Teksten uitroeiing in Bijbel en dagelijks leven

[The Black Mathematician 82]

Wees gerust, eenieder die er zo over denkt krijgt wat mij betreft dezelfde behandeling.

Dan even over woorden. Je leest in mijn post "sommige mensen prijzen...". dat lijkt mij niet echt op de man spelen, maar als je aangesproken voelde, het zij zo.

Het gaat steeds om mijn houding. Dan is die weer beangstigend, dan weer niet serieus. En dat vind ik een beetje vermoeiend. Kan het niet gewoon om de casus gaan?

Ik lees in jouw post voortdurend woorden als "wellicht" en "misschien". Er is geen enkel bewijs voor de stelling dat Abraham het offer niet wilde volbrengen, dus het lijkt mij alsof jij (die is wel aan jou persoonlijk gericht) het goed aan het praten bent.

Nou er blijkt volgens mij nergens uit mijn woorden dat dat ik enthousiast over Abrahams daden ben mocht hij wel de intentie hebben gehad om Isaac te doden. Maar wat zijn intentie was, dat weten we niet. Ik zie niet wat ik aan het goedpraten ben door dat op te merken. Die casus van Abraham laat gewoon die ruimte open, is het nou zo moeilijk om dat toe te geven? Vanwege die dubbelzinnigheid gewoon een slecht gekozen casus. Als je nou met Jefta was aangekomen, dat was al een stuk minder dubbelzinnig geweest.

[Davy964 2]

Het is mij n raadsel waarom je je zin met 'dus' begint...

De koran zegt dat Jezus niet uit de dood op stond. De bijbel wel. Moslims niet. Christenen wel. Jij gelooft van wel (toch?). Wat geeft je dan de doorslag dat je het doet geloven, ondanks dat je al de bovenstaande meningen (koran, bijbel, moslims, christenen) in je overweging mee neemt?

Sterker nog, moslims geloven dat jezus nooit gestorven is. Net als alle andere profeten nooit gestorven/gedood zijn.

[Robert Frans 1.537]

Als je nou met Jefta was aangekomen, dat was al een stuk minder dubbelzinnig geweest.

En ook dat valt wel mee. Niet iedere interpretatie gaat er vanuit dat zij daadwerkelijk als brandoffer werd opgedragen. Mensenoffers waren namelijk ten strengste verboden in Israël.

Er zijn interpretaties die zeggen dat ze daarom gewoon als godgewijde dienares een celibatair leven leidde en zo dus als maagd stierf. En volgens Leviticus kon een aan God gewijd mensenleven ook weer worden vrijgekocht. Voor Efta's vrouw zou daarvoor dertig sjekel betaald moeten worden.

Ook dát verhaal is dus niet zo ondubbelzinnig als ze lijkt.

[The Black Mathematician 82]

Leviticus 27:4. Grappig, kende die passage niet. Feministen zullen het wel niet cool vinden, een man is 20 sjekel meer waard dan een vrouw. Maar ook wat dit betreft dubbelzinnigheid de andere kant op: misschien was Jefta niet zo rijk en ging zijn dochter toch de hens in. We zullen het wel nooit weten.

[Rutgerza 0]

Volgens mij is het verhaal van Abraham gewoon bedoeld om te vertellen waarom kinderoffers niet de bedoeling zijn. Abraham wordt als het ware in een onwaarschijnlijke situatie gezet, omdat er anders geen verhaal is.

Net zoals de zondvloed ons gewoon wil vertellen dat God geen natuurrampen veroorzaakt en natuurlijk wat de regenboog betekent. De zondvloed is dan enkel nodig om een verhaal op te bouwen, over hoe onwerkelijk het eigenlijk is om God zulke rampen toe te schrijven.

Je kunt dan wel blijven beweren dat je zulke verhalen maar letterlijk moet nemen en dat elke verklaring goedpraterij is, maar dan heb je denk ik maar weinig van oud-oosterse literatuur begrepen, of van literatuur in het algemeen.

