Peter79

Wel, je moet er rekening mee houden dat de bijbel sowieso een vrij pittig boek kan zijn voor een nieuweling als jij. Het bestaat uit verschillende boekjes, waarin mooie verhalen en mythen worden afgewisseld met lange geslachtsregisters en oude offerwetten, en die niet altijd op de meest voor de hand liggende volgorde staan.
Deze boeken zijn verdeeld in twee delen: het Oude Testament en het Nieuwe Testament. Voor iemand als jij is het daarbij denk ik het beste om met het Nieuwe Testament te beginnen (vanaf het boek Matteüs), omdat die direct over Jezus en het christelijk geloof gaat.
De bijbel is dan ook eigenlijk bedoeld voor mensen die al meer ervaren zijn in het geloof. Dat wil zeggen: je kunt haar heel goed lezen, vooral de vier evangelieën waarin over Jezus zelf wordt verhaald, maar je zult wel veel termen en denkwijzen tegenkomen die je wellicht aanvankelijk onbegrijpelijk overkomen.
Als je dus echt de betekenis van het geloof wil weten, dan kan ik je toch sterk aanraden om vooral ook met christenen zelf te spreken. Dat kan hier op het forum, maar nog beter is het om dat (ter aanvulling) bij de verschillende kerken en of christelijke verenigingen in je buurt te doen.
Bij de meeste kerken kun je ook probleemloos met de pastoor, dominee of voorganger over het geloof spreken en daarvoor eventueel een afspraak maken. Die heeft vaak beter zicht op wat er in de betreffende parochie of gemeente speelt en heeft gemiddeld veel meer kennis en inzicht in het geloof.
Wat betreft het uitzoeken van een bijbel, kan ik je aanraden om in een (christelijke) boekwinkel gewoon eens door de daar beschikbare bijbels heen te bladeren, om zo een beetje al te zien hoe de teksten eruit zien.
Elke betere boekhandel heeft wel een setje bijbels te koop in verschillende vertalingen en ook op internet kun je vaak bijbels inzien als je op ze googlet.
Een goede richtlijn is, denk ik: als je een gemiddelde roman kunt lezen, dan is de NBV qua taalniveau voor jou ook geen probleem. Heb je daar meer moeite mee, dan is de BGT wellicht een goede optie. Daarin zijn de zinnen heel kort en staccato, met eenvoudige woorden en begrippen.

Moraal heeft een directe relatie met wat wij mensen goed of kwaad vinden maar waar is het op gebaseerd? In het niet zo verre verleden was dat redelijk overzichtelijk. Je had te maken met een gezin of andere familievorm waar het gezins/familiehoofd alles bepaalde. Dat was normaliter min of meer in lijn met een patriarchale of matriarchale stam waar de leiding bepaalde wat acceptabel was. 
De hiërarchie was daarmee wel duidelijk en uit zelfbehoud golden binnen de stam bepaalde regels. Diezelfde regels golden niet voor een andere stam of stamlid omdat deze of vijand of minderwaardig waren. Ook nadat mensen landbouw gingen bedrijven en stamverbanden volken werden veranderde dat nog niet veel aan dit principe. De regels en daarmee ook de moraal werd wel ingewikkelder en er ontstond geschreven regels en rechtspraak maar er bleven nog vele ongeschreven regels en dat is de vandaag de dag nog zo.
Wat wel veranderde is de notie dat mensen (voor God) gelijkwaardig zijn. Dit is in het Nieuwe Testament letterlijk opgeschreven en was voor de Grieks/Romeinse wereld een nieuw gegeven. Het was ook niet zo dat dit gelijk vanaf die tijd ook gemeengoed werd. Integendeel ook in de christelijke wereld, zeker toen het staatsgodsdienst werd, waren rangen en standen en rechtsongelijkheid nog aan de orde van de dag.
Ook in de tijd van de "Verlichting" waren vrijheid, gelijkheid en broederschap grote idealen maar in de praktijk stierven er velen onschuldigen onder de guillotine. En gelijkwaardigheid is ook nu nog niet vanzelfsprekend. In het rijke westen doen we nog wel stappen voor bijv. LHBT-ers maar gelijkertijd laten we nog wel kinderarbeid en slavernij toe in de landen die ons goedkope producten leveren. Sowieso accepteren we het dat mensenrechten in andere landen/continenten geschonden worden, beschouwen we hen niet als gelijkwaardig en houden we vluchtelingen liefst buiten de deur. Hypocrisie is wat dat betreft van alle tijden.
Dat brengt me bij de discussie die ik wil voeren. Bestaat er zoiets als een universele moraal? Als die bestaat waar bestaat die dan uit en waar is die op gebaseerd?

