen heeft het over geschiedenis, en of dat wel of niet zo gebeurd kan zijn, maar in werkelijkheid vertelt de Bijbel ons hoe het is, niet alleen in het verleden maar ook in het heden en in de toekomst. Maar dan moet je de Bijbel wel als Gods Woord beschouwen en niet als een geschiedenisboek.

Wat volgens mij vele malen interessanter is, is de betekenis van Nod. Alles heeft een betekenis. Wat betekent Nod? Ik weet het maar ik ben benieuwd of anderen dat ook weten of daar zelfs ook maar in geïnteresseerd zijn. Bijna iedereen heeft het over geschiedenis, en of dat wel of niet zo gebeurd kan zijn, maar in werkelijkheid vertelt de Bijbel ons hoe het is, niet alleen in het verleden maar ook in het heden en in de toekomst. Maar dan moet je de Bijbel wel als Gods Woord beschouwen en niet als een geschiedenisboek.

Ik denk dat je moet onderscheiden tussen een algemene wil en een persoonlijke roeping. De algemene wil zou je de wet kunnen noemen. Die is voor iedereen gelijk. Paulus schrijft dat als heidenen die de wet [van Israel] niet kennen, toch doen wat de wet gebiedt, zij zichzelf tot wet zijn. In feite is dit het humanisme, het leven volgens de gouden regel. 
Daarnaast is er een persoonlijke roeping. God kent ieder mens persoonlijk, ieder mens heeft unieke kwaliteiten en de algemene oproep om God lief te hebben, vertaalt zich in iedere persoon op een andere manier, zodat niet iedereen hetzelfde is en doet, maar je elkaar aanvult, zoals de delen van het lichaam elkaar aanvullen en samenwerken aan 1 doel. In je persoonlijke relatie met God kan je groeien en steeds meer begrijpen waar jij je met je gaven en talenten kan inzetten. 

