Robert Frans

Ik citeerde jou echter niet, maar Willempie. Alleen sjako noemde jou en citeerde jou tegelijk met een schrijven van mij. Daardoor lijkt het alsof ik ook jou heb geciteerd, omdat je dat waarschijnlijk als notificatie kreeg, maar dat is dus niet zo. Naar Willempie schreef ik uitsluitend een typisch joodse zienswijze omtrent de relatie tussen God en mens, zonder er mijn eigen visie op te geven. Als katholiek geloof ik in principe wat jij ook gelooft, maar ook dat Gods geboden niet goed zijn omdat ze van God komen, maar dat ze van God komen omdat ze goed zijn. Gods goedheid en rechtvaardigh

Wat je bij Job ziet, is dat hij een rechtszaak tegen God wil aanspannen, dat hij er ten volle van overtuigd is dat hij volledig in zijn recht staat, als God maar naar hem wilde luisteren. En dat God hem vervolgens gelijk geeft door hem alles tweevoudig te vergoeden, wat volgens de Wet alleen bij diefstal hoefde, en zijn eer ten volle te herstellen jegens zijn vrienden. Deze discussie met God zie je ook onder meer terug bij Abraham, in zijn onderhandelingen over Sodom en Gomorra, bij Mozes als God het volk wil vernietigen en zelfs al bij Kaïn, als deze na zijn moord op Abel meent dat de aanva

Ik zie bepaald niet alleen het leuke van het geloof (integendeel, zou ik bijna willen zeggen), maar dat neemt niet weg dat je nog steeds een karikatuur ervan maakt. Je schetst een vals dilemma, alsof het geloof alleen maar happy clappy óf alleen naar jouw interpretatie kan zijn en je als gelovige slechts één van de kanten kan kiezen. Dat doe ik dus niet. De gewone bril brengt een minder goed functionerende zicht tot de normale, natuurlijke staat. Het zorgt ervoor dat ik hetzelfde kan zien als mensen met gave ogen. Zij met gave ogen hebben dan ook geen bril nodig en zullen die ook n

Dat verschil is nu nog groot, maar zal kleiner worden. Denk aan VR en aan AR, denk aan algoritmes die steeds dieper in onze levens ingrijpen. Bij transhumanisme staat echter niet de mens centraal, maar een doel buiten de mens. Niet genezing is het doel, maar verbetering. Zodra je bijvoorbeeld met perfect gezonde ogen een AR-bril opzet, dan zijn je ogen zelf dus niet meer voldoende, maar wil je méér zien dan je ogen van nature toestaan. En als deze AR-brillen eenmaal heel handig, praktisch en stijlvol in het gebruik worden en goedkoop te produceren zijn, zullen steeds meer mensen deze brillen

Ik denk dat tegen de tijd dat we transhumane supermensen zijn, we niets anders meer gewend zijn en die ophef er alsnog niet zal zijn geweest, of slechts kortstondig hier en daar. Want zulke ontwikkelingen gaan altijd juist heel geleidelijk, stapje voor stapje. En de volgende ontwikkeling komt meestal pas als we onze leefwijze al aan de meest recente ontwikkeling hebben aangepast, zodanig dat we de volgende ontwikkeling juist daarom verwelkomen. De ongelooflijk giftige en verslavende social media bijvoorbeeld zijn voor ons normaal geworden en roepen slechts hier en daar een beetje ophef op, n

Wat we niet kennen, vrezen we meestal. Of het nu gaat om bepaalde bevolkingsgroepen in ons land, om technologische ontwikkelingen die we niet meer kunnen volgen of om de natuur zelf die gevaarlijk en ziekmakend kan zijn, terwijl we er zo afhankelijk van zijn. En vergeet de ultieme angst niet, die voor de dood. Onze gewoonlijke reactie op die angst is vaak beheers- en controledrang, waardoor we gecombineerd met onze hoge intelligentie nu zo dominant zijn op aarde en haar hele leefklimaat zo diepgaand aan onze wil onderwerpen. Met allerlei steeds complexere wetten, reguleringen, grote machts

