Robert Frans

Geen van beiden. De reden staat evenals in Genesis:
En Jahwe God zei: `Nu de mens in de kennis van goed en kwaad als een van Ons is geworden, wil Ik voorkomen dat hij nog plukt van de boom van het leven; door daarvan te eten, zou hij eeuwig blijven leven!'
-Genesis 3, 22; WV75
Kennis en onsterfelijkheid waren volgens de culturen destijds de voornaamste eigenschappen van God. Daar de mens de kennis al tot zich had genomen, wilde God voorkomen dat ze ook nog de onsterfelijkheid zou verwerven en zo goddelijk zou worden.
Natuurlijk ontvangen we alsnog eeuwig leven door het Offer van Christus, maar dat gebeurt dan wel op Góds initiatief, zodat Hij ons rustig kan vormen, reinigen van alle neigingen tot het kwaad en zo klaar kan maken voor het goddelijk leven in Hem.
Wij kunnen namelijk niet zomaar goddelijk worden, omdat wij een totaal verkeerd beeld hebben van goddelijkheid, namelijk gebaseerd op macht en triomf en niet op liefde en nederigheid en omdat onze geesten daardoor niet uit zichzelf toegerust zijn om het werkelijke leven in Christus aan te kunnen. We hebben daarvoor zijn hulp en genade nodig, wij moeten daarvoor zelfs aan onze oude mens sterven.
Nu al, met die te vroeg ontvangen kennis, hebben we veel ellende, destructie, oordeel en kwaad gezaaid, hebben we veel meer macht verworven dan waar we verstandig mee kunnen omgaan en is zelfs de navolging van Christus een bittere strijd tegen het kwaad.
Laat staan als we onvoorbereid ook nog het eeuwig leven zouden ontvangen...

Geen van beiden. De reden staat evenals in Genesis:
En Jahwe God zei: `Nu de mens in de kennis van goed en kwaad als een van Ons is geworden, wil Ik voorkomen dat hij nog plukt van de boom van het leven; door daarvan te eten, zou hij eeuwig blijven leven!'
-Genesis 3, 22; WV75
Kennis en onsterfelijkheid waren volgens de culturen destijds de voornaamste eigenschappen van God. Daar de mens de kennis al tot zich had genomen, wilde God voorkomen dat ze ook nog de onsterfelijkheid zou verwerven en zo goddelijk zou worden.
Natuurlijk ontvangen we alsnog eeuwig leven door het Offer van Christus, maar dat gebeurt dan wel op Góds initiatief, zodat Hij ons rustig kan vormen, reinigen van alle neigingen tot het kwaad en zo klaar kan maken voor het goddelijk leven in Hem.
Wij kunnen namelijk niet zomaar goddelijk worden, omdat wij een totaal verkeerd beeld hebben van goddelijkheid, namelijk gebaseerd op macht en triomf en niet op liefde en nederigheid en omdat onze geesten daardoor niet uit zichzelf toegerust zijn om het werkelijke leven in Christus aan te kunnen. We hebben daarvoor zijn hulp en genade nodig, wij moeten daarvoor zelfs aan onze oude mens sterven.
Nu al, met die te vroeg ontvangen kennis, hebben we veel ellende, destructie, oordeel en kwaad gezaaid, hebben we veel meer macht verworven dan waar we verstandig mee kunnen omgaan en is zelfs de navolging van Christus een bittere strijd tegen het kwaad.
Laat staan als we onvoorbereid ook nog het eeuwig leven zouden ontvangen...

Ik noem het liefdeloos.

Wanner krijgen jullie je feiten eens op een rijtje? Al ver voor Luther las iedereen de Bijbel.
Wil je hiermee beweren dat de toenemende Bijbelkennis hier een rol in heeft gespeeld? Dat raakt toch kant noch wal.

Psalm 139. Mooi hoor.
Hier een prachtige tekst van Augustinus van Hippo, die ik gisteren in het getijdengebed tegenkwam:
Te laat heb ik U liefgekregen, schoonheid, zo oud en toch zo nieuw;
te laat heb ik U liefgekregen!
Gij waart in mijn binnenste en ik was buiten en daar zocht ik U
en ik, wanstaltig als ik was, stortte mij op de schone dingen die Gij hebt gemaakt.
Gij waart bij mij en ik was niet bij U.
Die dingen hielden mij ver van U, die niet zouden bestaan, als zij niet in U bestonden.
Gij hebt geroepen en geschreeuwd en mijn doofheid doorbroken;
Gij hebt gefonkeld en geschitterd en mijn blindheid verdreven;
Gij hebt een aangename geur verspreid, ik heb die ingeademd en nu snak ik naar U;
ik heb geproefd en nu honger en dorst ik;
Gij hebt mij aangeraakt en ik ben ontvlamd in verlangen naar uw vrede.

Er zijn ontzettend veel variaties te bedenken bij zo'n cartoon. Daarom is het zo nietszeggend. Dat de mensen samen optrekken suggereert wel dat er sprake is van een collectief. Een collectief kan lief en leed (en dus ook het kruis) delen. De essentie van een christelijke geloofsgemeenschap lijkt mij. 

