De brede en/of smalle weg (Bergrede)

[Hopper 685]

29 minuten geleden zei Barnabas:

Het "ik ben" heeft betrekking op het eeuwig en tijdloos bestaan van Chrisutus. Toen Hij in het vlees aanwezig was was Hij slechts in het vlees aanwezig en na Zijn hemelvaart heeft Hij Zijn voormalige status weer opgenomen en is als God gaan zitten aan Zijn rechterhand. De schepper nam plaats naast God de Vader. Nadat Jezus in het vlees gekomen was kenden de discipelen Hem in het vlees omdat Hij in het vlees was. Maar nadat Hij gedood en opgestaan was en ten hemel opgestegen was werd Hij weer als God de Vader en kennen wij Hem als almachtige God. Zijn God zijn strekt zich uit binnen en buiten ons. Daarom zegt 2 Kor 5;15 dat vooraf gaat aan 16 dat Hij gestorven en opgewekt is: (15) "En Hij is voor allen gestorven, opdat zij die leven, niet meer voor zichzelf zouden leven, maar voor Hem Die voor hen gestorven en opgewekt is."(16): "Zo kennen wij vanaf nu niemand naar het vlees; en al hebben wij Christus naar het vlees gekend, dan kennen wij Hem nu zo niet meer."

God is dus niet gescheiden maar één zoals je linkerhand links zit en je rechterhand rechts en je linkerhand in de lucht kan zijn en je linker in een pot van klei. Het gehele lichaam is één, ook de handen. Of zoals een tweedimensionaal plat vlak twee gescheiden lijnen kan bevatten die tot eenzelfde gebogen valk (deels in de derde dimensie) behoren.

Allah betekent God en de weg naar Allah is Allah zelf omdat Christus God is (Johannes 1) en tevens de weg de waarheid en het leven. Maar waarom "Allah"?

Christus is God, de Vader is God en de Heilige Geest is God. Die drie zijn één en het woord één betekent één zoals ook de mens één is als man en vrouw. 

Het 'ik ben' was ook aanwezig in Jezus in de tijd dat hij is het vlees was.   Het kan niet zo zijn dat Jezus zijn eeuwige jas even 33 jaar lang uit trok.  Het 'ik ben' verwijst naar het zijn zelf, wat 'in den beginne' ondeelbaar was, maar zich toch gedeeld heeft middels de mensen die in Christus leven.

Dit is wat je kunt noemen de zijns-mystiek, als Zoon is Jezus één in het Zijn met de Vader en als mens gescheiden van de Vader.  Het is het mens-zijn wat de deling veroorzaakt.  Dat blijkt ook uit gezegdes als "Mijn God, mijn God waarom hebt U mij verlaten?"   Of: "Niet mijn wil geschiede, maar Uw wil geschiedde".

Mystiek wil zeggen dat je het middels het denken niet kunt begrijpen, het Zijn heeft zich gedeeld en is toch ongedeeld gebleven.   Dit Zijn (de Zoon) is potentieel in de mens aanwezig.  Dat kan verwezenlijkt worden. (Zoonschap)

Het Zijn van God is niet God zelf, het is de grond van God.   Geest, Heilige Geest verwijst naar een ander 'deel' van God. Geest is het mentaal scheppingsvermogen. God spreekt niet met aan maat gebonden woorden met de mens.  Hoe God dat wel doet is een ervaringsweg.  Of niet natuurlijk, wie alleen voor zichzelf leeft en volop geniet van de aardse geneugtes zal nooit wat van God bemerken.

Om zaken als Zijn en Geest (En de liefde van de Vader niet te vergeten!) te gaan begrijpen dient de mens 'de weg' te gaan.  Zoek dus geen consensus met mij of een ander.  Iedereen heeft vanuit zijn eigen ontwikkeling gelijk.

God als geheel is voor de mens onbegrijpelijk en dat blijft zo. Maar delen van God kunnen kenbaar worden voor de mens.