Dank @Desid, wie de waarheid zoekt, moet wat mij betreft beginnen met de waarheid te spreken, wie in zijn spreken niet zuiver is, mist ook verder het onderscheidingsvermogen om de waarheid te leren kennen. 

Dank @Desid, wie de waarheid zoekt, moet wat mij betreft beginnen met de waarheid te spreken, wie in zijn spreken niet zuiver is, mist ook verder het onderscheidingsvermogen om de waarheid te leren kennen. 

De gang der natuur, eigenbelang

In een ander topic werd er e.e.a. gedeeld over Valentinus. Ik bespreek dit uitgebreider, omdat het goed laat zien waar het fout gaat bij Slavenburg en zijn fans.
@Plume schreef:
1. Over Valentinus is erg weinig bekend. Hij kwam midden tweede eeuw van Alexandrië naar Rome, en had, zoals meerdere christenen (Justinus, Basilides, enz.) en zovele filosofen een school. Van zijn werken zijn een kleine tien fragmenten bewaard gebleven. Maar wat lezen we in bovenstaande stuk?
"grote Alexandrijnse leraar ... verlichte christen ... diep denker en een warm mens"
Heel knap dat Slavenburg dit allemaal weet op basis van een paar fragmenten tekst! Wat in feite aan de hand is, is dat hij zijn lezers wil manipuleren om met Valentinus te sympathiseren tegenover de grote boze kerk.
2. Vervolgens zegt Slavenburg: "Zij die zich van die goddelijkheid in zichzelf bewust zijn (de gnostici), zijn vrij. Daarnaast onderscheidde deze grote leraar, zoals we zagen, nog twee ‘soorten’ mensen: de ‘stoffelijken’, die zich alleen maar met de materie bezig houden en niet aan spirituele zaken toe (willen) komen en de ‘psychici’, die hun best doen de uiterlijke wetten na te leven en goede christenen te zijn, door te geloven; niet door innerlijk weten, niet door de gnosis (kennis) van God. Tot deze categorie van ‘zieligen’ behoorden de niet-gnostische christenen, de katholieke gelovigen."
Maar hoe zit het werkelijk? In geen enkele Valentiniaanse bron (laat staan bij Valentinus zelf) vinden we deze indeling zó uitgelegd. Zij komt zo wel voor bij Irenaeus, maar die wilde juist de Valentinianen als vervelende arrogantelingen neerzetten. Slavenburg neemt dit onkritisch over! Misschien omdat het vermeende superioriteitsdenken ten opzichte van de kerk hem toch wel aanspreekt?
3. En dan de duiding van het citaat. Het citaat is slordig en de duiding volstrekt onjuist. Ik citeer het met mijn eigen vertaling eronder op basis van het Grieks (Slavenburg heeft duidelijk niet in het Grieks gekeken).
“Veel van wat in de algemeen toegankelijke boeken is opgeschreven is ook gegrift in Gods gemeente. Het gemeenschappelijke is namelijk dit: het woord dat uit het hart komt, de wet die in het hart geschreven is. Dit is het volk der geliefden, dat bemind wordt en hem bemint”.
Mijn vertaling:
"Ook reeds Valentinus, de leider van degenen die de gemeenschappelijkheid hooghouden, schrijft woordelijk in zijn preek 'Over vrienden': 'Veel van wat in de algemeen verspreide boeken geschreven staat, kan men ook geschreven vinden in Gods kerk/gemeente. De gemeenschappelijke zaken zijn namelijk als volgt: de woorden die uit het hart komen, de wet, die in het hart geschreven is. Dit is het volk van de Geliefde, dat wordt geliefd en Hem liefheeft.' Of hij nu met de algemeen verspreide boeken doelt op Joodse of de filosofische boeken, hij maakt hoe dan ook de waarheid tot gemeenschappelijk bezit."
Wat betekent dit nu? Valentinus beroept zich impliciet op Paulus, die over 'de wet in het hart' spreekt. Dit is een gedachtegang die in die tijd breed werd gedeeld, dat er een ongeschreven wet was die iedereen in zijn hart kende. En volgens Clemens onderschrijft Valentinus deze gedachte van gemeenschappelijkheid. Want, zegt Valentinus, veel van wat je in de boeken van buiten de kerk vindt (waarschijnlijk filosofische boeken), kun je ook ook vinden in christelijke boeken.
Dit heeft dus helemaal niets te maken met 'de waarheid ligt in onszelf', zoals Slavenburg ervan maakt. Dit is ook regelrecht in strijd met wat Valentinus schrijft, die namelijk in een brief letterlijk zegt: "... de openbaring door de Zoon, en alleen door Hem kan het hart rein worden" (fragment 2, Str. 2, 114, 3-6).
Kortom, Slavenburg fantaseert over Valentinus, verdraait zijn woorden, negeert andere woorden, en leest de bronnen onkritisch. Hij verschilt dus in niets van onkritische christelijke uitleggers die hun eigen theologie in de oude bronnen teruglezen. In feite is het gefrustreerde babyboomertheologie met een fake-historische legitimatie.