Als je wil weten hoe je het geslacht het beste kunt definiëren, is het niet gek om na te gaan waarom we überhaupt geslachten kennen. Er zijn immers genoeg diersoorten die ongeslachtelijk zijn, dus er moet een prangende evolutionaire reden zijn waarom wij wél geslachten kennen. En die reden is naar mijn idee de voortplanting.
Een man en een vrouw kunnen tezamen een kind verwekken, geboren laten worden en grootbrengen. Alle andere eigenschappen komen daaruit voort, alle typisch mannelijke en typisch vrouwelijke lichamelijke eigenschappen houden verband met de verwekking en voeding van het kind.
Door de millenia heen zijn er in verschillende culturen verschillende typerende eigenschappen en mogelijkheden toegekend aan mannen en vrouwen die daar indirecter of helemaal geen verband mee houden en zijn daardoor uiteenlopende rollenpatronen ontstaan.
Daardoor zijn verschillende mannelijke en vrouwelijke culturen ontstaan, waarbinnen men zich ook diepgaander ging identificeren als man of vrouw dan de biologie strikt 'voorschrijft'.
Is het dan, vragen sommigen zich af, dan niet wat banaal om het geslacht van iemand enkel te bepalen aan wat er in zijn of haar onderbroek zit? Nou ja, dat ligt er dus aan hoe groot je het wil maken.
Als je het enkel ziet als een eenvoudig biologisch onderscheid om kinderen mee te verwekken, zonder gedoe eromheen, dan maakt dat niet zoveel uit. Het kan dan alsnog gebeuren dat iemand met zowel mannelijke als vrouwelijke geslachtsdelen wordt geboren en diegene is dan 'gewoon' interseksueel.
Maar als je er allerlei culturele, stereotyperende tot ideologische waarden bijhaalt, met normen en waarden die per geslacht weer anders zouden zijn, dan wordt de biologische eigenschap vele malen groter. Het wordt dan echt deel van je identiteit, die in elke cultuur weer anders vormgegeven wordt.
In plaats van een biologische voortplantingsfunctie, wordt het geslacht zo een waarde-oordeel, een wezenlijke pijler van je identiteit. Het is dan niet voldoende dat je biologisch een man of vrouw bent, maar dat je je er ook echt ten diepste mee identificeert.
Nu hebben we echter ook zoiets als hersenonderzoek, die soms laat zien dat vrouwelijke hersenen wel degelijk in een mannelijk lichaam kunnen zitten en vice versa. Wat moet je dáár dan mee?
Dan is dus de vraag in hoeverre vrouwelijke hersenen eigenlijk bestaan. Natuurlijk werken hersenen van mannen en vrouwen verschillend van elkaar en zijn er ook nog andere verschillen aan te wijzen in hoe mannelijke en vrouwelijke lichamen werken. Maar betekent het dat de hersenwerking je vrouw-zijn bepaalt, of dat je vrouw-zijn over het algemeen de hersenwerking bepalen?
Moeten we dan stellen dat wanneer vrouwelijk werkende hersenen in een mannelijk lichaam blijkbaar een interseksueel persoon opleveren, of dat er gewoon sprake is van een man met hersenen die typerend vrouwelijk werken?
Ook op cultureel gebied kun je die vraag stellen. Als een man zich vrouw voelt en traditioneel als vrouwelijk typerende karaktereigenschappen vertoont, maakt hem dat dan een vrouw, of gewoon een man met traditioneel als vrouwelijk typerende eigenschappen?
Helaas is deze discussie minder arbitrair dan het soms lijkt. Want de culturele verschillen tussen man en vrouw worden vaak niet zonder reden aangehouden, maar voornamelijk ter bescherming van vrouw (en kind).
Daarom mogen jongetjes niet in de kleedkamer van meisjes komen en vice versa tijdens gym, zijn er aparte dames- en herentoiletten en hebben verschillende sporten voor een eerlijke competitie aparte mannen- en vrouwenklassen.
En daarom kennen verschillende culturen rondom seksualiteit en gezin verschillende (al dan niet functionerende) normen, waarden, tradities en wetgeving. In sommige culturen zijn/waren er complete aparte samenlevingen voor de twee geslachten ontstaan, met elk heel eigen regels, omgangsvormen en machtsstructuren.
Deze verschillen in het kader van 'genderneutraliteit' geheel willen loslaten of de geslachten weg willen relativeren is naar mijn idee daarom een slecht plan. Alleen al omdat zogenoemde 'cisgenders' het wel degelijk op prijs blijven stellen om gewoon meneer of mevrouw te worden genoemd en dus als man of vrouw worden erkend. En deze bevolkingsgroep vormt wel nog altijd de meerderheid.
Natuurlijk kun je gewoon op persoonlijk niveau rekening blijven houden met transpersonen, interseksen, genderfluiden of hoe ze zich ook willen noemen (volgens mij zijn er inmiddels meer lhbtitels dan protestantse kerken, maar ach). Als een ongebouwde vrouw voortaan een man wil worden genoemd, prima, dat is mij om het even.
Maar op maatschappelijk niveau zijn er nu eenmaal verschillende bevolkingsgroepen met verschillende belangen, waar je niet alsmaar in kan voorzien. Je moet dan toch een bepaalde consensus behouden, zonder de minderheden daarin natuurlijk te willen uitsluiten. Veiligheid en respect blijven daarin mijns inziens de belangrijkste waarden.
De strikt biologische definitie van de geslachten lijkt mij daarin het meest bruikbaar, omdat die al zo oud is als de mensheid zelf en veel minder politiek en cultureel beladen, zodat een man probleemloos zich als vrouw kan blijven gedragen naar believen, zonder zich een vrouw te hoeven noemen.
Deze definitie is eenvoudig, overzichtelijk, meteen voor iedereen duidelijk en vrij van waarde-oordelen. De uitzonderingen daarop zijn dan te vergelijken met blinde mensen: ze zijn er, we proberen er zo goed en respectvol mogelijk rekening mee te houden, maar in de samenleving blijven we wel in beginsel uitgaan van ziende mensen.

Ik houd heel veel van je onderschrift. Dat is pure humor en doet geen mens kwaad, behalve dan de koffiepartij en de theepartij natuurlijk. 

Inderdaad! En de Republikeinen hebben een omgekeerde weg afgelegd. Zoals je eerder opmerkte, Texas was ooit democratisch net als de rest van het zuiden. Dat is allemaal omgeslagen toen Johnson de Civil Rights Act en de Voting Rights Act door het congres wist te krijgen. Ik kreeg een baan aangeboden aan een universiteit in New Orleans. Die stad behoorlijk liberaal in ieder geval. Ik heb me nauwelijks buiten de stad gewaagd, dus ik heb niet veel meegekregen van conservatieven, maar mijn eerste hospita was in ieder geval een doorgewinterde Trumpsupporter.

