Waarom geloof je

[Gaitema 439]

Een open vraag die ik op Facebook zag voorbij komen lijkt me hier ook mooi om te stellen. Waarom geloof je?

Ik zal me zelf stil houden. Ik ben al te veel aan het woord ?

3 december 2018 bewerkt door Gaitema

[Hermanos 26]

49 minuten geleden zei Gaitema:

Een open vraag die ik op Facebook zag voorbij komen lijkt me hier ook mooi om te stellen. Waarom geloof je?

Ik zal me zelf stil houden. Ik ben al te veel aan het woord ?

Een reden zoeken voor de erbarmelijke toestand van de wereld om ons heen? Onrecht, oorlogen, moord, verkrachting,.... De bijbel leren kennen, en daarin een perfect aaneensluitende verklaring vinden. En REDDING...

[Robert Frans 1.653]

Omdat ik Christus ontmoet heb. Omdat ik mijn leven lang al met Hem optrek. Omdat ik in Hem alles herken wat de mens voortdrijft, wat de mens wil en doet, behoudens natuurlijk de zonde. Omdat de dienst aan God, van de heilige liturgie tot de broederlijke naastenliefde, zo wonderschoon en tijdloos is, temidden van een jachtig en veeleisend bestaan, die grootheden als Franciscus en Benedictus, maar ook Mozart en Bach voortgebracht heeft.

Maar vooral omdat ik Christus ontmoet heb.

[Gaitema 439]

Als ik zou antwoorden, dan is het niet zo spannend. Van huis uit mee gekregen en altijd geloofd als bron van ons bestaan. Vanaf mijn 25ste viel me gebedsverhoringen op. 

[Progton 19]

Ik ben ermee opgegroeid. Rond mijn puberteit heb ik het een klein beetje aan de kant gezet.
Toch ben ik altijd naar cateschisatie blijven gaan, en langzamerhand is het weer aangewakkerd.
Ik kwam tot de conclusie dat ik niet zonder Jezus en God kan, Ook door te realiseren dat wij als mensen niet alles goed kunnen doen.
Dat wij hier in genade mogen leven zie ik als een geschenk, en ik kijk ernaar uit dat Hij terug komt. Want als dat aan de mensen wordt overgelaten zie ik het niet goed komen.

Voor mij is het ook een redding geweest dat er zoiets als christelijke metal bestaat. Als jongentje van 12/13 al in aanraking gekomen met heavy metal en altijd blijven luisteren. Door de jaren heen een hobby ervan gemaakt om aandacht te schenken aan christelijke metal, beheer een pagina en altijd op zoek naar nieuwe bands.

[Thorgrem 430]

Omdat ik door Maria tot Jezus ben geroepen. 

[WdG 235]

Op 3-12-2018 om 23:14 zei Gaitema:

Een open vraag die ik op Facebook zag voorbij komen lijkt me hier ook mooi om te stellen. Waarom geloof je?

Ik zal me zelf stil houden. Ik ben al te veel aan het woord ?

De dwaas zegt in zijn hart: Er is geen God (Psalmen 14), en het geloof nu is een vaste grond van de dingen die men hoopt, en een bewijs van de zaken die men niet ziet. God afwijzen is dwaas. Het geloof op zich is al een bewijs. Dat zijn al twee redenen om de Bijbel serieus te nemen.

In de zoektocht naar de waarheid bleef slechts een Waarheid staan: Jezus Christus. Geloven is een keuze. Iedereen kan die keuze maken, met of zonder bewijzen, met of zonder bijzondere ontmoetingen. De vele wonderen, wonderbaarlijke genezingen, ontmoetingen, zijn stuk voor stuk een bevestiging! Waarom ik ben gaan geloven? Door het lezen van de Bijbel, en de ontdekking dat het in alle opzichten perfect is. Conclusie: een leven met Christus is het mooiste waar een mens voor kan kiezen.

 

[Willempie 1.410]

Ik kan me niet eens iets anders voorstellen. Ik heb altijd in God geloofd, van kinds af aan, zolang ik mij kan herinneren. Niet doordat ik anderen erover hoorde praten want zelfs daarvoor wist ik het al lang. Ik heb al engelen gezien voordat iemand me ooit over engelen had verteld. Ik weet dus niet beter. 