[TTC 1.526]

5 uur geleden zei Hopper:

Het 'ik ben' was ook aanwezig in Jezus in de tijd dat hij is het vlees was.   Het kan niet zo zijn dat Jezus zijn eeuwige jas even 33 jaar lang uit trok.  Het 'ik ben' verwijst naar het zijn zelf, wat 'in den beginne' ondeelbaar was, maar zich toch gedeeld heeft middels de mensen die in Christus leven. Dit is wat je kunt noemen de zijns-mystiek, als Zoon is Jezus één in het Zijn met de Vader en als mens gescheiden van de Vader.  Het is het mens-zijn wat de deling veroorzaakt.  Dat blijkt ook uit gezegdes als "Mijn God, mijn God waarom hebt U mij verlaten?"   Of: "Niet mijn wil geschiede, maar Uw wil geschiedde". Mystiek wil zeggen dat je het middels het denken niet kunt begrijpen, het Zijn heeft zich gedeeld en is toch ongedeeld gebleven.   Dit Zijn (de Zoon) is potentieel in de mens aanwezig.  Dat kan verwezenlijkt worden. (Zoonschap) Het Zijn van God is niet God zelf, het is de grond van God.   Geest, Heilige Geest verwijst naar een ander 'deel' van God. Geest is het mentaal scheppingsvermogen. God spreekt niet met aan maat gebonden woorden met de mens.  Hoe God dat wel doet is een ervaringsweg.  Of niet natuurlijk, wie alleen voor zichzelf leeft en volop geniet van de aardse geneugtes zal nooit wat van God bemerken. Om zaken als Zijn en Geest (En de liefde van de Vader niet te vergeten!) te gaan begrijpen dient de mens 'de weg' te gaan.  Zoek dus geen consensus met mij of een ander.  Iedereen heeft vanuit zijn eigen ontwikkeling gelijk. God als geheel is voor de mens onbegrijpelijk en dat blijft zo. Maar delen van God kunnen kenbaar worden voor de mens.

De middeleeuwse kabbalisten verdeelden de levensboom in 'vier werelden' van scheppingsmanifestatie. God werd verondersteld aanwezig te zijn in elk van deze vier werelden die ieder symbolisch voorgesteld werden door een letter uit het tetragrammaton, de heilige naam JHVH (bestaande uit de vier Hebreeuwse letters Yod, He, Vau, He) meestal vertaald als Jehova, of Jahwe. 

5 uur geleden zei Hopper:

Maar delen van God kunnen kenbaar worden voor de mens.

De tijd waarin we nu leven is bijzonder omdat we nu de kans krijgen ons bewustzijn te verruimen in een snel tempo. Dit transformatieproces heeft nood aan juiste informatie en ondersteuning. Bewustzijnsverruiming kan tijdelijk allerlei neveneffecten hebben die een desoriënterend gevoel kunnen geven: het korte termijn geheugen dat niet meer zo goed werkt, emotionele ups en downs, oude patronen, gedragingen en overtuigingen die naar boven komen, maar niet meer ‘juist’ aanvoelen, een verhoogde gevoeligheid, relaties en vriendschappen die ineens niet meer matchen, gevoel van heimwee, alsof je hier niet meer thuis hoort, diep verdriet.

[TTC 1.526]

7 uur geleden zei Barnabas:

Geen discussie dus.

Het metamodel is de remedie voor generalisaties, vervormingen en weglatingen, wat in de universiteiten als ‘ruis in de communicatie' wordt aangeleerd. Gebruik het metamodel om uit impasses te raken, nieuwe inzichten te krijgen, met argumenten te komen, manipulatieve mensen te ontmantelen en om problemen en belemmerende gedachten in een nieuw perspectief te zetten.

[TTC 1.526]

10 uur geleden zei Barnabas:

Kun je even duidelijk maken wat dit met mijn tekst van doen heeft. Wat heeft repressieve tolerantie te maken met liefhebben van de schepping?