Misschien moet je je eerst eens verdiepen in het autisme zelf en in de vele verschillende, uiteenlopende soorten vormen die daarvan zijn, voordat je een hele bevolkingsgroep in zo'n verdachte hoek zet en zelfs vergelijkt met psychopaten en robots.
Misschien dat we je dan niet meer hoeven uit te leggen waarom dit zo'n dwaas en ronduit beledigend schrijven is, die geen enkele hout snijdt met de werkelijkheid.

Denk ook aan God die afdaalt om te gaan kijken naar de toren van Babel die tot in de hemel zou moeten reiken.
 

Waar ga ik 'vrolijk tekeer' tegen vaccineren Gollum? Het enige dat ik gedaan heb is een url van Plume kopiëren en plakken omdat Appie iets zocht maar dat niet kon vinden. En omdat Plume -terecht- geen zin had om dat weer op te zoeken. Ik citeerde vervolgens die url en vanuit die url een andere link naar dat al dan niet 'peer reviewed' onderzoek.
Toen ik klein was ja. En in militaire dienst.

Lekker makkelijke he, de bewijslast omdraaien, maar zo werkt het niet. Diegene die de claim doet zal deze moeten aantonen. Er wordt hoog van de toren geblazen dat vaccineren autisme kan veroorzaken. Vooralsnog geen bewijs.
"What can be asserted without evidence, can be dismissed without evidence."
Maar bekijk anders het onderzoek wat Mullog eerder aandroeg: https://annals.org/aim/article-abstract/2727726/measles-mumps-rubella-vaccination-autism-nationwide-cohort-study
Wederom zomaar een aanname. Je weet helemaal niet of ik dit allemaal "klakkeloos" geloof. Ik ben niet zo goedgelovig dat ik zomaar een pdf-je geloof waarin staat dat dat men vermoedt dat vaccineren autisme veroorzaakt. Ik zie daar graag bewijs voor. Net zoals je andere claim die je niet wilde onderbouwen of bewijzen. Veel geblaat, maar weinig wol.

