zendeling

Dat kan nog niet. Je kunt wel de reconstructie van Q aanschaffen en dan de gezegden die men doorgaans in het later toegevoegde deel van Q duidt eruit schrappen/wegdenken (omdat die volgens de 3-bronnentheorie door de auteur van Matteus werden geschreven en nooit in Q stonden). https://www.amazon.com/Critical-Synopsis-Including-Gospels-Translations/dp/0800631498 Ik zal t.z.t. een paar van die latere gezegden hier neerzetten om te laten zien dat ze heel anders van karakter zijn en niet bij Q passen.

Daar ga jij weer, steeds weer hetzelfde herhalen en de argumenten negeren. Kom nu eens met echte tegenargumenten in plaats van dit nietszeggende riedeltje. Die heb ook jij blijkbaar niet. Voor mij zijn zelfs de paar argumenten op Wikipedia (hier al vele malen genoemd) voor Q al voldoende sterk en blijkbaar is dat genoeg voor de meeste mensen. Q-lite is als ideologie vele malen praktischer en rationeler qua benaderingswijze dan heel de rest van het Nieuwe Testament, oh ironie. Nog 1 maal de totale tekst van Q-lite, waar ik in hierna volgende berichten aparte gezegden uit zal gaan behande

Ah, dezelfde drogreden die HJW als zijn vluchtheuveltje gebruikt als de echte argumenten (allang) op zijn. Voelt het voor jou ook zo fijn om er lekker zo'n drogreden tegenaan te gooien? Alleen, drogredenen zijn niet meer dan dat, non-argumenten die bepaalde mensen een lekker gevoel bezorgen.

De vraag dient zich aan of de herontdekking van Q-lite het chistendom zal kunnen hervormen tot een verdraagzamere, meer open religie, met weer echte spirituele praktijken zoals meditatie, yoga en mystieke technieken (voor de serieuzere beoefenaar) die goed passen bij en aansluiten op de tekst van Q-lite. Want enkel de tekst zelf weten te plaatsen of vinden in het Nieuwe Testament is natuurlijk niet voldoende. Men zal dit herstelde contact met de missie van Jezus om moeten gaan zetten in concrete hervormingen, zodat vooral jongere mensen nader met Jezus en zijn instructies kunnen kennismaken en

Idd, ik neem je steeds minder serieus. Q-lite is gewoon een mystieke tekst die duidelijk anders van karakter is dan de rest van het tekstmateriaal in eLucas en eMatteus. Het is een prachtig resultaat van enkele eeuwen van groeiend theologisch inzicht. Q-lite is gevonden in het Nieuwe Testament en daar kan niemand met enig verstand nog omheen.

Dit soort dingen kun je alleen maar aannemelijk maken door stijl- en inhoudskenmerken te vergelijken. Dat de evangelieschrijvers ze bewerkt hebben kun je heel goed zien doordat ze niet allebei altijd dezelfde tekst hebben en aan de bewerkingen in de afzonderlijke versies kun je zien dat ze zelf verantwoordelijk waren voor de bewerkingen. Maar minstens zo belangrijk is dat de vorm en inhoud van de totale tekst van Q-lite heel anders van aard is dan de teksten van de evangelisten zelf. Dat is voor mij meer dan genoeg "bewijs". Je kunt het natuurlijk gewoon ontkennen en je er vooral niet in wille

Zelfs als de evangelievehalen midrasj zouden zijn, dan zit je nog steeds met het probleem dat de ideologie van de gezegden in Q-lite heel slecht aansluit op de bewerkingen (van een deel van die gezegden) door de evangelie-schrijvers en alles wat ze er nog omheen schreven. Dat kun je alleen verklaren door de Q-lite gezegden als een zelfstandige tekst te beschouwen waar 1 auteur of spreker achter zit met een andere manier van denken dan het denken van de evangelie-schrijvers.

Sacramenten zijn onderdeel van leeg ritualisme en hebben niets van doen met spirituele vooruitgang in een mensenleven. Ze zijn vooral bedoeld om de onmisbaarheid van de priesters te suggereren, dogma's zijn ook al nergens voor nodig en eerder hinderlijk voor een vrije en liefdevolle relatie met God. Het idee dat "de mens geneigd is tot kwaad" of "geboren in zonde" is een schadelijk idee dat spirituele groei hindert. De menselijke geest neemt op wat ze zich inbeeldt en dit zijn zeer schadende beelden, een nare kant van het christendom, die veel mensen uit de kerk heeft wegjejaagd.

