Levi

Nou, om dan maar een voorbeeldje te geven kan ik even terug grijpen op wat ik hier
schreef. Dit betreft de feestdag van Jom Kippoer, ofwel de grote verzoendag. Dit is een van de heilige dagen die in het najaar vallen, maar in het begin van het jaar kennen we ook een aantal grote feestdagen en zoals je zal zien, zijn alle feestdagen aan elkaar gelieerd. 
Met betrekking tot Jom Kippoer schreef ik wat dingen die ik verder niet uitgewerkt heb, maar geloof me: alles van beresjiet, ofwel genesis, komt in de geschiedenis van Jesjoea aan de orde. 
Jom Kipoer is met het vergeven van de zonden en het offer van het bokje zonder enig gebrek natuurlijk inherent aan het christelijke paasfeest. In de eerste maand, Nisan, die in het voorjaar valt ongeveer in april, vieren we (joden) eerst pesach. Dat is het feest van de uittocht uit Egypte. In het christendom wordt dit gelieerd aan de opstanding van Jesjoea, wat iedereen het paasfeest noemt. Echter, dat is niet correct. De eerste dag na de sjabbat na pesach, is het feest van het aanbieden van het begin van de nieuwe vruchten en graan. En terwijl we in de zeven dagen daarvoor alleen maar ongerezen brood (matsa) mochten eten, is dit de eerste dag dat er een nieuw brood (waarvan het deeg vermengd is met olie), samen met een wijnoffer, aan de Eeuwige wordt aangeboden. Jesjoea noemt zichzelf het brood van het leven, en hij wordt de gezalfde genoemd (olie), en zegt tegen zijn leerlingen tijdens zijn laatste (seider)maaltijd dat hij niet meer van de vrucht van de druif zal nemen totdat alle dingen nieuw gemaakt zijn. Waar kennen we de tekst van: nemen van de vrucht? Uit de tuin in Eden, dus ook hier weer een link naar het begin van alle dingen. En waarom? Omdat nu alle dingen nieuw beginnen. Jesjoea wordt ook wel de eersteling uit de doden genoemd. En dit joodse feest laat zien waarom: hij is nu in het begin van de nieuwe week, in de eerste maand, dus het begin van het jaar als eersteling van alle vruchten, als het nieuwe brood van het leven, aangeboden aan de Eeuwige. Als je over vruchten praat, denk je aan bomen. En zoals de vrucht van een levende boom in de tuin in Eden de dood in de wereld bracht, brengt nu de vrucht van de dode boom op golgotha leven. 
En als je kijkt naar wat de wet zegt over vruchtbomen, dan lees je dat de Eeuwige ons de opdracht geeft om de vruchten de eerste drie jaar niet te oogsten. Pas in het vierde jaar mogen ze geoogst worden en moeten ze als eerstelingen aan de Eeuwige gewijd worden en pas in het jaar daarna mag men ervan nemen. Door de eerstelingen aan de Eeuwige te offeren, zijn alle vruchten geheiligd. De eerstelingen staan symbool voor allemaal. 
Jesjoea, heeft 3 jaar het evangelie verkondigt en in het 4e jaar sterft hij en is de eersteling uit de doden. Hoe lang was hij in het graf? 3 dagen. En hoe lang heeft hij op aarde doorgebracht op aarde voordat hij zijn eigenlijke werk begon? Dat was 30 jaar. Dus de vruchten die aan de Eeuwige gewijd zijn, komen altijd in het 4e tijdsdeel. 
In de profeten, maar ook door Jesjoea zelf, wordt Israel vergeleken met een vijgenboom. De oorsprong van het joodse volk begint bij Avraham. 
De vijgenboom kent twee bloeiperiodes. De eerste valt in het voorjaar, rond de maand mei/juni. De joodse wet schrijft voor dat vanaf de dag van het aanbieden van het nieuwe brood van de nieuwe oogst, zeven weken gerekend moeten worden en dat op de 50e dag feest moet worden gevierd, sjevoe-ot. Dit wordt ook wel het wekenfeest genoemd, maar christenen kennen dit onder de naam pinksteren. 
Dit is het feest van het oogstseizoen waarbij wederom eerstelingen aan de Eeuwige worden aangeboden, meer specifiek staat er dat er onder meer nu twee broden, zeven eenjarige rammen en twee volwassen rammen moeten worden geofferd. Ik neem aan dat iedereen de christelijke invulling van dit feest kent. Het zijn nu de samengekomen 120 leerlingen die het geluid als van een geweldig gedreven wind horen en beginnen te spreken in vreemde talen. Dit zijn de joodse leerlingen, de eerste vruchten van de vijgenboom (terwijl sinds Avraham 3000 jaar zijn verstreken, en nu breekt het 4e tijdsdeel aan) die aan de Eeuwige worden gewijd. Dat zij in allerlei talen spreken, laat zien dat zij symbool staan voor alle volken op aarde, die vanaf nu letterlijk de vruchten van het joodse volk kunnen plukken. Omdat nu de eerstelingen aan de Eeuwige gewijd zijn, zijn alle volken heilig. Het Hebreeuws zegt letterlijk over de vruchten van de eerste drie jaar die niet geplukt mogen worden, dat zij `onbesneden` zijn. Pas nadat de vruchten in het 4e jaar aan de Eeuwige zijn aangeboden, zijn alle vruchten heilig. En zo zijn ook na pinksteren de andere volken geheiligd, of zoals de profeten zeggen ´besneden aan het hart´. Dat wordt gesymboliseerd door de twee broden: jood en heiden samen. 