Het dispuut tussen God en mens, de niet zelden geslaagde pogingen van de mens om God persoonlijker en begrijpelijker te laten handelen, vind je overal in vooral het OT terug, ook in deze verhalen.

Je moet alleen even weten welke vragen deze verhalen eigenlijk beantwoorden en welke rol verhalen speelden in die tijd en cultuur. Als je dat allemaal maar gedoe vindt, dan is dat prima, maar verwacht dan niet dat je echt zult begrijpen wat die verhalen betekenen.

Je loopt dan tegen iets aan te schoppen wat er feitelijk helemaal niet is.

Als dit zo is, hoe kan men dan van het gewone volk (zoals ik) verwachten dat we het begrijpen? Volgens mij begrijpt het gros van de kerkgangers dit niet eens en moet je er goed voor gestudeerd hebben, en dat is maar voor een kleine groep weggelegd. Is het ware evangelie dan voor de intelligente (en geïnteresseerde) elite? Ik dacht dat het voor de armen was, de weduwen en wezen, etc.

[MysticNetherlands 298]

Wat een rare opmerking. Als het evangelie over het begrijpen van het OT gaat?

[DeThomas 35]

Olorin, het christendom is volgens mij gebouwd op en trots op het mensenoffer. Dat is zelfs het centrale thema.

Een stroming die toen het verhaal over Abraham werd opgetekend nog niet bestond. En trouwens een stroming die elke vorm van mensen offeren verbiedt. Sterker nog, ook de personen die de daad uitvoeren en verantwoordelijk werden met de dood van Christus komen er niet goed vanaf.

Mijn fout. Ik bedoelde niet in deze niet het offer van Abraham, maar dat van Jezus. Dat was niet duidelijk in de post.

Rutgerza vat wat ik bedoel mooi samen overigens.

Wees gerust, eenieder die er zo over denkt krijgt wat mij betreft dezelfde behandeling.

Dan even over woorden. Je leest in mijn post "sommige mensen prijzen...". dat lijkt mij niet echt op de man spelen, maar als je aangesproken voelde, het zij zo.

Het gaat steeds om mijn houding. Dan is die weer beangstigend, dan weer niet serieus. En dat vind ik een beetje vermoeiend. Kan het niet gewoon om de casus gaan?

Ik lees in jouw post voortdurend woorden als "wellicht" en "misschien". Er is geen enkel bewijs voor de stelling dat Abraham het offer niet wilde volbrengen, dus het lijkt mij alsof jij (die is wel aan jou persoonlijk gericht) het goed aan het praten bent.

Nou er blijkt volgens mij nergens uit mijn woorden dat dat ik enthousiast over Abrahams daden ben mocht hij wel de intentie hebben gehad om Isaac te doden. Maar wat zijn intentie was, dat weten we niet. Ik zie niet wat ik aan het goedpraten ben door dat op te merken. Die casus van Abraham laat gewoon die ruimte open, is het nou zo moeilijk om dat toe te geven? Vanwege die dubbelzinnigheid gewoon een slecht gekozen casus. Als je nou met Jefta was aangekomen, dat was al een stuk minder dubbelzinnig geweest.

Goed dan. Ik hoopte dat je een mens was met het morele gevoel om hier ondubbelzinnig afstand van te nemen, maar wellicht omwille van de discussie advocaat van de Duivelspeelde. Vandaar mijn opmerking over "niet serieus". Beangstigend vind ik het nog steeds, al denk ik niet dat je binnen nu en zeer korte tijd iemand zal offeren.

Het gaat mij om de manier van denken. Wat is de bijbel, wat is God? De voorbeelden waar ik en andere atheisten meekomen worden steeds weggezet, door hele slimme mensen (tenminste dat denk ik) als parabels, dingen die verkeerd geïnterpreteerd worden etc. De vraag is altijd hoe mensen zo zeker weten dat het NIET letterlijk bedoeld is. Sommige dingen zijn volgens mij namelijk wel letterlijk bedoeld en weerspiegelden de wisjheid van die tijd misschien ook nog. Maar inmiddels zijn wij als diersoort verder en nemen we afstand van bepaalde zaken. Ik zou graag weten wat de weegschaal is waarop we zaken moeten meten. En als dat je innerlijke gevoel is, wat godsdienst en bijbel dan bijzonderder maakt dan al het andere in de wereld.