Je vraagt je dus af wat de beleving is achter de woorden?

[Hopper 685]

4 uur geleden zei TTC:

De middeleeuwse kabbalisten verdeelden de levensboom in 'vier werelden' van scheppingsmanifestatie. God werd verondersteld aanwezig te zijn in elk van deze vier werelden die ieder symbolisch voorgesteld werden door een letter uit het tetragrammaton, de heilige naam JHVH (bestaande uit de vier Hebreeuwse letters Yod, He, Vau, He) meestal vertaald als Jehova, of Jahwe. 

In 1 Johannes 2:15 staat dat de liefde des Vaders niet in de wereld is noch in hetgeen in de wereld is.  Wat geweten kan worden is dat het Zijn van God an sich ook niet in de wereld is.   Maar dat God wel een relatie met de wereld heeft.   Plotinus vond het bespreken van het fysieke domein de moeite niet waard.

Citaat

De tijd waarin we nu leven is bijzonder omdat we nu de kans krijgen ons bewustzijn te verruimen in een snel tempo. Dit transformatieproces heeft nood aan juiste informatie en ondersteuning. Bewustzijnsverruiming kan tijdelijk allerlei neveneffecten hebben die een desoriënterend gevoel kunnen geven: het korte termijn geheugen dat niet meer zo goed werkt, emotionele ups en downs, oude patronen, gedragingen en overtuigingen die naar boven komen, maar niet meer ‘juist’ aanvoelen, een verhoogde gevoeligheid, relaties en vriendschappen die ineens niet meer matchen, gevoel van heimwee, alsof je hier niet meer thuis hoort, diep verdriet.

Hoe kan dat wat geen afmetingen heeft verruimen?

[TTC 1.526]

12 minuten geleden zei Hopper:

Hoe kan dat wat geen afmetingen heeft verruimen?

Ervaring leert dat de wet van de spaarzaamheid toelaat om hulpvragen compact en vooral gericht tot een probleem te presenteren, en net omwille van deze techniek ook zeer fundamenteel kunnen zijn.

14 minuten geleden zei Hopper:

In 1 Johannes 2:15 staat dat de liefde des Vaders niet in de wereld is noch in hetgeen in de wereld is.  Wat geweten kan worden is dat het Zijn van God an sich ook niet in de wereld is.   Maar dat God wel een relatie met de wereld heeft.   Plotinus vond het bespreken van het fysieke domein de moeite niet waard.

Zowel de zon als een willekeurig atoom kunnen we tussen duim en wijsvinger visualiseren, nader beschouwd zal echter de diameter lichtjes verschillen.

[TTC 1.526]

12 uur geleden zei Barnabas:

Leg uit.

De Cartesiaanse Coördinaten stammen af van het werk van de Franse wiskundige en filosoof Descartes. Er zijn vier kwadranten die zowel in de wiskunde als in de filosofie toegepast worden. Dit model kan gebruikt worden om out of the box te denken, om anders met problemen om te gaan en om informatie anders te verwerken.

[Tomega 307]

15 uur geleden zei Barnabas:

Op 25-6-2023 om 19:02 zei Tomega:

Maar in het geschapene is wel het licht en het leven, en de weg tot God. De liefde is er dus wel, maar haar gerichtheid mag niet op het geschapene zijn.

Het geschapene is wel goed, wat Johannes zegt in 1 Johannes 2;15 is: "Heb de wereld niet lief en ook niet wat in de wereld is. Als iemand de wereld liefheeft, is de liefde van de Vader niet in hem."

Hij bedoeld met de wereld niet het geschapene maar het slechte gedrag dat uit de duivel voortkomt. God houdt van het geschapene, 

Ik zeg: de gerichtheid van de liefde mag niet op het geschapene zijn.
Jij zegt: Het geschapene is goed, God houdt van het geschapene, maar niet van het slechte gedrag daarin.
God zegt in 2 Corinthiërs 4: wij wandelen niet in arglistigheid, het Woord Gods vervalsende, maar door waarheid, en indien het toch bedekt is, dan is dat in en door de heersers van deze aarde die de zinnen verblinden, en daardoor niet zien en doorgronden dat in eenvoud voor alle mensen, zienden zowel als verblinden, de verlichting van het evangelie straalt, die in de harten schijnt om kennis te geven van de heerlijkheid van God.