Son of a gun will have big fun on the bayou. 

Fijn dat je hiet bent. Zelf heb ik een verhaal over het ervaren van de kracht van God.
Toen ik in minj twintiger jaren was geloofde ik niet in God en zocht Hem niet. Wel wilde ik goed leven en deed mijn best daarvoor. Maar toen ik ca. 25 was begon ik te merken dat het goede leven niet meer vanzelf ging. De vreugde verdween en het leek alsof de mensen in de werled wel plezier hadden. Ik overwoog zelfs om het goede leven los te laten en ook maar een beetje los en wild te gaan leven. Maar toen greep de Heilige Geest in. Ik had twee pogingen gedaan om op eigen kracht goed te leven. Dat was toen ik merkte dat het niet meer vanzelf ging en dat ik afgleed. De eerste keer merkte ik na een jaar dat ik opnieuw afgleed, daarna deed ik een nieuwe poging maar toen merkte ik na een half jaar al dat het niet lukte. Toen wilde ik het gaan opgeven.
Tegelijkertijd was er een ander proces gaande. Ik merkte dat het werledbeeld waarin ik geloofde, evolutie en wetenschap, geen warmte of liefde kende, dat miste ik. Maar de God van de bijbel leek dat wel te hebben. Ik stelde vragen daarover en kwam bij Christenen tereht die me meenamen naar de kerk. Daar vond ik de warmte en ik herinner mij hoe ik in de bijbel las over het verhaal van de barmhartige Samaritaan en mijn ogen niet droog hield.
Op een gegeven moment merkte ik ook dat het geen moeite meer koste om goed te lven. Het ging vanzelf. Nu begrijp ik dat dat de werking van de Heilige Geest in mijn leven was die de kracht geeft om te leven. Hartelijke groet, Barnabas,
Hoi Fundamanteel, je maakt me nieuwsgierig?

Dat is angst voor niets. Volgens mij gelooft de schrijver van die kinderbijbel gewoon niet in God en maakt ie er zijn eigen versie van. Vind ie vast wat beter te verteren. Aan de hand van eigen ervaringen kan ik zeggen dat in een christelijk gezin dat verhaal geen angstige kinderen maakt.

