Willempie

Tja. Mijn punt is dat beide vertalingen onvolledig zijn. Hebreeuws is niet zo gemakkelijk te vertalen. De boodschap luidt naar mijn mening dat de Bijbel niet slechts verhaaltjes uit een ver verleden vertelt maar ons zegt hoe deze wereld is, ook nu en in onszelf. Wijzelf zijn ook "woest en ledig" totdat God Zijn licht in ons doet schijnen en Zijn schepping (in ons) voltooit.

Maar dat is in mijn ogen ook een beetje een verknipt beeld. In een normaal huwelijk gaat dat niet zo. Je respecteert elkaar en luistert naar elkaar. En de één speelt niet de baas over de ander (overigens ken ik maar weinig mannen die baas in eigen huis zijn maar dat terzijde ). Maar als er een belangrijke beslissing moet worden genomen en je komt er samen niet uit en er is niemand die de verantwoording voor de beslissing mag nemen. Wat moet je dan? Scheiden maar?

Ieder mens is gelijkwaardig. Dat staat los van autoriteit en verantwoording. Autoriteit is ook weer niet gelijk aan de baas spelen. We maken er zelf hele primitieve beelden bij die we dan vervolgens niet begrijpen.

Ik weet het ook niet zeker maar volgens mijn beperkte kennis van het Hebreeuws staat het niet eens in de verleden tijd omdat het oude Hebreeuws helemaal geen verleden tijd als werkwoordvervoeging kent. Er staat dan `de aarde is` en, omdat wij wel de vervoeging tot verleden tijd kennen, ontstaat dan de moeilijkheid bij het vertalen. En dat vertalen is altijd erg beperkt omdat iedere vertaling een beperkt beeld schept. Daarom is het bijzonder nuttig om bij de Joodse literatuur hierover te rade te gaan als we zelf geen Hebreeuws kennen.

@ Kwispel, Met de boodschap van jouw reactie kan ik volledig instemmen. Dat verrijkt mij ook weer. Met die dagelijkse beslissing bedoelde ik meer dat ik voortdurend moet beslissen of ik God's oordeel boven die van mezelf stel of niet. In mijn leven is dat een voortdurende zaak. Heeft m.i. ook te maken met oordelen over anderen. De Bijbel zegt dat ik niet moet (ver)oordelen maar dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan.

Over het verhaal is natuurlijk ontzettend veel te zeggen. De verschillende benaderingen zie ik als de ingrediënten van een maaltijd die die tezamen de maaltijd steeds beter maken. Zelf probeer ik de Bijbel zo min mogelijk in beelden te lezen (want dat zijn toch altijd slechts mijn eigen beelden) maar meer als de verklaring over deze wereld zoals die m.i. ook bedoeld is, dus geldig in alle werelden en tijden. Zou het verhaal dan (in een zeer beknopte weergave) niet inhouden dat we als mens de keuze hebben tussen op de Schepper vertrouwen met liefde en geloof dat Hij het toch wel het beste zal