Robert Frans

Ga eens naar een hele goede bioscoopfilm, concert of theatervoorstelling en laat je er volledig door meevoeren. Je zult dan snel merken dat de tijd als sneeuw voor de zon verdwijnt. Het is dan alleen jij en de voorstelling, alleen het nu.

Heel erg geleidelijk is die genezing van Jezus natuurlijk niet, maar je zou het zo kunnen opvatten. En het is ook waar dat je door het goede te doen geleidelijk heiliger wordt en dichter bij God komt. Maar dat gebeurt hier op aarde. Na de dood is er geen geleidelijkheid meer, omdat er dan geen tijd meer bestaat. Het komt op mij meer over als een nodeloos lange beproeving, met nog een extra trap na. Wat je hier op aarde doet bepaalt echter al voldoende of je met Christus gaat of niet. Ook als je Hem nog nooit gekend hebt, zal je geweten voor je getuigen. Het grote oordeel na de wederkom

Ligt eraan wie de genezing uitvoert. Als Christus in het Evangelie iemand geneest, ging dat over het algemeen vrij direct. En zowel in het Evangelie als in Openbaring kom ik geen geleidelijke genezingen tegen. De verlosten verrijzen in heerlijkheid, volkomen genezen van elke zonde, volmaakt verenigd met Christus. Na dit aardse leven is de strijd voorbij, is er geen ziekte en geen kwaad meer. Niet ooit op een dag, maar direct. Ook de queer die met zijn gevoelens worstelt mag weten: na de dood is het voorbij en mag ik mij vol liefde en vrede in Christus' armen werpen. Wat ik had begrepen

Moet je je voorstellen dat je JG en een queer bent. Je leven lang heb je je keurig aan de mores van het WTG gehouden en al die tijd geworsteld met wat zij zondige neigingen noemde. Dan ga je uiteindelijk dood, hoop je dat 'de goede strijd gestreden is'... en dan moet je nog duizend jaar.

Er staat nergens in de Schrift dat Samuël er in werkelijkheid een demon zou zijn. Niet in het verhaal zelf, nergens in het OT en ook nergens in het NT. In het verhaal wordt qua vertelwijze gewoon uitgegaan van de echte Samuël. Hij spreekt er zelfs namens God een correcte profetie over Saul uit, iets wat een demon natuurlijk nooit zou doen.

Inderdaad, blijf dan gewoon zitten, of ga meteen zitten als je merkt dat je je niet prettig meer voelt. Ga dan alleen staan als de orde van dienst dat expliciet vraagt, hoewel ook dan het geen groot probleem hoeft te zijn als je dat niet lukt. Zorg ervoor dat je goed en gezond gegeten en gedronken hebt en voldoende uitgerust bent voordat je gaat, zodat je al fitter de kerk binnenloopt. Je kunt ook een fles water of sportdrank meenemen, om jezelf tijdens de viering nog extra te kunnen hydrateren. Uit je gebruik van de de term worship begrijp ik dat je kerk meer modern evangelisch is. De di

Wat je precies kan doen hangt af van hoe oud je bent. Als je volwassen bent, kun je in principe je eigen keuzes hierin maken en kan je moeder je niet zomaar verbieden je bijvoorbeeld te laten dopen. Maar als je minderjarig bent, dan wordt het inderdaad iets lastiger. Maar niet onoverkomelijk. Echter, hoe oud je ook bent, het is altijd goed om respectvol met je ouders om te gaan en hun zorgen en vragen zo goed mogelijk te begrijpen. En zolang je bij hen in huis woont, heb je je wel redelijkerwijs te schikken naar hun huisregels, ook als je volwassen bent. Het alternatief is dan op jezelf wonen,

Alleen als je na je dood nog een eeuwig bewustzijn zou hebben en dus een onsterfelijke ziel, zul je inderdaad het paradijs missen. Maar jullie geloven nu net dat dit niet het geval is. Eenmaal dood, zal het dan dus zijn alsof je nooit geleefd hebt. Geen spijt, geen straf, geen geween en geknarsetand, niets van dat alles. Er is dan geen sprake van dat je iets zal missen.