Het is al eerder gezegd, maar theologie is geen exacte wetenschap zoals astronomie die wel is. Maar we weten inmiddels redelijk zeker dat Markus het oudste verhalende evangelie is en Mattheus weer ouder is dan de laatste versie van Lucas. Ook is Q vrij algemeen aanvaard als tweede bron voor Matteus en Lucas. Natuurlijk zijn er minderheden die aparte theorien aanhangen die daar tegenin gaan, maar zoals gezegd, het is geen exacte wetenschap. Dus dat is al een hele vooruitgang vergeleken met eeuwen geleden. Christenen die nog op de oude manier geloven zullen daar weinig van mee hebben g

Hadden de communisten dat tóch gelijk dat religie slechts 'opium voor het volk' is? Dat gevoel bekruipt me een beetje als ik jouw complexe verhaal lees. Ik geloof zelf niet dat God wenst dat zijn kinderen voor Hem extra lijden op zich nemen. Hij wil denk ik wel dat we dichterbij Hem komen en daardoor gelukkiger worden. Iets opofferen van jezelf om Hem te dienen zie ik niet als lijden, maar als uiting geven aan liefde.

Wel een sterk gemanqueerde wetenschap, de dominantie van allerlei conservatieve standpunten houdt moderne ontwikkelingen tegen. Voor veel theologen is een werkelijk vrije wetenschappelijke manier van denken nog steeds not done en bovendien economische zelfmoord.

Toch is het helaas wel zo dat in de theologie nooit echt sprake is van bewijzen kunnen vinden, maar dat men slechts werkt met hypothesen die min of meer aannemelijk gemaakt worden. Zo zie je dat bij het zoeken naar een oplossing voor het synoptische vraagstuk soms bijna tegenovergestelde hypothesen naar voren gebracht gebracht worden die dan met verve en met uitgebreide argumenten verdedigd worden. Het geldt ook wel voor mijzelf. Ik ben bijvoobeeld voor mijzelf vrij zeker dat de gezegden in Q-lite een heel andere achtergrond hebben dan de teksten die er in de verhalende evangelien omheen

De natuur gebruikt lijden of pijn en genot of plezier om levende wezens te prikkelen om levensbevorderende dingen te doen. Je zou kunnen zeggen dat de natuur prikkelt om in leven te blijven of nieuw leven te scheppen door pijn- en genotsprikkels. Dit hoort dus bij het ideale universum, de best mogelijke oplossing om leven voort te laten bestaan en zich te doen vermeerderen. Het denken over een "gebroken wereld" waarin lijden eigenlijk niet thuis zou horen is religieus fantasiedenken. In de spirituele dimensie is geen sprake van pijn, lijden, genot of plezier, enkel van gel

De mystieke of tantrische leringen die je in Q-lite aantreft zijn qua ideologie niet te onderscheiden van die van Krishna en Shiva en die gaan een heel stuk verder terug in de tijd (vooral die laatste duizenden jaren). Uiteindelijk is het wel de mens zelf die hier al mee begonnen was, door te experimenteren met de eigen geest, het is dus een soort introspectieve wetenschap, geen religie zoals bij offeren aan goden of speculeren op een apocalyps waarbij de "juiste gelovigen gered zullen worden". Maar dat die leringen van Jezus, Krishna en Shiva niet helemaal op zichzelf staan doet niets a

Niet echt, dat staat ongeveer zo te lezen op Wikipedia. Maar ik heb een zwak voor groepen correct in te delen in de stamboom van levensbeschouwingen, dan snap ik ook sneller waar het allemaal vandaan komt. Mijn liefde voor Q-lite komt ook voort uit dat "stamboomdenken", ik ben altijd op zoek naar de kern en de oorsprong van dingen. Het Jezuisme is ook een vorm van restaurationisme net zoals de CGvJG en het Adventisme dat zijn, ze willen terug naar de "zuiverheid" van waar het mee begon voordat de "corruptie" (en het dwaaldenken) toesloeg. Voor Thieme is het dwaaldenken dat geld belan

Dat is een nobel streven. Persoonlijk vind ik het wel fijn dat we tegenwoordig veel meer kunnen weten over de oude boodschap van Jezus zelf dan ten tijde van het leven van Charles Russell (1852-1916) mogelijk was. Russell was gebonden door zijn tijd en zijn protestants-christelijke achtergrond. Nog tijdens zijn leven waren er diverse afsplitsingen die het met zijn uitgangspunten niet eens waren. Ik ben een fan van Marianne Thieme die zich aangetrokken voelt tot het adventisme, waar Russell in 1869 bij begon. Bij Thieme zie je ook de grote vredelievendheid naar de hele schepping toe, zoals

'God' is een verzamelbegrip, geen echte naam. Generator, Operator, Destructor.