De vijgenboom heeft wat eigenaardige kenmerken. Zo zijn deze eerste vruchten altijd maar weinig in getal, maar de paar vruchten die er zijn, zijn wel de grootste die je ooit gezien hebt. Ook is de bloeiperiode van korte duur en stopt deze plotseling. Doordat de vruchten zo groot zijn vallen ze snel van de boom. En daarna verdort de vijgenboom, terwijl voor de andere vruchtbomen en gewassen de zomer in volle gang is. Pas aan het eind daarvan, in het najaar (wanneer we volgens de joodse kalender de belangrijkste feestdagen vieren), komt de vijgenboom tot volle bloei. 
Vergelijk dit met wat er gebeurde: de eerste joodse volgelingen van Jesjoea was niet het volledige volk, maar het waren maar een paar enkelingen. Maar het waren wel dé grote namen, de reuzen van het christelijke geloof. Aan hun brieven en evangeliebeschrijvingen houdt de hele christenheid zich vast. Het zijn de grote namen uit de eerste periode. Maar zo snel als ze opkomen, verdwijnen ze ook weer. Door vervolging eindigt hun leven vaak plotseling en voortijdig. 
De twee volwassen rammen staan volgens mij symbool voor de twee maal duizend jaar die na deze eerste bloeiperiode zullen volgen. De zeven eenjarige rammen laten zien dat deze periode van tweeduizend jaar onder te verdelen valt in zeven delen - denk bijvoorbeeld aan de brieven die Johannes in het boek Openbaring moest schrijven aan de zeven gemeenten en die symbolisch ieder een tijdsdeel van de tweeduizend jaar kunnen symboliseren (en zoals er zeven weken geteld moesten worden), waarna dan toch eindelijk de feesten die gepland staan voor het najaar, en die in het jodendom gelden als de `hoge feestdagen`, zullen aanbreken. Die feestdagen beginnen met het geschal van de ramshoorn (wellicht vanuit het Grieks vertaald als bazuingeschal?) en laten naar ik meen een beeld van de toekomst zien. Deze feestdagen moeten hun vervulling nog vinden als de tweeduizend jaar voorbij zijn. Ook Paulus vergelijkt volken met bomen. Zo spreekt hij over de olijfboom en hoe christenen delen in dezelfde wortel. De waarschuwing dat men zich niet boven de natuurlijke takken moet verheffen én het feit dat ALLE takken in dezelfde stam delen wordt terzijde geschoven en we zien dat terwijl de christenen zich nu losmaken van het jodendom, de eerste apostelen en reuzen en grote namen verdwijnen en dat ook de manifestatie van de geest verdwijnt. Waar in de eerste periode de geest niet alleen in het verstand van de mensen werkte, maar ook fysiek mensen genas en ´zonen en dochters´ liet profeteren, verdween dit uiteindelijk helemaal. En uiteindelijk hebben we er allemaal onder geleden. Het jodendom heeft fysiek geleden onder het verlies van haar christelijke broer en het christendom heeft geestelijk geleden onder het verlies van haar joodse broer. Gelukkig gloort er hoop aan de horizon. Want na tweeduizend jaar gescheiden te zijn geweest, zie je binnen iedere denominatie van het christendom liefde ontstaan voor de joden. Joodse rabbijnen wordt gevraagd lezingen te geven in christelijke gemeenschappen, christenen verlangen terug naar de (joodse) oorsprong van het christendom en daarmee naar de joodse grondbeginselen en andersom bekeren joden zich tot het christendom. En - voor wie nu denkt: zo hoort het, joden moeten zich bekeren - heb ik slecht nieuws. Het omgekeerde proces voltrekt zich namelijk ook. Er zijn buitengewoon veel christenen die van oorsprong joods zijn, en die terugkeren tot het jodendom (waarbij ik wel wil opmerken dat mij niet bekend is of ze daarbij ook Jesjoea niet meer als messiach zien). Een jaar geleden leerde ik een jongen kennen die nu lid is van mijn synagoge en die mij uitgebreid verteld heeft over dromen die hij heeft gehad die hem hebben laten terugkeren tot het jodendom. Jesjoea zei in dit verband: let op de vijgenboom. Zodra u zijn takken ziet opbloeien weet u dat de komst van de messiach nabij is (vrij geïnterpreteerd). 
Nu heb ik alweer wat dingen opgeschreven die zo als eerste in mij opkwamen, maar ook hier geldt dat er nog heel veel details zijn (regen, vegetatie, profetieën van Jesaja, wetteksten, de mantel van Elia en ga maar door) die allemaal gelinkt kunnen worden en hun betekenis en invulling vinden in dit ene feest. Het is bijna te veel om op te noemen en het toont aan dat christenen die menen dat hun religie niks met jodendom te maken heeft wellicht nog een grote verassing te wachten staat wanneer de vijgenboom tot bloei komt en wanneer jodendom en christendom weer samengaan en de daarbij behorende zegeningen weer terugkeren. 