Ergens in de brieven van Paulus schrijft hij dat hij kort na zijn bekering naar Arabië ging. Wat deed hij daar dat schrijft hij niet. Maar er bestaat het vermoeden dat hij daar ook als asceet leefde om voor zijn zendingswerk zichzelf voor te bereiden. Arabië is immers voor het grootste deel een grote woestijn.
Denk ook aan 40 dagen van zijn eenzame verblijf in de woestijn, waar hij streng vastte voordat hij zijn missie of heilswerk onder de mensen begon te doen.

Je claimt dat het vaccin autisme veroorzaakt. Tevens claim je dat een peer-reviewed onderzoek dit bewijst. Beide heb je niet kunnen aantonen. Degene die aan het misleidend mierenneuken is, ben jezelf. Kom nou eens een keer met bewijs!

Statistisch deugt deze studie niet. De groepen die je vergelijkt, zouden zoveel mogelijk gelijk moeten zijn, en alleen verschillen op het punt van vaccinatie. Zie deze blog voor een uitgebreid commentaar: https://thelogicofscience.com/2017/05/10/another-terrible-anti-vaccine-study-bites-the-dust/

@sjako 1. Zelfs al vierden de heidenen iets anders op 25 december, het feest van de Geboorte van Christus verwijst niet naar afgoden. Dat vindt je ook nergens in de gebeden.
2. Het zetten van kerstboom en kerststal en het kussen van een meisje... met alle respect, maar het is geen kerkelijke gebruik. Als er ergens mensen zijn die dat in de kerk doen (niet dat ik het weet), dan is het hun verantwoordelijkheid; ik zou het wel storend vinden tijdens de kerkdienst en in de kerk. En of die gebruiken goed zijn buiten de kerk hangt er vanaf hoe vroom het gedaan wordt, of er veel onbeheersd gelachen en gedronken wordt bijvoorbeeld. Maar op zich het hoeft niet heidens te zijn als het rustig gebeurt. Alles hangt er vanaf welke betekenis je daaraan geeft.
3. Er wordt niet verjaardag van Jezus gevierd, maar de menswording van Christus voor onze verlossing. Ja, in de Bijbel is het niet geboden, maar Christenen doen dat vanuit een dankbare hart. Dit is wat er vaak gezongen wordt:
'Uw geboorte, o Chris- tus onze God. Bracht aan de we- reld het Licht der ken- nis. Een ster onderwees de aanbidders der ster- ren om U te aan- bid- den. Als zon der ge- rech- tig- heid. En als op- gang uit den Ho- ge. Heer, eer aan U.' (tropaar van het feest). https://www.petrusenpaulus.eu/teksten/kerstmis.html
 
 

@sjako Ik weet niet wat er zo heidens is in het vieren van de geboorte van Christus en zijn Opstanding. In de kerkdiensten worden deze twee grote wonderen van God herdacht met extra plechtigheid. Alle lofzangen en liederen zijn gebaseerd op de Bijbel. Pasen wordt jaarlijks niet gevierd op dezelfde dag. En als Kerstmis wordt op 25  december gevierd, dan wordt het niet heidens daardoor.

