Gebruikt God het lijden?

[Gaitema 439]

Hierover verschillen christenen van mening. Gebruikt God het lijden? 

[Willempie 1.410]

Ja.

[Olorin 155]

Op 20-6-2018 om 01:08 zei Gaitema:

Hierover verschillen christenen van mening. Gebruikt God het lijden? 

Ja. Het lijden maakt niet deel uit van de ideale wereld zoals die bedoeld is, maar de wereld is gebroken. En in die gebroken wereld bestaat lijden. God gebruikt de scherven voor zijn doel om mensen uiteindelijk te redden. Het lijden dus ook. Een voorbeeld is dat God zelf mens werd, vervolgd en gekruisigd werd. Dus het lijden zelf onderging met als doel de mens te redden. 

[zendeling 118]

De natuur gebruikt lijden of pijn en genot of plezier om levende wezens te prikkelen om levensbevorderende dingen te doen.

Je zou kunnen zeggen dat de natuur prikkelt om in leven te blijven of nieuw leven te scheppen door pijn- en genotsprikkels. 

Dit hoort dus bij het ideale universum, de best mogelijke oplossing om leven voort te laten bestaan en zich te doen vermeerderen.

Het denken over een "gebroken wereld" waarin lijden eigenlijk niet thuis zou horen is religieus fantasiedenken.

In de spirituele dimensie is geen sprake van pijn, lijden, genot of plezier, enkel van gelukzalige tevredenheid.

24 juni 2018 bewerkt door zendeling

[HJW 183]

4 uur geleden zei zendeling:

De natuur gebruikt lijden of pijn en genot of plezier om levende wezens te prikkelen om levensbevorderende dingen te doen.

Je zou kunnen zeggen dat de natuur prikkelt om in leven te blijven of nieuw leven te scheppen door pijn- en genotsprikkels. 

Welke pijn levert de natuur zodat wij ons voort willen planten ?

4 uur geleden zei zendeling:

Het denken over een "gebroken wereld" waarin lijden eigenlijk niet thuis zou horen is religieus fantasiedenken.

In de spirituele dimensie is geen sprake van pijn, lijden, genot of plezier, enkel van gelukzalige tevredenheid.

Bestaat het geloof in een pijnvrij spirituele ook niet uit spiritueel fantasiedenken ?

Dit is een vraag de mij bezighoudt met het trachten te duiden van het lijden.

24 juni 2018 bewerkt door HJW

[Tomega 311]

Misschien is het niet zozeer het lijden waarom het gaat, maar om het verschil tussen goed en beter. Wie het goed heeft maar beter wil, die ondervindt een vorm van lijden. Begeerte is een vorm van lijden. Maar tegelijk is begeerte een vorm van iets beters willen. Daarom zegt de Schrift: over de begeerte moet je heersen, want anders ligt de zonde aan de deur. Dat vraagt dus een offer (=lijden). Kennis van een God die groter is, geeft ook kennis van een verschil. Dat is kennis van goed en beter. Goed en beter is een relatief begrip en staat gelijk aan goed en kwaad. Onder de engelen was dat al een issue geweest. Ook Eva zag de vrucht en dat die begeerlijk was om er verstandig van te worden. En de vrucht bracht ook inderdaad meer kennis over de schepping. De kennis van schuld, vernietigde de onschuld. Dat is het lijden. Maar dat lijden was er dus al vanaf het begin, en het wordt gekenmerkt door méér te begeren dan het mooie dat al was gegeven. En de logica van het lijden zit in het bestaan van God zelf. De mens moet willen accepteren om minder te zijn dan God. Terwijl God juist heel graag als soortgelijke met de mens wil omgaan. Maar aangezien de mens als God is, naar Zijnevenbeeld vanwege Zijn behoefte om soortgelijken te maken, heeft de mens een scheppingsdrang en een begeerte om meer van het goede te bewerken, en moet de mens eerst leren om afstand te nemen van het meer willen en om genoegen te nemen met de plaats die hij heeft gekregen. En vanaf het moment dat de mens als God is, kennende de werkingen van goed en kwaad, werd de mens ook overgeven aan het lijden. Dus waar eerst het verschil tussen goed en beter een positieve insteek had waar alles mocht mits de eigen plaats maar werd erkend, werd door de zondeval de insteek negatief: niets is goed en alleen de dood is het einde. Lijden brengt hier een onverwachte meerwaarde. Waar zonder lijden geen besef was van wat te verliezen bij overtreding, is er door het lijden (kennis van goed en kwaad) ineens ontzettend veel besef van de eigen ellende en van de grote prijs die er valt te winnen bij een zeker uitzicht op vergaan tot stof. Dus een andere insteek, maar wel met hetzelfde regime: wie God wil winnen, kan altijd het goede kiezen en zijn eigen plek accepteren. En wie de proefperiode vol maakt en de wedren loopt, die krijgt dat aan het einde de plek terug van Adam. Maar nu nádat eerst de leerschool van goed en kwaad tot een goed einde is gebracht: nooit meer zal de mens de behoefte voelen om meer te willen dan de eigen goede plek. Want de mens weet uit eigen ervaring wat het slechte teweeg brengt en wat het slechte aan lijden brengt in hemel en op aarde.   