Het meest zinnige wat ik hierover kan opmerken is dat ik meen dat door de joodse feestdagen onder het tapijt te schuiven, je heel wat inhoud mist en voorbijgaat aan het feit dat er een diepgaande reden achter de feesten zit.
De betekenis van feestdagen komt in haar vervulling geheel tot zijn recht en de feesten die nog geen invulling hebben gekregen geven een duidelijk beeld van de toekomst. 

Het Grieks kent geen komma's maar daarom kunnen er wel vertaalkundige redenen zijn om het 'heden' bij het ene of andere te achten. Hetgeen dan door een komma weergegeven kan worden.
Daarnaast is er de context van het vers: Jezus antwoord op de vraag: "Here, gedenk mijner als Gij in Uw Koninkrijk zult gekomen zijn.".
Hier is het 'als Gij' een duiding van tijd. Waarop het 'heden' een antwoord is.
Verder is de uitdrukking "Voorwaar zeg Ik u", heel vaak gebruikt in het NT, waarbij verder nergens staat "Voorwaar zeg Ik u heden:". Dus 'heden' hoort niet bij de vaste uitdrukking.
DaarNA kun je theologische overwegingen meenemen, mits je daarin niet verkeerde conclusies trekt waardoor je onterecht de taalkundige vertaling overruled.
Ik heb me helaas geen tijd gegund inhoudelijk het verder te kunnen bekijken, en is in deze draad waarschijnlijk ook offtopic.
Maar het belang van zorgvuldig en getrouw vertalen deel ik zondermeer met je.
 
Ook in de NWV gaat deze vers uit psalm 102 zonder enige twijfel over Jehovah.
De JHWH die ook expliciet genoemd wordt in ps. 102 vers 1, 13, 15, 16, 18, 19, 21, 22.
Ben je het ermee eens dat deze psalmvers gaat over Jehovah?
Jij zei: "Persoonlijk vind ik het veel duidelijker dat wanneer met Heer Jehovah bedoelt wordt dat hier dan ook Jehovah staat."  
Maar in ps. 102 wordt Jehovah bedoeld.
Hebr. 1:10 citeert deze psalmvers. Dus dan zou volgens jouw regel hier ook 'vertaald' moeten worden met Jehovah. Echter deze Hebreeën-tekst past dit OT-citaat toe op Christus. En dan wordt door de NWV opeens Kurios niet meer 'vertaald' met Jehovah, maar met Heer..
Vertaling??
We zijn het er overeens dat de te vertalen tekst is "Kurios".
 In geen enkel woordenboek staat bij de vertaling van het Woord Kurios: Jehovah.
 Om daar toch Jehovah van te maken is niets anders dan uitleg of verandering ('verduidelijking' noemde je dit), en pertinent geen vertaling.
Ook het NWT erkent dat het geen vertaling is maar iets wat moet worden 'herstelt'' omdat men meent dat alle Bijbelafschriften gecorrumpeerd zijn op dit punt.
 Volgens mij was jij het juist die het punt maakte dat HEERE echt wat anders is dan Jehovah.
 Dus meerdere redenen om het geen vertaling maar afwijking of verandering te noemen, als je kurios weergeeft met Jehovah.
Begrijp je dit punt? Je was er volgens mij onvoldoende op in gegaan.
 
Ik waardeer dat je wilt getuigen over de naam Jehovah, maar ik vrees dat Jehovah's getuigenis over Jezus Christus in je verhaal teveel buiten beeld blijft.
God heeft Christus een Naam gegeven.
Een Naam die is boven alle Naam.
Dit is Jezus Christus onze Heere.
Elke tong moet dit belijden.
Alle knie moet buigen in de naam van Jezus.
( naar Fil.2:10-11 verg. Jes.45:21-24 )
 

Natuurlijk niet.
Al 2000 jaar zoeken Bijbellezers naar tekenen van het beest in hun eigen tijd.
Vroeger was het de TV, daarvoor de Duitsers, daarvoor vakbonden, eerder nog Napoleon en in de 80-jarige oorlog was het Alva. Zo kan ik nog even door gaan.
Je zwager probeert je te overbluffen door je bang te maken, iets dat waarschijnlijk bij jou niet moeilijk is aangezien je open staat voor anderen en niet erg kritisch op religieuze zaken.  Open staan voor anderen is een goede eigenschap, waar hij nu misbruik van maakt.

Ok, soms worden de gekste dingen aangedragen, dus sta nergens meer van te kijken.
 
??