Ik lees een zekere irritatie in sommige posts, alsof die kritiek die ik geef te hard aankomt of te moeilijk te weerleggen is. Of ik ben een eikel, dat kan natuurlijk ook, maar ergens heb ik het idee dat de vragen zoals ik zo boven stel niet opzij geschoven moeten worden als trivialiteiten.

Black M, ik ken je naam, maar ken je theologische standpunten niet uit andere discussies, omdat we geloof ik nooit eerder hebben gesproken. Andere namen die zich hierin mengen ken ik wel en ik heb het al eerder gezegd, sommige van deze mensen lijken me hele beschaafde aardige mensen. Als het over hun religie gaat veranderen ze opeens in tijgers die met hand en tand hun geloof verdedigen. Nu heb ik een zekere bewondering voor mensen die ergens voor staan en hun principes en ideeën niet zomaar laten varen omdat iemand een puntje van kritiek aandraagt. Maar zodra dit gaat om religie lijken zie ik dat deze mensen opeens in moreel en intellectueel grijze gebieden gaan zitten. Dat wekt bij mij verbazing en ook ergernis op. Niet zozeer naar de persoon, wel naar het idee.

[Rutgerza 0]

Wat een rare opmerking. Als het evangelie over het begrijpen van het OT gaat?

Sorry, ik sla misschien wat stappen over. Ik trek de opmerkingen van Robert wat breder, zoals hij dat zelf ook doet later in zijn post, en vraag me af of je op deze manier niet àlle Bijbelverhalen op een dergelijke wijze moet bestuderen? Want dat zou betekenen dat elke gelovige er wel een studie van zou moeten maken denk ik, dan blijft het niet bij elke dag een hoofdstukje lezen na het avondeten.

[Annatar 0]

De voorbeelden waar ik en andere atheisten meekomen worden steeds weggezet, door hele slimme mensen (tenminste dat denk ik) als parabels, dingen die verkeerd geïnterpreteerd worden etc.

The Black Mathematician is ook atheïst.

[DeThomas 35]

Ik zei ook "hele slimme mensen" (sorry kon het niet laten)

Even voor de heel gevoeligen onder ons: dit was een poging tot humor.

[Robert Frans 1.537]

Als dit zo is, hoe kan men dan van het gewone volk (zoals ik) verwachten dat we het begrijpen? Volgens mij begrijpt het gros van de kerkgangers dit niet eens en moet je er goed voor gestudeerd hebben, en dat is maar voor een kleine groep weggelegd. Is het ware evangelie dan voor de intelligente (en geïnteresseerde) elite? Ik dacht dat het voor de armen was, de weduwen en wezen, etc.

De verhalen uit het OT moet je inderdaad als het ware veroveren om ervan te kunnen genieten. Net zoals goede poëzie, literatuur, klassieke muziek en zelfs wijn hun geheimen niet zomaar prijsgeven. Je moet er iets voor doen, je moet je er actief in verdiepen. Gemakzucht is geen deugd binnen het christendom; de Schrift en ook het geloof zelf leren verstaan is een langzaam rijpingsproces waarvoor geduld, devotie en goede wil nodig is.

En dan nog zal er veel een mysterie blijven, blijft er altijd ruimte over.

Het evangelie is er inderdaad voor iedereen, ook voor de eenvoudige boer. Het evangelie bestaat echter in de eerste plaats uit de woorden en tekenen van Jezus zelf: je kunt ze in een paar uur lezen en begrijpen, maar hebt er een leven lang voor nodig om ze je eigen te maken.

Het OT is daarbij een verdieping van het evangelie, de bron van het evangelie, en laat feilloos de menselijke geest in alle kleuren zien, en hoe God ook langzamerhand, stap voor stap, een volk voorbereid op de komst van de Verlosser.

