Willempie

Onthechting betekent in mijn ogen niet de onthechting van andere mensen, ook zelfs in het Boeddhisme niet, maar van wereldse zaken, vooral van geld maar ook van trots, roem en macht. Dat geeft juist vrijheid om de ander te dienen en geluk te ervaren. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat we geen pijn lijden. Als wij geen lijden zouden ervaren zouden we ook de ander die wel lijdt niet kunnen begrijpen of troosten.

Yes!

Men houdt over het algemeen niet zo van wetenschappers die niet in "de pas lopen". Daar zijn in de geschiedenis ook voorbeelden van te over. Maar om even op Veith terug te komen: als hij er bijvoorbeeld op wijst dat de aardlagen bij nader onderzoek veel meer wijzen op overstromingen dan op de momenteel populaire opvatting, dan zou ik tenminste reacties verwachten in de trend van "dat is wel zo maar..." of "hij ziet het fout want...." i.p.v. "die vent is gek...". Snap jij bijvoorbeeld zelf wel waarom de scheidslijnen tussen de verschillende afzettingen zo duidelijk zijn en zo vlak? En waarom er

Dank je voor de inhoudelijke reactie. Wat je zegt over de Bijbelteksten beaam ik wel. Dat stoort ook mij (lichtelijk), vooral ook omdat dit zijn verhaal voor ongelovigen verdacht maakt. Maar misschien is dat zijn doelgroep wel niet. Dat hij niet met alternatieven komt is onjuist. Hij stelt bijvoorbeeld dat alles er sterk op lijkt dat de verschillende aardlagen door overstromingen zijn ontstaan. Hij legt m.i. heel duidelijk uit wat de wetenschappelijke theorieën zijn en wat de problemen daarmee zijn. Dat laatste wordt hem uiteraard lang niet altijd in dank afgenomen. In het voorbeeld dat j

En dus weer een ad hominem. Waarom ga je niet in op zijn argumenten? Ben je er bang voor? En zo ja, waarom dan?

Dit is niet relevant, Hein. Ik verwees je naar een wetenschapper. Zelfs als je het niet met zijn denkbeelden eens bent zou je, als je niet zo vooringenomen was, veel van hem kunnen leren. Jij bent geïnteresseerd in wetenschap, althans zo doe je het voorkomen. Walter Veith weet veel meer over de evolutietheorie dan jij. Hij heeft het zelfs jarenlang onderwezen. En hij kan het nog goed uitleggen ook. Doe daar je voordeel mee, zou ik zeggen. Of niet. Wat jij wilt.

Sorry Hein, maar je reageert veel te snel. Zijn verhaal past niet in jouw (en het op dit moment populaire) wereldbeeld en dus haak je af. Om slechts even in te gaan op jouw eerste "inhoudelijke" reactie. Jij stelt dat er niets was om te exploderen en toch leert de wetenschap ons dat er iets is ontploft. Dat is namelijk de "Big Bang" theorie. En ten tweede is de uitdijing van het heelal, voor zover ik weet, een onbetwist wetenschappelijk gegeven. Als je nu zijn verwijzingen naar de Bijbel eens negeert, als je dat wilt, wat kun jij dan inbrengen tegen zijn beweringen? Hij legt het toch goed uit?

@ Magere Hein, Aangezien je zelf ook nogal gebruik maakt van YouTube filmpjes in je reacties, waar niets mis mee is overigens, heb ik een uitdaging voor je. Neem de tijd om naar de spreker in de filmpjes in de onderstaande link te luisteren en vertel ons waar hij de mist ingaat. Dus niet komen met ad hominem reacties alsjeblieft want die hebben we intussen wel genoeg gehad. Wat de beste man verder doet of denkt is nu even niet van belang. We hebben hier te maken met een wetenschapper die ooit de evolutietheorie heeft onderwezen en nu de theorie onderuithaalt. Heb jij op zijn visie inhoude