Je moet zijn voorbeeld volgen. Doen zoals hij deed. En op die manier op hem lijken. Maar je kan nooit hem 'worden'. Want wie van de vruchten van de levensboom neemt, zal leven. En het lijkt mij niet dat jij, ik, of de apostelen anderen het leven kunnen geven. 
Hij zegt: wees heilig, want ik ben heilig. 
Dat is net even een andere nuance. 
Daar is het een forum voor. Iemand zegt wat, en een ander reageert. ?
Uiteraard is de doop slechts het begin. Het begin van een nieuw leven. Een leven zonder zonden. 
Op de grote verzoendag, jom kippoer, moesten er twee identieke bokjes in de tempel worden gebracht. Het ene werd de woestijn in gezonden "voor Azazel" en het andere moest worden geofferd. In de wet staat precies voorgeschreven wat er deze dag moest gebeuren. De priester moest onder meer tijdens het belijden van de zonden van hemzelf en het volk de hand op het hoofd van het bokje leggen. En het bloed van het bokje moest gesprenkeld worden op het deksel van de ark die in het heiligste van het heilige stond. En waar diende dit hele ritueel toe? Tot vergeving van de zonden. Uiteindelijk mocht de priester na het offeren het volk meedelen dat hun zonden waren vergeven. 
De tempel is in opdracht van de Eeuwige gebouwd met de hoofdingang naar het oosten en het heiligste van het heilige naar het westen. En als je weet wat de priesters allemaal moesten doen met het offeren, dan zie je dat zij de hele dag op de meridiaan van het oosten naar het westen en vice versa liepen. Zo ook met het bloed van het bokje. Deze wereld heeft een noord- en een zuidpool. Maar geen oost- of westpool. Dus feitelijk deden de priesters wat de profeten al zeiden: "zo ver het oosten verwijderd is van het westen, zo ver doe ik uw zonden van u". Dat is dus onmeetbaar en oneindig ver. 
En wanneer Jesjoea komt en de wetten vervuld worden, wordt hij als zoon van de vader samen met Barabbas voor het volk geleid. Bar Abba is Hebreeuws voor: zoon van de vader. Hier zien we dus twee zonen van één vader, identiek. Een wordt weg gestuurd, de ander geofferd. Jesjoea krijgt een kroon van dorens op. Waarom? Omdat Adam gezegd wordt dat de aarde dorens en distels zal voortbrengen. En hier wordt verwezen naar deze tekst omdat eindelijk deze vloek zal worden opgeheven. En de zonde die voorafgaat aan die vloek zou beleden moeten worden door de priester terwijl hij de hand op het hoofd van het bokje legt. En hoe wordt die wet vervuld? De priesters slaan Jesjoea in het gezicht, terwijl zij uitroepen: blasfemie, g'dslastering, hij stelt zichzelf gelijk aan de Eeuwige - en dát is de zonde van de mens "u zal niet sterven, maar aan g'd gelijk zijn..." Tot in detail wordt de wet vervuld, en daarmee dus ook het offer tot vergeving van de zonden. Met de doop zijn de zonden vergeven, en weg gedaan zo ver als het oosten verwijderd is van het westen. En dát is het nieuwe begin, een nieuw leven zonder zonden dat in ons is gelegd. 

De Tora draagt ons op om zowel de scheppingte koesteren, als onze medemens en waar nodig tot hulp en steun te zijn. Niet als spontane daad van goedheid van onze kant, maar als verplichting ten opzichte van de Ander. Zorg voor de Ander is de uitdrukking van rechtvaardigheid in de wereld.
De Tora legt op elk van ons individueel de mitzvot (verplichtingen) op, waarvan een groot deel betrekking heeft op zorg voor de (zwakkere) medemens. Rechten kun je opeisen, maar plichten moet je doen, in de praktijk brengen. Daarom staat in de onderlinge relaties niet een opeisend ik centraal, maar de Ander, die mij nodig heeft. Ieder van ons heeft individueel de verplichting daartoe, zonder aanziens des persoons.
Rechtvaardigheid is daarom het hart van het jodendom. Want niet de Eeuwige staat voorop, maar de medemenselijkheid. Daarom is de ontmoeting met de Eeuwige ook niet verticaal, van boven naar beneden, maar horizontaal. Wij hebben g'd ontmoet, wanneer wij rechtvaardig zijn geweest tegenover de hulpvragende Ander. Zonder poespas, zonder koninklijke lintjes, zonder trompetgeschal. En zo is ieder van ons in staat om haar of zijn bijdrage te leveren aan de vervolmaking van de schepping.

De zonde wordt door een mens nooit definitief verslagen. Het is een constante strijd. Ook bij christenen die menen wedergeboren te zijn en daar status mee willen afdwingen.
 
Maak je geen illusies, ook niet over het wedergeboren zijn of worden. Gedenk, mens, dat je stof bent en tot stof zult wederkeren.

Toch wel. Want wat is 'De Schrift'?
In die tijd bestond de verzameling Nieuwe Testament niet, die wij nu wel kennen.
Waar doelt hij dan op ? Ziedaar jouw grijs. 

