Actieve donorregistratie.

[St. Ignatius 48]

Op 20-9-2016 om 16:38 zei tucker:

Wil je mij dan uitleggen waarom dit in strijd is met de leer van de Rooms Katholieke Kerk?

 

Ja hoor. De Kerk heeft er sinds paus Pius XII geen bezwaar tegen als katholieken hun organen doneren aan anderen. Maar daar zijn voorwaarden aan verbonden. We hoeven hier dus geen discussie te voeren of het al dan niet is toegestaan. Wél over de manier waarop... Er is namelijk een groot verschil tussen een opt-in of een opt-out. In katholieke moraal-theologie moet de mens vrij en autonoom kunnen beslissen en is er in het geval van een orgaandonatie sprake van een gift van de orgaandonor. De orgaandonor doet goed jegens zijn medemens. In een opt-out systeem is dat anders, dan wordt het orgaan 'genomen, tenzij...'.

 

Het is ook in tegenspraak met de Schrift. Als Jezus in Matteus 19:13-30 tegen de jongeman zegt 'verkoop uw bezittingen en Volg Mij'.... dan is de jongeman autonoom en vrij in zijn beslissing om Hem te volgen. Jezus zegt niet: 'Je bent Mijn volgeling, tenzij je een bezwaar invult...'. De vrijheid van de mens is in katholieke theologie onaantastbaar, op hele goede gronden.

 

Lees bijvoorbeeld ook eens de toespraak van paus Benedictus XVI voor de pauselijke Academie voor het Leven: (hier)

Vooral in dit artikel wordt het goed uitgelegd. De schrijver is hoogleraar Biologie en priester in de orde der Dominicanen. Hij legt goed uit waarom een opt-out niet strookt met katholieke leer.

Hier ook nog een artikel van een hoogleraar Ethiek op de katholieke Georgetown universiteit die ook de ethische bezwaren benoemt van dit systeem.

[Flash Gordon 274]

Op 20-9-2016 om 16:38 zei tucker:

De tijd zal het leren. Haar taak is om te toetsen of de wet in strijd is met de grondwet. Meer niet.

 

 

"haar" is in dit citaat kennelijk de Eerste Kamer.

 

Zou je eens willen vertellen waar precies staat dat de (enige) taak van de Eerste Kamer is te toetsen of een wet in strijd is met de grondwet.

Ik ben natuurlijk maar een simpele ziel, die van het juristenvak niks weet, maar ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat de grondwet zelf iets anders zegt. Artikel 85 GW zegt, zeg ik als totale leek natuurlijk, volgens mij wat de Eerste Kamer wel doet met wetsvoorstellen. 

Maar goed, je stelligheid doet vermoeden dat jij het wel weet, dus vertel eens, waar staat precies wat jij als feit brengt?

[tucker 28]

Op 21-9-2016 om 21:47 zei Flash Gordon:

"haar" is in dit citaat kennelijk de Eerste Kamer.

 

Zou je eens willen vertellen waar precies staat dat de (enige) taak van de Eerste Kamer is te toetsen of een wet in strijd is met de grondwet.

Ik ben natuurlijk maar een simpele ziel, die van het juristenvak niks weet, maar ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat de grondwet zelf iets anders zegt. Artikel 85 GW zegt, zeg ik als totale leek natuurlijk, volgens mij wat de Eerste Kamer wel doet met wetsvoorstellen. 

Maar goed, je stelligheid doet vermoeden dat jij het wel weet, dus vertel eens, waar staat precies wat jij als feit brengt?

Als je de moeite leest van mijn posts daadwerkelijk te lezen in plaats van de houding aan te nemen die je nu aanneemt (en die op mij heel aanvallend overkomt), dan zou je gelezen hebben dat ik mijn denkfout al rechtgezet hebt. 

[tucker 28]

Op 21-9-2016 om 21:21 zei St. Ignatius:

Lees bijvoorbeeld ook eens de toespraak van paus Benedictus XVI voor de pauselijke Academie voor het Leven: (hier)

Vooral in dit artikel wordt het goed uitgelegd. De schrijver is hoogleraar Biologie en priester in de orde der Dominicanen. Hij legt goed uit waarom een opt-out niet strookt met katholieke leer.

Hier ook nog een artikel van een hoogleraar Ethiek op de katholieke Georgetown universiteit die ook de ethische bezwaren benoemt van dit systeem.

@St. IgnatiusIk heb de toespraak gelezen en ga nog even werk maken van de twee artikelen. Door ziekte even niet instaat geweest om te reageren. Bedankt voor je uitleg alvast, al denk ik dat we er verschillend over denken. Maar om daar een goede uitspraak over te doen, moet ik eerst even jouw artikelen lezen.

