MysticNetherlands

Denk je niet dat dat slechts 1 aspect is? Dat niet de spirituele eenheid van 1 man en 1 vrouw binnen een door God gezegend huwelijk (het meest) belangrijk(e) is? Als je huwelijkswetten verklaart vanuit evolutionair perspectief (en dat deed ik op de vraag van Kurt) dan is voor het spirituele geen ruimte. Als christen is mijn verklaring een geheel andere: in de scheppingsorde ligt besloten dat man en vrouw voor elkaar bestemd zijn. In de relatie tussen een man en een vrouw worden mensen uitgenodigd deel te nemen aan het scheppingswerk van God en zo ten volle Gods liefde present te stellen in

Ik denk dat juist dat denken een Westerse luxe is.

Nou Jacobus, je hoort t.

Denk je nou echt dat niet-Westerlingen niet denken dat ze geen pijn zouden moeten lijden?

Dus als het maar de juiste school is mag hij verkondigen wat hij wil? Als het een school is met een overduidelijk creationistisch karakter ja. Of is daar een wet tegen dat jij weet?

Leuk Coby en Ken!!

Denk je niet dat dat slechts 1 aspect is? Dat niet de spirituele eenheid van 1 man en 1 vrouw binnen een door God gezegend huwelijk (het meest) belangrijk(e) is?

Wat een intolerante attitude zeg. Zolang het geen biologieleraar is mag die man kekker verkondigen wat hij wilt. En zelfs als ie biologieleraar zou zijn hangt t nog van r yoe school en de omstandigheden etc af.

Dan zijn we t eens.

Dat zegt toch niemand? Ik dacht dat RK Diaken het daarover had:

Precies, omdat ze natuurlijk ook minder 'ontwikkelt' zijn is de communicatie veel basaler. Voedsel, gezondheid, liefde, onderdak. Dat zijn zo wel de 4 basisbegrippen haha.

Das toch ook een beetje wat ik bedoel met "Wel zal men denk ik zich meer in andermans leed kunnen inleven al naar gelang het eigen leed meer overeenkomstig was"?

Stommerd. Ik denk dat ik uniek ben omdat ik een toch wel speciale connectie heb met dieren, niet alleen omdat ik ze zo schattig enz vind, maar ook omdat ik het idee heb dat ik ze beter begrijp dan anderen. Ik doe mijn best om ze niet te vermenselijken maar om ze te zien als het dier dat ze zijn. Ik merk dit voornamelijk met honden, maar ook met mijn konijntjes die, sinds ik de keus heb gemaakt ze zo min mogelijk op te pakken bijvoorbeeld, veel knuffeliger zijn. Blijkbaar heb ik goed afgelezen aan ze dat ze niet opgepakt willen worden. (Katten daarentegen zijn een heel ander verhaal.....)

Is dat zo? Volgens mij is het nl een basaal vermogen om leed van anderen te herkennen (gezichtsuitdrukking, schreeuwen, zweten etc). Muizen die nog nooit leed hebben ervaren vertonen dierlijk altruisme als men soortgenootjes in hun aangezicht martelt (goed he wetenschap? ). Wel zal men denk ik zich meer in andermans leed kunnen inleven al naar gelang het eigen leed meer overeenkomstig was.

Ik hoop niet dat je suggereert dat ik iets dergelijks suggereer.

Of pik-uit-de-glossy-magazine-wat-je-wilt-en-focus-jezelf-op-jezelf-en-op-jezef-alleen. Is dit een serieuze reactie? Uh-huh. We hadden t toch over Boeddhisme neem ik aan? Daar bestaat ook een andere Westerse variant van: die je vindt in glossy bladen over spiritualiteit, geluk, gezondheid, psychologie, eten etc.

Wat wil je hier precies mee zeggen? Dat ik altijd een beetje een slag om de arm hou als ik Christenen uit landen als Nederland hoor praat over de lering die je kan trekken uit leed.

Of pik-uit-de-glossy-magazine-wat-je-wilt-en-focus-jezelf-op-jezelf-en-op-jezef-alleen.

Ik heb ook heel erg veel oog voor t leed in mijn eigen omgeving hoor. Alleen vind ik er, ondanks zeer schrijnende gevallen, toch wel een degelijk verschil tussen iemand die hier bijv aan een erg ziekte lijdt en zorg krijgt en iemand die geboren is in een Noord-Koreaans kamp, dagelijks verkracht wordt, zijn ouders gemarteld ziet worden en dan diezelfde ziekte krijgt en gewoon dood wordt laten gegaan. Er is imho wel erger leed in sommige delen van de wereld, erger en meer. Ik denk dat het hier wel een haar beter is, een hele haardos zelf. Waarbij ik NIET het leed van mensen hier wil bagatalisere

Sterker nog, een religie die zegt dat de goden je niet kunnen helpen, en zelf ook lijden.

Nee. Meer in t algemeen, aan iedereen (en misschien wel in t bijzonder naar Christenen).

Ik vraag me af of men zich wel goed realiseert hoe erg het leed van sommige mensen en dieren is...

Hoi bedankt voor je uitleg Ik bemerk jouw mening vaker bij broeders en zusters, en je mag het deels als een compliment beschouwen, de notie dat zonder het bestaan van God alles dan geen betekenis heeft. Alleen is dat natuurlijk slechts een mening, geen logisch of absoluut iets. Stel dat God er niet zou zijn, dan zou er zeer waarschijnlijk nog steeds een moraal zijn. Of dat nou een evolutionair product is, of iets dat simpelweg is, doet er niet toe. Feit is dat we een zenuwstelsel hebben dat ons signalen als pijn, eenzaamheid, kou, honger etc doet ervaren, en dat dit iets is dat we willen verm

Hoe herkenbaar!!

Sorry maar ik vind de logica ver te zoeken in dit stukje. "Maar als God er niet zou zijn, waarom dan niet?" Waarom zou lijden geen betekenis hebben als God niet zou bestaan? Lijden is wat het is: iets wat je jezelf en de ander niet toewenst, of je nou gelovig bent of niet. En het is prima als je lering trekt uit lijden en r een functie aan toedicht en zelfs filosofeert of dit niet bij al t leed zou kunnen gelden, maar dit lijkt me bij veel leed onmogelijk. Wel deel ik de mening dat als God er niet zou zijn er geen erkenning van zou zijn, althans, geen Goddelijke erkenning. En geen hiernamaa