Moet ik nu werkelijk geloven in een g'd die met twee maten meet? 
Hij schept mensen en geeft een opdracht "daar mag je niet van eten, anders..." en dan faalt de mens. En vervolgens komt de Almachtige zelf even het goede voorbeeld geven? Dat is zoooo oneerlijk! Uiteraard slaagt iemand die almachtig is voor iedere test. Het zou op deze manier slechts rechtvaardig zijn als hij Adam ook almachtig gemaakt had... 

De taal van de macht. "Wij hoeven niet te veranderen, maar jullie".

Het was vorig jaar Pesach, feest van het ongezuurde brood, toen mijn vader buiten wat matzes zat te eten. Er kwam een blinde man naast mijn vader op het bankje zitten, en met de gastvrijheid van Avraham in zijn achterhoofd bood mijn vader de blinde man ook een matze aan. 
Even later vroeg mijn vader: "En, wat vind je ervan?, waarop de blinde man zei: "Vreselijke schrijver, dit is echt het slechtste verhaal wat ik in jaren gelezen heb."
 

Waarom moet je tot een kerk behoren om om te zien naar mensen in nood? Heeft de/een kerk daar een monopolie op? Mag ik als atheïst geen mensen helpen?  

De EO glijdt niet af maar past zich aan de tijdgeest aan (en dat heeft niks met Satan te maken). Dorenbosch is ergens blijven steken of vastgelopen.
Misschien omdat de muzikale smaak van de luisteraars verandert is?
Met alle verkrachtingen, overspel en incest? Welke bijbel leest Dorenbosch?
Dat zou zichtbaar moeten zijn in de kijkcijfers. Volgens mij is De passion het kijkcijferkanon van de EO dat zo ongeveer alles ontbeert wat Dorenbosch zou willen zien.

Ik heb ook pdd-nos en vind jouw reactie kolder. Ieder mens heeft behoefte aan contacten. Wij zijn geen robots.

Vergelijkbaar met je fijn, zonder enige grond, je negatief en veroordelend uitlaten naar anderen hier op het forum dat je keer op keer herhaald?
Enfin je verspilt mijn tijd,  hoogste tijd om andere vrouwen op te zoeken om ze te begeren. Ik ben nu eenmaal niet zo goed als jij.

Typische Kaasjeskruid reactie: als je het niet met argumenten kan winnen ga je op de man spelen. 
Maar ik zou zeggen bezoek eens een mannendag waar dit onderwerp besproken wordt en je bent een illusie armer.

Nee Gaitema, niet slechts een groepje dat yeshua aanvaarden zal. HEEL Israel leert de Schrift
26 En zo zal heel Israël zalig worden,  zoals geschreven staat: De Verlosser zal uit Sion komen en zal de goddeloosheden afwenden van Jakob.
27 En dit is het verbond van Mij met hen, wanneer Ik hun zonden zal wegnemen.
28 Zij zijn weliswaar wat het Evangelie betreft vijanden vanwege u, maar wat de verkiezing betreft geliefden vanwege de vaderen.
29 Want de genadegaven en de roeping van God zijn onberouwelijk.
Romeinen 11
HEEL Israel (26) niet een deel dat Yeshua aanemen zal, dat staat er jiet.
G'd zal Zelf de zonden wegnemen van Israel, geen voorwaarden. (27)
Omdat G'd de Eed heeft gezworen daarover aan Isaac en Jacob (28)
 
 