[Flash Gordon 274]

1 uur geleden zei tucker:

Als je de moeite leest van mijn posts daadwerkelijk te lezen in plaats van de houding aan te nemen die je nu aanneemt (en die op mij heel aanvallend overkomt), dan zou je gelezen hebben dat ik mijn denkfout al rechtgezet hebt. 

Ach ach, het defensieve blijft maar. Ik zal je verder maar negeren, ook al mag dat niet in "jouw huis".

[St. Ignatius 48]

Op 21-9-2016 om 18:00 zei Thorgrem:

Nu ik mij de afgelopen week weer eens ingelezen heb over de procedure ga ik me de k ik sowieso uitschrijven ongeacht of er een wet komt of niet. En nee, organen hoef ik ook niet laat mij maar gewoon sterven. 

Ik heb mij inmiddels ook uitgeschreven.

[St. Ignatius 48]

Op 23-9-2016 om 14:27 zei tucker:

@St. IgnatiusIk heb de toespraak gelezen en ga nog even werk maken van de twee artikelen. Door ziekte even niet instaat geweest om te reageren. Bedankt voor je uitleg alvast, al denk ik dat we er verschillend over denken. Maar om daar een goede uitspraak over te doen, moet ik eerst even jouw artikelen lezen.

Deze toespraak van JPII laat aan duidelijkheid niets te wensen over, vooral onder punt 3:

 

Citaat

In effect, transplantation presupposes a prior, explicit, free and conscious decision on the part of the donor or of someone who legitimately represents the donor, generally the closest relatives. It is a decision to offer, without reward, a part of one’s own body for the health and well-being of another person. In this sense, the medical action of transplantation makes possible the donor’s act of self-giving, that sincere gift of self which expresses our constitutive calling to love and communion.

 

Love, communion, solidarity and absolute respect for the dignity of the human person constitute the only legitimate context of organ transplantation. It is essential not to ignore the moral and spiritual values which come into play when individuals, while observing the ethical norms which guarantee the dignity of the human person and bring it to perfection, freely and consciously decide to give a part of themselves, a part of their own body, in order to save the life of another human being.

Het gaat dus om de vrijwillige handeling van 'geven', niet om 'nemen, tenzij bezwaar'. 

 

[Olorin 155]

Op 19-9-2016 om 16:32 zei Lobke:

De meesten hebben waarschijnlijk al veel gelezen over het voorstel van o.a Pia Dijkstra van D66 . Hier een link; http://nos.nl/artikel/2131900-nieuwe-orgaandonatiewet-wat-waarom-en-wanneer.html

Maar hier was daar geen topic over terwijl het toch een heel belangrijk onderwerp is. Waar ik het moest plaatsen was me niet helemaal duidelijk, maar goed het valt ook onder nieuws, of is er een keuze ethische dilemma's?

Zelf heb ik al meer dan 20 jaar een donorverklaring. En ook al vraag ik me af of deze manier ( iedereen donor, behalve wanneer je nee invult) een goede is, ik blijf bij mijn standpunt omdat ik het zo belangrijk vind. Er zijn nu te weinig donoren, mensen sterven omdat er geen organen beschikbaar zijn.

Hoe denken jullie hierover?

 

Ik ben een enorme aanhanger. Mijn organen kunnen levens redden. Ik heb er niks meer aan als ik dood ben, die rotten toch weg en zijn voer voor de wormen. Als het iemand zo weinig boeit dat die niks invult, dan redt het levens als iemand automatisch donor is. Ik vind het terecht, als die persoon in het ziekenhuis licht zal die ook 'automatisch' een donor orgaan krijgen tenzij die weigert
En als je weigert, dat is je eigen recht. Als dat zo belangrijk is dat een stukje lichaam van je weg rot in je graf of in as op gaat, dan kun je dat aangeven.

[Thorgrem 430]

Wat ik er van begrepen heb wachten ze niet totdat je dood bent aangezien je organen nogal snel waardeloos worden indien je niet meer leeft. Ze zullen de beslissing dus nog nemen voordat je daadwerkelijk helemaal dood bent en het laatste zetje geven. 

Ook al gelezen dat de diagnose hersendood nog wel eens fout gegeven wordt. 

[Lobke 467]

2 uur geleden zei Thorgrem:

Wat ik er van begrepen heb wachten ze niet totdat je dood bent aangezien je organen nogal snel waardeloos worden indien je niet meer leeft. Ze zullen de beslissing dus nog nemen voordat je daadwerkelijk helemaal dood bent en het laatste zetje geven. 

Ook al gelezen dat de diagnose hersendood nog wel eens fout gegeven wordt. 

@Thorgrem;

Iemand hersendood verklaren, gebeurd niet zomaar. Er is een protocol voor; hersenscans, pijn prikkels, oog druppeling. Wanneer hersens niet meer werken is er geen leven meer, geen pijn. Dat mensen warm aanvoelen komt omdat ze de machines nog aan hebben voor de doorstroming en pompen van het hart. Wanneer die machines uitgaan, wordt het lichaam koud en gelooft men misschien echt dat iemand overleden is?