Degene die deze ascese op zich namen leefden met name in de tijd wanneer het christendom algemeen aanvaard werd als staatsreligie (Romeinse en Oost-Romeinse Rijk vanaf 4de eeuw) en iedereen hoorde een christen te zijn. Omdat het evangelie al bekend was, was er in het algemeen geen noodzaak om als apostelen van het ene huis naar het andere te gaan om de Blijde Boodschap te verkondigen. De tijd van de regelmatige vervolgingen was voorbij. Daardoor waren de massa's mensen naar de Kerk toegestroomd om het voorbeeld van hun keizer te volgen en christen te worden. Ijverige christenen zagen dat het christelijke leven in de 'christelijke' wereld (samenleving) steeds decadenter wordt. De intensiteit en de ijver van de christenen neemt af. Daarom gingen ze naar de kloosters of voor een eenzame monastieke leven in de woestijnen, bergen, spelonken, eilanden... om zich daar te kunnen concentreren op het zuiveren van hart, onophoudelijke gebed en het blijven met het aandacht bij God. Het was de nieuwe actuele roeping van die christenen. Dat deden ze in feite niet alleen voor zichzelf, maar ook om voor de wereld te bidden. En hun gebed was voor God welgevallig, veel meer welgevallig dan van de mensen in de wereld die menen vroom te zijn, maar weten niet welke demonen en hartstochten zich schuilhouden in hun hart. Die heilige monniken hebben ook hun kostbare ervaringen doorverteld en opgeschreven. Het boek Filokalia (liefde voor het goede) is dan ook een onmisbare richtsnoer voor degenen die de geestelijke innerlijke strijd aangaan.
Dus ook al predikten ze niet huis aan huis, desalniettemin is hun positieve invloed op de wereld niet minder groot dan dat van apostelen (naar mijn mening). Nu bevinden we ons in een andere situatie en het missionaire werk is dan ook actueel. De vraag is alleen hoe kunnen we dat het beste doen? Mensen moet je niet alleen Bijbel geven, maar ook ervoor zorgen dat ze die gaan lezen met interesse.
Ik weet niet of dat ooit een monastieke beloofte was. In het algemeen een monastieke aspirant belooft 3 dingen: kuisheid of het celibaat, onbaatzuchtigheid en gehoorzaamheid (tenminste in de Orthodoxe kerk, maar ik denk ook in de Rooms-Katholieke kerk). Wat betreft zwijgzaamheid en andere buitengewone ascese, het was blijkbaar hun persoonlijke keuze. Niet alle asceten waren getonsuurde monniken. Formeel waren ze dus niet eens monniken, bijvoorbeeld Maria van Egypte.

Ja, maar die twee moet je strikt gescheiden houden. 

Er is inderdaad geen bezwaar, maar de vraag is of het in dit geval een zinnige vraagstelling is. Het is net zoiets als: ja we weten eigenlijk niet wat Augustinus schreef want we hebben geen oorspronkelijke teksten; misschien schreef hij wel Arabisch! Dat is gewoon absurd.

Waarom zou je daar iets over in de bijbel moeten vinden? Sinds wanneer is de bijbel een wetenschappelijke encyclopedie?
Geloofs- of wetenschappelijke kennis zijn geen constanten ze zijn allebei voor verbetering vatbaar.
Overigens zonder God's zegen over de medische wetenschap ga je nog steeds dood aan ebola ook met medicijnen.

Terwijl de Schrift ons God als een drie-eenheid presenteert? B.v. Rom. 3:20 « Want uit Hem (als Vader) en door Hem (als Zoon) en tot Hem (als Geest) zijn alle dingen ... ». Dit word bevestigd door 1 Kor. 8:6 « Nochtans hebben wij maar een God, den Vader, uit Welken alle dingen zijn, en wij tot Hem; en maar een Heere, Jezus Christus, door Welken alle dingen zijn, en wij door Hem ». Hier staat het gewoon, er is maar één God.
Waar we van af moeten komen is wat anderen over het Goddelijke wezen zeggen of schrijven en dat als de waarheid gaan zien en de Schrift zelf laten spreken. Dit maakt je natuurlijk niet populair bij de « kerken », maar dat is dan maar zo.
Aristarkos
Het gaat erom dat wij de de openbaringen in de Schrift geloven en niet door mensen geschreven belijdenisgeschriften, of dat nou RKK of JG of gereformeerden zijn. Ik heb helemaal geen probleem met wat de Schrift wil leren, ik heb een probleem wat anderen zeggen ik moet geloven en dat lees ik hierboven.
Aristarkos
Ik denk niet dat je mijn berichten echt hebt gelezen, God is een drie-eenheid.
Aristarkos