Door een band met God zelf, onderhouden door gebed, sacramenten en naastenliefde, door regelmatig naar de mis of eredienst te gaan, door als leerling te luisteren naar hen die hun hele leven wijden aan de studie van de Schrift en door zelf ook de Schrift te lezen, kan ook het OT haar geheimen voor jou openbaren.

En mochten sommige verhalen je dan nog niet aanstaan, dan is dat ook prima. Niet alles is even interessant of bruikbaar voor jou en je zult zo vanzelf wel je eigen weg gaan binnen de Schrift en binnen het geloof.

[Humanist 0]

Het is mij n raadsel waarom je je zin met 'dus' begint...

De koran zegt dat Jezus niet uit de dood op stond. De bijbel wel. Moslims niet. Christenen wel. Jij gelooft van wel (toch?). Wat geeft je dan de doorslag dat je het doet geloven, ondanks dat je al de bovenstaande meningen (koran, bijbel, moslims, christenen) in je overweging mee neemt?

Ik doelde op t feit dat je op mijn stelling dat ik niet zo zeker ben van mijn godsbeeld reageert met de vraag waarom ik denk dat mijn godsbeeld zeer waarschijnlijk onjuist is...

Zoveel gelijkwaardige (lijkt mij) meningen waarvan jij er maar één bent. Hoe meer opties, hoe groter de kans dat je er naast zit.

[MysticNetherlands 298]

Je snapt het volgens mij niet. Jij vraagt waarom IK *DUS* DENK dat ik er naast zit. Gebaseerd op t feit dat ik aangaf dat ik niet overtuigd ben van de juistheid van mijn godsbeeld...

[The Black Mathematician 82]

Goed dan. Ik hoopte dat je een mens was met het morele gevoel om hier ondubbelzinnig afstand van te nemen, maar wellicht omwille van de discussie advocaat van de Duivelspeelde. Vandaar mijn opmerking over "niet serieus". Beangstigend vind ik het nog steeds, al denk ik niet dat je binnen nu en zeer korte tijd iemand zal offeren.

Nee hoor, geen advocaat van de duivel. Ik vind het gewoon een erg grappige interpretatie dat het misschien wel Abraham was die God op de proef stelde in plaats van andersom. En dat die passage dus ook weinig zegt over hoe trouw hij aan God was. Dat werkt twee kanten op, mensen die Abraham prijzen (in de regel christenen) omdat hij God zo trouw volgde, zitten er ook compleet naast als hij überhaupt nooit van plan was om Isaac echt te offeren. In ieder geval kan ik het niet laten om over die alternatieve interpretatie te beginnen als iemand het wil hebben over hoe trouw Abraham wel niet was met dit verhaal ter illustratie en dan maakt het me weinig uit wat iemand wel of niet gelooft. Dat zou sowieso niet belangrijk moeten zijn, het moet gaan om argumenten.

Het komt op mij in ieder geval over alsof je het een en ander met een gekleurde bril las (wellicht naar aanleiding van Humanists reactie op mijn eerste post hier). Je verwijt me dubbelzinnigheid maar:

[...]

1) Als hij erbij zegt dat hij mijn familie uitmoordt ofzo als ik het niet doe dan wel.

[...]

Ik geef hier toch nergens aan dat ik slaafs Gods bevelen zou uitvoeren? Eigenlijk alleen onder bedreiging. Nou, ik denk dat veel mensen onder bedreiging tot veel daden in staat zijn.

Black M, ik ken je naam, maar ken je theologische standpunten niet uit andere discussies, omdat we geloof ik nooit eerder hebben gesproken. Andere namen die zich hierin mengen ken ik wel en ik heb het al eerder gezegd, sommige van deze mensen lijken me hele beschaafde aardige mensen. Als het over hun religie gaat veranderen ze opeens in tijgers die met hand en tand hun geloof verdedigen. Nu heb ik een zekere bewondering voor mensen die ergens voor staan en hun principes en ideeën niet zomaar laten varen omdat iemand een puntje van kritiek aandraagt. Maar zodra dit gaat om religie lijken zie ik dat deze mensen opeens in moreel en intellectueel grijze gebieden gaan zitten. Dat wekt bij mij verbazing en ook ergernis op. Niet zozeer naar de persoon, wel naar het idee.