Fouten? Ja er worden fouten gemaakt ook in de medische wetenschap. Maar heb je serieuze bewijzen hiervoor?  Trouwens het gaat nu over het zelf beschikkings- recht wat er nog steeds is. 

[Jacobus 10]

2 uur geleden zei Olorin:

 

Ik ben een enorme aanhanger. Mijn organen kunnen levens redden. Ik heb er niks meer aan als ik dood ben, die rotten toch weg en zijn voer voor de wormen. Als het iemand zo weinig boeit dat die niks invult, dan redt het levens als iemand automatisch donor is. Ik vind het terecht, als die persoon in het ziekenhuis licht zal die ook 'automatisch' een donor orgaan krijgen tenzij die weigert
En als je weigert, dat is je eigen recht. Als dat zo belangrijk is dat een stukje lichaam van je weg rot in je graf of in as op gaat, dan kun je dat aangeven.

Amen!

[tucker 28]

@Thorgrem

Ik denk dat je een heel verkeerd beeld hebt van hoe donatie in zijn werk gaat en dan vooral hoe dit praktisch gebeurd.

De meeste donaties gebeuren als iemand op de intensieve zorgeenheid hersendood wordt verklaard. Zelden gebeurd dit met organen van mensen die al dood zijn als ze aankomen in het ziekenhuis, het is zelfs zo dat ambulances over het algemeen nooit overleden personen meenemen. Je trekt terecht de conclusie dat de organen van iemand die echt overleden is (hersendood + circulatiestilstand + ademhalingsstilstand en dit in willekeurige volgorde), over het algemeen onbruikbaar dan wel van zeer slechte kwaliteit zijn. Soms gebeurd het dat iemand toch donor kan zijn als hij op de spoedeisende hulp een hartstilstand krijgt en de reanimatie niet slaagt.

De meeste donatie van kwaliteitsvolle organen gebeurd als iemand op de intensive care hersendood verklaard wordt. Hoe dit gebeurd kun je hier lezen en je vind hier hoe dit bij wet geregeld is. Het komt er op neer dat de behandelende arts een heel protocol moet volgen voordat hij iemand hersendood mag verklaren. Het kan ondertussen wel zo zijn dat er ondertussen enkele onderzoeken plaatsvinden naar eventuele geschiktheid voor donatie (ART. 22 Wet op de orgaandonatie, enkel mogelijk onder bepaalde voorwaarden).

De behandelende arts is overigens niet bij de transplantatie betrokken, hij verricht niet de zogenaamde 'prelevatie' of uitname van het orgaan en is ook niet betrokken bij de operatie waarbij het donororgaan in de receptor geplaatst wordt. Doet hij dit wel, of is hij onzorvuldig bij het vaststellen van de hersendood, dan stelt hij zichzelf bloot aan mogelijke vervolging. Bij twijfel over de hersendood is hij verplicht er een tweede arts bij te roepen die én niet bij de behandeling én niet bij de transplantatie betrokken is.

Het staat je vrij om dit niet te vertrouwen. Absoluut. Maar dan doe je denk ik de hardwerkende, betrokken, artsen tekort die niks erger vinden dan slecht nieuws brengen.

 

[Vartigo 51]

Wat hier misschien mee te maken heeft en wat ook wat belangrijk is.

Is hersendood dood? Want als hersendood dood is, dan heb je weinig bezwaren tegen orgaandonatie. Is hersendood niet dood? Dan zal men minder geneigd zijn om donor te worden.

Heb er nog een Engelstalig artikel over wel met de nodige bias, maar dat hersendode personen uiteindelijk niet zo dood blijken te zijn gebeurd vaker.

---------------------
According to the Daily Mail newspaper, a young British man owes his life to an insistent father who would not allow his son’s organs to be removed from his body, despite assurances from four doctors that his son could not recover from the wounds he had suffered in a recent car accident.

The Mail reports that Stephen Thorpe, then 17, was placed in a medically-induced coma following a multi-car pileup that had already taken the life of his friend Matthew, who was driving the vehicle.

Stephen Thorpe, who four doctors had declared brain dead
Although a team of four physicians insisted that his son was “brain-dead” following the wreck, Thorpe’s father enlisted the help of a general practitioner and a neurologist, who demonstrated that his son still had brain wave activity. The doctors agreed to bring him out of the coma, and five weeks later Thorpe left the hospital, having almost completely recovered.

Today, the 21-year-old with “brain damage” is studying accounting at a local university. “‘My impression is maybe the hospital weren’t very happy that my father wanted a second opinion,” he told the Mail.

The case is similar to dozens of others LifeSiteNews has reported in recent years, in which comatose or otherwise unconscious patients are declared to be “brain dead,” or hopelessly incurable. In many cases, aggressive doctors seek the organs of the patient for harvesting.