Yuval Noah Harari is schrijver van de boeken Sapiens en Homo Deus, twee boeken die mijn denken over vooral de vroege geschiedenis van de mensheid behoorlijk beïnvloed hebben. Voor dit topic zal vooral het laatste boek interessant zijn. Daarin verkent hij de mogelijkheid dat het 'dataïsme' de levensbeschouwing van de toekomst kan worden, waarin dataverwerking als basis wordt gezien van heel ons handelen en van heel de ontwikkeling van de natuur en steeds geavanceerdere algoritmes uiteindelijk grotendeels onze levens gaan bepalen. De leef- en denkwijzen, ontwikkelingen, technologie, normen en

Dat is het Geneefse Psalter inderdaad, die door veel protestanten graag gezongen wordt. Alle honderdvijftig psalmen mooi berijmd en op meestal goed en eenvoudig zingbare melodieën gezet. Maar ik doel op de psalmen in de Schrift zelf, zoals ze origineel destijds in de tempel gezongen werden. En de verschillende andere lofzangen in de Schrift. Het Liedboek voor de Kerken is bij jou dus blijkbaar gebundeld met een bijbel, wat zeker handig is voor protestantse erediensten waar men deze bundel gebruikt, maar het Liedboek is natuurlijk niet deel van de Schrift zelf.

Muzieknotatie bij de psalmen en andere gezangen, zodat we ze in de oorspronkelijke melodieën zouden kunnen zingen, uiteraard dan ook in een mooie, net zo goed zingbare vertaling. Dat lijkt mij wel een aardige toevoeging.

Kijk, hier zien we al een prachtige duiding van het Offer. Onthechting van alles wat ons van de goddelijke liefde en zo het goddelijk leven afhoudt is iets wat Christus zelf ook al verkondigde: wie zijn leerling wil zijn, moet immers zichzelf verloochenen, zijn kruis opnemen en Hem volgen. We moeten in zekere zin sterven aan onszelf om volledig onszelf te wórden. En precies dát heeft Christus ons voorgedaan, door ook zichzelf volledig te ontledigen en zo naast ons te komen staan. Zo kan Hij ons vanuit onze diepste menselijkheid, die kwetsbaar, door de zonde gewond en sterfelijk is, samen met

Dat is de theorie van de voldoening, of de genoegdoening inderdaad. Dat beeld kún je aanhouden, maar net zoals elk beeld vertelt het niet het volledige verhaal. Het beeld volledig vereenzelvigen met het mysterie zelf is daarom niet het beste om te doen.

Hoe het Offer werkt is een mysterie. We weten dat het verzoening brengt tussen God en mens, dat het de band tussen hen herstelt en het de volmaakte uiting van Gods onbevattelijke liefde is. We weten ook vrij zeker dat God het Offer omwille van ons bracht en niet omwille van zichzelf. En we hebben enkele theologieën erover, waarbij protestanten vooral die van de genoegdoening of schuldbetaling aanhangen en bij katholieken de volstrekte overgave als in een huwelijk weer meer gangbaar is. Dit even heel kort door de bocht gezegd. Maar het Offer zelf is een absoluut, ondoorgrondelijk mysterie, net

Is iets goed omdat het van God komt, of is iets van God omdat het goed is? Een vrij belangrijke vraag die wel vaker opsteekt in discussies met vooral ook niet-gelovigen en waar mijn reactie vandaan kwam. Ook in de Schrift wordt die vraag regelmatig verkend, als geloofshelden als Abraham en Job God aanspreken op zijn rechtvaardigheid. Als katholiek geloof ik zelf het tweede. God zal nooit iets doen wat wij niet zelf ook als goed kunnen herkennen. Ook Hij is, hoe vreemd het misschien ook mag klinken, gebonden aan het recht, omdat je anders met een willekeurige despoot te maken hebt, die zijn

Stel dat die oorlogen niet in opdracht van God waren uitgevoerd, maar op initiatief van de Israëlitische stammen zelf, had je ze dan ook terecht gevonden?

