Willempie

Ik begrijp dat je ervaringsdeskundige bent? Daar kan ik niet tegenop. Ik aanvaard wat je zegt. Als het zo is dat je meer last had in een christelijke omgeving dan vind ik dat verschrikkelijk erg en vraag je daarvoor om vergeving. Ik voel me dan medeschuldig omdat ik mezelf ook een volgeling van Jezus noem en deel ben van zijn lichaam.

Niet in Afrika, waar in veel landen op homofilie de doodstraf staat. Ik ben dat nog niet tegengekomen in de Joodse en de christelijke westerse geschiedenis. Het is bepaald door afwijzing van wat afwijkend is, niet door religie. Als voorbeeld geef ik albino's in Afrika. Is dus niet waar. Homo's in Israël zijn volkomen veilig. Het Romeinse rijk is aan homofilie ten onder gegaan. Je kon niets meer bereiken als je niet bereid was met de ambtenaren seks te hebben Daar weet ik niet zoveel van maar als dat zo is dan is dat zo.

Ik wel, dagelijks zelfs. Maar wat jij zegt wil ik ook wel geloven. Dat zou te maken kunnen hebben met verschillende woonomgevingen. De mijne is bijna zuiver atheïstisch. Woon jij in een streek waar christenen de overhand hebben?

Hier ben ik het eigenlijk wel mee eens. Christenen hebben belangrijkere taken dan "tegendemonstraties". Jezus deed dat niet en de apostelen evenmin. De reactie van diegenen die tolerantie verkondigen is echter wel veelzeggend. Ze zijn tolerant zolang je het met hen eens bent, net zoals Stalin en Hitler dat waren.

Ik aanvaard alle schepselen van God, met of zonder afwijking. Zelf heb ik ook afwijkingen. Niets tegenstrijdigs aan volgens mij. Waar je misselijk van wordt zijn jouw eigen vooroordelen.

Het is niet mijn levensdoel alle mensen plezier te doen. Het is zoals het is, of mensen dat nu leuk vinden of niet. Maar ik aanvaard anderen wel en verwerp hen nooit, tenzij ze het erg bont maken. En dan nog steeds veroordeel ik ze niet want ik blijf altijd denken dat ik niet alles weet en dat het oordeel God toekomt omdat Hij alleen rechtvaardig kan oordelen.

Het heeft weinig tot niets te maken met de christelijke norm. Kijk maar eens hoe er in animistisch Afrika tegen homo's wordt aangekeken. In mijn eigen omgeving ervaar ik zeer veel homohaat onder atheïsten en niet onder christenen."Homo" als scheldwoord is pas van de laatste jaren en wordt niet gebezigd door christenen maar door de moderne, atheïstische jongeren van deze tijd. Lang leve de vooruitgang.

En dat heeft ook iets moois. We hoeven niet allemaal hetzelfde te worden. Ik heb wel iets met dwarse mensen. Mijn opa was dwars en dat heeft hem het leven gekost maar hij wordt nu wel als een verzetsheld beschouwd. Mijn vader heeft het bijna zijn (zeer goede) baan gekost. Zelf ben ik ook nogal ook dwars en gaarne bereid mijn leven voor mijn overtuiging op te geven. Waarschijnlijk genetisch bepaald. De wereld bestaat nog dankzij dwarse mensen. Tevens probeer ik mijn dwarse karakter in productieve banen te laten leiden.

Ik ageerde eigenlijk meer tegen de reactie op die poster, hetgeen niet wegneemt dat ik zelf lichtelijk onpasselijk word van de poster zelf. De ophef eromheen is contraproductief want zonder die ophef had ik de poster waarschijnlijk nooit gezien en dat geldt uiteraard ook voor vele anderen. Zelfs zonder seks is het niet onmogelijk om een goede relatie te onderhouden maar binnen het huwelijk mag je van elkaar genieten en is het zelfs de bedoeling dat je lichamelijk en geestelijk één lichaam wordt.

Het is iets dierlijks (het verlaagt ons een beetje) maar binnen een huwelijk kan het heel mooi en bevredigend zijn en zo is het ook bedoeld. Het wordt zelfs vergeleken met de intieme omgang tussen Jezus en zijn gemeente. Dat deze vergelijking door ons gemakkelijk als lichtelijk godslasterlijk wordt ervaren laat ons al zien hoe seks door de vijand in de loop van de geschiedenis omlaag is gehaald.

Bij mij is dat blijkbaar wel het geval. Een voordeel dat ik dan weer zie is dat ik ontzettend afhankelijk van God ben geworden en veel moet bidden om staande te blijven.

Ik heb het nooit geprobeerd maar volgens mij begrijp je wel wat ik bedoel. Tijdens de zaadlozing word trouwens de urineweg afgesloten. Daar is dus een natuurlijk mechanisme voor. En heteroseks in het openbaar ook niet.

Volgens mij dienen we onderscheid te maken tussen liefde en het uitleven van driften. Bij een relatie zal er eerder sprake zijn van het eerste. Bij homo-ontmoetingsplekken in het bos het tweede. Ik heb dat niet beweerd en doe dat ook niet. Ik accepteer homoseksuele mensen net zoals alle andere schepselen van God.