In 2011, the Quebec Hospital Sainte Croix de Drummondville sought permission to extract the eyes of a patient who had choked on hospital food in the absence of a nurse, claiming she was “brain dead.” After the family demanded proof from physicians of her alleged condition, she regained consciousness, and recovered most of her faculties. The family declared its intention to sue the hospital.

In 2008, a 45-year-old Frenchman revived on the operating table as doctors prepared to “harvest” his organs for donation, following cardiac arrest. In the subsequent investigation by the hospital’s ethics committee, a number of doctors admitted that such cases, while rare, were well known to them.

That same year, a “brain dead” 21-year-old American, Zack Dunlap, was about to have his organs harvested when his two sisters, both nurses, decided to test the hospital’s theory that his brain was no longer functioning. Family members poked his feet with a knife and dug their fingernails under his nails, provoking strong reactions by Dunlap and proving he was conscious. He recovered completely. He later related that he was conscious and aware as doctors discussed harvesting his organs in his presence.

The term “brain death” was invented in 1968 to accommodate the need to acquire vital organs in their “freshest” state from a donor who some argue is still very much alive.

While death had previously been defined as lack of respiration and heart activity, “brain death” was judged as compatible with an otherwise living patient. “Brain death” has never been rigorously defined, and there are no standardized tests to determine if the condition exists.

Dr. John Shea, a medical advisor to LifeSiteNews.com, points out that patients diagnosed as “brain dead” often continue to exhibit brain functions.

In “Organ Donation: The Inconvenient Truth”, Shea states that the criteria for “brain death” only “test for the absence of some specific brain reflexes. Functions of the brain that are not considered are temperature control, blood pressure, cardiac rate and salt and water balance. When a patient is declared brain dead, these functions are not only still present, but also frequently active.”

[tucker 28]

@Vartigo

Dit artikel kan ik zo niet toestaan: de voertaal van Credible.nl is Nederlands. Als je toch een engelstalig artikel wil gebruiken zul je de op zijn minst de essentie moeten vertalen.

Ik kan het hele artikel bijna weerleggen met de zorgvuldigheidseisen uit de wet en het protocol, maar als we daar écht op in willen gaan dan betwijfel ik of dat in dit topic het handigste is.

[Bonjour 80]

5 uur geleden zei Vartigo:

Is hersendood niet dood? Dan zal men minder geneigd zijn om donor te worden.

IK snap nooit zo de behoefte om het leven zo lang mogelijk te rekken. Tegen de tijd dat je hersendood bent, is er echt niets meer om van te genieten. Voor de familie is het ook een ramp. Iedereen wacht op de laatste zucht. Bij mij mag de behandeling gestopt worden tegen die tijd.

[Mullog 641]

Op 25-9-2016 om 03:49 zei St. Ignatius:

Ik heb mij inmiddels ook uitgeschreven.

Misschien een domme vraag, maar ga je dan, als de wet door de eerste kamer heen zou komen, ook aangeven dat je geen donor bent?

En kun je ook uitleggen waarom dat je dat dan doet. Want eerlijk gezegd begrijp ik dit niet zo goed. Onbaatzuchtig stel je je lichaam ter beschikking om mensen te helpen maar omdat er ergens een regel verandert dreigt te worden trek je je terug. Ik ben zelf bloeddonor en heb een discussie gehad met een (ex)mededonor die ermee stopte omdat hij vond dat de directeur van Sanquin te veel geld verdiende. Dat mag allemaal, want we leven tenslotte in een vrij land, maar ik maak me sterk dat iemand op een operatietafel zich druk maar om iemands salaris, als die zak met bloed er maar hangt. Persoonlijk zie ik hier wel een parallel in.

[tucker 28]

Op 21-9-2016 om 21:21 zei St. Ignatius:

Vooral in dit artikel wordt het goed uitgelegd. De schrijver is hoogleraar Biologie en priester in de orde der Dominicanen. Hij legt goed uit waarom een opt-out niet strookt met katholieke leer.

Hier ook nog een artikel van een hoogleraar Ethiek op de katholieke Georgetown universiteit die ook de ethische bezwaren benoemt van dit systeem.

Ik heb je beloofd terug te komen op deze artikelen. Ik zal beginnen met het eerste artikel, van Rev. Austriaco (Presumed consent for Organ Procurement).