Deze gelijkenis gaat dan ook niet over wel of niet delen, maar over klaarstaan voor en voorbereid zijn op de komst van de Heer, de Bruidegom. Waarbij de olielamp staat voor het licht dat je in je moet dragen, aangestoken door de heilige Geest, waarmee je immers als christen gezalfd bent. Als je niet genoeg licht in je draagt, ofwel niet voldoende liefde voor God en je naasten betoont in dit leven, dan zul je voor een dichte deur komen te staan.
Gelijkenissen moet je altijd overwegen vanuit de bedoeling die ze hebben, de boodschap die ze willen uitdragen, anders schieten ze hun doel voorbij.

Liever dan niet inderdaad, omdat het kind immers onschuldig is, maar ik kan wel begrijpen wanneer een wet verkrachting als legitieme reden beziet en zal daar ook niet zo snel negatief over oordelen.
Maar het mooiste zou zijn, en nu spreek ik even als idealist, als ook de verkrachte moeder alle hulp, liefde en zorg om zich heen krijgt bij het voldragen van de zwangerschap, zodat het kind in diens onschuld en levenslust misschien (enigszins) kan goedmaken wat de verkrachter bij de vrouw heeft vernield.
Het kind kan er immers niets aan doen dat het in zulke omstandigheden verwekt is. Hoe naar zo'n situatie ook is, het kind blijft wel een kind, een mens, met recht op leven. Daarom dus liever niet het kind aborteren, maar wel begrip als een vrouw in die omstandigheden daarvoor kiest.
Tot mijn spijt moet ik aangeven dat ik de vraagstelling niet (meer) begrijp, waarschijnlijk door mijn niet altijd even vlekkeloos functionerende geheugen. Zou je voor mij nogmaals je vraag concreet willen stellen, zonder verwijzingen naar andere topics of wat ik eerder geschreven heb?
Hier kan ik in elk geval wel alvast iets op zeggen. Dat is inderdaad logisch, alleen is mijns inziens het ongeboren kind niet deel van haar lichaam. Het is een eigen lichaam, dat weliswaar nog wel gehecht is aan het moederlichaam, maar wel een op zichzelf staand mensje is.
Een vrouw heeft over dat lichaampje mijns inziens dus veel minder te zeggen, omdat het simpelweg niet de hare is. Zij draagt het weliswaar in haar lichaam en zij is er daarom ook verantwoordelijk voor, maar het is geen tweede lichaam van haar.
Daarbij heeft zij bij normale verwekking (dus nogmaals, niet bij verkrachting) ook toegestaan dat een man bij haar naar binnenging, met de wetenschap dat ze daardoor eventueel zwanger zou kunnen raken.
Het lichaampje is dus door een eigen, vrijwillig aangegane daad in haar lichaam gevormd en dat is mijns inziens dus ook een belangrijke reden waarom ze het niet zonder meer kan afstoten. Elke keuze sluit andere keuzes uit en elke keuze heeft gevolgen.

Het gaat mij ook helemaal niet om een scheiding van politiek en geloof/Schrift. Er is alleen enkel een verschil tussen normaal discussiëren over politiek-maatschappelijke vraagstukken die in de samenleving spelen in relatie tot het christelijk geloof, en het spuien van allerlei extreme, ongefundeerde en niet zelden haatdragende en onnodig polariserende complottheorieën, zonder daarover werkelijk kritische vragen te willen beantwoorden en een serieuze discussie daarover te willen aangaan.

Het is denk ik niet zozeer angst, maar gewoon totale desinteresse. Tenminste, bij mij wel.
Over het algemeen discussiëren users hier enkel over onderwerpen die zij interessant vinden en of waarvan zij het idee hebben dat met de betreffende user(s) erover te praten valt. Dus dat die user(s) niet enkel aan het zenden zijn, dat ze openstaan voor redelijke argumenten en of dat ze niet enkel volstrekt onbegrijpelijke vage content posten.
Als er dus weinig van zulke onderwerpen zijn, of als teveel users hier op geen enkele wijze een écht gesprek of échte discussie willen, tja, dan blijven veel users weg, of houden het bij heel af en toe wat posten in topics die zij wél interessant vinden, in de hoop dat die topics niet óók gekaapt worden door complotdenkers en of users die louter volslagen onbegrijpelijke content posten.
Dat is altijd het beste om te doen. Maar ja, als teveel topics daardoor gekaapt worden, waaronder topics die gewone users wél interessant vinden, dan zullen steeds meer van deze users wegblijven.
Het ontneemt ook de zin om topics aan te maken over je eigen interesses en vragen, omdat je dan weet dat het toch wel gekaapt zal worden door die users.
Wat mij betreft horen notoire complotdenkers, vaagschrijvers en zenders niet thuis op een forum als deze. Ik loop hier al wat langer rond en weet daardoor ook dat Credible floreert daar waar strenger op dat soort ongein gemodereerd wordt.
Gewoon ook inhoudelijk modereren dus, veel sneller zulke users bannen en de doelstellingen van Credible scherp in het oog houden, zou mijn advies zijn.
Credible hoeft er namelijk niet voor iedereen te zijn, maar hoeft er wat mij betreft enkel te zijn voor christenen die met elkaar op normale toon willen discussiëren over het geloof, vanuit een gemeenschappelijke belijdenis, en voor niet-christenen die uit interesse en respect met christenen over levensbeschouwelijke onderwerpen willen discussiëren.