De laatste klinkt niet alleen slecht, maar is ook gewoon slecht.
Een opvoeding is goed als de ouder emotionele veiligheid en structuur biedt. Hoe dat er precies uitziet, hangt af van zowel de ouder als het kind. En hangt ook weer samen met de leeftijd van het kind. Voor een goede opvoeding is het dus essentieel dat de ouder een bepaalde flexibiliteit heeft en kan zien wat het kind nodig heeft. Dat geeft ook gelijk aan waar de autoritaire (te weinig emotionele veiligheid) en de toegeeflijke (te weinig structuur) tekort schieten.
Mijn reactie op de stelling is: nee. Een goede opvoeder doet niet alles in overleg met het kind. Als opvoeder neem jij je verantwoordelijkheid in het maken van keuzes, in overleg met je partner en/of andere volwassenen. Die scheiding tussen de ouderrol en kindrol biedt veiligheid en structuur. Ik vind het wel belangrijk om mijn kinderen een bepaalde mate van regie te geven binnen de kaders die ik stel. Ik overleg bijvoorbeeld niet met mijn kleuter of ze een winterjas aan moet als het -3 is. Maar ze mag wel kiezen of ze haar ski-jas of haar gewone jas aantrekt. En met mijn negenjarige overleg ik niet hoe laat ze thuis mag komen. Maar ze mag wel kiezen of ik haar kom halen of ze dat ze zelf de tijd in de gaten houdt. Dat doe ik zodat ze zelf nadenken over gevolgen en leren om keuzes te maken. Want hoe ouder ze worden, hoe meer ze dat ook zullen gaan doen. Plus het vergroot hun zelfvertrouwen en zelfstandigheid. En hoe ouder ze worden, hoe meer dat verschuift... Dat is in mijn ervaring ook echt een kwestie van gevoel en omstandigheden. Toen mijn oudste kleuter was, dacht ik de ene dag nog dat ze van mij nooooit alleen naar de speeltuin mocht. En ineens had ik het idee: nu kan het. Geen idee waar dat hem dan in zit. Maar dat is de flexibiliteit en het meeveren wat ouderschap de hele tijd van je vraagt.
So far so good ? maar ze zijn nog jong. Straks die puberteit nog zien te overleven.

Heb je ooit een wetenschappelijke studie gedaan? Terwijl men dogmatisch is van nature, wil dat niet zeggen dat je zomaar alles mag beweren, je moet het kunnen staven met argumenten (en zoals ik aangeef, en wat jij hier knipt zijn de argumenten van Beduhn zwak, in een ander stuk van diezelfde paper, weerleg ik al zijn argumenten trouwens). Daarna wordt het getoetst door gelijken, vervolgens hangt het meestal van de tijd af of iets gestand blijft of niet.
Ook dit stuk is maar een deeltje van een paper waar ik zo'n tien expliciete meldingen van God voor Jezus bespreek en nog zo'n tien allusies. Dat Jezus dus nooit God wordt genoemd is bijzonder obscuur. Daarvoor kan ik ook verwijzen naar het boek van Harris en het artikel van Brown.
En hier haal je meteen aan waarom in Nicea Jezus gelijk werd gesteld aan God (wat trouwens niet van die tijd was, men achtte het goed het dan in een dogma te gieten door de problemen met Arius, dat Jezus gelijk was aan God werd al beschreven in Clemens (dat is 2de eeuw AD, dus vrij kort na het schrijven van het Nieuwe Testament): hij was volgens het concilie geboren en niet geschapen. En om Sesboué's concept te gebruiken, wat wordt er uit een mens geboren? Wat wordt uit een kat geboren? Inderdaad altijd hetzelfde als de vader en de moeder.

Inderdaad. De meeste christenen denken er dan ook anders over.