Hij haalt daar twee belangrijke dingen aan:

1. De redenen waarom 'presumed consent' niet acceptabel is voor orgaandonatie (en dat is het systeem waar NL nu naar toe gaat en waar BE bijvoorbeeld al jaren mee werkt).
2. Een (vind ik) knap uitgewerkt alternatief van 'mandated choice'

In het artikel haalt hij een paar grote argumenten aan waarom veronderstelde toestemming (presumed consent) niet past in de Katholieke moraaltraditie:

• Orgaandonatie wordt door de RKK toegestaan op basis van het principe van liefdadigheid. Het is een act van zichzelf weggeven aan de ander, door iets van jezelf aan een ander te schenken.
  • Het schenken wordt hierbij centraal gezet: hij beargumenteerd dat iets moeilijk een gift genoemd kan worden, als de gever geen toestemming heeft gegeven of als het niet duidelijk is of hij deze toestemming gegeven heeft (of deze beslissing duidelijk aan zijn naasten heeft overgelaten).
• Het lichaam is geschapen naar Gods evenbeeld en huis van de geest en daarmee ook waardigheid van de persoon die erin leefde. 
  • De waardigheid blijft na de dood bestaan, omdat het voorbestemt is om te verrijzen. Het is daarom ondenkbaar dat iemand, en zeker niet de gemeenschap/overheid, dit lichaam als een goed beschouwd en ermee mag doen en laten naar eigen goeddunken.

De argumenten zijn erg overtuigend. Ik begrijp nu ook de tegenstand die dit systeem bij St. Ignatius oproept. En voor een groot deel kan ik mij daar ook wel in vinden. Zolang je niet zeker weet dat iemand er helemaal mee akkoord gaat, kun je moeilijk de organen gebruiken op basis van een wet die zegt dat dit mag. Maar ik vind het wel lastig, omdat ik heel goed weet dat er een enorm tekort is aan organen en dat dit ook voor een groot deel ligt aan mensen die geen beslissing willen of durven nemen. En daarvoor bewonder ik het tegenvoorstil van de E.H. Austriaco:

Mandated choice

Austriaco geeft een tegenvoorstel voor het systeem van presumed consent, namelijk van mandated choice. Daarbij wordt de burger gedwongen om een keuze vast te leggen, door deze te koppelen aan bepaalde burgerlijke verplichtingen (zoals bijv. de Belastingaangifte, of het aanvragen van een rijbewijs, ...)

Ze krijgen in principe drie grote mogelijkheden, met daarbij wat opties:

1. Ik ben donor
2. Ik ben geen donor
3. Mijn familie mag beslissen

Het niet maken van een keuze blokkeert de aanvraag/aangifte/.... Hij haalt wel aan dat het belangrijk is dat er een systeem wordt gemaakt waarbij zeker kan worden vastgesteld of de keuze niet onder dwang in een bepaalde richting gestuurd wordt en dat deze keuze op een eenvoudige wijze en op elk moment weer te wijzigen is.

• Mandated choice strookt met de RK moraalleer omdat het de waardigheid van de persoon als liefdadige schenker erkent.
• Het orgaan wordt verkregen met toestemming van de gever, waardoor het dus weer het kenmerk van liefdadigheid en geschenk krijgt.

Tegen het systeem zijn drie grote bezwaren gemaakt die door Austriaco onderuit gehaald worden:

• Mensen dwingen een keuze te maken beperkt hun autonomie
  • De Katholieke moraalleer leert dat het soms nodig is om het goede en ware na te streven om beperkingen op te leggen aan menselijke vrijheid. Deze vrijheid moet immers worden uitgeoefend om te streven naar het goede en ware.
• Het systeem zou de rol van de familie in het keuzeproces ondermijnen
  • Austriaco geeft aan dat het ook aan de donor is om deze gesprekken met de familie te voeren, om soms ook de eigen angst hiervoor en het eventuele wantrouwen met de naasten bespreekbaar te maken. Het systeem verplicht ze hier toe (zie punt hierboven).
  • Daarnaast kan een duidelijkheid over de keuze van de overledene hartverscheurende keuzes voorkomen als het dan daadwerkelijk zover is: de familie weet dan dat de overledene het zo gewild heeft.
• Door dit systeem zouden er minder donoren komen, omdat mensen veiligheidshalve registreren om geen donor te zijn: mensen zouden bang zijn voor het donorschap.
  • Het invoeren van dit systeem zal niet mogen gebeuren zonder duidelijk educatieprogramma, waarbij geprobeerd moet worden om een zo groot mogelijke groep mensen te benaderen. Hij eindigt zijn betoog met een quote van Paus Johannes-Paulus II: "Er is een behoefte aan het raken van mensen hun harten, met in het bijzonder het hart van de jongeren, een waarheidsgetrouwe en diepe bewondering voor de noodzaak tot broederlijke liefde, een liefde die tot uitdrukking kan komen in de beslissing om orgaandonor te worden." (Vert. vanuit het artikel)

Ik vind het een bijzonder mooie oplossing voor het probleem waarmee we nu geconfronteerd worden: niet standaard donor zijn, maar wel verplicht worden om tenminste een keuze te maken. Mét educatieve ondersteuning, mét een goede waarborg dat de keuze vrijelijk gemaakt is en gewijzigd kan worden, maar ook mét de verplichting om daadwerkelijk het gesprek aan te gaan en je keuze te registreren.