Het is denk ik niet zozeer angst, maar gewoon totale desinteresse. Tenminste, bij mij wel.
Over het algemeen discussiëren users hier enkel over onderwerpen die zij interessant vinden en of waarvan zij het idee hebben dat met de betreffende user(s) erover te praten valt. Dus dat die user(s) niet enkel aan het zenden zijn, dat ze openstaan voor redelijke argumenten en of dat ze niet enkel volstrekt onbegrijpelijke vage content posten.
Als er dus weinig van zulke onderwerpen zijn, of als teveel users hier op geen enkele wijze een écht gesprek of échte discussie willen, tja, dan blijven veel users weg, of houden het bij heel af en toe wat posten in topics die zij wél interessant vinden, in de hoop dat die topics niet óók gekaapt worden door complotdenkers en of users die louter volslagen onbegrijpelijke content posten.
Dat is altijd het beste om te doen. Maar ja, als teveel topics daardoor gekaapt worden, waaronder topics die gewone users wél interessant vinden, dan zullen steeds meer van deze users wegblijven.
Het ontneemt ook de zin om topics aan te maken over je eigen interesses en vragen, omdat je dan weet dat het toch wel gekaapt zal worden door die users.
Wat mij betreft horen notoire complotdenkers, vaagschrijvers en zenders niet thuis op een forum als deze. Ik loop hier al wat langer rond en weet daardoor ook dat Credible floreert daar waar strenger op dat soort ongein gemodereerd wordt.
Gewoon ook inhoudelijk modereren dus, veel sneller zulke users bannen en de doelstellingen van Credible scherp in het oog houden, zou mijn advies zijn.
Credible hoeft er namelijk niet voor iedereen te zijn, maar hoeft er wat mij betreft enkel te zijn voor christenen die met elkaar op normale toon willen discussiëren over het geloof, vanuit een gemeenschappelijke belijdenis, en voor niet-christenen die uit interesse en respect met christenen over levensbeschouwelijke onderwerpen willen discussiëren.

Het is denk ik niet zozeer angst, maar gewoon totale desinteresse. Tenminste, bij mij wel.
Over het algemeen discussiëren users hier enkel over onderwerpen die zij interessant vinden en of waarvan zij het idee hebben dat met de betreffende user(s) erover te praten valt. Dus dat die user(s) niet enkel aan het zenden zijn, dat ze openstaan voor redelijke argumenten en of dat ze niet enkel volstrekt onbegrijpelijke vage content posten.
Als er dus weinig van zulke onderwerpen zijn, of als teveel users hier op geen enkele wijze een écht gesprek of échte discussie willen, tja, dan blijven veel users weg, of houden het bij heel af en toe wat posten in topics die zij wél interessant vinden, in de hoop dat die topics niet óók gekaapt worden door complotdenkers en of users die louter volslagen onbegrijpelijke content posten.
Dat is altijd het beste om te doen. Maar ja, als teveel topics daardoor gekaapt worden, waaronder topics die gewone users wél interessant vinden, dan zullen steeds meer van deze users wegblijven.
Het ontneemt ook de zin om topics aan te maken over je eigen interesses en vragen, omdat je dan weet dat het toch wel gekaapt zal worden door die users.
Wat mij betreft horen notoire complotdenkers, vaagschrijvers en zenders niet thuis op een forum als deze. Ik loop hier al wat langer rond en weet daardoor ook dat Credible floreert daar waar strenger op dat soort ongein gemodereerd wordt.
Gewoon ook inhoudelijk modereren dus, veel sneller zulke users bannen en de doelstellingen van Credible scherp in het oog houden, zou mijn advies zijn.
Credible hoeft er namelijk niet voor iedereen te zijn, maar hoeft er wat mij betreft enkel te zijn voor christenen die met elkaar op normale toon willen discussiëren over het geloof, vanuit een gemeenschappelijke belijdenis, en voor niet-christenen die uit interesse en respect met christenen over levensbeschouwelijke onderwerpen willen discussiëren.

Verheerlijk, mijn ziel, de Heer, wat zijt Gij groot, Heer mijn God!
Met glorie en luister zijt Gij gekleed, uw mantel is zuiver licht.
De hemel hebt Gij als een tentdoek gespannen en boven de wateren liggen uw zalen.
De wolken hebt Gij als wagen genomen, Gij rijdt op de rug van de wind.
De storm hebt Gij tot uw bode gemaakt, de bliksemflitsen uw dienaars.
Gij hebt ook de aarde geplaatst op haar zuilen, in eeuwigheid wankelt zij niet.
Gij hebt haar de oerzee als kleed gegeven, het water stond boven de bergen uit.
Maar voor uw dreigen vluchtte het weg, verjaagd door uw grommende stem.
Toen rezen de bergen en lagen de vlakten waar Gij hun een plaats hadt bepaald.
Toen hebt Gij het water een grens getrokken, om nooit meer de aarde te overstromen.
Gij deedt de bronnen uitstromen in beken, die dringen zich tussen de bergen door.
Ze geven alle dieren te drinken, de woudezels lessen hun dorst.
En aan hun oevers nestelen vogels en zingen tussen het struikgewas.