Die theologen gaan het onderling niet eens worden omdat dit een te weinig exacte wetenschap is. Daarom zit ik zo op die toer van de mystiek, de tantra en de yoga omdat die wél universeel zijn en bewezen hebben te werken voor iedereen die ze beoefent ongeacht de religieuze cultuur. Daarom ben ik ook zo enorm enthousiast over Q (lite) omdat die moeiteloos bij veel levensbeschouwingen toepasbaar (aanvaardbaar) is en door veel theologen wordt aanvaard als een aparte tekst die onafhankelijk van de andere christelijke teksten ontstaan is. Maar er is dan weer geen theoloog te vinden die het eens

De wapenen opnemen in een oorlog zou ik sowieso ook nooit doen, oorlog heeft altijd desatreuze gevolgen. Maar een ondergrondse strijd tegen een tiranniek regime vind ik juist meer een plicht. Als je ernstig geweld en onderdrukking onbeantwoord laat, maakt dat jou medeverantwoordelijk voor dat geweld. Je kunt dan in mijn ogen niet aankomen zetten met "dat het God zijn wil is" dat je passief blijft.

Strijd is een neutraal begrip, maar wraak is inderdaad reageren vanuit het ego en daarom bindend (voor het ego) in plaats van bevrijdend (richting de Heerschappij van God). Bij zowel goede als slechte (of neutrale) daden is het daarom goed de actie "weg te geven" aan wie de actie toekomt (of de Wil die eraan ten grondslag ligt), namelijk aan Abba (de geliefde Vader oftewel JHW). Uiteraard is het beter om de slechte daden geheel achterwege te laten. Iemand geweld aandoen om veel erger geweld te voorkomen tegen jezelf of een ander is niet zomaar een slechte daad. Sterker nog, het nalaten van zo'

Je kunt het ook zien als weerstand bieden tegen het negatieve. Stel je komt een oude vriend tegen op straat waarmee je vroeger graag veel alcohol dronk, het gesprek verloopt als vanouds heel erg prettig en hij vraagt je ineens of je bier met hem wilt gaan drinken. Je voelt ineens het verlangen terug komen naar het samen met je goede vriend dronken worden. Op dat moment voel je een tweestrijd waarbij je zal moeten kiezen het verlangen te onderdrukken of te negeren en niet met hem bier te gaan drinken omdat je besloten hebt geen drugs meer te gebruiken of toch mee te gaan. Aan het besluit om nie

Dit zie ik als een verkeerd gebruik van het woord 'zwaard' door de schrijver van Matteus. Ik heb al eerder geschreven dat ik moeite heb met de teksten die de evangelieschrijvers zelf produceerden. Het zijn in mijn ogen sowieso geen uitspraken afkomstig van Jezus zelf. Ik zou het halve forum vol kunnen schrijven met het uitwijden over foutieve denkbeelden van deze evangelieschrijvers. Ze zullen zelf wel geloofd hebben dat Jezus dit soort dingen zou hebben kunnen zeggen.

Ik geloof ook dat niet dat iemand dat zei. Maar Jezus verbood het ook nergens om krachtdadig op te treden als er onrecht werd aangedaan.

Ik denk dat je dingen door elkaar haalt. Strijden voor het positieve tegen het negatieve wil niet zeggen dat je moet wraken wat jou persoonlijk wordt aangedaan. Bij het niet willen wraken is een strijd tegen je instinct nodig dat wél automatisch wil vergelden plus compassie voelen met de dader, die vooral ook zichzelf schaadt met de negatieve daad.

Het zwaard en het vuur symboliseren strijd tegen het negatieve en vóór het positieve. De slang of schorpioen (ook wel het doodshoofd) staan voor het negatieve die het positieve aanvallen. Dus je zou de ideologie of de leer van Jezus ook als zo'n wapen of zulk vuur kunnen zien. Ik weet alleen niet of de missie van Jezus als doel had om een hele religie te hervormen, ik denk zelf van niet. Hij zet zich wel af tegen de negatieve aspecten ervan, maar dat is denk ik meer om de eigen ideologie in de missie vorm te geven en af te bakenen, niet bedoeld om gelezen te worden door buitenstaanders.