Ik hoop dat dit stuk niet te lang is, want het is oprecht iets boeiends om te lezen. Bedankt @St. Ignatius! Mijn reactie op het laatste artikel volgt later, eerst boodschappen doen.

[Jacobus 10]

Om kort te gaan, elke katholiek kan nu besluiten uit liefdadigheid donor te worden! Van die wet, als hij al door de eerste kamer komt, hoeft hij / zij zich niets aan te trekken.

Mooi, ook weer opgelost.

[Mullog 641]

Ik vind dat mooi beredeneerd maar waar ik met mijn pet niet bij kan is dat iemand zich vrijwillig als donor aanmeldt en die aanmelding terugtrekt als er wettelijke aanpassing is die de vrijwilligheid ondermijnt. Daarbij ook nog het feit dat de wet nog door de eerste kamer moet, waarbij dus zeker niet gezegd is dat dat gaat gebeuren. Daar kan toch op zijn  minst nog op gewacht worden voordat je je als donor terug trekt.

Daar komt dan ook nog bij dat je actief kunt aangeven dat je geen donor wenst te zijn, waarmee het mandaat van de Staat dus ook maar beperkt is.

 

 

[Thorgrem 430]

41 minuten geleden zei Jacobus:

Om kort te gaan, elke katholiek kan nu besluiten uit liefdadigheid donor te worden! Van die wet, als hij al door de eerste kamer komt, hoeft hij / zij zich niets aan te trekken.

Mooi, ook weer opgelost.

Ik ben naast dat ik katholiek ben ook redelijk liberaal. Vanuit liberaal oogpunt kan zal ik ook nooit toe kunnen geven aan deze staatsbemoeienis en toe-eigening.

[Thorgrem 430]

18 uur geleden zei Lobke:

@Thorgrem;

Iemand hersendood verklaren, gebeurd niet zomaar. Er is een protocol voor; hersenscans, pijn prikkels, oog druppeling. Wanneer hersens niet meer werken is er geen leven meer, geen pijn. Dat mensen warm aanvoelen komt omdat ze de machines nog aan hebben voor de doorstroming en pompen van het hart. Wanneer die machines uitgaan, wordt het lichaam koud en gelooft men misschien echt dat iemand overleden is?

Fouten? Ja er worden fouten gemaakt ook in de medische wetenschap. Maar heb je serieuze bewijzen hiervoor?  Trouwens het gaat nu over het zelf beschikkings- recht wat er nog steeds is. 

Bewijzen? Ik heb inmiddels meerdere verslagen gelezen over mensen die hersendood zijn verklaard maar het niet waren. Heb het niet zelf meegemaakt en ook niemand uit mijn kennissenkring.

Ik heb er in iedergeval genoeg over gelezen om er minder vertrouwen in te hebben waar ik voorheen simpelweg aannam dat het wel goed zou zitten.

[Lobke 467]

50 minuten geleden zei Jacobus:

Om kort te gaan, elke katholiek kan nu besluiten uit liefdadigheid donor te worden! Van die wet, als hij al door de eerste kamer komt, hoeft hij / zij zich niets aan te trekken.

Mooi, ook weer opgelost.

Ja, omdat donatie in vroegere tijden nog niet voor kwam, is dat dus koffiedik kijken.

Zo'n 20 jaar geleden was er in de kerk waar ik bij aangesloten was een avond waar gesproken werd over het donorcodicil. De predikant gaf aan dat het natuurlijk vrijwillig is, donor zijn. Maar een daad van liefde, een geschenk aan je medemens toch zeker passend binnen een christelijke visie.  

Dit schreef Paulus in de Galaten brief.  Galaten 15;   Gij hebt u toen gelukkig geprezen; wat is daarvan over? Want ik kan van u getuigen, dat gij, ware het mogelijk geweest, uw ogen uitgerukt en ze mij gegeven zoudt hebben.  

Er was dus in het verleden zoveel liefde geweest tussen Paulus en de gemeente in Galaten dat ze dat voor elkaar over zouden hebben.

[Vartigo 51]

Op 26-9-2016 om 00:05 zei tucker:

@Vartigo

Dit artikel kan ik zo niet toestaan: de voertaal van Credible.nl is Nederlands. Als je toch een engelstalig artikel wil gebruiken zul je de op zijn minst de essentie moeten vertalen.

Ik kan het hele artikel bijna weerleggen met de zorgvuldigheidseisen uit de wet en het protocol, maar als we daar écht op in willen gaan dan betwijfel ik of dat in dit topic het handigste is.