Van hoog uit uw zalen besproeit Gij de bergen, de aarde voedt Gij door wat Gij haar geeft.
Gij doet voor de dieren het gras opschieten en graan dat de mensen ten dienste staat.
Zodat de aarde hun voedsel verschaft en wijn die hun hart verblijdt;
En olie om hun gelaat te zalven, en brood dat hun honger stilt.
Gedrenkt worden ook de bomen van God, de Libanon-ceders, die Hij heeft geplant.
De mussen nestelen in hun takken en in hun kruin rust de ooievaar uit.
De bergtoppen zijn het gebied van de steenbok, de klipdassen hebben hun hol in de rots.
Gij maakte de maan om de tijd aan te geven, de zon weet wanneer zij onder moet gaan.
Dan maakt Gij het donker en valt de nacht, dan zwerven de wouddieren rond.
De leeuwewelpen brullen om prooi en vragen hun voedsel aan God.
Zodra de zon opkomt trekken zij weg, en leggen zich neer in hun holen.
Dan ziet men de mens, die zijn arbeid begint en doorwerkt tot aan de avond.
Hoeveel is het wat Gij gedaan hebt, Heer, en alles in wijsheid gemaakt, de aarde is vol van uw schepsels.
Maar ook in de zee, zo diep en zo wijd, is het een gewemel van dieren, ontelbaar, grote en kleine.
Daar zwemmen geweldige monsters rond, Leviatan laat Gij daar spelen.
En al deze dieren verwachten van U dat Gij ze voedt op hun tijd.
Wat Gij voor hen uitstrooit verzamelen zij, ze worden verzadigd als Gij uw hand opent.
Verbergt Gij uw aanschijn, dan worden zij angstig, neemt Gij hun geest weg, dan komen zij om, en keren terug tot de aarde.
Maar zendt Gij uw geest, dan komt er weer leven, dan maakt Gij uw schepping weer nieuw.
De roem van de Heer blijve eeuwig bestaan, Hij vinde zijn vreugde in al zijn schepsels;
Hij die door zijn blik de aarde doet beven, de bergen doet roken als Hij ze aanraakt.
Zolang ik leef zal ik Hem bezingen, ik zing voor mijn God, zolang ik besta.
Mogen mijn woorden Hem aangenaam zijn, dan zal ik mij in de Heer verheugen.
Maar mogen de zondaars op aarde verdwijnen, de goddelozen niet blijven bestaan.
Verheerlijk, mijn ziel, de Heer: de Heer zij altijd geprezen!
Psalm 104, uit het getijdengebed. Blijft mijn favoriete psalm. Hieronder de eerste vier verzen in het gregoriaans:
 

Zelf bid ik dagelijks een aantal gebeden uit het getijdengebed. Daar is zelfs tegenwoordig een zeer handige app voor die na gratis registratie evenals gratis te downloaden is. Scheelt enorm veel geblader in een dik boek.
In het getijdengebed bid je door de dag heen een aantal psalmen, voorbeden, hymnen en (korte) lezingen, zodat je in vier weken bijna alle psalmen doorgaat. Het zijn eigenlijk een soort minikerkdienstjes die je ook alleen kunt bidden en waar je dan ook je persoonlijke gebeden aan kunt toevoegen.
Daarnaast probeer ik dagelijks het evangelie van de dag te overwegen en ga ik elke zondag naar de mis.
Als je niet het getijdengebed wil bidden, maar wel de psalmen, dan kun je natuurlijk dagelijks steeds de volgende twee of drie psalmen en of psalmgedeelten direct uit de bijbel bidden, ingeleid en of afgesloten met een persoonlijk gebed.
Je begint dan bij Psalm 1, eindigt bij Psalm 150 en gaat dan weer naar Psalm 1.
De kunst is dan om altijd de volgende psalm te bidden, ook als de inhoud niet zou aansluiten op wat je op dat moment voelt. Dus toch gewoon die lofpsalm als je aan Hem twijfelt, of die droeve psalm als je juist vol blijdschap bent.
Je bidt immers dan niet enkel voor jezelf, maar ook voor anderen; je leent hen als het ware je stem. Daarbij kun je de psalmen zien als de gebeden van Jezus zelf, waarin Hij dus direct door jou heen bidt en je als het ware al zijn goddelijke ervaringen - vreugde, lijden, dood, verrijzenis - je eigen maakt.
Uit ervaring weet ik in elk geval dat het dagelijks bidden van de psalmen nooit gaat vervelen, zéker als je ze dus als woorden van Jezus ziet en wel álle psalmen, en dat ze je geloofsleven erg kunnen verrijken en je beeld van God kunnen verdiepen.
Maar hoe en wat je ook bidt, het belangrijkst is dat je het dagelijks doet, ook als je eigenlijk even geen zin hebt en er een vaste tijd voor inruimt. En dat kan al door simpelweg wat vroeger op te staan.

