Willempie

Dat is hier lichtelijk of geheel off-topic maar inderdaad: Ik mag ook niet lasteren. Er staat duidelijk en meerdere malen in de Bijbel dat God lasteren haat. Dus als jij waarneemt dat ik dat doe, spreek me daarop dan alsjeblieft aan.

Ik vermoed dat ik hier geen redelijk antwoord op ga krijgen en ga er daarom even op door. Jouw methodologie is om, indien iemand of iets ter sprake komt dat niet in jouw paradigma past, te gaan googelen of je kritiek of laster kunt vinden. Die vind je dan ook. Wij christenen hebben een heel andere en veel betere manier om te beoordelen wat wel en wat niet echt is. Maar ik ben bang dat dat je niet echt interesseert. Toch wil ik je uitdagen om daar eens over na te gaan denken.

Ken jij iemand die niet belasterd wordt?

Of God gaf de kans aan Israël maar wist al van tevoren wat er zou gaan gebeuren, net zoals Hij van tevoren wist dat de mens van die boom zou eten en de oplossing al had ingepland. Dat ben ik gedeeltelijk met je eens. Maar we hebben wel de keus om God te zoeken of niet. En de mens die God niet wil moet ook niet gaan lopen klagen als die Hem niet vindt. Onze keuzes hebben consequenties. Dat is ook mijn hoop maar de boodschap van het evangelie is dat we nu al thuis kunnen komen.

Jezus is de Zoon van God en je kunt zelf in het N.T. lezen dat Hij niet alwetend was. Hij moest ook God's wil zoeken. Hij bad veel. Hij vroeg God of het niet anders kon (maar Uw wil geschiede) en tenslotte, terwijl Hij aan het kruis hing, schreeuwde Hij vertwijfeld "Mijn God, waarom hebt U mij verlaten?". Ook Jezus moest zich onderwerpen aan God's wil en deed dat, zonder alles te weten, in vertrouwen dus op zijn alwetende Vader. God wijzigde zijn plannen niet, net zomin als Hij zijn plannen wijzigde nadat de mens van de verboden boom der kennis van goed en kwaad had gegeten. Alles past in zijn

Dat zijn ze alleen maar als je gelooft dat God mensen en hun eigenaardigheden niet kan gebruiken om zijn plan te volvoeren.

Ik zal niet ontkennen dat ik dit graag wil. Ik heb eens gelezen dat onze gedachten en wereldbeeld voornamelijk door onze wil worden bepaald. Maar dat ik het graag wil is geen reden om het niet serieus te nemen.

Er is ontzettend veel veranderd. Het Koninkrijk was vlakbij. Jezus was en is de Koning. Als zijn volk hem als de Messias had aanvaard had Hij zijn koningschap aanvaard. Blijkbaar had God een nog hoger plan. Jezus zelf vroeg God of het niet anders kon maar legde zich neer bij de wil van de Vader. Stefanus zag Jezus staan! Klaar om terug te komen en zijn koningschap te aanvaarden. De kans voor Israël was nog steeds aanwezig. De apostelen hoopten ook op een spoedige terugkeer van Jezus. Het duurde jaren voordat zij begonnen te begrijpen dat God een ander en dus beter plan had. Voor

Ga ik zo los? Zijn we niet gewoon van gedachten aan het wisselen dan? Vind jij het zo verschrikkelijk als ik anders denk dan jij? Omgekeerd heb ik dat niet hoor. Jij mag hier ongeremd vertellen hoe jij erover denkt. Maar je zit hier wel op een christelijk forum en het zou je daarom niet moeten verbazen dat er verschil van mening met jouw denkwijze bestaat. Ik hoop trouwens dat je blijft. Houdt me scherp!

Dacht je nu echt dat ik deze boodschap al niet eerder heb vernomen?

Correct. En daarom vraag ik God bijna dagelijks om Zijn waarheid en wijsheid. Zonder Hem kan ik helemaal niets. Niet eens ademen.

En het Koninkrijk is nu nog net zo dichtbij als toen.

Mogelijk. Misschien houd ik daarom wel net zoveel van de TeNaCH als van het N.T. Ik houd zo veel van rechtvaardigheid dat ik liever heb dat God mij doodt dan dat ik Hem in de weg sta.

Het Koninkrijk is erg dichtbij!

Het ligt dus wel aan de gemeente. Verkeerde prioriteiten. Geen werkelijke liefde want liefde zonder rechtvaardigheid is helemaal niets.

Ik denk dat de ervaring anders leert. Binnen families komt het ook wel voor dat iemand die zijn vrouw mishandelt even benaderd wordt door één of meerdere broers van die vrouw en dat werkt echt wel. Nooit meer doen! Meestal komt de boodschap wel degelijk aan. Indien niet, dan zijn andere maatregelen uiteraard nodig.

Dat is waar. Wat ik eigenlijk bedoel te zeggen is dat je als (potentiële) misdadiger (want misbruik is gewoon misdadig) weet dat er een grote kans bestaat dat je daar niet ongeschonden mee wegkomt, je wel een paar keer nadenkt voordat je je aan een kind vergrijpt. Misschien is het probleem binnen de JG gemeenschap wel dat ze te pacifistisch zijn. Binnen onze kerk hoef je zoiets echt niet te proberen.

Nee want dat had natuurlijk geen zin. Maar indien je ziet dat iemand beroofd wordt, is het dan God's bedoeling dat je de rovers gewoon hun gang laat gaan? Ik denk dat Jezus hier vooral onverschilligheid en/of angst voor eigen lijfsbehoud aan de kaak stelde.

Straks durven ouders of grootouders hun eigen kinderen of kleinkinderen niet eens meer op schoot te nemen. Waar gaat dit dan heen? Een flink pak slaag lijkt me de beste oplossing. Ik ben geen pacifist.

Ik begrijp wat je bedoelt. Binnen een "normale" familie zijn er altijd wel wat ooms die een eventuele misbruiker op een zodanige manier confronteren dat die het verder wel uit zijn hoofd laat en die de kinderen beschermen. Wee degene die aan mijn kleinkinderen of aan mijn neefjes en nichtjes komt! En dat is volgens mij binnen een "normale"geloofsgemeenschap ook het geval. Kinderen horen gewoon veilig te zijn en iedereen snapt dat.

Alleen al het feit dat er voorzorgsmaatregelen genomen moeten worden maakt me ziek. Moeten kinderen dan opgroeien met de gedachte dat zelfs hun eigen familieleden niet te vertrouwen zijn? Wat voor een generatie mensen krijgen we dan?

Een voorproefje van het aankomende vredesrijk:

Het spijt me en ik zal proberen het niet meer te doen. Ik begrijp dat dit je onnodig veel werk veroorzaakt. Dank je voor je onbaatzuchtige inzet.