[WdG 235]

2 minuten geleden zei Willempie:

Ik heb al engelen gezien voordat iemand me ooit over engelen had verteld.

Wat moet ik me hier precies bij voorstellen?

[Willempie 1.410]

Zojuist zei WdG:

Wat moet ik me hier precies bij voorstellen?

Ik zal drie of vier jaar zijn geweest. Ik lag ik een kinderledikant. Ik kon mijn ogen niet opendoen en had op de één of andere manier het besef dat ik dood was. Opeens gingen mijn ogen weer open en zag ik twee mannen voor het raam naar me staan te lachen. Vraag me niet hoe want ik kan het niet verklaren maar ik wist dat het engelen waren. Achteraf heb ik van mijn moeder gehoord dat ik inderdaad heel ernstig ziek was en zomaar ineens weer beter. Ik weet nog dat ik het probeerde te vertellen maar waarschijnlijk kon ik nog niet goed genoeg praten. Dit is tevens de allereerste herinnering die ik heb.

[sjako 699]

Ik ben vanaf kind altijd bezig geweest met God, ondanks dat mn ouders er eigenlijk niks aan deden. Ik ging wel naar een Christelijke lagere school en MAVO. Op die manier kreeg ik wel veel bijbelse verhalen te horen en kreeg ik de eerste liefde voor God en Jezus. Na het overlijden van mn moeder ben ik verder gaan zoeken en heb ik een vergelijkend onderzoek gedaan. Ik kwam er achter dat Jehovah’s Getuigen het beste verhaal hadden en ben op den duur studie gaan nemen en ben ik gedoopt.  Ik zat op den duur wel met me zelf in de knoop, maar dat lag niet aan mn geloof. Ik ben er toen een aantal jaar uit geweest om dingen voor mezelf uit te zoeken, maar mn geloof nooit helemaal losgelaten. Ik heb in die tijd best wel een moeilijke tijd gehad en kreeg zelfs angstaanvallen waarvoor ik zelfs in ziekenhuis beland ben. Toen heb ik meegemaakt dat God persoonlijk ingreep. Er gebeurde bijzondere zaken en ontmoette de juiste personen. Ik was vrijwel ineens af van mn angstaanvallen. Ik kwam terug in een geweldige gemeente. Ook had ik binnen enkele maanden een baan gevonden die me ook nog eens helemaal past.  Heb het verhaal van het verloren schaap echt meegemaakt en het is voor mij dan ook meer dan zo maar een verhaal. Mn geloof is nu sterker dan ooit. Ik merk ook dat gebeden verhoort worden. Het geeft me echt een band met God en Jezus.

[ZENODotus 142]

Ik weet niet hoe of door wat ik gelovig ben geworden... Ik was het als kind al... Mijn moeder was gelovig maar deed er verder niets mee. Wij gingen dan ook naar een gemeenschapsschool en eigenlijk werd er niet zo heel veel over God gepraat in mijn familie... Tot mijn twaalfde had ik ook altijd een Bijbel op zak en wilde ik priester worden. Daarna ben ik lange tijd ziek geweest van geloof (voor gebeurtenissen waarover ik niet wens te praten), tot ik in mijn twintiger jaren weer interesse kreeg en inmiddels in mijn afstudeerjaar zit als theoloog. Nog steeds verlang ik ernaar om me soms op te geven om tot priester gewijd te worden, maar ik kan me niet echt verzoenen met alles hieromtrent, dus doe ik het niet. Verder geniet ik van de vrijheid die ik heb als christen om me niet in een hokje te laten plaatsen, in tegenstelling tot verschillende theologen die zich aan de kerk gebonden weten, laat ik mij namelijk niet de mond snoeren, en daar houd ik wel van. Eén van mijn professoren die ik het meeste bewonder en die ook mijn bachelorthesis over de goddelijkheid van Christus heeft begeleid, is trouwens een priester...

[Gaitema 439]

16 uur geleden zei Willempie:

Ik zal drie of vier jaar zijn geweest. Ik lag ik een kinderledikant. Ik kon mijn ogen niet opendoen en had op de één of andere manier het besef dat ik dood was. Opeens gingen mijn ogen weer open en zag ik twee mannen voor het raam naar me staan te lachen. Vraag me niet hoe want ik kan het niet verklaren maar ik wist dat het engelen waren. Achteraf heb ik van mijn moeder gehoord dat ik inderdaad heel ernstig ziek was en zomaar ineens weer beter. Ik weet nog dat ik het probeerde te vertellen maar waarschijnlijk kon ik nog niet goed genoeg praten. Dit is tevens de allereerste herinnering die ik heb.