Dat zijn veel woorden, met een sleutelwoord, namelijk kennis in waarheid. Alle licht en alle devotie en alle kracht en alle heerlijkheid wordt openbaar gemaakt in eenvoud en eerlijkheid, zowel voor de gelovigen als voor de ongelovigen (2Cor. 4:2). 

De uitwendige mens bederft, maar de inwendige mens wordt van dag tot dag vernieuwd. Omdat de inwendige mens niet kijkt naar en leeft uit de verdrukking in het vlees van de uitwendige mens, die tijdelijk zijn, maar naar de dingen die niet worden gezien en eeuwig zijn (vers18). Want wij wandelen door geloof en niet door het beleven in het hier en nu, met meer behagen in het uiterlijke loslaten in het geestelijke te zijn. 

15 uur geleden zei Barnabas:

Hij bedoeld met de wereld niet het geschapene maar het slechte gedrag dat uit de duivel voortkomt. God houdt van het geschapene, 

Dat zeg jij. Maar wat God bedoelt zegt God zelf, en dat staat in het vervolg van 1 Johannes 2: 15. Want alles wat in de wereld is, namelijk de heerlijkheid van het vlees, en de heerlijkheid van de ogen, en de heerlijkheid van het leven, is niet uit den Vader, maar is uit de wereld. En de wereld gaat voorbij, en haar heerlijkheden; maar die den wil van God doet, blijft in der eeuwigheid.

Het sleutelwoord is dit: de wereld gaat voorbij. En dat je heerlijkheid leest als begeerlijkheid, maakt dat je er een geestelijk verschil in ziet tussen aardse heerlijkheid van God en aardse begeerlijkheid van de duivel. Maar dat staat er niet. De wereld in al haar schijnbare heerlijkheid is tijdelijk. Het tijdelijke brengt slechts verzuchting en verlangen naar het niet-tijdelijke. Dus daar is niets heerlijks aan. Helemaal niets om heerlijk te noemen, en dus te begeren.

Maar; dat is dan de les: op weg naar de eeuwigheid en in verdrukking in onze tijdelijke tent te midden van de tijdelijkheid, is de mens vrij om dat tijdelijke dankbaar te nemen als genadegaven van God. Niet omdat het heerlijk is, en goddelijk, maar omdat dat het manna levert en de benodigdheden van het niet meewerkende lichaam, om te ondersteunen wat de geest in het lichaam zoekt en beoogt en bereikt en bezit, namelijk dat geestelijke, dat niet tijdelijk is maar eeuwig.

Het slechte gedrag dat uit de duivel voortkomt, is hier dus wat in 2 Corinthiërs wordt beschreven: de god van deze aarde verblindt de zinnen en trekt de harten af van de waarheid en de kennis en de eenvoud, die er ondertussen gewoon is, beschikbaar en toegankelijk voor elke ziel die ernaar zoekt en al zoekende en vindende de rest laat vallen en afsterven. Heel de heerlijkheid van deze aarde, inclusief de liefde gevonden onder mensen, wordt door deze zielen bevonden waardeloos te zijn en niet nuttig om nog aan te hangen en nog lief te hebben, boven dat wat niet wordt gezien en niet tijdelijk is en geen andere draagkracht heeft dan het geloof in Christus, en de verkregen kennis hoe deze wereld in elkaar steekt, als schepping van tijdelijkheid ten behoeve van verdieping en versterking van de eeuwigheid.