Ik geloof dat die vraag uitsluitend relevant is voor het eigen gewetensonderzoek, doch dan beter geformuleerd als: 'Hoe moet ik Christus zo getrouw mogelijk navolgen in deze wereld?' Het is namelijk niet aan ons om te bepalen wat een 'echte christen' zou zijn, want dat leidt onvermijdelijk enkel tot onrechtmatige oordelen. De enige vraag die van belang is, is wanneer iemand christen wórdt en daar is de door zowel katholieken als protestanten gedeelde geloofstraditie redelijk duidelijk over: door het doopsel en het belijden van de algemene christelijke leer zoals vervat in de Apostolische Gel

Ik verwijt niemand dat ie mythen naloopt, maar wel wanneer die mythen verwoestend zijn voor in dit geval de schepping. En natuurlijk loop ik ook mythen na en kent mijn godsdienst ook haar mythen. Een leven volstrekt zonder mythen, puur en alleen vanuit onze biologische natuur, zou er totaal anders uitzien dan zoals nu de meeste westerse atheïsten leven. Je ontkomt dus niet aan het navolgen en belijden van mythen, al dan niet gegrond in historische gebeurtenissen. God is zelf zichtbaar in de sacramenten, de gebeden, het leergezag van de katholieke Kerk, de schepping en in onszelf. Als de

Voor mij is Gods aanwezigheid in de wereld weliswaar een mysterie, maar wel een gegeven. En vanuit dat standpunt heb ik mijn posts hier geschreven. Wanneer je hetgeen ik daarover schrijf niet deel, kun je op andere gronden je kritiek leveren op hoe wij met de schepping omgaan. We kunnen dan wellicht toch hier en daar overeenstemming vinden met betrekking tot dit onderwerp. Ik geloof dat Hij aanwezig is zoals een gedicht aanwezig kan zijn op papier. Iemand die niet kan lezen, zal enkel papier en inkt zien en kan uitgebreide verhandelingen houden over de samenstelling en interactie van be

Ik zie in de Shoah geen bewijs dat God niet zou bestaan. Hoogstens een bewijs van onze eigen verdorvenheid. Er zijn echter zelfs in de meest afschuwelijke kampen toch bijzondere lichtjes geweest die iets van Gods liefde lieten doorschijnen. Ik noem enkel argumenten om door kunnen te gaan de schepping te vernielen lucht en leegte, omdat ze gebaseerd zijn op onze eigen constructies en mythen omtrent economie, politiek, natiestaten, etc. en niet op de werkelijke realiteit. God is ons inderdaad niet voor te stellen. God kan zijn wat en wie Hij is en treedt altijd weer buiten onze f

Wat is je weerwoord dan? Refereren aan ik vermoed de tweede wereldoorlog heeft weinig zin als je niet aangeeft wat precies je tegenargument daarmee is. Vind je dat mijn retoriek teveel op die van het nazisme lijkt? Meen je dat het terug willen naar een meer eenvoudige levenswijze iets uit het fascisme is? Of meen je dat die oorlog conflicteert met mijn stelling dat God uiteindelijk zal ingrijpen, al geef ik aan dat Hij dat nu dus nog niet (ten volle) gedaan heeft en zelfs de mens haar dieptepunten laat beleven? Kortom, wat wil je nu precies zeggen? En waarom precies zou mijn schrijven luch