Bijzondere ervaring. Mooi om mee te maken, lijkt me dat. 

[Fundamenteel 1.017]

Omdat ik niet naast creatie kan kijken.

Mijn geloof wordt zowat mijn hele leven aangevallen en bespot. Een lange tijd liet ik die negativiteit me vormen, tot ik een kerk binnenliep en sprak met de dominee. Toen werd mijn geloof pragmatisch en liet ik me vormen door Het Woord. Dat werkt beter dan eenders wat. 

Waar het mij het meeste helpt is om in balans te blijven met de wereld van vandaag. Waar ik vroeger aan mezelf voorbij ging plaats ik nu Jezus eerst.  Why change a winning team?

[Modestus 137]

Omdat ik gewoon van binnenuit overtuigd ben dat het waar is, ook al heb geen wonderen gezien.  

[Willempie 1.410]

2 uur geleden zei Modestus:

Omdat ik gewoon van binnenuit overtuigd ben dat het waar is, ook al heb geen wonderen gezien.  

Zalig zijn zij die niet zien en toch geloven! Mijn geloof is wel gevormd door de wonderen die ik heb gezien en meegemaakt. Ik weet niet hoe mijn geloof er zonder die wonderen aan toe zou zijn. Aan de andere kant besef ik maar al te goed dat alles eigenlijk een wonder is. Een grassprietje is al een wonder. De innerlijke overtuiging waarover jij spreekt is ook een wonder. Misschien zoeken we de wonderen wel te ver weg. God is dichterbij dan onze adem.

19 januari 2019 bewerkt door Willempie

[Ted1974 2]

Ik zat zelf op een Christelijke school.
De verhalen die verteld werden spraken mij erg aan, en al was er voor een jongetje 
van 10 jaar geen bewijs van het bestaan van God geloofde ik er wel in.

Op mijn 33ste een groot wonder mogen mee maken dat we de kids mochten behouden
en niet werden weggehaald door Jeugdzorg .
Zaten zonder werk, uitkering afgewezen, hoge schulden, oudste zat onder de luis,
Eneco achterstand en liep bijna 2 maanden huur achter .
Wonder boven wonder is dit Godzijdank goed gekomen .

Op mijn 37ste ( pas ) laten dopen, en hierna ook hele mooie wonderen mogen 
meemaken.

Maar daarnaast ook diensten van Jan Zijlstra , en veel gelezen van gebeden door mensen
op straat met vele genezingen .

Klinkt raar en zeker niet bespottelijk bedoeld, maar het woordje geloof in de zin 
van geloven in God bestaat voor mij niet meer .
Ik weet net zo zeker dat God bestaat als alle andere dingen om me heen die ik zie.
Maar begrijp ook wel dat het voor de meeste moeilijk is te geloven in een onzichtbaar iemand.

[WdG 235]

Op 4-12-2018 om 23:58 zei Gaitema:

Vanaf mijn 25ste viel me gebedsverhoringen op. 

Worden alle gebeden gehoord?

[Nicky O 117]

Mijn ouders zijn niet gelovig. Mijn geloof is 1,5 jaar geleden begonnen nadat ik het verhaal had gehoord van iemand die zijn gelovige vader had begeleid vanaf zijn ziekte tot aan de dood. Ik hoorde voor het eerst echt over Jezus, de hemel, gebed, sacramenten en nog veel meer. Het raakte me diep en mijn nieuwsgierigheid groeide. Ik ben gaan lezen in de Bijbel en andere boeken over het geloof en heb me steeds meer verdiept.
Mijn verlangen groeide hevig om gedoopt te worden. Ik drong er op aan bij de deken om het zeer binnenkort te laten gebeuren, ik kon wel onder een trein komen! Na mijn doop vorig jaar juni is het snel gegaan, ik ervaar regelmatig krachtig de genade en ik ervaar de Heilige Geest dagelijks in mijn lichaam. Mijn leven draait nu om mijn geloof en ik zou nooit meer zonder Hem willen! 

19 mei 2019 bewerkt door Nicky O