mohamed

Plaatsgebonden inderdaad.

Daarmee bedoelt Jezus de grond. Volgens mij betekent in de hel verlaten (Hand 2,27) door God zijn en zonder God is er geen leven, dus ook geen vuur.

Op dinsdag 02 september 2008 12:27:58 schreef Renaldo het volgende: [...] Ik wil je over bovenstaande reactie toch even een compliment over geven. In het verleden had je nogal eens de neiging om te zeggen dat ik er dan bijvoorbeeld niets van begreep of de bijbel verkeer las. Maar dit vind ik echt goed.

Dat heb ik inderdaad wel eens gezegd, want ergens is dat natuurlijk ook zo

Heb je de verzen gelezen en de referenties die ik geplaatst heb opgezocht? Als je dat hebt gedaan en daarna bovenstaande nog hebt geschreven, worden we het nooit eens hierover!

Mat 18,11       

Want de Zoon des mensen is gekomen om zalig te maken, wat verloren was.

Helemaal mee eens!

Oftewel, een realiteit zonder de wet.

Dat ben ik met je eens, het is een verwijzing naar Jeremia, maar als je Jeremia 3,8 leest, zie je dat er helemaal geen verbond meer was met het huis Israël. We lezen daar ook over in Ezechiël hoofdstuk 23.

1 Het woord des HEREN kwam tot mij: 2 Mensenkind, er waren eens twee vrouwen, dochters van één moeder. 3 Zij pleegden ontucht in Egypte; in haar jeugd pleegden zij ontucht; daar werd haar boezem betast en streelde men haar maagdelijke borsten. 4 De naam van de oudste was Ohola en die van haar zuster Oholiba. Zij werden de mijne en baarden zonen en dochters. Wat haar namen betreft, Ohola is Samaria en Oholiba is Jeruzalem.

God was dus getrouwd met deze twee vrouwen en Ohola is Samaria.

Mi 1,5       

Om Jakobs overtreding is dit alles en om de zonden van het huis Israëls. Wat is Jakobs overtreding? Is het niet Samaria? En wat (de zonde van) Juda's hoogten? Is het niet Jeruzalem?

De zonden van het huis Jakob zijn dus Samaria, dat staat er letterlijk en Samaria wordt door Ezechiël uitgebeeld middels Ohola laten we nog eens verder lezen in hoofdstuk 23:

5 En Ohola [het huis Jakobs] pleegde overspel terwijl zij mijn vrouw was [Jer 3,8] zij hunkerde naar haar minnaars, naar Assur: 6 hovelingen, bekleed met blauwpurper, landvoogden en stadhouders, hoofd voor hoofd begeerlijke jonge mannen, ruiters te paard. 7 En zij bedreef haar ontucht met hen allen, de keur van Assurs zonen; met allen, naar wie zij hunkerde, met al hun afgoden, verontreinigde zij zich. 8 Daarbij heeft zij de ontucht uit haar Egyptische tijd niet opgegeven, want in haar jeugd heeft men haar beslapen, haar maagdelijke borsten gestreeld en ontucht over haar uitgestort. 9 Daarom heb Ik haar overgegeven in de macht van haar minnaars, in de macht van Assurs zonen [2 Kon 17,6], naar wie zij gehunkerd had. 10 Dezen hebben haar schaamte ontbloot, haar zonen en dochters weggenomen en haar zelf met het zwaard gedood. Zo is zij tot een spreekwoord geworden [Hos 8,8] onder de vrouwen, want gerichten waren aan haar voltrokken.

Het moge duidelijk zijn dat er in Jezus' tijd in het vlees, van het fysieke huis Israël helemaal niks meer over was. Dat valt simpelweg niet te ontkennen als wij de Schrift eerlijk lezen. Het huis Israël was gedood door het zwaard.

2 Kon 17,6       

In het negende jaar van Hoséa, nam de koning van Assyrië Samaria in, en voerde Israël weg naar Assyrië, en deed ze wonen in Halah, en in Habor, aan de rivier Gozan, en in de steden der Meden.

In dit vers staat dat Israël werd weggevoerd, doch gaat het om het huis Israël (2 kon 17,1) en dat kan soms behoorlijk verwarrend zijn. We dienen in ogenschouw te nemen dat zowel het huis Juda als Israël nakomelingen van Jakob waren, dus moet uit de context altijd blijken wie er met Israël bedoelt wordt. Bovenstaand vers is een mooi voorbeeld waaruit duidelijk wordt dat bij juiste interpretatie, Israël alleen blijkt te slaan op het huis Jakob.