Bedenk dat ook het goede van deze aarde dat wordt erkend door alle levende zielen van verstand, zoals recht en waarheid en vrede, en behoud van natuur en mensheid, niet wordt gediend met het waarderen en beschermen van de uiterlijke vormen daarvan, maar met een geestelijke gezindheid om steeds te strijden om die doelen in het dagelijkse handelen te bereiken, wat in de meeste gevallen ook ellende en verdrukking en martelaarschap en de dood brengt als resultaat van de waarden van die heerlijkheden. Dus nooit is er ooit een systeem van rusten in de heerlijkheden van deze aarde, ook niet bij hen die niets anders hebben, en geen enkele andere rust begeren, dan die hier op deze wereld.

Waar die uiterlijke rust dan toch wordt beschermd, door die waarden te verlaten en te onteren en te bewerken omwille juist van die waarden, daar is eenduidig de begeerlijkheid van het vlees groter dan de heerlijkheid van de goddelijke moraal in het leven van mensen. Dat is onze realiteit. Welkom in de wereld van zichzelf ombrengend vlees, en geest, en ziel.

Terwijl wie wèl leeft uit en in die eeuwige heerlijkheid, onderweg uit die heerlijkheid leeft, en liefde kan geven aan zowel goed als kwaad in zowel heerlijkheid als verdrukking. Want wie zodanig is gezind, wordt niet meer veranderd of beroerd door wat hij ziet en meet en ervaart van deze tijdelijkheid hier, maar hij ziet en meet en ervaart naar de maat en beleving van de engelen, die niet in verdrukking zijn, en toezien hoe de verdrukking het goede in alle geledingen van heel de schepping tot uitkristalliseringen in pareltjes van Gods heerlijkheid echt overal verschijnen, zowel in goed als in kwaad, in oorlog en in vrede, in verdrukking en in festiviteiten. Dat kan natuurlijk nooit goed gaan, als je niet elk je eigen woord, baseert op het handboek soldaat van de eeuwigheid en toegepast naar maten en wegingen van de eeuwigheid. Het is daarom vooral een soort van oplichten en een reflectie, dat vervolgens weer terug als niets is, niet onderscheidend en ook niet te onderscheiden van de omgeving waarin het was bedoeld om blijvend licht te zijn en om meer te doen ontbranden.

Is elk je eigen woord gebaseerd op het Woord van God? Dat is altijd zo en dat kan nooit. Het is Gods Woord, dat zich mengt met de geesten die in jou zijn, net zoals ze ook in mij zijn. En de ziel kiest de geesten van zijn gading, en de geesten kiezen wegen tot discipline en tuchtiging van de eigen kennis en het eigen vlees, en de ziel is daarin eigenlijk een lot beschoren dat afhangt van hetgeen die ziel doet ontbranden. Denk aan Saul: dat is niet alleen iets van richting, maar ook iets van tijd en afstand en volharding daarin. Daarom, zegt de Schrift, wees heilig, want God is heilig.

28 juni 2023 bewerkt door Tomega

[Hopper 685]

Het is een vreemde redenatie om 'de wereld' niet het geschapene te noemen.  Wat is de wereld dan wel?    1 Johannes 2;15 is duidelijk: keer je af van de wereld, in de wereld is de liefde des Vaders niet.

Het Evangelie lezen valt niet mee als je mentaal er iets anders van maakt dan wat er staat.

[TTC 1.526]

11 minuten geleden zei Tomega:

Het sleutelwoord is dit: de wereld gaat voorbij.

Bij termen zoals ‘overkoepelende waarheid’ denken we misschien al snel dat zoiets enkel maar kan begrepen worden met een doctoraat raketwetenschap, maar het kan ook gewoon over iets haast kinderlijk handelen.

[Hopper 685]

Er bestaat alleen een overkoepelende waarheid binnen cognitieve inhoud, maar dat is verder niet zo interessant.  Dat is niet dé waarheid.

[TTC 1.526]

15 minuten geleden zei Hopper:

Er bestaat alleen een overkoepelende waarheid binnen cognitieve inhoud, maar dat is verder niet zo interessant.  Dat is niet dé waarheid.