Ik kan je nog wel een aantal gebedsvormen uit verschillende geloofstradities aanreiken, met een korte omschrijving erbij. Natuurlijk is het goed om zelf verder te zoeken als je meer over een bepaalde gebedsvorm wil weten.
Het mondgebed
De meest eenvoudige manier van bidden, maar soms toch nog best moeilijk. Je spreekt simpelweg een aantal gebeden hardop of fluisterend uit. Liederen zingen kan natuurlijk ook. Dat kunnen vaste gebeden zijn, zoals bijvoorbeeld het onzevader, maar ook vrije gebeden die spontaan in je opkomen. Veel gelovigen kennen ook vaste schietgebedjes die ze in bepaalde situaties bidden, zoals voor de maaltijd, voor vertrek of als ze hulp nodig hebben.
De rozenkrans
Katholiek gebed dat voornamelijk bestaat uit het herhalen van vele weesgegroetjes en onzevaders, terwijl je ondertussen een aantal belangrijke gebeurtenissen uit het leven van Jezus en Maria overweegt. Het is dus meer een meditatievorm, maar voor niet-katholieken vrij ontoegankelijk.
Het Jezusgebed
Deze komt uit de oosters-orthodoxe traditie, maar is vanwege de eenvoud ook redelijk populair bij bepaalde katholieke en protestantse gemeenschappen. Het houdt niet méér in dan het constant herhalen van de bede 'Heer Jezus, Zoon van God, ontferm U over mij, zondaar.' Orthodoxe monniken doen dat zelfs heel de dag door, dus ook tijdens het werk. Voor dat laatste is echter wel een geoefende geest nodig.
Lectio divina
Stamt uit de kloosters en vindt ingang over vrijwel de hele oecumene. Je neemt een niet te lang bijbelgedeelte en leest deze heel langzaam en overwegend. Als een vers je aanspreekt, dan ga je na waarom dat zo is, voordat je verder leest en knoop je er een persoonlijk gebed aan vast. Lectio divina kan op verschillende wijzen gedaan worden; je kunt zelfs nog het gedeelte overschrijven en er persoonlijke aantekeningen bijzetten.
Bijbels dagboek
Vooral een protestantse traditie. Er zijn verschillende boeken op de markt waarin je een jaar lang elke dag een overweging leest en meestal ook een aangegeven bijbelgedeelte. Verschillende protestantse geloofstradities zullen weer eigen accenten leggen en onderwerpen aansnijden, dus je zult een zorgvuldige keuze moeten maken welk boek of welke boeken je wil volgen.
Contemplatie
Komt ook vooral uit de katholieke en oosters-orthodoxe traditie. Wat je hierin doet? Niets. Het is puur zwijgend tegenover God knielen of zitten (of liggen). Een passieve vorm van meditatie dus, waarin woorden wegvallen en de liefde tussen jou en Hem overblijft. Meestal wordt er een icoon, beeld, stuk muziek of een bijbelvers gebruikt om de concentratie weer te herrichten als de gedachten afdwalen. Vergt ook geestelijke oefening en rijping.
Soms kun je gebedsvormen ook in elkaar laten overvloeien, als je geest je daartoe brengt. Het kan best zijn dat je bijvoorbeeld tijdens het bidden van de psalmen ineens stilvalt en even helemaal niets wil zeggen. Of dat je tijdens het lezen uit een dagboek ineens zodanig geraakt wordt door een geciteerd bijbelvers, dat je ineens dáárover diep gaat nadenken. Dat kun je dan ook gewoon laten gebeuren, zonder er meteen iets van te hoeven vinden.
Het belangrijkste is dat je een vorm vindt die bij je geloofsbeleving en de geloofstraditie waar je toebehoort past, óók als het niet zo goed met je gaat. En wat bij jou persoonlijk past, kan zelfs van tijd tot tijd verschillen, afhankelijk van je geestelijke groei. Een geestelijk leidsman of -vrouw vanuit jouw kerk daarover raadplegen is daarbij zeker geen gek idee.
Ook blijft het belangrijk, zoals ik al zei, dat je dagelijks bidt. Ook als je het maar eentonig vindt, ook als je geen mooie gedachten of woorden meer hebt, ook als je aan alles twijfelt. Liever dagelijks een pover gebed, dan af en toe een vurige. Het is immers voedsel voor de ziel, een liefdevolle opdracht van de Heer.