Voor zover ik zie is het alleen de NWV die het vertaalt met eeuwige afsnijding. Alle andere vertalingen houden het bij eeuwige pijniging of eeuwige straf, waarbij de straf het vaakst voorkomt. Ik denk dus dat vooral de NWV het niet met de andere vertalingen eens is.

Mij lijkt het dat als God dat zou doen, mensen gewoon hun verwachtingen nog hoger zullen stellen en nog niet tevreden zullen zijn. Dan zou zelfs een verkoudheidje al bewijs van Gods nalatigheid worden. Als God immers de meest ernstige ziekten altijd zou genezen, dan zullen mensen de minder ernstige ziekten als het meest ernstig gaan zien. Daarbij zal men dan enkel uit lijfsbehoud of om eigen voordeel geloven, niet uit liefde. Net zoals gelovigen die feitelijk alleen maar geloven om in de hemel te komen of de hel te ontlopen. Het wordt dan een soort Sinterklaasgeloof, waar niet-gelovigen nog

Voor de katholieken onder ons is er natuurlijk het bijbelboek Judit. Daarin wordt verhaald hoe, nadat Israël belegerd is door de vijand, de zeer mooie Judit naar het vijandelijk kamp gaat, de legeraanvoerder voor zich weet te winnen en 's nachts in zijn eigen tent hem het hoofd eraf slaat met zijn eigen zwaard. Einde oorlog. Kijk, dat zijn toch de verhalen die je moet hebben, niet dan?

Bedoel je niet Ruth?

Dat is zeker waar, maar dat gebeurt wel pas nádat je de basics hebt geleerd. Zonder de juiste technieken wordt het geen kung fu. Nu is in de relatie met Jezus het pad niet altijd zo vaststaand, maar ook het leren kennen van Hem begint met te weten wat Hij over zichzelf heeft geopenbaard. De tradities en dogma's hebben ook dit als doel. Een strandwandeling is natuurlijk veel mooier en inspirerender dan het bestuderen van een droge atlas, maar de atlas wijst je wel de weg als je verdwaald en is ook weer gebaseerd op vele ervaringen van reizigers. Je hebt beiden nodig en in het beste geval vull

Weet je hoe je kung fu leert? Inderdaad niet door er enkel over te lezen. Maar ook niet door zelf maar wat te proberen. Kung fu leer je in een dojo, van professionele sensei die de vechtsport op hoog niveau beoefenen. En je leert van hen door naar hen te luisteren, te doen wat ze zeggen en zo je conditie en vaardigheid op te bouwen. En elke sensei heeft het weer geleerd van andere sensei. Voor training op het hoogste niveau zijn er zelfs speciale kloosters, zoals de befaamde Shaolin-tempel, waar men geheel toegewijd is aan de martial arts. Daar is er geen sprake van zelf dingen proberen, of je

Deze technieken klinken vooral levensgevaarlijk en proberen inderdaad hallucinaties te forceren door onder meer je brein tijdelijk van zuurstof te onthouden. Het doet me denken aan de chocking challenge die laatst op het nieuws was, waarin tieners zichzelf of elkaar proberen te wurgen en net op tijd weer te stoppen, om zo een roes te veroorzaken. Het lijkt me echt buitengewoon onverstandig om je met dit soort oefeningen bezig te houden. Een paar seconden je brein zonder zuurstof kan al levenslange hersenschade veroorzaken en er zijn ook al kinderen gestorven door die challenge. De christ

Toch kom je ook in het Evangelie tegen dat de sacramenten niet vrijblijvend zijn. In Johannes 6,54-56 zegt Jezus aan dat je zijn Lichaam en Bloed moet nuttigen om eeuwig leven te krijgen. De eucharistie is dus noodzakelijk om het geestelijk voedsel te ontvangen dat Hijzelf is. Volgens Johannes 3,5 moeten we uit water en Geest wedergeboren worden om het Rijk binnen te gaan, dus door het doopsel en het vormsel, waarin je de Geest ontvangt. En de apostelen krijgen van Hem de macht zonden te vergeven in Johannes 20,23. En in Matteüs 7,21 wordt redding direct gekoppeld aan het doen van Gods wil. Du