Ik heb dan een tijd niet meer gepost, maar toch zeker nog wel toen jij hier ook al zat. En echt niet alleen over koetjes en kalfjes. Verder kan je altijd iemands posthistorie naslaan. Die van mij beslaat zo'n 4800, als je dan nog geen beeld van me kan vormen weet ik het ook niet meer.

[DeThomas 35]

Goed dan. Ik hoopte dat je een mens was met het morele gevoel om hier ondubbelzinnig afstand van te nemen, maar wellicht omwille van de discussie advocaat van de Duivelspeelde. Vandaar mijn opmerking over "niet serieus". Beangstigend vind ik het nog steeds, al denk ik niet dat je binnen nu en zeer korte tijd iemand zal offeren.

Nee hoor, geen advocaat van de duivel. Ik vind het gewoon een erg grappige interpretatie dat het misschien wel Abraham was die God op de proef stelde in plaats van andersom. En dat die passage dus ook weinig zegt over hoe trouw hij aan God was. Dat werkt twee kanten op, mensen die Abraham prijzen (in de regel christenen) omdat hij God zo trouw volgde, zitten er ook compleet naast als hij überhaupt nooit van plan was om Isaac echt te offeren. In ieder geval kan ik het niet laten om over die alternatieve interpretatie te beginnen als iemand het wil hebben over hoe trouw Abraham wel niet was met dit verhaal ter illustratie en dan maakt het me weinig uit wat iemand wel of niet gelooft. Dat zou sowieso niet belangrijk moeten zijn, het moet gaan om argumenten.

Dan blijf ik je standpunt ammoreel vinden. Iets wat ik al vaker heb gezegd (en je ook uit mijn posts zou kunnen opmaken als je ze zou opzoeken) is dat atheïsten niet per definitie altijd het morele gelijk hebben, noch gelovigen het per definitie niet hebben. je scheen zelf niet echt de behoefte te hebben om je levensvisie te delen. Dat ben je ook op geen enkele manier aan mij verplicht. Ik viel de redenering aan, en ging inderdaad ervanuit dat je gelovig was.

Het komt op mij in ieder geval over alsof je het een en ander met een gekleurde bril las (wellicht naar aanleiding van Humanists reactie op mijn eerste post hier). Je verwijt me dubbelzinnigheid maar:

[...]

1) Als hij erbij zegt dat hij mijn familie uitmoordt ofzo als ik het niet doe dan wel.

[...]

Ik geef hier toch nergens aan dat ik slaafs Gods bevelen zou uitvoeren? Eigenlijk alleen onder bedreiging. Nou, ik denk dat veel mensen onder bedreiging tot veel daden in staat zijn.

Helemaal waar. Ik verwijt je dat ook helemaal niet, want ik zou dezelfde keuze maken. Het zou iets zeggen over je eventuele godsbeeld als je het gaat hebben over bedreiging.

Black M, ik ken je naam, maar ken je theologische standpunten niet uit andere discussies, omdat we geloof ik nooit eerder hebben gesproken. Andere namen die zich hierin mengen ken ik wel en ik heb het al eerder gezegd, sommige van deze mensen lijken me hele beschaafde aardige mensen. Als het over hun religie gaat veranderen ze opeens in tijgers die met hand en tand hun geloof verdedigen. Nu heb ik een zekere bewondering voor mensen die ergens voor staan en hun principes en ideeën niet zomaar laten varen omdat iemand een puntje van kritiek aandraagt. Maar zodra dit gaat om religie lijken zie ik dat deze mensen opeens in moreel en intellectueel grijze gebieden gaan zitten. Dat wekt bij mij verbazing en ook ergernis op. Niet zozeer naar de persoon, wel naar het idee.