Je kunt altijd nog op 20 september samen met ruim een miljoen anderen Area 51 bestormen. Wie weet vind je daar wel antwoorden...
Ik denk dat je vooral jezelf een beetje gek laat maken. UFO staat namelijk niet voor buitenaardse ruimteschepen, maar voor Unidentified Flying Objects. Kortom, zodra men iets ziet vliegen waarvan men niet (meteen) kan thuisbrengen wat het is, dan is het meteen een UFO.
Het kan dan dus net zo goed een rare weersverschijning zijn of het effect van een spotlight dat omhoog gericht is, een nieuw geheim vliegtuigje dat de luchtmacht aan het uitproberen is, de zoveelste weerballon, een grappenmaker die iets mafs laat rondvliegen in de hoop op aandacht of simpelweg een nepvideo.

In het Evangelie lezen we dat Jezus de psalmen zong en bad met zijn leerlingen, bijvoorbeeld tijdens het laatste Avondmaal. Als jood bad Hij echter sowieso dagelijks een aantal psalmen, zoals joden tot op de dag van vandaag nog steeds driemaal daags doen. Het getijdengebed is ook daarop geworteld.
En natuurlijk kennen we de scéne aan het kruis, waarin Hij de eerste regel van Psalm 22 bidt: 'Mijn God, mijn God, waarom hebt U Mij verlaten?'
Jezus heeft zo de psalmen geheiligd en zich eigen gemaakt. Natuurlijk heeft Hij ze niet letterlijk geschreven, die eer komt onder meer koning David toe, maar door ze te bidden zijn het alsnog zijn woorden geworden.
Uit ervaring weet ik ook dat als je echt elke psalm als woorden van Jezus gaat zien, je beeld van Hem en van het geloof soms verrassend anders kan worden en je dingen tegenkomt die je niet van Hem zou verwachten, maar die enkel bijdragen aan een dieper verstaan van zijn liefde voor ons en de weg die Hij met jou wil gaan.
Ik kan zelf enkel meer gedetailleerd vanuit de katholieke geloofstraditie spreken, maar ook de oosters-orthodoxen, de anglicanen en (in mindere mate) de luthersen kennen een groot belang toe aan het bidden van de psalmen.
De gereformeerde gemeenten zingen zelfs uitsluitend (berijmde) psalmen tijdens hun erediensten en in grote anglicaanse kathedralen wordt dagelijks volgens een maandschema alle psalmen gezongen.
Nu ken ik zelf geen goede boeken die precies dát helemaal uitwerken, hoewel ik graag van ze hoor. Het is iets wat ik binnen mijn katholieke geloofstraditie geleerd heb van gelovigen, geestelijken incluis, die evenals het getijdengebed bidden en van artikelen die ik her en der tegenkwam op internet.
Tenslotte is het een zeer christologische manier van spreken over de psalmen die je ook gewoon naast je kan neerleggen als het je toch niets zegt. De betekenis van de psalmen is rijk genoeg om er je eigen ervaringen aan vast te knopen en er zijn vele manieren om ze vroom en toegewijd te bidden.
Het belangrijkste om je te beseffen is dat de psalmen als geen ander de hoogten en diepten van het geloof en de godservaring al biddend duiden en je het meest rijke en luisterrijke beeld van God in relatie tot de mens schilderen.
Als je ze bidt, hoe dan ook, dan sluit je je aan bij het gebed van vele gelovigen door alle eeuwen heen en geef je woord en klank aan wat ten diepste niet te verwoorden is. Het zijn en blijven nog altijd gebeden van God zelf, die Hij ons gegeven heeft. Zodat je alsnog ook uitkomt bij God de Zoon.
Wellicht ten overvloede wil ik aangeven dat het bidden van de psalmen natuurlijk niet de enige wijze van bidden hoeft te zijn. Het is slechts een eeuwenoud idee dat ik je wilde meegeven.
Er zijn verschillende concrete manieren om tijd met God door te brengen, waaronder ook het gewoon stilzwijgend met Hem verkeren, waarin woorden dan wegvallen en enkel de liefde voor elkaar overblijft.
Het belangrijkste is dat je trouw bent in de weg die je daarin gaat, ook als je met tegenslagen te maken krijgt, zodat de oefeningen uiteindelijk jóú gaan dragen in plaats van andersom en het gebed uiteindelijk je werk zal beïnvloeden en je werk het gebed.