Wat versta jij onder geloven in Christus? Alleen een verstandelijk belijden dat Hij Heer is, of het leven uit zijn genade en groeien in heiligheid? Is het alleen het verkondigen dat Hij verrezen is uit de dood, of is het met Hem zelf sterven en verrijzen en heel je leven aan Hem toewijden? Geloven is een werkwoord en Jakobus waarschuwt duidelijk dat een geloof dat geen vruchten voortbrengt dood is. Het protestantse onderscheid tussen geloof en werken is nogal kunstmatig en kom je in de Schrift niet tegen. Christus is ook binnen de katholieke kerk voldoende voor de verlossing. Want de sacr

Jezus is de vervulling van alle mystiek en al die door jou genoemde patronen. Daarbij aanbidden wij Jezus niet alleen, maar verenigen we ons met Hem door de sacramenten en zijn zo één met Hem. We zijn daadwerkelijk geestelijke familieleden van Hem en delen steeds meer in zijn goddelijke natuur, door lijden, dood en verrijzenis heen. Hij is onze Welbeminde. Maar het is wel zo dat er inderdaad universele, mystieke waarheden zijn te vinden, die in alle godsdiensten en levensbeschouwingen in meer of mindere mate doorschemeren. God laat niemand geheel in het duister, maar schenkt zijn licht aan e

Mjah, dat eindtijdsdenken vind je vooral in evangelische kringen. Waar ze vaak ook een complexe eschatologie eromheen hebben ontwikkeld. Deze groep is op zich best groot, vooral in Amerika, maar niet erg representatief voor het wereldwijde christendom. Katholieken, orthodoxen en de meer klassieke protestanten houden zich daar in het algemeen niet zo mee bezig. Ook is hun eschatologie vaak vrij sober: wederkomst, laatste oordeel, nieuwe hemel en aarde, klaar.

Laat ik dat nu net over de katholieke geboden geloven. Roepen dat andermans geboden verzonnen zouden zijn voegt dan ook niet veel toe aan de discussie.

Daar refereerde ik ook naar in het begrip wetticisme dat ik even verderop gebruikte. Ook het WTG kent veel geboden en regels en kent ook een heel aantal leerstellingen, die jullie wekelijks op vaste, gestructureerde wijze bestuderen. Ze is zelf ook volgens een bepaalde hiërarchie georganiseerd die wel wat weg heeft van die van de RKK (Besturend Lichaam/Vaticaan, landelijke bijkantoren/kerkprovincies, kringen/bisdommen, gemeenten/parochies), inclusief een centraal orgaan dat de leer onderwijst en uitzet. Daarin zit dus weinig verschil, alleen kennen wij wat meer theater en zijn wij een

Ja. Hij beleed de ene God, die van de mensen houdt en Hem zond om verzoening te brengen tussen God en de mens. En qua leerstellingen was Hij in veel het met de farizeeërs eens. Hoewel 'extern' natuurlijk relatief is, daar Hij de bron is van alle wijsheid. Hij heeft de katholieke kerk opgericht. Hij is het kloppend Hart van de kerk. Als Jood geboren in Israël gehoorzaamde Hij echter de wet van Mozes. Beiden. Hij was inderdaad gegrond in zijn cultuur, respecteerde het gezag, droeg zijn leerlingen dat ook te doen (vgl. Mt. 23,2-3), maar bekritiseerde wel de hypocrisie, het wettici

De kwestie alleen is dat het allemaal niet zo strikt gescheiden is. Het boeddhisme wordt bijvoorbeeld als spirituele weg gezien, maar kent verschillende vaststaande, complexe leringen over de vier Edele Waarheden en het Achtvoudig Pad dat je moet bewandelen. Het christendom wordt vaak als dogmatisch gezien, maar kent een zeer mystieke weg en verschillende spirituele stromingen, waaronder haar kloosters. En het meester-leerling-principe is ook in het oosten behoorlijk hiërarchisch gestoeld: als leerling gehoorzaam je de meester, anders kun je vertrekken. Er is niets vrijblijvend aan, welke myst

Jawel hoor, maar als je in allerlei posts meteen gaat dreigen met de hel, meent dat wij grappen maken en het geloof niet serieus nemen, of dat we (door de duivel) misleid zijn, dan wordt je gewoon een heel stuk minder interessant hier voor ons. Wat je geeft is wat je ontvangt en wat je wil moet je eerst zelf geven.

Ongetwijfeld.