Uiteraard mag je kritiek hebben, maar je kritiek zou voor iedereen hetzelfde moeten zijn en dus los moeten staan van de persoon. Met andere woorden: als jij een mening hebt over abortus, dan moet je die mening hetzelfde op je Nederlandse buurvrouw, als op de inwoners van Indonesië, als op joden moeten toepassen. 
En los daarvan is het nog de vraag in welke mate je kritiek zou moeten uiten, of in welke mate je jouw eigen mening aan anderen zou moeten opleggen. Abortus, homoseksualiteit, scheiden, een leugentje om bestwil, sex voor het huwelijk - dit zijn allemaal onderwerpen waar de ene christen de ene mening over heeft, en de ander een andere mening. En hoe weet je wie er gelijk heeft? Dus op grond waarvan ga je iemand bekritiseren of je mening opleggen? 
Jesjoea zegt: volg mij. Dat is voor iedereen een persoonlijke opdracht. En daarmee een opdracht die aan jou en mij persoonlijk gericht is: ik moet hem volgen. Hij zegt dus niet dat ik anderen de les die ik uit zijn leringen trek moet opleggen. Het gaat om mij: ik moet de les die ik uit zijn leringen trek op mijzelf toepassen. Dus als ik uit zijn lessen de conclusie trek dat je geen sex mag hebben voor het huwelijk, dan moet ik dat niet doen. In die zin kan ik @Willempie begrijpen als hij zegt dat mensen wellicht eerst hun eigen straatje schoon moeten vegen. En ik durf het zelfs stelliger te zeggen: volgens mij moet je alléén maar je eigen straatje schoonvegen en met je handen van andermans straatjes afblijven. 
Religie is altijd een persoonlijke kwestie geweest. Je gelooft iets, of je gelooft iets niet. Lippendienst heeft geen zin. Dus het is volstrekt zinloos om anderen een verbod op sex voor het huwelijk op te leggen, of een openingsverbod voor winkels op zondag, of de levenswijze van een ander te bekritiseren. Vooral niet als de ander niet christelijk is. Het "berispen van de broeder" of "vermanen in liefde" schiet vaak volkomen liefdeloos totaal zijn doel voorbij. Bovendien staat er niet dat je de heiden of ongelovige moet berispen of vermanen, maar het staat er geschreven voor "de broeder", en het heeft dus betrekking op de eigen kring. Eeuwenlange dominantie van het christendom, waarop veel (en misschien zelfs vroeger wel alle) wetten waren gebaseerd heeft hier in Europa nog nooit voor een vreedzame of zondeloze samenleving gezorgd. 
Om mijn vingers dan toch maar even te branden aan het aangehaalde voorbeeld van abortus... Ook hier denk ik dat we hier de lessen van Jesjoea op onszelf moeten betrekken. Als ik uit zijn woorden afleidt dat abortus verboden is, dan moet ik het vooral zelf niet doen. Maar de situatie is voor iedereen en van geval tot geval verschillend. En dat maakt dat een algemene stelling "het mag niet", niet alleen bijzonder pijnlijk, maar ook als bijzonder onchristelijk ervaren kan worden. Want zeggen dat iets niet mag, is niet hetzelfde als hulp verlenen. Want wat is christelijker: met de bijbel in je hand schreeuwen wat allemaal wel of niet mag, óf je medemens in tijden van moeite en verdriet bijstaan? Laat ik maar even een van de meest erge voorbeelden nemen: verkrachting. Als je verkracht bent en dan zwanger blijkt te zijn, sta je volgens mij voor een dilemma wat niet te beschrijven is. Daar valt niet nuchter over te praten alsof je geskimd bent of iets dergelijks, want dit is blijvend. Je blijft voor altijd emotioneel of geestelijk beschadigd. En in die situatie heb je dan het volgende probleem: de bevruchting. Als de zwangerschap niet afgebroken wordt zit je met een kind van wie de vader een van de meest erge misdadigers ter wereld is. En dat los van de bijkomende schade. Je zal het kind de omgang met de natuurlijke vader ontzeggen, of onbewust het kind straffen voor de daad van de vader, of afstaan ter adoptie omdat je het geen liefde kan geven, of wat dan ook. Maar als je de zwangerschap wel afbreekt, "mis" je dus een kind wat ook je eigen vlees en bloed is, of als je gelovig bent zou het ook tot een crisis in je geloofsleven kunnen zorgen. Volgens mij kan helemaal niemand die dit zelf nooit persoonlijk heeft meegemaakt zich voorstellen wat een afgrijselijke situatie dit is en hoe je op bijna satanische wijze een keuze moet maken uit twee kwaden. Welke keuze je ook maakt, je zal de gevolgen de rest van je leven bij je dragen. Dat lijkt me zo onwaarschijnlijk pijnlijk, dat ik me daar maar moeilijk een voorstelling van kan maken. En als zo'n meisje voor bijvoorbeeld een voorlichtingsgesprek naar een abortuskliniek gaat, wordt ze daar in het ergste geval geconfronteerd met "christenen" die met borden of spandoeken haar een enkeltje hel toewensen. Ik zie daarin geen liefde van, of liefde voor g'd, maar ik zie slechts blinde haat in de strijd om "het eigen gelijk". Is dat het voorbeeld van Jesjoea? Heeft zo'n meisje dat nodig? Nee, zo'n meisje heeft mensen nodig die een arm om haar heen slaan en met haar bidden, en die haar - ongeacht haar keuze (dat is volgens mij iets tussen haar en Jesjoea) bijstaan en kracht geven. 
Satan wordt niet ontmaskerd door anderen als schuldig aan de ene of de andere zonde aan te wijzen. Satan wordt ontmaskerd door het gebrek aan liefde in jezelf te ontdekken. 

Nog een incorrect begrepen stuk tekst:
 
De muur was de scheiding tussen Jood en Griek die maakte dat heidenen ZONDER G'd waren en Joden al MET G'd waren
Die muur is in Christus weg gehaald, waardoor wij uit de heidenen nu OOK bij G'd kunenn horen NET als de Joden dat al deden en doen.

 1     Ook  u heeft Hij met Hem levend gemaakt, u die dood was door de overtredingen en de zonden,
OOK u levend gemaakt, net als Israel.
 