Je hoeft dan ook lang niet alles te bidden; alleen katholieke geestelijken moeten dat (deels). De meeste gelovigen bidden alleen het morgengebed en het avondgebed. Het morgengebed bid je dan voor het naar werk gaan, het avondgebed voor of na het avondeten. Ook de dagsluiting wordt vaak meegenomen voor het slapen gaan.
Bij echte drukte wordt aangeraden om het avondgebed als het belangrijkste gebed te beschouwen en deze dus sowieso te bidden.
Het bidden van het morgen- en avondgebed duurt gemiddeld vijftien tot twintig minuten, afhankelijk van hoe snel je de woorden uitspreekt en of zingt. De dagsluiting is vaak zo'n tien minuten, afhankelijk van hoe lang je het gewetensonderzoek doet.
In verschillende geloofstradities worden ze als de gebeden van Jezus zélf gezien. Elke psalm licht weer een element uit van zijn leven op aarde, zijn leven nu bij de Vader en zijn heilsplan voor ons. In veel van hun gebeden en erediensten spelen de psalmen dan ook een belangrijke rol, al dan niet berijmd gezongen.
Schuift al uw zorgen op Hem af, want Hij heeft zorg voor u.
-1 Petrus 5,7; WV75
Laat je dus nooit weerhouden om al je zorgen en al je vragen bij Hem neer te leggen. Het is juist iets heel moois om Hem de lof te prijzen én om Hem te vragen om hulp en troost, of antwoorden op vragen waar je mee zit.
Dat is immers hét kenmerk van een sterk geloof: vol twijfels en vragen zitten, God niet weten te vinden, geen enkele mooie ervaring of gedachte meer binnenkrijgen, maar tóch Hem blijven bidden en dankzeggen.
Je eigen gebeden kunnen zo de woorden van Jezus in de psalmen omlijsten of juist bevragen. Het kan dan zomaar gebeuren dat je juist in de psalmen antwoorden vindt, of bevestigingen, of troost. En daar kun je Hem dan weer voor danken.
En mocht je een dergelijke overgang toch moeilijk vinden, wat let je dan om eerst je eigen gebeden te bidden, de bijbel daarna te openen en dan de volgende psalm te bidden? Je krijgt dan simpelweg de woorden van God aangereikt om die overgang vanzelf te laten gebeuren.

Zelf bid ik dagelijks een aantal gebeden uit het getijdengebed. Daar is zelfs tegenwoordig een zeer handige app voor die na gratis registratie evenals gratis te downloaden is. Scheelt enorm veel geblader in een dik boek.
In het getijdengebed bid je door de dag heen een aantal psalmen, voorbeden, hymnen en (korte) lezingen, zodat je in vier weken bijna alle psalmen doorgaat. Het zijn eigenlijk een soort minikerkdienstjes die je ook alleen kunt bidden en waar je dan ook je persoonlijke gebeden aan kunt toevoegen.
Daarnaast probeer ik dagelijks het evangelie van de dag te overwegen en ga ik elke zondag naar de mis.
Als je niet het getijdengebed wil bidden, maar wel de psalmen, dan kun je natuurlijk dagelijks steeds de volgende twee of drie psalmen en of psalmgedeelten direct uit de bijbel bidden, ingeleid en of afgesloten met een persoonlijk gebed.
Je begint dan bij Psalm 1, eindigt bij Psalm 150 en gaat dan weer naar Psalm 1.
De kunst is dan om altijd de volgende psalm te bidden, ook als de inhoud niet zou aansluiten op wat je op dat moment voelt. Dus toch gewoon die lofpsalm als je aan Hem twijfelt, of die droeve psalm als je juist vol blijdschap bent.
Je bidt immers dan niet enkel voor jezelf, maar ook voor anderen; je leent hen als het ware je stem. Daarbij kun je de psalmen zien als de gebeden van Jezus zelf, waarin Hij dus direct door jou heen bidt en je als het ware al zijn goddelijke ervaringen - vreugde, lijden, dood, verrijzenis - je eigen maakt.
Uit ervaring weet ik in elk geval dat het dagelijks bidden van de psalmen nooit gaat vervelen, zéker als je ze dus als woorden van Jezus ziet en wel álle psalmen, en dat ze je geloofsleven erg kunnen verrijken en je beeld van God kunnen verdiepen.
Maar hoe en wat je ook bidt, het belangrijkst is dat je het dagelijks doet, ook als je eigenlijk even geen zin hebt en er een vaste tijd voor inruimt. En dat kan al door simpelweg wat vroeger op te staan.

Het enige wat mij echt bij is gebleven is dat je iedere keer begon over dat je je eigen huis kon bouwen.
Maar je doet het weer (projecteren van het hier en nu op het daar en dan).
Waarom zouden we aan het verbeteren van onszelf beginnen? Dat lijkt mij iets wat we hier zouden moeten doen. Als de Apocalyps voltrokken is dan is het toch klaar? Dan zijn degene die overblijven toch oké? En als we met zijn allen daar voor eeuwig en altijd God moeten lopen verheerlijken, is die God dan niet een beetje megalomaan? En als je dan een dagje geen zin hebt in verheerlijken, wordt je dan gestraft?
En dat bedoel ik met platte beschrijvingen die in onze menselijke beperking blijven hangen. Iedere beschrijving van die toekomst sneuvelt uiteindelijk op een paar vragen die het paradijs geen paradijs meer laten zijn.

Dit vind ik eigenlijk wel heel mooi gezegd.