Voor zover ik het kan beoordelen hebben ze geen keuze. Ze zijn gewoon zo en hopen dat anderen hen accepteren zoals ze zijn. Ik heb echter ook te maken gehad met een man die bekend stond als homoseksueel maar aan mij toegaf dat het voor hem niets anders was dan een seksuele perversie. Ik probeerde hem te verdedigen maar hij veroordeelde zichzelf. Hij had de moed opgegeven ooit nog een lief meisje te ontmoeten en had zich daarom maar op mannen uitgeleefd. Dat waren zijn eigen woorden, niet de mijne. Ja, je kunt het gevecht tegen je eigen natuur nooit winnen. Ik bedoel tegennatuurlijk

Ja hoor. Met afwijkend bedoel ik dat wat tegen de (normale) natuur ingaat. De penis past in de vagina, niet in de anus. Het brengt ook geen vrucht voort, zoals dat in de schepping uiteraard wel wordt bedoeld. De anus is niet bedoeld om de penis te ontvangen maar om onverteerde vezels uit te scheiden. Met afwijkend of tegennatuurlijk bedoel ik niet minderwaardig. Een mens met een bochel is ook deel van de schepping maar die bochel is wel afwijkend en onnatuurlijk (heeft geen praktisch nut voor de bultenaar) en de "normalen" hebben die mens maar te accepteren zoals die is.

Met jouw bovenstaande reactie kan ik het alleen maar eens zijn. Behalve dan dat er ook homoseksualiteit wordt bedreven door mensen die die afwijking niet echt hebben en dat dat m.i. niet bevorderd dient te worden.

Dat lijkt me wat moeilijk want van de fouten en gebreken waarvan ik me al ben bewust hoef ik niet op de hoogte te worden gesteld. O.K. Toch iets uit de praktijk maar dan in de seculiere maatschappij. Mijn nieuwe directeur wees me erop dat ik in vergaderingen teveel de confrontatie opzocht. Mij was het alleen maar om het belang van de zaak te doen maar wat die directeur me duidelijk maakte was dat mensen zich door mij persoonlijk aangevallen voelden en zich daarom gingen verdedigen en het uiteindelijk niet langer over het bedrijfsbelang ging maar een egostrijd werd. Dat heb ik me aangetrokken e

Zo heb ik ooit van een vriendin gehoord dat een "profeet" haar vertelde dat haar kindje, waarvan ze in verwachting was, dood geboren zou worden. Zo iemand verdient een verschrikkelijk pak slaag. De profetie kwam natuurlijk niet uit. De "profeet" is inmiddels overleden en mag nu verantwoording afleggen.

Het verschil zien tussen kwaad en goed is absoluut noodzakelijk en dat het kwaad benoemd wordt ook. Dat is een subtiel verschil met het veroordelen van anderen. Ik wil ook gecorrigeerd worden op mijn fouten en gebreken, die ik misschien zelf niet eens zie, maar zonder daarom veroordeeld te worden. In liefde en nederigheid dus en in het besef dat we allemaal zondaren zijn, niemand uitgezonderd.

Voor zover ik kan zien zijn er homoseksuelen die zo zijn geboren. Je pikt ze er zo uit. Ze praten en bewegen zich anders (althans bij mannen is dat zo, bij vrouwen voor mij minder duidelijk), zijn lief, aardig, gevoelig, sociaal, humoristisch, niet veroordelend naar anderen en vaak zeer talentvol als kunstenaar. Ondanks al die positieve aspecten blijft het gewoon een afwijking en dus tegennatuurlijk. Ze hebben het er zelf ook moeilijk mee afwijkend te zijn. Los daarvan bestaat er seksuele perversiteit die zich op vele manieren kan uiten, ook in seks met seksegenoten. Ik zie dat ongeveer o

Nee, minder in ieder geval. Waar ik problemen mee heb is het doelbewust shockeren van mensen, kinderen inbegrepen (al zal daar wel niet bij stilgestaan worden) en dus ook met foto's van elkaar op de mond zoenende mannen, met of zonder rood kruis. Ik ook en het heeft m.i. weinig zin om aan symptoombestrijding te doen. Dat werkt averechts. Ik meen dat homoseksualiteit helemaal niet door de maatschappij is geaccepteerd en dat homoseksuelen binnen de kerk veiliger zijn dan daarbuiten. Ik heb ook niet het idee dat het homoseksuelen binnen de kerken zo moeilijk wordt ge

Dit soort godslasterlijke ongein (en hierover oordeel ik dus wel) is er de onderliggende reden van dat er duizenden verschillende nominaties zijn. Het zal de oorzaak zijn van veel kerkverlating (vooral ook uit streng gereformeerde hoek). Gelukkig gaat het er lang niet overal zo aan toe. Paulus waarschuwde er al voor dat er roofgierige wolven de gemeente zouden binnensluipen en dat is dan ook gebeurd.

Dit zie ik als één van de vele symptomen van een uit elkaar vallende en ontaarde maatschappij. Symptoombestrijding is m.i. echter zinloos, alhoewel ik het persoonlijk weerzinwekkend vind en schadelijk voor kinderen. Homoseksualiteit is tegennatuurlijk en dient niet geadverteerd te worden als zijnde "normaal". Het is een afwijking. Verschillende van mijn beste vrienden zijn (praktiserend) homoseksueel maar hierover verschillen wij niet van mening. Ik heb niet het recht wie dan ook te veroordelen en ik weet dat homoseksuelen het zwaar hebben. Het zelfmoordpercentage onder die mensen is ook hoger

Ja, je maakt wat mee als mens! Mag ik je vragen welke symptomen jou het meest plagen of beperken?