Omdat we allemaal slechts beperkte mensjes zijn die soms weliswaar heel wat van zichzelf denken maar in werkelijkheid CONTINU afhankelijk zijn van Zijn leiding. Die leiding hoeft er helemaal niet toe te leiden dat we alles begrijpen en weten maar dat we van elkaar leren en elkaar respecteren en liefhebben, zelfs als die ander er niet precies zo over denkt als wij. Dat kan, als we dit althans begrijpen, een gave van de Heilige Geest zijn in plaats van iets negatiefs. Het is een opdracht en een uitdaging. Het zou nogal gemakkelijk zijn om elkaar lief te hebben als we allemaal eenders zouden zijn

Dank je voor je antwoord. Ik dacht even dat je op het graf van Maria doelde maar blijkbaar dus niet. En dat ook protestanten Maria als de moeder van God beschouwen is, als konsekwentie van de gedachte dat de Zoon van God God zelf is, wel waar. Maar ik lees dat nergens in de Bijbel en vind het, eerlijk gezegd, ook nogal een absurde gedachte. Ik heb onlangs ergens gelezen (in een boek van Friedrich Weinreb) dat wat de Vader is in de hemel zich op deze wereld uit als de Zoon. Daar kan ik me wel wat bij voorstellen. Maar dat is natuurlijk off-topic hier.

Ik begrijp je wel maar ik vind dat het allemaal zo gekunsteld en overdreven wordt op die manier. Maar begrijp ik nu dat je op het graf van Maria, de moeder van Jezus, doelt? Maria is natuurlijk niet de moeder van God maar dat even terzijde. Waar is dat graf? Ik heb even op het internet gezocht maar kan er niet veel over vinden. Ook had ik er nog nooit over gelezen of gehoord. Ze zal ongetwijfeld ergens begraven zijn en als jij daar meer informatie over hebt vind ik dat heel interessant.

Ik lees in boeken over oude kerkvaders, zoals Martinus en Bonifatius, dat een bezoek aan het graf van Petrus te Rome toen nogal in zwang was. Maar ik vind het jammer dat er zoveel, m.i. onnodige, decoratie omheen is aangebracht. Als het nog een eenvoudig graf was geweest zou ik het graag bezoeken. Maar nu is het mij te kunstmatig allemaal. Ik ben wel naar Jeruzalem geweest en vond dat een bijzonder verrijkende ervaring. Heb daar ook heel bijzondere ontmoetingen gehad, met Joden en met een dame waar ik "toevallig" een boek van bij me had om te lezen. Die sprak me aan in de oude stad. Dat houd

Het komt zomaar in me op. God vraagt aan mij: "Waar bent U? " Waar was de Kerk tijdens de holocaust? Waar was U? Waar bent U terwijl er mensen lijden, door ziekte, honger, armoede, gevangenschap en vervolging? In mijn wereld die ik perfect heb geschapen? Waar bent U? Staat U aan mijn kant? Of laat het U allemaal koud?

Omdat hij die taak en verantwoording aan de mens heeft gegeven? Een alziend God kan het lijden maar op één manier voorkomen en dat is door de mens niet te scheppen.

Ook heb ik veel gehad aan de boeken van Floris Bakels. Die was niet eens gelovig toen hij werd opgepakt. In de kampen heeft hij Hem leren kennen.

Ik heb alle boeken van Elie Wiesel gelezen. Hij schrijft in "De nacht": "Toen stierf God voor mij." In zijn latere boeken beschrijft hij hoe hij toch niet zonder die God kan leven. Er is simpelweg geen alternatief. Er heeft in Auschwitz een proces tegen God plaatsgevonden, volgens de Joodse rechtsspraak. De uitspraak was dat God schuldig was. En toch gingen de meeste Joden daarna gewoon door met Hem te dienen. Er is geen alternatief. Wij begrijpen het niet. Mijn hoop is dat, zoals ons dat ook in de bijbel wordt verteld, we het eens wel zullen begrijpen en dat God al onze tranen zal afwissen. M