Ik heb dan een tijd niet meer gepost, maar toch zeker nog wel toen jij hier ook al zat. En echt niet alleen over koetjes en kalfjes. Verder kan je altijd iemands posthistorie naslaan. Die van mij beslaat zo'n 4800, als je dan nog geen beeld van me kan vormen weet ik het ook niet meer.

Ik volg hier niet zo heel veel discussie en heb niet de behoefte om iemands geschiedenis te lezen eerlijk gezegd. Ik heb je volgens mij ook niet verweten dat je mij voor de gek hebt willen houden. Ik ging er iet vanuit dat je atheïst was, en vanuit die blik heb ik inderdaad mijn reacties getypt. Nogmaals, je standpunt inzake het abrahamsdilemma vind ik erger dan het feit dat je eventueel wel of niet zou geloven.

[The Black Mathematician 82]

Nou daar moet ik het dan maar mee doen. Ik slaap er niet minder om. Maar gelukkig ben je bereid je leven te geven om mijn recht op het verkondigen van mijn amorele mening te verdedigen - als je tenminste achter je signature staat.

[DeThomas 35]

Ik schrijf zelden dingen waar ik niet achter sta.

[Humanist 0]

Ik zit liever achter de computer.

[Rutgerza 0]

De verhalen uit het OT moet je inderdaad als het ware veroveren om ervan te kunnen genieten(...)

Het evangelie is er inderdaad voor iedereen, ook voor de eenvoudige boer. Het evangelie bestaat echter in de eerste plaats uit de woorden en tekenen van Jezus zelf: je kunt ze in een paar uur lezen en begrijpen, (...)

Het OT is daarbij een verdieping van het evangelie, de bron van het evangelie, en laat feilloos de menselijke geest in alle kleuren zien, en hoe God ook langzamerhand, stap voor stap, een volk voorbereid op de komst van de Verlosser.

Bedankt voor je verhaal, ik heb er even op zitten kauwen. Maar ik heb er persoonlijk geen bevredigd gevoel bij. Ik heb het idee dat je een duidelijk onderscheid maakt tussen het OT en het NT, alsof je christen kunt zijn met alleen het NT in je hand en het OT voor de achtergrondinfo is. Maar m.i. kan het NT niet zonder het OT. Die twee zijn met elkaar verweven en het evangelie van Jezus is dat ook. Jezus baseert/ontleent zijn wijsheden en uitspraken voortdurend op het OT en ziet zichzelf als de vervulling van alle OT profetieën, je kunt dan ook niet zeggen dat je als christen genoeg hebt aan het geloven van het eenvoudige evangelie van Jezus uit het NT alleen.

Ten tweede is het evangelie m.i. zo eenvoudig niet. Tenminste, het roept bij mij tal van vragen op waarvan er vele blijkbaar heel lastig zijn te beantwoorden. Bovendien heb ik er persoonlijk veel moeite mee om iemand, 2000 jaar later, op zijn woord te geloven terwijl het bijv. maar de vraag is of het wel echt zijn woord is. Ik zie om mij heen dat velen er geen probleem mee hebben en alles voor zoete koek aannemen zonder vragen te stellen. Zij kijken mij geërgerd aan omdat ik zo moeilijk doe en ik vraag me af hoe je zo naïef kunt zijn. De vraag is wie er nu het beste af is...

En als laatste, hoe moeilijk is het om zo iemand te vinden die je vertelt hoe het echt zit? Ik ben er misschien één tegengekomen, maar heb de indruk dat hij dat vooral persoonlijk een leuke hobby vindt en zich niet geroepen voelt het aan het gewone volk uit te leggen. Het blijft iets tussen de boekennerds, een studenten bezigheid.

Ik krijg de indruk dat geen gelovige het echt interesseert, want goede antwoorden krijg ik zelden en dat geeft me het gevoel dat gelovigen het allemaal eigenlijk niet zo belangrijk vinden.