Het wordt interessanter met de minuut, gelukkig dat nonsens een functie heeft. 

[TTC 1.526]

1 uur geleden zei Tomega:

Welkom in de wereld van zichzelf ombrengend vlees, en geest, en ziel.

Eenmaal blijkt dat verschillende mensen uit verschillende culturen tot nagenoeg dezelfde bevindingen zijn gekomen, geeft dat misschien weer een beetje moed om een stapje verder te zetten.

[Hopper 685]

1 uur geleden zei TTC:

Het wordt interessanter met de minuut, gelukkig dat nonsens een functie heeft. 

Cognitieve inhoud is nooit interessant , anders dan om de tijd wat door te brengen.  Streef daarom nooit naar horizonversmelting , voor je het weet versmelt je met wikipedia.

[TTC 1.526]

6 minuten geleden zei Hopper:

Cognitieve inhoud is nooit interessant , anders dan om de tijd wat door te brengen.  Streef daarom nooit naar horizonversmelting , voor je het weet versmelt je met wikipedia.

Wie weet, ik geef het door aan de achterban, dank. 

[Barnabas 177]

Op 27-6-2023 om 22:50 zei Hopper:

Het 'ik ben' was ook aanwezig in Jezus in de tijd dat hij is het vlees was.   Het kan niet zo zijn dat Jezus zijn eeuwige jas even 33 jaar lang uit trok.  Het 'ik ben' verwijst naar het zijn zelf, wat 'in den beginne' ondeelbaar was, maar zich toch gedeeld heeft middels de mensen die in Christus leven.

Dit is wat je kunt noemen de zijns-mystiek, als Zoon is Jezus één in het Zijn met de Vader en als mens gescheiden van de Vader.  Het is het mens-zijn wat de deling veroorzaakt.  Dat blijkt ook uit gezegdes als "Mijn God, mijn God waarom hebt U mij verlaten?"   Of: "Niet mijn wil geschiede, maar Uw wil geschiedde".

Mystiek wil zeggen dat je het middels het denken niet kunt begrijpen, het Zijn heeft zich gedeeld en is toch ongedeeld gebleven.   Dit Zijn (de Zoon) is potentieel in de mens aanwezig.  Dat kan verwezenlijkt worden. (Zoonschap)

Het Zijn van God is niet God zelf, het is de grond van God.   Geest, Heilige Geest verwijst naar een ander 'deel' van God. Geest is het mentaal scheppingsvermogen. God spreekt niet met aan maat gebonden woorden met de mens.  Hoe God dat wel doet is een ervaringsweg.  Of niet natuurlijk, wie alleen voor zichzelf leeft en volop geniet van de aardse geneugtes zal nooit wat van God bemerken.

Om zaken als Zijn en Geest (En de liefde van de Vader niet te vergeten!) te gaan begrijpen dient de mens 'de weg' te gaan.  Zoek dus geen consensus met mij of een ander.  Iedereen heeft vanuit zijn eigen ontwikkeling gelijk.

God als geheel is voor de mens onbegrijpelijk en dat blijft zo. Maar delen van God kunnen kenbaar worden voor de mens.