Hier ben ik het geheel mee eens. Als het dualisme begrepen wordt als een strijd tussen goed en kwaad (wat het wel een beetje is), of tussen God en de satan (wat het helemaal niet is), dan is dat niet waarop ik doel. Ik doel op het dualisme in deze schepping. De bijbel begint al met het dualisme "hemel en aarde". Het ene heeft geen betekenis als er ook niet het andere is. Er is in deze schepping sprake van licht en donker, dag en nacht, land en water, zon en maan, mannelijk en vrouwelijk, groot en klein, vrede en strijd enzovoorts enzovoorts. Het eerste Bijbelboek begint al met een GROOT geschr

Het is het enige boek waarbij een zegen wordt verbonden aan het lezen en voorlezen. Het is ook een culminatie van de hele Bijbel en het bestuderen meer dan waard. Bij het lezen moeten we wel heel erg teruggrijpen op de TeNach, om er iets van te verstaan.

Het is niet onchristelijk maar heel erg Bijbels. Zodra je in de Bijbel begint te lezen speelt het een rol. En zelfs zonder de Bijbel te lezen kun je eenvoudig vaststellen dat niets betekenis heeft zonder een tegenhanger. Voorts maakt het natuurlijk wel wat uit, heel veel zelfs, Ik begrijp je reactie dan ook niet. Misschien kun je die verduidelijken?

Voor mijzelf geldt: 1. V.w.b. het lijden dat mij treft: Aanvaarding en berusting. Ik heb zelfs geleerd God voor mijn problemen te danken (door een boek van Merlin Carothers), in de wetenschap dat Hij alles laat medewerken ten goede voor diegenen die Hem liefhebben en volgens Zijn voornemen geroepen zijn. Hierbij gaat het niet om een gemakkelijk leventje maar om karaktervorming. Dan ben je niet meer kapot te krijgen. Maar ik ben niet altijd zo flink en soms nemen gevoelens het over van het verstand en geloof. Als ik het zo voel dat ik niet verder kan en/of wil roep (of schreeuw ik zelfs) o

De dualiteit van de schepping. Zonder kwaad geen goed. Zonder strijd geen overwinning. Zonder duisternis geen licht. Zonder lijden geen troost. zonder verdriet geen vreugde. zonder zoeken geen vinden. Zonder scheiding geen éénwording. Dat is (een) theorie. In de praktijk blijft veel vooralsnog verborgen.

Waarop baseer je dat het begrip van vergeving van zonden onbekend was? Volgens mij is dat een misvatting aangezien er in de voorchristelijke literatuur al veel over is te vinden.

Ja, dat is uiteraard correct. Er werd niet voor niets door de Inquisitie in Spanje en later in Portugal onderzoek gedaan naar christenen met Joodse wortels. En vooral de Portugese bevolking heeft zeer veel Joods bloed in de aderen, naar steeds meer blijkt uit genetisch onderzoek.

En toch bedoel ik het niet denigrerend, vooral niet naar het Joodse volk. Zoals Paulus ook heel duidelijk uitlegt in zijn brief aan de Romeinen zijn zij nog steeds het uitverkoren volk met de profeten en de boeken en de Gezalfde. Wat er is gebeurd heeft tot gevolg gehad dat de Joodse kennis over God de hele wereld overging. Het past allemaal in God's plan om niet alleen het Joodse volk te redden maar de hele mensheid.

Na de Bar Kochba opstand werden in 135 door keizer Hadrianus de Joden verbannen uit Jeruzalem. Tot die tijd bevond het gezag en het centrum van de christelijke kerk zich in Jeruzalem. Daarna werd de leiding overgenomen door niet-Joodse centra, zoals Alexandrië, Rome en Antiochië. Dat was dus wel een keerpunt. Overigens was Eusebius geen voorstander van het Joodse erfgoed. Hij begreep blijkbaar niet dat het de heidenen waren die deel mocht hebben aan het Joodse erfgoed i.p.v. andersom.