Dank je wel dat je de moeite hebt genomen om zo'n uitgebreide en heldere uitleg te geven. Ik heb aan de uitleg van de terugkeer van de tien stammen nooit genoeg aandacht besteed, besef ik nu. Het lot van de 10 stammen is nauw verweven met het heil voor de heidenen. Ik lees met een nieuwe focus.
 

Om dit verband uit te leggen heb je eerst een stukje geschiedenis nodig:
 
-          1000 v Chr.      Koning David regeert over alle 12 stammen
-          930 v Chr.       De noordelijke stammen scheiden zich af en worden het Koninkrijk van Israël. De zuidelijke stammen worden het Koninkrijk van Juda.
-          722 v Chr.       De Assyriërs nemen de noordelijke stammen in ballingschap en verspreiden hen onder ‘de volken’. Er wordt nooit meer iets van hen vernomen.
-          586 v Chr.       De Babyloniërs nemen de zuidelijke stammen in ballingschap
-          538 v Chr.       De zuidelijke stammen, de Yehuda-ieten, oftewel de joden, keren terug uit ballingschap.
 
 
Twee dingen zijn hier belangrijk, ten eerste: Israëlieten zijn niet per definitie joden. Joods zijn alleen degenen die komen uit het zuidelijke koninkrijk Juda. Ten tweede, alleen de joden uit het zuidelijk koninkrijk keerden terug uit ballingschap. De noordelijke stammen werden weggevoerd en daar werd nooit meer iets van vernomen.
 
Die noordelijke stammen worden ook wel ‘The Lost Tribes of Israël’ genoemd. In het OT is dit een terugkerend thema bij diverse profeten, bijv. bij zowel Jeremia en Jesaja zie je dat God beloofd om deze stammen terug te brengen. Hij belooft het herstel van geheel Israël. Dit herstel slaat niet op elke Israëliet, want sommigen zullen Hem verwerpen, maar het slaat op het herstel van alle stammen van het noordelijk en zuidelijk koninkrijk. Zie Jer. 31:31, waarbij de Heer beloofd dat er een nieuw verbond gesloten zal worden met Juda en Israël. (zie ook andere profeten bijv. Jes. 11:11-13; Jer. 30:3; Hos 11:8-11).
 
Maar goed, God heeft dit wel beloofd maar het lijkt bijna onmogelijk om dit te laten vervullen. Alle noordelijke stammen waren inmiddels door gemengde huwelijken e.d. geassimileerd in de volken. Hoe kunnen deze dan terugkeren?
 
Dat wordt verklaard door Paulus in Hnd 9:15. Want: waarom verkondigt hij het evangelie onder de heidenen? Omdat dáár de verspreide stammen van het noordelijk koninkrijk zich bevinden. Daarom zegt Paulus ook in Rom 11:25-26: “Ik moet u een geheim openbaren: de verharding die over een deel van Israël gekomen is, duurt slechts totdat de massa van de heidenvolken is binnengegaan. En zo zal tenslotte heel Israël gered worden, volgens de woorden van de Schrift: Uit Sion zal de Redder komen en Hij zal de goddeloosheid uit Jakob verwijderen.”
 
Hoe heeft dit alles dan betrekking op de 144.000? De redding van de 144.000 is het teken dat God zijn belofte heeft gehouden, nl. dat alle twaalf stammen zullen worden gered. Overigens is dit ook terug te vinden in andere vroegchristelijke literatuur. De 144.000 en de grote menigte zijn dus de redding van alle stammen van Israël plus de volken. De nieuwe exodus!
 
In de eerste exodus werd Israël gered van de Egyptenaren. In de nieuwe exodus keert Israël terug naar God en ditmaal komen de volken mee. Dat blijkt ook uit het feit dat men in Openbaringen palmtakken in de hand heeft. Want bij het herstel van de Tempel had men deze ook (Neh. 8:15; 1 Macc 13:51).
Dank! Dat is wederzijds.... Ik dacht, laat ik maar weer eens een kijkje nemen...