Dank, dan weet ik dat voor het vervolg. 
Ik had al vermeld dat het een bepaalde bias had. Maar het was ter illustratie.
Dat er mensen zijn die dus door doktoren hersendood verklaard zijn, terwijl later blijkt dat er weer hersenactiviteit is. Maakt voor mij dat ik twijfels stel bij hoeverre hersendood dus dood is.

Op 26-9-2016 om 05:46 zei Bonjour:

IK snap nooit zo de behoefte om het leven zo lang mogelijk te rekken. Tegen de tijd dat je hersendood bent, is er echt niets meer om van te genieten. Voor de familie is het ook een ramp. Iedereen wacht op de laatste zucht. Bij mij mag de behandeling gestopt worden tegen die tijd.

Nu moet je twee dingen van elkaar onderscheiden. Het is niet zo dat ik zo lang mogelijk wil leven. Indien ik 70 ben en ik zou stervende zijn dan zou ik liever langzaam afscheid van de wereld nemen dan dat ik met veel pijn en moeite mij zou laten behandelen. Maar is hersendood nu dood of niet, daar draait het mij om. Zelf zou ik geen actieve euthanasie willen ondergaan in ieder geval.

Op 26-9-2016 om 15:06 zei tucker:

Mandated choice

Austriaco geeft een tegenvoorstel voor het systeem van presumed consent, namelijk van mandated choice. Daarbij wordt de burger gedwongen om een keuze vast te leggen, door deze te koppelen aan bepaalde burgerlijke verplichtingen (zoals bijv. de Belastingaangifte, of het aanvragen van een rijbewijs, ...)

Ze krijgen in principe drie grote mogelijkheden, met daarbij wat opties:

1. Ik ben donor
2. Ik ben geen donor
3. Mijn familie mag beslissen

Het niet maken van een keuze blokkeert de aanvraag/aangifte/.... Hij haalt wel aan dat het belangrijk is dat er een systeem wordt gemaakt waarbij zeker kan worden vastgesteld of de keuze niet onder dwang in een bepaalde richting gestuurd wordt en dat deze keuze op een eenvoudige wijze en op elk moment weer te wijzigen is.

• Mandated choice strookt met de RK moraalleer omdat het de waardigheid van de persoon als liefdadige schenker erkent.
• Het orgaan wordt verkregen met toestemming van de gever, waardoor het dus weer het kenmerk van liefdadigheid en geschenk krijgt.

Tegen het systeem zijn drie grote bezwaren gemaakt die door Austriaco onderuit gehaald worden:

• Mensen dwingen een keuze te maken beperkt hun autonomie
  • De Katholieke moraalleer leert dat het soms nodig is om het goede en ware na te streven om beperkingen op te leggen aan menselijke vrijheid. Deze vrijheid moet immers worden uitgeoefend om te streven naar het goede en ware.
• Het systeem zou de rol van de familie in het keuzeproces ondermijnen
  • Austriaco geeft aan dat het ook aan de donor is om deze gesprekken met de familie te voeren, om soms ook de eigen angst hiervoor en het eventuele wantrouwen met de naasten bespreekbaar te maken. Het systeem verplicht ze hier toe (zie punt hierboven).
  • Daarnaast kan een duidelijkheid over de keuze van de overledene hartverscheurende keuzes voorkomen als het dan daadwerkelijk zover is: de familie weet dan dat de overledene het zo gewild heeft.
• Door dit systeem zouden er minder donoren komen, omdat mensen veiligheidshalve registreren om geen donor te zijn: mensen zouden bang zijn voor het donorschap.
  • Het invoeren van dit systeem zal niet mogen gebeuren zonder duidelijk educatieprogramma, waarbij geprobeerd moet worden om een zo groot mogelijke groep mensen te benaderen. Hij eindigt zijn betoog met een quote van Paus Johannes-Paulus II: "Er is een behoefte aan het raken van mensen hun harten, met in het bijzonder het hart van de jongeren, een waarheidsgetrouwe en diepe bewondering voor de noodzaak tot broederlijke liefde, een liefde die tot uitdrukking kan komen in de beslissing om orgaandonor te worden." (Vert. vanuit het artikel)

Ik vind het een bijzonder mooie oplossing voor het probleem waarmee we nu geconfronteerd worden: niet standaard donor zijn, maar wel verplicht worden om tenminste een keuze te maken. Mét educatieve ondersteuning, mét een goede waarborg dat de keuze vrijelijk gemaakt is en gewijzigd kan worden, maar ook mét de verplichting om daadwerkelijk het gesprek aan te gaan en je keuze te registreren.