Nee, ik er niet omheen dat het huis Israël in het NT een geestelijk begrip geworden was. Jezus was voor iedereen gekomen, voor een ieder die bereid was Hem de geloven en de oude mens af te leggen. Doch omdat de toorn van God op de joden rustte, moesten de joden zich eerst laten reinigen middels de doop der bekering van Johannes.

Ezechiël 23

11 Hoewel haar zuster Oholiba [het huis Juda] dit zag, ontbrandde zij toch in nog feller hartstocht dan haar zuster en pleegde nog erger ontucht dan zij. 12 Naar Assurs zonen hunkerde zij: landvoogden en stadhouders, hovelingen, sierlijk uitgedost, ruiters te paard, begeerlijke jonge mannen, hoofd voor hoofd. 13 En Ik zag, dat zij zich verontreinigde; beiden gingen dezelfde weg. 14 Ja, zij pleegde nog meer ontucht; immers, zij zag mannen op de muur getekend, afbeeldingen van Chaldeeën, met menie getekend, 15 aan de heupen met een gordel omgord, met een overhangende tulband op het hoofd; allen er uitziende als ridders, gelijkend op mensen uit Babel der Chaldeeën, hun geboorteland. 16 Zodra zij hen zag, hunkerde zij naar hen, en zond boden tot hen naar Chaldea. 17 En er kwamen Babyloniërs tot haar om liefdesgemeenschap met haar te hebben; zij onteerden haar met hun ontucht, en toen zij door hen onteerd was, keerde zij zich van hen af. 18 Openlijk pleegde zij haar ontucht; zij ontblootte haar schaamte, zodat Ik een afkeer van haar kreeg, zoals Ik een afkeer van haar zuster gekregen had. 19 Ja, zij pleegde nog meer ontucht, gedachtig aan de dagen van haar jeugd, toen zij ontucht pleegde in het land Egypte. 20 Zij hunkerde naar haar minnaars, die zinnelijk waren als ezels en onstuimig in hun drift als paarden. 21 Ja, gij hebt naar de ontucht van uw jeugd gezocht, toen de Egyptenaren uw boezem streelden ter wille van uw jonge borsten.

22 Daarom, Oholiba, zo zegt de Here HERE: Zie, Ik zet de minnaars tegen u op [Joh 19,15!] van wie gij u afgekeerd hebt; van alle kanten zal Ik hen tegen u doen optrekken: 23 Babyloniërs en alle Chaldeeën, Pekod, Soa en Koa, met hen alle Assyriërs: begeerlijke jonge mannen, hoofd voor hoofd landvoogden en stadhouders, ridders en aanzienlijken, allen te paard. 24 Zij zullen tegen u optrekken met tal van wagens en voertuigen en met een menigte van volken; grote en kleine schilden en helmen zullen zij van alle kanten [Luk 21,20!!] tegen u aanvoeren. Dan zal Ik hun de rechtszaak voorleggen, en zij zullen u richten volgens hun gebruiken. 25 Ik zal u mijn naijver doen voelen, en zij zullen grimmig met u afrekenen; neus en oren zullen zij u afsnijden, en wat van u overblijft, zal door het zwaard vallen. Zij zullen uw zonen en dochters wegnemen en wat van u overblijft, zal door het vuur worden verteerd. 26 Zij zullen u uw klederen uittrekken en uw sieraden ontnemen. 27 Dan zal Ik een eind maken aan uw ontucht en aan uw hoererij uit het land Egypte, zodat gij uw ogen naar hen niet meer zult opslaan en aan Egypte niet meer zult denken.

Vergelijk dit nu eens met Jeremia 3

10 En boven dit alles bekeerde haar zuster, Trouweloze, Juda, zich niet tot Mij met haar gehele hart, maar alleen in schijn, luidt het woord des HEREN.

11 En de HERE zeide tot mij: Afkerigheid, Israël, heeft zich gerechtvaardigd boven Trouweloze, Juda.

Jezus zei later dus slechts gekomen te zijn voor het huis Israël en wij weten ook dat Hij daarmee tevens aangaf dat dit voor het huis Juda niet gold.