De God van de Thora is een andere dan die van de Koran. De bijbelse God heeft een naam, Jehovah en Jezus van Nazareth in het nieuwe testament. De Islamitische God heeft geen naam en mag die ook absoluut niet hebben.
Het verhaal van Kaïn en Abel vertelt hoe Kaïn de fout in gaat, niet God. Het is Kaïn die zijn broeder doodslaat en niet God. Het is God die Kaïn terechtwijst en die het niet eens is met wat Kaïn gedaan heeft. Kaïn had moetn heersen over het kwaad ipv er aan toe te geven. Kaïn gaf er aan toe, niet God.
Waarom het offer van Kaïn afgewezen werd wordt niet vermeld. Maar God ziet het hart aan en bijbel leert op andere plaatsen dat het God niet gaat om offfers maar om de houding waarmee deze gebracht worden. Jesaja 1;10-20:
"Hoor het woord van de HEERE, leiders van Sodom! Neem de wet van onze God ter ore, volk van Gomorra!  Waartoe dienen voor Mij uw vele offers? zegt de HEERE. Ik heb genoeg van de brandoffers van rammen en het vet van gemest vee; en in het bloed van jonge stieren, lammeren of bokken vind Ik geen vreugde. Wanneer u komt om voor Mijn aangezicht te verschijnen – wie heeft dit van u gevraagd, dit platlopen van Mijn voorhoven? Breng niet langer nutteloze offers. Het reukwerk is Mij een gruwel. Nieuwemaansdag en sabbat, het bijeenroepen van samenkomsten: Ik verdraag het niet; het is onrecht, zelfs de bijzondere samenkomsten. Uw nieuwemaansdagen, uw feestdagen haat Ik met heel Mijn ziel; ze zijn Mij tot last; Ik ben het moe om ze te dragen. En wanneer u uw handen uitspreidt, verberg Ik Mijn ogen voor u; ook wanneer u uw gebed vermeerdert, luister Ik niet: uw handen zitten vol bloed. Was u, reinig u! Doe uw slechte daden van voor Mijn ogen weg! Houd op met kwaad doen, leer goed te doen, zoek het recht! Help de verdrukte, doe de wees recht, bepleit de rechtszaak van de weduwe! Kom nu, laten wij samen een rechtszaak voeren, zegt de HEERE. Al waren uw zonden als scharlaken, ze zullen wit worden als sneeuw; al waren ze rood als karmozijn, ze zullen worden als witte wol."
Hierin geeft God aan dat het Hem niet gaat om affers maar om leren goed te doen. Hij geeft aan dat dat niet is het brengen van vele offers maar het helpen van de verdrukte, het recht verschaffen ana wezen en de rechtszaak van de weduwe bepleiten. Het opkomen voor de zwakke en behoeftige van de samenleving. Zoals Jezus leerde met het verhaal van de barmhartige Samaritaan: Een behoeftige helpen en de kosten op je nemen om hem te verzorgen. Dat zijn werken der barmhartigheid en dat is wat God van ons vraagt.
Daarnaast spreekt Hij zijn genegenheid uit aan de Israëlieten. Ook al gaan zij vreselijk de fout in, toch is daar de genade van God. Kaïn kreeg een teken van God om ieder te waarschuwen Kaïn niet te doden. God schonk Hem genade, in wezen had hij geen recht meer daar op. Zo ook spreekt Hij tot de Israëlieten dat God hun zonden wit als wol zal maken wanneer zij een rechtszaak met Hem aangaan. Deze rechtszaak is het schoonwassen door het bloed van het lam, de Christus die zich niet verzette toen Hij ten offer gebracht werd. Geen verzet of gewelddadige verdedigignkwam van Zijn hand, zelfs niet van Zijn tong. Maar gewillig droeg Hij het kruis om voor onze zonden te sterven. Geweldloos steirf Hij aan het kruis en vergaf de soldaten die Hem vermoorden. Nu zit Hij aan de rechterhand van de vader en bepleit onze rechtszaak voor Zijn aangezicht. Met de woorden: "Ik heb hun zonden gedragen, spreek hen vrij". Voor allen die zich voor hun recht tot vrijspraak wenden tot de Vader en geloven.
 