Ik vraag me weleens af: hoe zal God straks oordelen over hoe we zijn schepping, zijn aarde beheerd hebben? Over hoe wij de enige taak die wij kregen vervuld hebben? Zal Hij straks misschien niet gewoon verschrikkelijk kwaad zijn op hoe wij daarmee zijn omgegaan? Hoe wij haar verwoest, geplunderd, uitgeput en vervuild hebben, louter en alleen om meer, meer, meer te krijgen? We noemen als christenen onszelf graag de kroon op de schepping, maar wat zou jij doen als jouw kroon jou vreselijk ziek zou maken, de dood nabij? Zou je die kroon dan niet onmiddelijk van je hoofd af willen werpen, het vu

Ik maak dan ook onderscheid tussen de heiligheid van het ambt en de heiligheid van de persoon die het ambt bekleedt. Het pauselijk ambt is heilig, daar de paus Petrus opvolgt. Maar dat betekent niet dat elke paus als persoon heilig is. Het pausschap is geen garantie voor de hemel, integendeel haast: hoe meer verantwoordelijkheid, hoe strenger het oordeel. De meest verdorven personen kunnen diaken, priester, bisschop, kloosterling of watdanook zijn, omdat een dergelijke roeping niet je vrije wil ontneemt. Het geeft vele zegeningen om die roeping waar te maken, maar ook vele beproevingen die n

In de katholieke mystieke traditie wordt het moment dat Jezus' zijde en Hart wordt doorboord met een lans nog weleens als de 'verwekking' van de Kerk gezien en het Pinksterfeest als haar 'geboorte'. Want zoals Eva uit de zijde van Adam werd genomen, zo werd de Kerk als Bruid uit haar Bruidegom genomen. En zoals Adam het een rib kostte om zijn vrouw te ontvangen, zo kostte het Jezus zijn Hart, dat vloeide van water en bloed, waarmee elke christen gedoopt en gereinigd wordt. En net zoals Adam en Eva één vlees vormden, vormt de Kerk met Christus zijn ene, ondeelbare Lichaam. En net zoals een

In de roman Operatie Wederkomst van Paul Maier wordt het volgende mijns inziens vrij verduidelijkende overzicht gegeven, met eigen toevoegingen cursief: Opvattingen over de Duizend Jaar (Millennium) en de Wederkomst A. Dispensationeel premillennianisme: - Tijdperk van de kerk - Verborgen wederkomst van Christus; opstanding van de Rechtvaardigen/'Opname' - 7 jaar verdrukking - Zichtbare wederkomst van Christus; schapen/bokken-oordeel - 1000 jaar vredesrijk - Satans 'korte tijd' - Opstanding van de Onrechtvaardigen/Witte Troon Oordeel - Nieuwe hemel en nieuwe aarde

Reken maar dat Hij scherp op hen heeft gelet. Ook in Middeleeuwse kunstwerken zie je heel wat geestelijken in de hel wegzakken; ook toen al had men haarscherp in de gaten dat je geestelijke stand niet bepalend is voor je zieleheil, maar enkel in hoeverre je daadwerkelijk je roeping waarmaakt. Je vrije wil blijft nu eenmaal intact en de duivel zit nooit stil. Dat blijft het mysterie van de roeping: God roept en zegent, maar de mens kan deze genade blijven verwerpen en zijn of haar roeping misbruiken voor eigen gewin. Natuurlijk kunnen we hier niet vaststellen waar deze pauzen nu zijn, dat oor

De apostelen hebben van Christus onder meer het leergezag ontvangen, dus naar hen moeten we luisteren. Omdat de apostelen echter niet eeuwig hier op aarde zouden rondlopen, hebben zij opvolgers gewijd, te beginnen met Mattias die de apostel Judas Iskariot opvolgde (Hnd 1, 12-26). Deze opvolgers hadden dezelfde volmachten als de eerste apostelen en werden in die tijd opzieners, bisschoppen of in sommige gemeenten zelfs engelen (zie bijvoorbeeld de opschriften van de brieven in Openbaringen 2-3) genoemd. Uiteraard wijdden deze opzieners ook weer opvolgers, werden ook priesters of presbyters en d