De uitspraak "ik ben" is altijd op Christus van toepassing geweest. Dat Christus zegt "ik ben" houdt dat ook in. Maar Christus doet deze uitspraak over zichzelf. Hij spreekt dus over Hemzelf als onderdeel van de drie-eenheid. Maar ik ben het met je eens dat Hij altijd "ik ben" is geweest.
Christus heeft zich niet gedeeld door woning te maken in de mens. Maar door Christus worden de mensen weer één. De zonde maakt dat de mens zich van elkaar verwijdert maar in Christus en door de inwoning van Christus in hen wordt de mens weer één: 
Romeinen 12;4: "Want zoals wij in één lichaam vele leden hebben en de leden niet alle dezelfde functie hebben, zo zijn wij, hoewel velen, één lichaam in Christus, maar ieder afzonderlijk leden van elkaar." 
en Galaten 28: "Daarbij is het niet van belang dat men Jood is of Griek; daarbij is het niet van belang dat men slaaf is of vrije; daarbij is het niet van belang dat men man is of vrouw; want allen bent u één in Christus Jezus."
Wanneer je stelt dat de eenheid een mystiek is die je niet kunt begrijpen dan stel je dat je geen inzicht hebt in het één zijn van God. Er zijn geheimenissen maar zoals een Vader een kind onderwijst en op de juiste tijd openbaring geeft groeit het inzicht van het kind zoals Jezus in de tempel vragen stelde en inzicht verkreeg. Maar zoals ook in de wis- en natuurkunde moet men eerst de basis begrijpen voordat men toe is aan het mystieke. Mystiek betekent geheim (verborgen), maar geheim betekent niet dat er nooit een tijd is ter openbaring.
Jezus in de tempel: Lukas 2;46: "En het gebeurde dat zij Hem na drie dagen in de tempel vonden, terwijl Hij te midden van de leraars zat, naar hen luisterde en vragen aan hen stelde. Allen die Hem hoorden, stonden versteld van Zijn verstand en antwoorden."
Het woord zijn betekent dat iets er is, het duidt het bestaan en het wezen van iets aan. Het wezen verwijst naar hoe en wat iets is, het karakter er van. Zelfs een steen "is", want hij bestaat. Het woord zijn is geen mystiek woord omdat het in het alledaags leven gebruikt wordt en door iedereen begrepen wordt. Maar het wezen van God is onbegrijpelijk omdat God meer is dan wij kennen en weten. Nochthans openbaart God zich in de persoon van Jezus want Hij zegt: "Wie mij heeft gezien heeft de Vader gezien." en er staat dat zowel de Zoon als de Vader God zijn. Maar de Vader kunnen wij niet zien terwijl we wel kunnen lezen over de Zoon. Wanneer we dus willen weten wat het zijn van God is dienen wij te beginnen bij het eenvouidige in de schrift waarmee wij uit de voeten kunnen. En de basis van het werk van Jezus is dat Hij gekomen is om eeuwig leven te geven aan hen die in Hem geloven (Joh 3;16): "Want God had de wereld zo lief dat Hij zijn enige Zoon heeft gegeven, opdat iedereen die in Hem gelooft niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft."  Dit geeft het karakter van God weer zoals dat ook weergegeven wordt in Zijn naam, want de naam geeft aan wie iemand is. En Zijn naam is Jezus (oftewel: God red).

29 juni 2023 bewerkt door Barnabas

[Hopper 685]

1 uur geleden zei Barnabas:

De uitspraak "ik ben" is altijd op Christus van toepassing geweest. Dat Christus zegt "ik ben" houdt dat ook in. Maar Christus doet deze uitspraak over zichzelf. Hij spreekt dus over Hemzelf als onderdeel van de drie-eenheid. Maar ik ben het met je eens dat Hij altijd "ik ben" is geweest.
 

Daarom dienen we onderscheid te maken tussen de tijdelijke persoon Jezus en het eeuwige 'ik ben'. In Exodus 3:14 kom je "ik ben die ik ben" ook tegen.

Om de Evangeliën goed te kunnen lezen en begrijpen kun je overal waar Jezus 'Mij' zegt ook 'ik ben' lezen.   Het 'ik ben' is de toegang om het persoonlijke zelf op te geven.  Zodat de geestelijke mens uiteindelijk kan ontwaken.

Dan kun je Romeinen 12;4 ook anders verstaan.   In het 'ik ben' onderscheid de éne mens zich niet meer van de andere.  Misogynie , racisme, homohaat enz is een onmogelijkheid in het 'ik ben'.   Wie de ander afwijst wegens uiterlijkheden onderscheid zichzelf en is gedwongen om de geestelijke mens in zichzelf mis te lopen.