Je moet dan kijken naar de definitie van perfectie. Perfectie is wanneer iets volmaakt doet waarvoor het geschapen of bedoeld is. En dat is niet altijd hetzelfde als wat je zou willen dat het doet.
Voorbeeld: een koffiezetapparaat is perfect als het foutloos koffie zet op exact de wijze zoals bedoeld door de bouwer ervan. Dat is zijn taak en als hij die vlekkeloos uitvoert, dan is het perfect. Misschien zou je willen dat het meerdere soorten koffie kon zetten, of dat het sneller werkte, of dat hij veel langer meegaat, maar dat zijn bijkomende wensen. Het apparaat doet precies waarvoor het gemaakt is en het kan ook niet anders dan dat.
Het apparaat is dan zelfs nog volmaakter dan een enorm, luxe koffiemachine die allerlei smaken en varianten kan zetten in véél snellere tijd, maar wel af en toe hapert of veel sneller kapot gaat dan bedoeld. Dat grote apparaat is dan niet perfect, omdat het dus foutjes heeft, terwijl het simpele, foutloze apparaat dus wél perfect is.
Kan iets perfects dan veranderen? Ja, als het in de aard, de bedoeling van het object ligt. Als bijvoorbeeld een computer ervoor gemaakt is om zich automatisch aan te passen aan de wisselende behoeften van de gebruiker en hij doet dat precies op de wijze zoals bedoeld, dan is het zowel perfect als veranderlijk.
Het veranderlijke zit namelijk in zijn aard, dat is zijn bedoeling. Zou hij steeds veranderen, terwijl dat níét de bedoeling is, dan heeft hij bugs en zal hij enkel ergernis opwekken bij de gebruiker. Net als een onveranderlijk apparaat niet perfect is, als deze wel zou moeten veranderen.
Perfectie staat of valt dus met de bedoeling van de bouwer of schepper. Stel dat ik een bug in een stuk software rapporteer, maar de ontwikkelaar geeft aan dat het een bewuste ingebouwde feature is, dan is het dus geen fout in de software. Ook als ik het als fout ervaar en de ontwikkelaar wellicht erg ongeloofwaardig vind daardoor, is het nog geen fout.
Hoogstens is het een programma dat wellicht niet voldoet aan mijn verwachtingen en dat mij daardoor niet of onvoldoende van dienst kan zijn. Ik zal dan misschien op zoek moeten naar een ander programma, maar de fout is en blijft geen fout. Ook niet als de ontwikkelaar de feature verwijderd onder druk van de gebruikers. Hij kan het dan alsnog als een fout zien in zijn denken erover, maar tot die tijd was het geen fout.
In het begin schiep God alles 'zeer goed,' aldus Genesis. Er staat niet volmaakt of perfect en zeker in zulke verhalen is woordgebruik altijd heel betekenisvol. Maar al zou er staan dat de schepping perfect is, dan hebben wij dat aan te nemen als God dat werkelijk zo vindt.
Wij kunnen dan misschien andere beelden van perfectie hebben: geen lijden, geen wezenlijke veranderingen, geen onbeperkte vrije wil die tot kwaad kan lijden, misschien ook niet al die chaotische, schijnbaar willekeurige toestanden in het heelal, dat soort dingen. Maar dat zijn slechts ónze percepties.
We kunnen dan hoogstens de Schepper misschien ongeloofwaardig vinden als Hij ondanks onze bezwaren blijft volhouden dat de schepping precies is zoals bedoeld en dus geheel foutloos, maar ook dan zullen we ons moeten realiseren dat een Schepper van dit alles per definitie een volstrekt andere bestaansvorm en intelligentie heeft die wij niet kunnen peilen. Net zoals een beginnend schaker een schaakmeester misschien niet altijd kan volgen in diens spel, omdat diens zetten vaak zo onlogisch lijken.
Het heeft dus eigenlijk niet zoveel zin om te bediscussiëren of de schepping, ofwel het universum perfect is of niet, want daarvoor moeten we eerst haar aard, haar doel achterhalen. En die kennen we ofwel onvermijdelijk slechts ten dele, namelijk hetgeen ons door haar Schepper geopenbaard is, ofwel helemaal niet als er geen Schepper en dus ook geen doel zou zijn.
Het is dus ofwel God zélf die bepaalt of zijn schepping is zoals Hij het wilde, ofwel niemand.

Dan lag daar een bron van verwarring. Je begrijpt dat ik als atheïst niks met die metafoor kan, wat niet weg neemt dat ik het een mooie metafoor vind  

Ik zie het dan weer als verdiepen in de geheimen van een schrijver, een steeds diepgaander kijkje in de keuken van een eeuwenoud ambacht. Als het eindeloos analyseren van diens enorme schrijfwerk en steeds meer nieuwe lagen, geheimen, schrijftruukjes en vragen tegenkomen.
Waarbij we ons vaak afvragen wat de schrijver hier nu mee bedoelde, in hoeverre wij als diens personages eigenlijk wel of niet meeschrijven en zo invloed uitoefenen op het verhaal (iets wat veel schrijvers wel herkennen, dat het verhaal op een gegeven moment als het ware zichzelf schrijft en niet zelden heel anders eindigt dan de schrijver in den beginnen bedacht) en soms op antwoorden komen, of op eigen gedachten daarover.
In de hoop dat we misschien eens verder kunnen kijken dan enkel het verhaal waarin wij leven, maar misschien ooit even buiten kunnen spieken, als het ware het papier en de inkt zélf kunnen zien en analyseren, met de schrijver achter zijn bureau. En misschien zelfs nog een hele rij andere boeken.
Hoewel er eeuwenlang al geruchten gaan van mensen die bij leven al een glimp daarvan hebben opgevangen...