Dit lijkt mij zo'n mooi alternatief. Mandated choice zou het wat mij betreft moeten worden. Misschien nog als toevoeging dat mensen die binnen een halfjaar geen keuze maken daarmee dan voor het donorschap kiezen. Mensen worden dan actief gewezen op het donorschap, moeten hierover nadenken. En krijgen dan ook genoeg tijd om dit te doen. Doen ze dit niet binnen die zes maanden dan zou je het als laakbaar van hun kant kunnen zien en dan heb ik vrij weinig moeite dat er een keus voor hen gemaakt wordt. Het probleem blijft echter dat je dan wel mensen verplicht een keuze te maken, dus die gevoeligheid wordt hiermee niet opgelost. En het wordt nog steeds duidelijk zijn dat de overheid één van de twee opties verkiest (met mijn toevoeging). Maar het zou in ieder geval een verbetering zijn op het huidige wetsvoorstel.

[Mullog 641]

2 uur geleden zei Vartigo:

Misschien nog als toevoeging dat mensen die binnen een halfjaar geen keuze maken daarmee dan voor het donorschap kiezen. Mensen worden dan actief gewezen op het donorschap, moeten hierover nadenken

Onderstaande tekst is de samenvatting van de wet op de website van de eerste kamer.
 

Citaat

Het toestemmingssysteem wordt vervangen door een systeem van Actieve Donor Registratie (ADR-systeem). In een ADR-systeem kan men dezelfde vier keuzes vastleggen als in het huidige toestemmingssysteem:

– ik geef toestemming,

– ik geef geen toestemming,

– mijn nabestaanden beslissen, of

– een specifiek persoon beslist.

Ook in dit systeem is registratie niet verplicht. Wel wordt vanaf het 18e levensjaar iedere Nederlandse ingezetene aangeschreven met een donorformulier. Indien men niet reageert op dit formulier, wordt men geregistreerd als persoon die toestemming heeft verleend voor orgaandonatie. De betrokkene ontvangt hiervan een bevestiging. Het is te allen tijde mogelijk de registratie te wijzigen. Op deze wijze worden mensen gestimuleerd actief na te denken over hun keuze met betrekking tot orgaandonatie. Nabestaanden en medische professionals worden daardoor ontlast.

 

De volledige tekst van het wetsvoorstel is hier te vinden (en is, in tegenstelling tot vele andere wetten, van een behapbare lengte. Wat hierboven niet vermeld wordt maar wel via een amendement is opgenomen is dat de betrokkene, als hij op het eerste aanschrijven niet reageert, nog een herinnering krijgt.

Als iemand mij kan uitleggen waar de subtiele verschillen met het Mandated choice systeem zitten anders dan dat de burger niet gedwongen wordt omdat anders zijn belastingaangifte niet in behandeling wordt genomen, dan zou mij dat zeer helpen. 

 

[Vartigo 51]

15 minuten geleden zei Mullog:

Onderstaande tekst is de samenvatting van de wet op de website van de eerste kamer.
 

De volledige tekst van het wetsvoorstel is hier te vinden (en is, in tegenstelling tot vele andere wetten, van een behapbare lengte. Wat hierboven niet vermeld wordt maar wel via een amendement is opgenomen is dat de betrokkene, als hij op het eerste aanschrijven niet reageert, nog een herinnering krijgt.

Als iemand mij kan uitleggen waar de subtiele verschillen met het Mandated choice systeem zitten anders dan dat de burger niet gedwongen wordt omdat anders zijn belastingaangifte niet in behandeling wordt genomen, dan zou mij dat zeer helpen. 

Zelf verwacht ik nu echt dat het er doorheen gaat komen. Hoor er te weinig meer over in de media. Dus verwacht weinig problemen in de Eerste Kamer. De verschillen zijn klein, maar substantieel. Is al een paar keer eerder gezegd, en in vorige posts heb ik het al beter verwoord. Maar de relatie tussen burger en overheid verandert hierdoor. De overheid meent te kunnen bepalen over het lichaam van de burger. Iets wat hen absoluut niet toebehoort. Zelf zou ik nu een wet zoals ik hem in de door jouw geciteerde post toelichtte al een stuk beter vinden, maar ook hier ben ik niet helemaal tevreden mee. 

Bij het Mandated choice systeem neemt de overheid niet de zeggenschap over het lichaam van de burger, maar begrensd het wel zijn burgers in hun keuzevrijheid en dus ook hun keuze om niets te willen kiezen. Dit vind ik echter een minder groot vergrijp en valt ook beter te beargumenteren.

Het potentieel angstaanjagende vind ik aan het huidige wetsvoorstel dus als dit denken van de staat over de burger in ons paradigma terecht komt en wat dit voor onze cultuur zou betekenen. Potentieel kunnen dus hierin schrikbeelden in het verlengde liggen. En dat is weliswaar nu niet het geval, maar nieuwe generaties zullen deze grens minder vanzelfsprekend vinden en in de toekomst kunnen zo dergelijke excessen ontstaan.

Het is mijn inziens beter om een heldere duidelijke grens te trekken dat we dit niet pikken. Dit is vergelijkbaar met waarom ik bij alles dat naar eugenetica riekt op de rem wil trappen.