24 juni 2018 bewerkt door Tomega

[zendeling 118]

2 uur geleden zei Tomega:

wie God wil winnen, kan altijd het goede kiezen en zijn eigen plek accepteren. En wie de proefperiode vol maakt en de wedren loopt, die krijgt dat aan het einde de plek terug van Adam. Maar nu nádat eerst de leerschool van goed en kwaad tot een goed einde is gebracht: nooit meer zal de mens de behoefte voelen om meer te willen dan de eigen goede plek. Want de mens weet uit eigen ervaring wat het slechte teweeg brengt en wat het slechte aan lijden brengt in hemel en op aarde.   

Hadden de communisten dat tóch gelijk dat religie slechts 'opium voor het volk' is? Dat gevoel bekruipt me een beetje als ik jouw complexe verhaal lees. Ik geloof zelf niet dat God wenst dat zijn kinderen voor Hem extra lijden op zich nemen. Hij wil denk ik wel dat we dichterbij Hem komen en daardoor gelukkiger worden. Iets opofferen van jezelf om Hem te dienen zie ik niet als lijden, maar als uiting geven aan liefde.

24 juni 2018 bewerkt door zendeling

[Tomega 311]

2 uur geleden zei zendeling:

Iets opofferen van jezelf om Hem te dienen zie ik niet als lijden, maar als uiting geven aan liefde.

Christus offerde zijn leven en dat zie jij niet als lijden, maar als uiting van liefde. Misschien toch een idee om ook eens wat complexer te denken? God wilde geen extra lijden en schiep een volmaakt paradijs. Maar tegelijk schiep Hij de mogelijkheid dat de mens zou vallen, en door die val zou worden verhoogd om op het niveau van God te komen: kennis van goed en kwaad en tegelijk kunnen kiezen voor volmaakte liefde, dat inderdaad vooral een tijdelijk lijden met zich mee brengt. De mens slaagt er uit zichzelf niet zo goed in, maar dat neemt niet weg dat de kennis er wel van wordt gekregen en bovendien in dit tijdelijke leven alle support wordt gegeven om van de tijdelijk bindingen en ellende los te komen: je hebt van jezelf niets en je hebt geen toekomst, maar door het goede te doen win je zowel genade hier als een eeuwige toekomst na dit leven. Opium? Nee; opium is jezelf wijsmaken dat recht niet verder zal gaan dan wat de praktijk biedt, en waarheid niet verder dan de leugens van de dag. De levendmakende norm schept ontkoppeling van wegvluchten, tot een eis van rekenen met eeuwigheidswaarden. 

24 juni 2018 bewerkt door Tomega

[Gaitema 439]

23 uur geleden zei Olorin:

Ja. Het lijden maakt niet deel uit van de ideale wereld zoals die bedoeld is, maar de wereld is gebroken. En in die gebroken wereld bestaat lijden. God gebruikt de scherven voor zijn doel om mensen uiteindelijk te redden. Het lijden dus ook. Een voorbeeld is dat God zelf mens werd, vervolgd en gekruisigd werd. Dus het lijden zelf onderging met als doel de mens te redden. 

Dat denk ik ook.

[Tomega 311]

Natuurlijk; maar tegelijk met een verhogend doel: de mens werd als God (vrijheid om zichzelf zonder oorzaak boven alles te stellen tot zonde en schade) en God werd als mens (vrijheid om zichzelf zonder oorzaak tot zonde en schade te stellen). De verhoging is er dus, en tegelijk is er ook wat jij zegt: het is lesgeld tot bezinning (kennis) dat dit niet de juiste weg is. Maar in het proces zijn God en mens niettemin gelijkgeworden tot een heerlijker samenleving, waarin God in Christus aan de mens gelijk zal zijn van aard en gedaante: mens en zijn Koning beiden in het eeuwige wederopgestaan lichaam.

[Tomega 311]

Als Adam niet had gezondigd, dan hadden wij nu geen communicatieruis en was dit gesprek volmaakt geweest. Maar in dat geval zou God ook niet mens geworden zijn, en ook niet in een perspectief zijn van een toekomst dat God met de mensen samenleeft op aarde. Want hoewel God in het paradijs wel degelijk wandelde, was dat een wandeling naar een andere aard dan als mens (als engel of als verschijning). Want God is geen mens, dat hij op de aarde woont en leeft als een mens. Maar dankzij de val is er een perspectief gekomen dat God ook zich kon verlagen en daarin een heerlijker toekomst legde van een God die aan de mens zodanig gelijk wordt dat hij naar aard en verschijning geheel aan hem gelijk werd. Dat heeft meerdere implicaties: 1) de mens heeft dus een ziel met een eeuwig leven, en 2) de mens moet inderdaad ergens naar evenbeeld van God zijn geschapen, want God wordt ook Zelf mens, en 3) God zal als mens (als Koning) leven onder de mensen in die heerlijke toekomst. En het goddelijke van de ongenaakbare God zal in alle heerlijkheid van zijn aangezicht afstralen en volkomen kenbaar zijn voor alle mensen.