God kan niet uit zichzelf treden en het 'ik ben' verlaten.  Daarom moet de mens naar God toe komen.  Het 'ik ben' gaat al het denken te boven.   Daarom dient er ook een ontwaken te zijn in de mens, de mens dient zich af te keren van zelfzucht.

29 juni 2023 bewerkt door Hopper

[TTC 1.526]

3 uur geleden zei Barnabas:

De uitspraak "ik ben" is altijd op Christus van toepassing geweest. Dat Christus zegt "ik ben" houdt dat ook in. Maar Christus doet deze uitspraak over zichzelf. Hij spreekt dus over Hemzelf als onderdeel van de drie-eenheid. Maar ik ben het met je eens dat Hij altijd "ik ben" is geweest.
Christus heeft zich niet gedeeld door woning te maken in de mens. Maar door Christus worden de mensen weer één. De zonde maakt dat de mens zich van elkaar verwijdert maar in Christus en door de inwoning van Christus in hen wordt de mens weer één: 
Romeinen 12;4: "Want zoals wij in één lichaam vele leden hebben en de leden niet alle dezelfde functie hebben, zo zijn wij, hoewel velen, één lichaam in Christus, maar ieder afzonderlijk leden van elkaar." 
en Galaten 28: "Daarbij is het niet van belang dat men Jood is of Griek; daarbij is het niet van belang dat men slaaf is of vrije; daarbij is het niet van belang dat men man is of vrouw; want allen bent u één in Christus Jezus." Wanneer je stelt dat de eenheid een mystiek is die je niet kunt begrijpen dan stel je dat je geen inzicht hebt in het één zijn van God. Er zijn geheimenissen maar zoals een Vader een kind onderwijst en op de juiste tijd openbaring geeft groeit het inzicht van het kind zoals Jezus in de tempel vragen stelde en inzicht verkreeg. Maar zoals ook in de wis- en natuurkunde moet men eerst de basis begrijpen voordat men toe is aan het mystieke. Mystiek betekent geheim (verborgen), maar geheim betekent niet dat er nooit een tijd is ter openbaring. Jezus in de tempel: Lukas 2;46: "En het gebeurde dat zij Hem na drie dagen in de tempel vonden, terwijl Hij te midden van de leraars zat, naar hen luisterde en vragen aan hen stelde. Allen die Hem hoorden, stonden versteld van Zijn verstand en antwoorden." Het woord zijn betekent dat iets er is, het duidt het bestaan en het wezen van iets aan. Het wezen verwijst naar hoe en wat iets is, het karakter er van. Zelfs een steen "is", want hij bestaat. Het woord zijn is geen mystiek woord omdat het in het alledaags leven gebruikt wordt en door iedereen begrepen wordt. Maar het wezen van God is onbegrijpelijk omdat God meer is dan wij kennen en weten. Nochthans openbaart God zich in de persoon van Jezus want Hij zegt: "Wie mij heeft gezien heeft de Vader gezien." en er staat dat zowel de Zoon als de Vader God zijn. Maar de Vader kunnen wij niet zien terwijl we wel kunnen lezen over de Zoon. Wanneer we dus willen weten wat het zijn van God is dienen wij te beginnen bij het eenvouidige in de schrift waarmee wij uit de voeten kunnen. En de basis van het werk van Jezus is dat Hij gekomen is om eeuwig leven te geven aan hen die in Hem geloven (Joh 3;16): "Want God had de wereld zo lief dat Hij zijn enige Zoon heeft gegeven, opdat iedereen die in Hem gelooft niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft."  Dit geeft het karakter van God weer zoals dat ook weergegeven wordt in Zijn naam, want de naam geeft aan wie iemand is. En Zijn naam is Jezus (oftewel: God red).

En hoe ligt dan de relatie tussen smalle en/of brede weg in verhouding tot een aantal epistemologische obstakels die door het unipolaire denken auto-immuun in stand gehouden worden? Is dat ook geen kwestie van de basis eerst te begrijpen?