 8     Want uit genade bent u zalig geworden, door het geloof, en dat niet uit u,  het is de gave van God;
9     niet uit werken,  opdat niemand zou roemen.
Geen mens kan zelf voor Yeshua kiezen, G'd legt geloof in onze harten (of niet).
Wij als christenen kunnen niet roemen op geloof in Christus,
10     Want wij zijn Zijn maaksel,  geschapen in Christus Jezus om goede werken te doen, die God van tevoren bereid heeft, opdat wij daarin zouden wandelen.        Jood en heiden één in Christus
Let op! In Christus Jood en Griek zijn 1, zonder onderschied.
Welk onderscheid? Die van voor de muur werd weggebroken waar heidenen zonder G'd waren en Joden MET G'd.
Hieronder komt het:
12     dat u in die tijd zonder Christus was, vervreemd van het burgerschap van Israël en vreemdelingen  wat betreft de verbonden van de belofte. U had geen hoop en was zonder God in de wereld.
De heiden was vervreemd van de relatie die G'd had met israel, we waren als vreemdelingen voor G'd en hadden geen verbond of beloften van G'd, die Israel al wel had. heidenen waren zoonder hoop en zonder G'd.
Hier komt dan de muur:
13     Maar nu, in Christus Jezus, bent u, die voorheen veraf was, door het bloed van Christus dichtbij gekomen.
 4      Want Hij is onze vrede, Die beiden één gemaakt heeft. En door de tussenmuur, die scheiding maakte, af te breken,
Doordat de muur is weggebroken tussen heidenen ZONDER G'd en Israel MET G'd, horen wij uit de heidenen in Christus nu OOK bij G'd, net als Israel ! Wat een genade van G'd dat Hij nu OOK ons uit de heidenen als Zijn kinderen ziet. Nu zijn we in Christus OOK dichtbij G'd gekomen, waar we eerst verweg waren. DAT IS DE MUUR.
We horen er OOK bij net als ISrael, we heben de plek van Israel niet ingenomen.
G'd heeft niet ons uit de heidneen vervangen voor Israel.
Nu hebben wij uit de heidenen in Christus OOK toegang tot de Vader zoals Israel altijd al had vanaf het formeren door G'd van Israel.
En zijn wij uit de heidenene niet langer vreemdelingen voor G'd maar MEDEBURGERS.
 18      Want door Hem hebben wij beiden door één Geest de toegang tot de Vader.
 19     Zo bent u dan niet meer vreemdelingen en bijwoners, maar medeburgers van de heiligen en  huisgenoten van God,
Efeze 2
De genen waarop G'd wraak zal nemen in de wereld, zijnals onkruid voor Hem.
Met de wraak zuivert G'd zodat het Koren overblijft om te oogsten; leert Yeshua ons in de Schrift.

Kritisch zijn (kritiek leveren) is geen vrucht van de Heilige Geest. Alle mensen die ik tot nu toe in mijn leven heb ontmoet die graag kritisch willen zijn, zijn dat altijd over anderen maar nooit over zichzelf. Dat heeft niets met "gezond" te maken. Het is een symptoom van een zeer ernstige ziekte. Onderscheiding der geesten is wel een gave van de Geest van God. Eren betekent respecteren. 

Misschien is het een idee als je vriendin eens met een dominee of ouderling of hoe je het ook noemt van de baptistengemeente praat. Niet om lid te worden, maar alleen maar op het punt van wat zonde voor hen is en op welke manier dat wel of niet beleden zou moeten worden. Soms is het goed om even een compleet andere visie dan je eigen te horen. 

Niet zo gevoelig zijn is mijn advies.
Ik zie alleen dat je veel woorden gebruikt waarvan veel hetzelfde en weinig inhoudelijke reactie op feedback richting jou.
Ik het bedrijfsleven word ik ook altijd terecht zenuwachtig wanneer er resultaten worden gepresenteerd aan mij met buitengewoon veel over-informatie.
Doorgaans een middel dat bewust wordt ingezet.
Heilig gedrag betekent niet dat pittige discussies niet kunnen onderling.
Pittige discussies bewijst dat het ergens over gaat dat van belang is.
Wanneer zaken minder van belang zijn is het makkelijker om water bij de wijn te doen dan bij zaken die van groot belang zijn.
In heilig gedrag is geen plaats voor schelden, haten, antisemitisme, Schrift verdraaiing etc.
Overigens zie ik soms voorbeeldig gedrag bij goddelozen.