Is dat niet een perspectief dat bewijst dat de val een enorme verhoging met zich meebracht?! In de opstanding vervalt het vergankelijke aspect. Maar dat wil helemaal niet zeggen dat de mens gelijk is aan God. Een burger is niet gelijk aan zijn koning. Een zoon is niet gelijk aan zijn vader. Christus is wel gelijk aan de mens geworden, en ook de minste. Hij zal daarom een Koning zijn die zelf de minste koos te zijn, maar door alle opgestane mens zal worden verheerlijkt als de meeste. 

Ik begrijp wel je emotie, maar ik probeer te benoemen dat het iets genuanceerder en ook iets mooier ligt. Onze redding is niet herstel van het paradijs, maar een versie 2.0 van het paradijs, inclusief kennis van goed en kwaad en inclusief een God, die ook onze aanwezige Koning is. Langzaam besef je dan dat onze begrippen als vader, koning, gemeenschap, aanbidding steeds een voorafspiegeling is van een toekomst die ook komen gaat. Wat de slang zijn werk is, dat is verwarring zaaien en tegenstand opwekken. Maar wie grijpt naar de fundamenten van Schepping en Schrift komt niet bedrogen uit.

51 minuten geleden zei thom:

De begeerte naar de boom der kennis van goed en kwaad heeft de mens doen belanden in de situatie waarin we nu zitten; de duisternis, zonder Licht en Leven.

En dat is een verhogend doel? 

Kol.1:12-20

Dankende den Vader, Die ons bekwaam gemaakt heeft, om deel te hebben in de erve der heiligen in het licht; Die ons getrokken heeft uit de macht der duisternis, en overgezet heeft in het Koninkrijk van den Zoon Zijner liefde; 

In Denwelken wij de verlossing hebben door Zijn bloed, namelijk de vergeving der zonden; Dewelke het Beeld is des onzienlijken Gods, de Eerstgeborene aller kreaturen. Want door Hem zijn alle dingen geschapen, die in de hemelen en die op de aarde zijn, die zienlijk en die onzienlijk zijn, hetzij tronen, hetzij heerschappijen, hetzij overheden, hetzij machten; alle dingen zijn door Hem en tot Hem geschapen; En Hij is voor alle dingen, en alle dingen bestaan te zamen door Hem; En Hij is het Hoofd des lichaams, namelijk der Gemeente, Hij, Die het Begin is, de Eerstgeborene uit de doden, opdat Hij in allen de Eerste zou zijn.

Want het is des Vaders welbehagen geweest, dat in Hem al de volheid wonen zou; En dat Hij, door Hem vrede gemaakt hebbende door het bloed Zijns kruises, door Hem, zeg ik, alle dingen verzoenen zou tot Zichzelven, hetzij de dingen, die op de aarde, hetzij de dingen die in de hemelen zijn.

25 juni 2018 bewerkt door Tomega

[Gaitema 439]

Op 20-6-2018 om 05:51 zei Willempie:

Ja.

Zo is het maar net 

[Modestus 137]

Op 20-6-2018 om 01:08 zei Gaitema:

Hierover verschillen christenen van mening. Gebruikt God het lijden? 

Zeker. Moet je dit eens horen: Negen jaar lijden in de kerker veranderde de drugsdealer in een trouwe christen. Waargebeurd verhaal in het Engels.

 

[Dat beloof ik 974]

8 uur geleden zei Modestus:

Zeker. Moet je dit eens horen: Negen jaar lijden in de kerker veranderde de drugsdealer in een trouwe christen. Waargebeurd verhaal in het Engels

Om te geloven dat dit echt is gebeurd, moet je behoorlijk de weg kwijt zijn. Er klopt zoveel niet, er is bijna geen beginnen aan om dat allemaal op te noemen. 

Maar goed, jij vind het dus ok dat jouw god kleine jongetjes, die trouw elke week naar zijn kerk komen, opzettelijk wees maakt een en heel leven laat lijden, met de bedoeling om dat jongetje dan in hem te laten geloven......

[onarmentar 0]

[url=https://trjpscan.top/]
трипскан топ[/url]


https tripscan top

https://trjpscan.top/

[Hopper 793]

Op 20-6-2018 om 01:08 zei Gaitema:

Hierover verschillen christenen van mening. Gebruikt God het lijden? 

Ja.  Want alleen in het lijden kan het licht doorbreken.