Ik ben op dit moment het boek 'Het begin van alles' van David Graeber en David Wengrow aan het lezen, waarin onder meer gesteld tot aangetoond wordt dat in de prehistorie er verschillende uiteenlopende en ook democratische (!) bestuurssystemen waren binnen verschillende vaak eeuwenoude bevolkingsgroepen, zonder dat er geld zoals wij dat kennen aan te pas kwam en vaak ook zonder centraal gezag (of zelfs zonder landbouw; er zijn relatief enorm grote jager-verzamelaarssteden ontdekt volgens het boek die landbouw zelfs bewust afwezen), of slechts seizoensgebonden (voorbeeld: kleine jagers-verzamelaarsgroepjes met leiders in het droge seizoen, die samenkomen in grotere volstrekt egalitaire vissersdorpen in het natte seizoen).
Ik heb het boek nog niet uit en ben niet deskundig genoeg in deze materie om er een definitieve waarheid uit te kunnen halen.
Maar de idee dat ons systeem en zelfs onze machtsstructuren níét onvermijdelijk zijn, dat communisme níét het enige alternatief hoeft te zijn, en dat de prehistorische mens met precies dezelfde intelligentie als wij heus niet eerst zo'n 50.000 jaar op haar jager-verzamelaarskont heeft gezeten totdat ze eindelijk eens begon na te denken over politiek en macht, komt op mij wel bijzonder geloofwaardig over.
Ik denk dat de mens ook op politiek niveau veel flexibeler en zelfbewuster kan handelen dan we nu verkiezen te doen.
Hervormingen hoeven niet lang te duren. De zogenoemde seksuele revolutie was binnen een paar decennia grotendeels voltooid. En de social media-revolutie, die heel ons denken en doen ingrijpend veranderd heeft, duurde ook minder dan een decennium. Wanneer men voldoende noodzaak of verlangen ertoe voelt, kan de mens echt heel rap veranderen.
Traagheid komt meestal door onnodig ingewikkeld gedoe, door angst voor het onbekende of gewoon door onwelwillendheid.
Ik ben echter nu wel wat verward over of progressieve landen nu meer of minder abortussen zouden hebben. Jij en ook anderen zeggen van wel, terwijl ik hier ook op iemand reageerde die zei dat het verschil helemaal niet significant zou zijn.
Dus wat is het nu?
En het lukt onder meer niet omdat we de adoptieprocedure zo belachelijk ingewikkeld, frustrerend en langdurig mogelijk hebben gemaakt, zo heb ik van dichtbij mogen zien.
Je moet bij wijze van spreken als puber de procedure beginnen, om niet te oud te zijn tegen de tijd dat ze eindelijk afgerond is en je dus alsnog afgewezen kan worden. En je moet minimaal een absolute heilige zijn om überhaupt een kansje te maken.
Ongetwijfeld zijn kindertehuizen niet de beste omgevingen voor de kinderen, hoewel vandaag de dag kinderen nogal eens zoveel meer tijd op school, kinderopvangplaatsen en allerlei verenigingen doorbrengen dan thuis, dat je je bijna nog gaat afvragen wat het verschil eigenlijk nog is.
Maar het alternatief, abortus dus, is dat ze überhaupt niet leven, maar dood zijn. En een kindertehuis lijkt mij geen zodanig geval van ondraaglijk lijden, dat je die kinderen nu meteen zou willen euthanaseren. Dus dan moet je ze ook niet omwille daarvan laten aborteren.
Je hoeft geen vluchteling in huis te nemen om voorstander te zijn van massalere vluchtelingenopvang. Je hoeft geen zwerver in huis te nemen om voorstander te zijn van een fatsoenlijker politiek beleid omtrent armoede. Je hoeft geen chef-kok te zijn om een restaurant te kunnen bekritiseren op haar eten.
Dergelijke argumenten zijn uiteindelijk drogredeneringen, omdat ze de aandacht van je argument afleiden door met een verkapte jij-bak te komen. Daar hoef je dus niet in te trappen. Dat je iets voorstaat, betekent niet dat je het zelf ook moet kunnen.
Natuurlijk kun je wel waar je kan je verantwoordelijkheid nemen om op eigen wijze bij te dragen aan de oplossing. Uiteraard allereerst door zelf nooit je kind te laten aborteren en enkel met iemand naar bed te gaan die je in dit soort verantwoordelijkheden kunt vertrouwen. Misschien lastig, maar in normale omstandigheden niet onmogelijk.
Maar je kan ook bijvoorbeeld organisaties of instellingen die actief bijdragen aan de oplossing financiëel of met (vrijwilligers)werk ondersteunen. Misschien ken je een ongepland gesticht gezin dat het moeilijk heeft en dat je in allerlei praktische zaken kan helpen, van het een avondje oppassen op hun kinderen tot het eens doen van hun boodschappen.
Er zijn dus allerlei uiteenlopende dingen die je met inzet van je eigen talenten, eigenschappen en behoeften kunt doen, om in elk geval tenminste niet onderdeel te worden van het probleem. En dat is misschien nog wel het belangrijkst.

Dat doe ik zat. Ik ontken niet dat JG het moeilijk hebben gehad tijdens de oorlog. Dat is niet mijn punt. Het gaat mij erom dat er eerst geprobeerd is op bijzonder schijnheilige wijze onder deze vervolging uit te komen.

Jezus was meer:
Johannes 8:58: "Jezus zei tegen hen: Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: Vóór Abraham geboren was, ben Ik." Hij verklaart hier dus twee dingen over zichzelf. Eén is dat Hij reeds leefde voordat Abraham geboren werd en het tweede is dat Hij "is". Dus Hij verklaart zichzelf hier tijdloos. Een eigenschap die we alleen aan God toe kunnen schrijven.
En ja, Jeuzs windt er geen doekjes om. Hij spreekt helder en duidelijk over wie Hij is. Hij zegt ook (Johannes 14:9): "Jezus zei tegen hem: Ben Ik zo'n lange tijd bij u, en kent u Mij niet, Filippus? Wie Mij gezien heeft, heeft de Vader gezien; en hoe kunt u dan zeggen: Laat ons de Vader zien?".