In mijn Bijbel staat dat het huis Israël Hem tot een volk zal zijn (Heb 8,10) maar in de jouwe staat op die plaats dus het huis Juda?

Nee, ik ben wel zeker, je vat het verkeerd op. In dit vers staat het letterlijk:

Hand 2,36       

Zo wete dan zeker het ganse huis Israëls, dat God Hem tot een Heere en Christus gemaakt heeft, namelijk deze Jezus, Die gij gekruisigd hebt.

Het nieuwe verbond wat God met het huis Israël is aangegaan weten we dus zeker, maar wat is dan het nieuwe verbond met Juda? We lezen nergens dat zij de wetten in hun harten geschreven zouden krijgen, dus wat veranderde er voor hen?

Klopt, maar na de scheiding (jer 3,8) waren de leden van het huis Jakob voor de wet geen biologische Israëlieten meer en toen de joden later Jezus kruisigden, zij vervolgens ook niet meer. Lees Romeinen 7 maar eens.

@ Marlies, ik had je al geantwoord zie bovenstaande.

Paulus noemde het in Heb 8 en verwees naar Jeremia. Het klopt dat God een nieuw verbond met het huis van Juda zou oprichten, maar:

Jer 31,32

Niet naar het verbond, dat Ik met hun vaderen gemaakt heb, ten dage toen Ik hun hand aangreep, om hen uit Egypteland uit te voeren, welk Mijn verbond zij vernietigd hebben, hoewel Ik hen getrouwd had, spreekt de HEERE;

Het terugkeren naar de oude staat betekent dus wat anders als wat jij er van maakt denk ik.

Ja als ze afstand deden van het huis Juda en weer Israëlieten werden zoals God het bedoeld had! In het volgende hoofdstuk lezen we duidelijk dat God verder ging met het huis Israël:

Heb 8

1 De hoofdzaak van ons onderwerp is, dat wij zulk een hogepriester hebben, die gezeten is ter rechterzijde van de troon der majesteit in de hemelen, 2 de dienst verrichtende in het heiligdom, in de ware tabernakel, die de Here opgericht heeft, en niet een mens.

3 Want iedere hogepriester treedt op om gaven en offers te brengen, en om die reden was het noodzakelijk, dat ook deze iets had om te offeren. 4 Indien Hij nu op aarde was, dan zou Hij niet eens priester wezen, daar er (hier reeds) zijn om volgens de wet de gaven te offeren. 5 Dezen verrichten slechts dienst bij een afbeelding en schaduw van het hemelse, blijkens de godsspraak, die Mozes ontving, toen hij de tabernakel zou gereedmaken. Zie toe, zegt Hij immers, dat gij alles maakt naar het voorbeeld, dat u getoond werd op de berg. 6 Nu echter heeft Hij een zoveel verhevener dienst verkregen, als Hij de middelaar is van een beter verbond, waarvan de rechtskracht op betere beloften berust. 7 Want indien dat eerste onberispelijk ware geweest, zou er geen plaats gezocht zijn voor een tweede. 8 Want Hij berispt hen, als Hij zegt:

Zie, er komen dagen, spreekt de Here, dat Ik voor het huis Israëls en het huis Juda een nieuw verbond tot stand zal brengen,

9 niet zoals het verbond, dat Ik met hun vaderen maakte

ten dage, dat Ik hen bij de hand nam om hen uit het land Egypte te leiden, want zij hebben zich niet gehouden aan mijn verbond

en Ik heb Mij niet meer om hen bekommerd, spreekt de Here.

10 Want dit is het verbond, waarmede Ik Mij verbinden zal aan het huis Israëls na die dagen, spreekt de Here:

Ik zal mijn wetten in hun verstand leggen,

en Ik zal die in hun harten schrijven,

en Ik zal hun tot een God zijn en zij zullen Mij tot een volk zijn.

11 En niet langer zullen zij een ieder zijn medeburger, en een ieder zijn broeder leren, zeggende:

Ken de Here,

want allen zullen zij Mij kennen, van de kleinste tot de grootste onder hen.

12 Want Ik zal genadig zijn over hun ongerechtigheden,

en hun zonden zal Ik niet meer gedenken.

13 Als Hij spreekt van een nieuw (verbond), heeft Hij daarmede het eerste voor verouderd verklaard. En wat veroudert en verjaart, is niet ver van verdwijning.