[Gast Anon_phpbb]

De verhalen uit het OT moet je inderdaad als het ware veroveren om ervan te kunnen genieten(...)

Het evangelie is er inderdaad voor iedereen, ook voor de eenvoudige boer. Het evangelie bestaat echter in de eerste plaats uit de woorden en tekenen van Jezus zelf: je kunt ze in een paar uur lezen en begrijpen, (...)

Het OT is daarbij een verdieping van het evangelie, de bron van het evangelie, en laat feilloos de menselijke geest in alle kleuren zien, en hoe God ook langzamerhand, stap voor stap, een volk voorbereid op de komst van de Verlosser.

Bedankt voor je verhaal, ik heb er even op zitten kauwen. Maar ik heb er persoonlijk geen bevredigd gevoel bij. Ik heb het idee dat je een duidelijk onderscheid maakt tussen het OT en het NT, alsof je christen kunt zijn met alleen het NT in je hand en het OT voor de achtergrondinfo is. Maar m.i. kan het NT niet zonder het OT. Die twee zijn met elkaar verweven en het evangelie van Jezus is dat ook. Jezus baseert/ontleent zijn wijsheden en uitspraken voortdurend op het OT en ziet zichzelf als de vervulling van alle OT profetieën, je kunt dan ook niet zeggen dat je als christen genoeg hebt aan het geloven van het eenvoudige evangelie van Jezus uit het NT alleen.

Ten tweede is het evangelie m.i. zo eenvoudig niet. Tenminste, het roept bij mij tal van vragen op waarvan er vele blijkbaar heel lastig zijn te beantwoorden. Bovendien heb ik er persoonlijk veel moeite mee om iemand, 2000 jaar later, op zijn woord te geloven terwijl het bijv. maar de vraag is of het wel echt zijn woord is. Ik zie om mij heen dat velen er geen probleem mee hebben en alles voor zoete koek aannemen zonder vragen te stellen. Zij kijken mij geërgerd aan omdat ik zo moeilijk doe en ik vraag me af hoe je zo naïef kunt zijn. De vraag is wie er nu het beste af is...

En als laatste, hoe moeilijk is het om zo iemand te vinden die je vertelt hoe het echt zit? Ik ben er misschien één tegengekomen, maar heb de indruk dat hij dat vooral persoonlijk een leuke hobby vindt en zich niet geroepen voelt het aan het gewone volk uit te leggen. Het blijft iets tussen de boekennerds, een studenten bezigheid.

Ik krijg de indruk dat geen gelovige het echt interesseert, want goede antwoorden krijg ik zelden en dat geeft me het gevoel dat gelovigen het allemaal eigenlijk niet zo belangrijk vinden.

Christenen konden vroeger christen zijn zonder OT en NT. Zet een mens dat niet aan het denken?

[Rutgerza 0]

Nee, je kunt niet zeggen dat de eerste christenen begonnen met niets. De eerste christenen waren Joden met een oud testament (zoals wij dat noemen) en een rijke traditie waaruit werd geput.

[MysticNetherlands 298]

Dat geldt alleen voor eh... de Joden he. De net bekeerde niet-Joden hadden geen relevante traditie of geschriften

[Annatar 0]

De eerste christenen waren Joden en de Tenach was voor hen de heilige Schrift. Er waren nooit christenen zonder Schrift zoals ook blijkt uit de boeken van het NT en andere vroeg-christelijke documenten zoals de Didaché.

[MysticNetherlands 298]

Hangt dan dus af van je definitie van de 'eerste'. De Bijbel staat vol met brieven waarin over de problematiek van net bekeerde niet-Joden wordt gerept, dus...

[Annatar 0]

Hangt dan dus af van je definitie van de 'eerste'. De Bijbel staat vol met brieven waarin over de problematiek van net bekeerde niet-Joden wordt gerept, dus...

Ja maar ik denk dat er nooit een probleem was met bekeerde niet-Joden die geen interesse zouden hebben in de Tenach; eerder het omgekeerde. De vraag was wat deze nieuwe relatie inhield en niet óf er een relatie was.