Dit is weer een reactie waar ik geen touw aan vast kan knopen, en dingen zes keer moet lezen of ontleden om je bedoeling te snappen. 
Dingen die wel direct duidelijk zijn, zijn je verwijtende opmerkingen. Zo schaar je mij in je laatste alinea onder "de schreeuwers". Dat vind ik raar, want ik heb in iedere reactie telkens gezegd wat er in de oorspronkelijke Hebreeuwse tekst staat, de vertalingen gegeven en toelichtingen hoe ik tot mijn visie kom. Daarmee ga ik dus op jouw argumenten in op een normale manier. Hoe ga jij om met mijn argumenten? Je noemt ze "een dwarrel in mijn denken",  "niet meer dan een fantasie" en "nonsens" en terzijde schrijf je ook dat je meer klasse verwacht. Dus naast het feit dat je ze inhoudelijk niet behandeld, lijkt het er dus meer op dat jij de schreeuwlelijk bent...
Je geeft geen antwoord op mijn vragen. Als je dingen stelt als "Adam zou zich voor een weduwe opofferen", "scheppen is maken" en "dat zegt G'd erbij" en ik vraag naar de betreffende bijbeltekst dan geef je die niet. Mijn inhoudelijke argumenten laat je links liggen. Mijn letterlijke en woordelijk citaten doe je af als nonsens en fantasie. En wanneer je reageert worden er dingen bijgesleept die lukraak lijken te zijn gekozen. Dat lijkt verdacht veel op een strategie alsof je me wil bedelven onder een overkill aan informatie zodat de zwakke of inhoudelijk karige argumentatie niet opvalt. Neem alleen al je reactie op mijn openings vraag of ik "... het zo goed geformuleerd had". Daarop kun je antwoorden: ja, dat heb je zo goed geformuleerd. Of: nee, ik bedoelde... enz. Maar jij schrijft als antwoord een reactie van drie anineas. En een ander voorbeeld is je voorlaatste alinea waarin je refereert aan de "Mullodesilevieten" en zegt dat je iets van ze weet. Wie zijn die mensen? En wat hebben ze met ons gesprek te maken? En wat doet het ertoe wat je van ze weet? 
Als ik niet op dit soort dingen in je posts inga lijkt het alsof ik je niet serieus neem, en als ik er wel op inga en vraag wat je bedoelt (zoals anticultuur) of wat een woord betekent verwijt je me dat ik het niet over de inhoud wil hebben. Op deze manier maak je het onmogelijk om een normale discussie te voeren. Want hoe verwacht je dat ik kan reageren op zaken die ik niet begrijp? 
En misschien is dat wel het probleem in dit gesprek tussen jou en mij. Want als ik jouw geschrijf verwarrend en onduidelijk vind, dan zal mijn manier van schrijven voor jou waarschijnlijk ook wel moeilijk te begrijpen zijn. 
Eerlijk gezegd kost het me zoveel energie om te proberen te ontwarren wat je bedoelt te schrijven dat - in combinatie dat je mijn vragen over je schrijfsels niet beantwoord en mijn argumenten niet-inhoudelijk afdoet als fantasie of nonsens - ik het maar moet opgeven. Misschien is het 't meest christelijke als we tot de conclusie komen 'dat we elkaars taal niet spreken.'
Het ga je goed. 

1. Je gebruikt woorden die ik niet ken en hanteert een grammatica die voor mij vreemd is. Dan is het toch niet meer dan logisch dat ik daar vragen over stel? 
2. Graag het bijbelse citaat waar hij zegt dat scheppen maken is, en het citaat waar Eva geschapen wordt. 
3. Als ik zou fantaseren zou ik niet woordelijk kunnen aantonen waarop ik mijn visie baseer. Tot nu toe lijk jij degene die krampachtig probeert de bijbelteksten in lijn met je eigen visie uit te leggen - in plaats van andersom: je visie te baseren op bijbelteksten. 
 
Ik zal even in het algemeen toelichten waarom ik dit allemaal zo belangrijk vind. Als je stelt dat de één hoger in de (scheppings)orde staat dan de ander, dan kan dat met zich meebrengen dat de één zich ook belangrijker voelt als de ander. Dan kan ook de één menen meer recht van spreken te hebben dan de ander. Dan kan ook de één menen dat hij anderen - al dan niet fysiek - mag onderwerpen. En in de wereldgeschiedenis hebben we kunnen zien waar dit superioriteitsgevoel toe heeft geleid: het ene koninkrijk wil over het andere heersen; de ene broer slaat de andere dood; door alle eeuwen heen kennen we slavernij; massamoord op de joden, zigeuners, gehandicapten en homosexuelen; apartheid; onderdrukking van vrouwen en ga zo maar door. Dát is het gevolg als de één meent hoger in de orde te staan als de ander. Er staat een passage in de Tanach over de engel Lucifer die meende dat hij hoger in de orde stond, en juist daarmee is - volgens de christelijke visie - alle ellende begonnen. En dat maakt het dus zo onbegrijpelijk voor mij dat men maar gemakzuchtig alles voor zoete koek lijkt te slikken.
Het probleem is dat wanneer je stelt dat de man hoger is dan de vrouw, je in één klap iets meer dan de helft van de wereldbevolking degradeert tot je ondergeschikte. En dat het verregaande gevolgen, zoals ik hierboven beschreef. Want dan houdt het niet op bij symbolisch het hoofd bedekken... Dus het lijkt mij van het allergrootste belang dat we niet klakkeloos voor waar aannemen wat de kerk al eeuwen heeft geleerd, maar dat we gedegen onderzoek doen en alle argumenten op waarde schatten. Anyhow, dit slechts als toelichting, zodat iedereen snapt waarom ik zoveel waarde hecht aan overtuigende argumenten in deze discussie.