Hos 5,14       

Want Ik zal Efraïm zijn als een felle leeuw, en het huis van Juda als een jonge leeuw; Ik, Ik zal verscheuren en heengaan; Ik zal wegvoeren, en er zal geen redder zijn.

Joh 6,63       

De Geest is het, Die levend maakt; het vlees is niet nut. De woorden, die Ik tot u spreek, zijn geest en zijn leven.

Ze zouden terugkeren naar hun vorige staat (Ez 16,55) welke vorige staat dan?

Volgens mij hoefden alleen de joden gereinigd te worden (zach 13,1) en degenen die Hem kruisigden waren het onkruid. We lezen dat God Hem Heere had gemaakt over het huis Israël (Hand 2,36) nergens staat dat geschreven over het huis Juda. Het zou toch ook nooit zo kunnen zijn dat Jezus is gestorven voor de zonden van degenen die Hem kruisigden?

God was gehuwd met Juda en Maria was een jodin, anders was Jezus buitenechtelijk geweest.

Juda, Levi en Bejamin hoorden bij het huis Juda, mijn stelling is dat Jezus niet gekomen is voor het huis Juda.

Jezus maakte duidelijk dat de wet en de profeten zich niet meer laten betrekken op de huidige tijd. Het staat er twee keer (Mat 11,13+Luk 16,16) dat is toch ruim voldoende?

Klopt! Maar Benjamin was de jongste.

Achteraf hebben joodse rabbijnen het water van de Jordaan waarin Johannes de mensen doopte (Mat 3,6) onrein verklaard. Dat geeft wel te denken nietwaar?

Ja zeer zeker gaat het over de dag des oordeels. Toen Jezus op aarde kwam, stond die verschrikkelijke dag voor de deur (Mat 3,7+Luk 3,7+1 Thess 1,10) en daarom kwamen de Schriftgeleerden ook naar de doop van Johannes. Zij waren zeer goed op de hoogte dat toen in vervulling ging wat door de profeet Zacharia voorzegd was (zach 13,1) dus dachten ze zich snel even met gekruiste vingers te laten dopen, om zo aan het oordeel te ontsnappen.

'Toen hij nu zag, dat vele van de Farizeeën en Sadduceeën tot de doop kwamen, zeide hij tot hen: Adderengebroed, wie heeft u een wenk gegeven om de komende toorn te ontgaan?' (Mat 3,7)

Jezus sprak ook over deze dag en vergeleek de slechte mensen met wormen (mar 9,46) omdat een slecht mens in het vlees is (Rom 8,8) en na het overlijden door de wormen (Ps 22,7) opgegeten wordt.

Mar 9,44       

Waar hun worm niet sterft, en het vuur niet uitgeblust wordt.

Als je logisch nadenkt, kan vuur het onvergankelijke niet deren en nergens in de Bijbel lezen wij dat de slechte mensen het onvergankelijke (1 Kor 15,53+1 Petr 1,18) aandoen. Zoek maar eens op het woord 'worm' in de Bijbel, is heel leerzaam.

Mat 15,24

Maar Hij, antwoordende, zeide: Ik ben niet gezonden, dan tot de verloren schapen van het huis Israëls.

Nadat ik dit vers voor het eerst las voelde ik mij als niet-joods zijnde eigenlijk een beetje gekwetst. Immers, wij leren dat de joden bij het huis Israël horen, dus kwam Jezus uitsluitend voor hen. Hoe bizar vond ik het dan ook om te constateren, dat nauwkeurige studie het totaal tegenovergestelde onthult! Wat mij vervolgens ook bevreemdde en nog steeds, is dat niet-joden hier helemaal niks van willen weten! Enerzijds herkennen veel van hen het feit dat ik mij gekwetst voelde door bovenstaand vers, men heeft dat als niet-joods zijnde ook, maar wanneer ik mijn verdieping in het onderwerp met hen wil delen, kunnen ze me wel lynchen!

Waarom is het zo'n gevoelig onderwerp om te onderzoeken? Als men gelooft dat de Bijbel de waarheid is en ik mij uitsluitend van de Bijbel bedien, is het dan misschien zo dat de waarheid niet wenselijk is?

Ik hoop dat jullie hier net als ik de Schrift als autoritair beschouwen en eens met mij de verzen bij langs willen gaan waarop ik de volgende stellingen basseer:

- De huizen Juda en Israël zijn twee verschillende

- Jezus kwam niet voor het huis Juda

Ex-Israëlieten

Geheel Israël waren de twee broeders: het huis Israël en het huis Juda. Vervolgens scheidde God van het huis Israël (Jer 3,8) wat als consequentie had dat het hele volk Israël, vanaf dat moment alleen nog uit het huis Juda bestond voor de wet.

Wanneer een man en een vrouw van elkaar scheiden voor de wet, dan mag de vrouw de naam van haar ex-man niet langer gebruiken. De naam Israël had Jakob van God gekregen omdat hij zich vorstelijk had gedragen met Hem (Gen 32,28) en daarom wordt het huis Israël ook wel aangeduid met het huis Jakob (Jes 2,6!) in de Bijbel.

Zij hadden zich in tegenstelling tot hun voorvader Jakob schandelijk gedragen met God, vonden geen genade in Zijn ogen (Deut 24,1) en kregen de scheidbrief (Jer 3,8) van Hem. Vanaf toen waren de leden van het huis Israël voor de wet geen Israëlieten meer. Doch was dit helemaal niet zo erg als het mag lijken, want zij waren niet meer onder de wet van God (Jes 48,20!) en hoefden zich dus ook niet meer aan de inzettingen te houden!

'Daarom heb ik de slachtschapen geweid; daarom zijn zij de ellendigste onder de schapen; en ik heb twee staven genomen, de ene heb ik genoemd Lieflijkheid, en de andere Samenbinding; zo heb ik de kudde geweid. Drie herders heb ik in één maand verdelgd, omdat ik tegenover hen mijn geduld verloren had, terwijl zij ook een afkeer hadden van mij. Daarop heb ik gezegd: ik wil u niet langer weiden; wat sterven gaat, sterve, en wat verdelgd dreigt te worden, worde verdelgd, en de overblijvenden mogen elkanders vlees eten. Toen heb ik mijn staf Lieflijkheid genomen en die verbroken/u], tenietdoende mijn verbond, dat ik met alle volken gesloten had. Dus werd het te dien dage verbroken; zo hebben de ellendigste onder de schapen, die op mij letten, bemerkt, dat dit een woord des HEREN was.

En ik heb tot hen gezegd: Indien het goed is in uw ogen, geeft mijn loon, maar indien niet, laat het. Toen wogen zij mijn loon af: dertig (Mat 26,15) zilverstukken. Maar de HERE zeide tot mij: Werp dat de pottenbakker toe; een heerlijke prijs waarop Ik hunnerzijds geschat ben! En ik heb de dertig zilverstukken genomen en die in het huis des HEREN de pottenbakker (Mat 27,9) toegeworpen. Daarop heb ik mijn tweede staf, Samenbinding, verbroken, tenietdoende de broederschap tussen Juda en Israël. ' (Zach 7-14)

Wat ik uitlichten wil is dat duidelijk wordt dat het huis Juda de ellendige schapen zijn. Hiervoor vinden we in het NT de bevestiging ook, met de ellendige schapen worden specifiek de joden bedoelt die Jezus gekruisigd hebben, het exacte bedrag wordt genoemd, waarvoor Judas Hem verried. Opmerkelijk is het daarom dat de Griekse naam Judas, in het Grieks ook het huis Juda betekent.

Mat 15,24

Hij echter antwoordde en zeide: Ik ben slechts gezonden tot de verloren schapen van het huis Israëls.

Joh 10,16

Nog andere schapen heb Ik, die niet van deze stal zijn; ook die moet Ik leiden en zij zullen naar mijn stem horen en het zal worden één kudde, één herder

We hebben als vaststaand feit dat Jezus slechts gezonden is tot het huis Israëls. Ook hebben we in het OT gelezen dat te dien dage, de broederschap tussen de huizen verbroken zouden worden. Wanneer met schapen nu de mensen bedoelt worden, dus de ene stal de Israëlieten en de andere de joden, is het dan niet aannemelijk dat met de stallen de huizen bedoelt worden? Met de informatie die we verkregen hebben, zou Joh 10,16 ongeveer als volgt weergegeven kunnen worden? 'Nog andere mensen heb Ik, die niet van dit huis (Israëls) zijn...etc' Denk daarbij aan Paulus bijvoorbeeld. Immers Paulus was een afstammeling van Benjamin en hoorde naar het vlees dus bij het huis Juda ipv het huis Israël. Paulus was wel een nakomeling van Jakob, hij stamde alleen niet af van Israël in de verstrooiing, het gedeelte wat dus huis Israëls genoemd werd.

In Jezus tijd waren er nog steeds twee huizen, de verloren schapen van het huis Israël en de ellendige schapen van het huis Juda. Het blijft een beetje grof klinken, maar het staat er zo. De juiste interpretatie van Mat 15,24 is volgens mij daarom ook dat elke gelovige die belijdt dat Jezus de Christus is, toegang krijgt tot de stal en bij het huis Israël hoort.

Kortom: Jezus was niet gekomen voor het huis Juda!

Johannes

10

1 Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u, wie niet door de deur de schaapskooi binnenkomt, maar op een andere plaats inklimt, die is een dief en een rover; 2 maar wie door de deur binnenkomt, is de herder der schapen. 3 Voor hem doet de deurwachter open en de schapen horen naar zijn stem en hij roept zijn eigen schapen bij name en voert ze naar buiten. 4 Wanneer hij zijn eigen schapen alle naar buiten gebracht heeft, gaat hij voor ze uit en de schapen volgen hem, omdat zij zijn stem kennen; 5 maar een vreemde zullen zij voorzeker niet volgen, doch zij zullen van hem weglopen, omdat zij de stem der vreemden niet kennen.

6 In dit beeld sprak Jezus tot hen, maar zij begrepen niet, wat het was, dat Hij tot hen sprak.

7 Jezus zeide dan nogmaals: Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: Ik ben de deur der schapen. 8 Allen, die vóór Mij gekomen zijn, zijn dieven en rovers, maar de schapen hebben naar hen niet gehoord. 9 Ik ben de deur; als iemand door Mij binnenkomt, zal hij behouden worden; en hij zal ingaan en uitgaan en weide vinden. 10 De dief komt niet dan om te stelen en te slachten en te verdelgen; Ik ben gekomen, opdat zij leven hebben en overvloed.

11 Ik ben de goede herder. De goede herder zet zijn leven in voor zijn schapen;

Let op dat de mensen nog op aarde zijn terwijl ze in het vuur geworpen worden. Ook al zou dat vuur eeuwig branden, wanneer de wetsverkrachters eenmaal dood waren, voelden ze er niks meer van.

Mat 13,30       

Laat ze beiden tezamen opgroeien tot de oogst, en in de tijd van de oogst zal ik tot de maaiers zeggen: Vergadert eerst dat onkruid, en bindt het in bossen, om het te verbranden; maar brengt de tarwe samen in mijn schuur.

De Romeinen hebben tijdens de joodse oorlog de tempel uiteindelijk in brand gestoken en toen is het 'onkruid' verbrand.

Moet Johannes de Doper nog komen dan?

Mat 11,13       

Want al de profeten en de wet hebben tot Johannes toe geprofeteerd.

Volgens mij heeft Petrus het in dat vers niet over het Koninkrijk gehad, maar verwees hij naar Spreuken 11,31:

'Ziet, de rechtvaardige wordt vergolden op de aarde, hoeveel te meer de goddeloze en zondaar!'

De rechtvaardige wordt dus nauwelijks zalig op aarde.

Verder ben ik het met je eens, ik geloof ook niet dat God een eeuwig brandend vuur heeft bereid voor de zondaars.

Ja.

Uit dit vers wordt ook heel duidelijk dat hemel en aarde nooit op de gehele planeet betrokken kunnen worden:

Dan 4,11       

De boom werd groot en sterk; en zijn hoogte reikte aan de hemel, en hij werd gezien tot aan het einde der ganse aarde;

Ik weiger te geloven dat God niet wist dat de aarde rond was en de mensen onderaan de boom niet zouden kunnen zien.

Snap je?

Ik begrijp wat je bedoelt, Paulus zegt dat wij door de Geest de werkingen van het lichaam (Rom 8,13) moeten doden. Ik denk daarom dat het raadzaam is om te onderzoeken wat gezond zijn betekent in dat licht gezien. Sommige dingen zijn gezond voor het vlees, maar slecht voor de Geest.