Hopper

Het wederopstandingskarakter van de mystieke dood is volmaakt omdat het niets bevat behalve zelf. Maar 'niets' is uiteraard geen schepping, het staat geheel los van de schepping.

Ik ben niet slim genoeg om qualia te begrijpen.

Ik zie alleen maar meer valuta verschijnen. Cryptovaluta. Mij te cryptisch allemaal.

Klopt, de ziel heeft geen empathische vermogens. De ledige ziel ontleent haar vermogens geheel aan God. Dat wat we empathie noemen is in feite een respons van het reflectieve bewustzijn . Zielsbesef is in feite het diepere besef van zelf wat zijn verhouding met de medemens volkomen intuïtief laat gebeuren. Aan God overlaat, zeg maar. Kon ik mijn slimheid maar opgeven, dat zou nog eens slim zijn!

De ziel is vrijgesteld van het betalen van de energiefactuur. De ziel heeft genoeg aan zichzelf. (Wislawa Szymborska) De mens zit vol met af te betalen schulden, alleen de ziel is vrij. Deze is dan ook volkomen niets.

https://repository.ubn.ru.nl/bitstream/handle/2066/107536/mmubn000001_036906603.pdf?sequence=1 Voor wie zich afvraagt wat de zelfervaring is, deze bevindt zich op zielsniveau. Verwarrend misschien. Waar steeds de vraag zich opwerpt: heeft de mens een ziel? Of heeft de ziel een mens? Als mens zijn we bezield, als ziel zijn we bemensd. Op de tast voelen we in het donker, de een voelt een tuinslang of toch een slurf? De ander voelt een pilaar of is het toch een poot? (Vrij naar Rumi)

Maar de filosoof kan het schouwen niet schouwen, plotiniaans gezien. Hetgeen ook in Tim 6:16 staat: "Hem heeft geen mens gezien en niemand kan Hem ook zien". Alleen in de zelfervaring kan dit geweten worden. Doch er is een andere wijze van schouwen van de kern in het centrum. Volgens Augustinus is de heilige Geest de liefde die God (het Ene) is. Deze liefde is alleen te beleven als de mens uit God is en niet tegenover God staat. Daarnaast is er 'de weg' van Jezus. God beleeft zichzelf in de liefde van de éne mens tegenover de ander (naastenliefde). Waardoor we onze naasten m

Dat hangt er van af wat je met die tweede schepping bedoelt. De mystieke dood heeft een wederopstandingskarakter. Maar dat kun je geen 'schepping' noemen in de zin zoals we het 'geschapene' normaliter betitelen.

Alle mensen zijn in hun wezen mislukkingen. Lucas 18:19 NBG51 Zelfs Jezus noemde zichzelf niet goed. De reden dat de mens mislukt is lag al geborgen in de schepping. God is één in zichzelf, bij de mens staat de éne mens tegenover de ander. Dat ging bij Kain al mis hij vermoorde zijn broer. Het staat trouwens ook in Jesaja 45:7 dat God de Schepper is van de duisternis: Er is geen enkele twijfel mogelijk: God heeft bewust de duisternis geschapen. Dat is al vanaf het begin zo. In Jesaja staat feitelijk dat de Schepping synoniem is met de du

Als gij niet zijt als de kinderen zult ge het (ver)wonderen ontgaan, als variatie op wat de Nazarener ooit profeteerde. Vergeet je perfecte offer, er is een barst, een barst in alles , zo komt het licht binnen, vrij naar de heer Cohen. Wie in het licht verkeert heeft moeite om de duisternis te onthouden.

1. Internetfora hebben als kenmerk dan men spreekt over zaken waar niks over te zeggen valt. 2. Nee, daadwerkelijke innovatie is het binnenste buiten keren. Zodat niet langer dat wat gekend wordt van belang is, maar dat wat de wereld kent.

Het was vandaag een zware dag voor de Oekraïner 'met de pet'. De terreurstaat wilde wraak nemen voor de aanslag op de clandestiene brug. Zeker nooit gehoord dat alleen God de wraak toekomt? We weten het niet.

Dat is mij nooit opgevallen. Verder ben ik niet zo'n liefhebber van mooie dingen. Ik ben meer liefhebber van het verval. Daar waar de schimmel en het bederf loert vinden de nieuwe dingen weer hun kans. Waaruit we leren dat het nieuwe op het oude groeit, als ware het een paddenstoel. (Waar dan merkwaardigerwijs nooit padden zijn te vinden)

Het kenmerkende van de toekomst is dat we er niks van af weten. Alleen dwazen speculeren over de toekomst, zij zijn speculanten genaamd. Jezus joeg de speculanten de tempel uit..... Bestudeer de aandacht zoveel je wilt, door het bestuderen zul je haar nooit vinden....

Dat Koninkrijk gebeurd ieder moment in deze wereld. Waar twee in Mijn naam vergaderd zijn, daar ben Ik in hun midden, staat er geschreven. Een dergelijke vergadering is het mooiste wat mij kan overkomen. Maar ik verwacht het nooit. Matteüs 5:8 Zalig de reinen van hart, want zij zullen God zien. Staat er geschreven. Dat interpreteer ik als de Godsgeboorte in de ziel. Dan is er geen enkele verdeeldheid meer in de mens. Op dat moment kan het ego niet bestaan, want God is één. Het houdt gelijke tred met het ledigen van het gemoed. Gemoed is hét kenmerk van het ego: haat, afgun

Het Koninkrijk Gods stelt inderdaad niet veel voor. Omdat het eeuwig is. Zaken die wat voorstellen doen zich voor in de tijd. De eigenwillenheid van de mens werkt middels begeerte naar zaken welke in de tijd verborgen liggen. En zoals Jezus predikte: Niet mijn wil geschiedde. Wie zijn eigenwillendheid opgeeft houdt letterlijk 'niets' over. Ik volg de leer van Jezus: ik verwacht niets. Niets is mij voldoende. In Uw handen beveel ik mijn geest is het credo zoals Jezus leerde. Dat is overgave zonder verwachtingen op een betere toekomst.

Ter overweging : er is ook de mogelijkheid van de mystieke dood. Het is niet gezegd dat er een oordeel volgt ná je fysieke dood. Jezus is er altijd duidelijk over geweest: Oordeelt niet, opdat gij niet geoordeeld wordt; want met het oordeel, waarmede gij oordeelt, zult gij geoordeeld worden. M.a.w. als je binnen dit leven het 'oordeelloze' hebt gevonden/bent door de aanwijzingen van Jezus te volgen dan is de zaak reeds uitgeklaard. Want je zult geoordeeld worden met je eigen oordeel........dát is wat er staat.

Misschien is het paradijs op aarde er reeds? Het Koninkrijk Gods is immers in ons. (De meningen verschillen daarover, maar dat is mijn opvatting.)

Je citeert uit een van mijn favoriete gedeeltes uit de bijbel. Dat jouw ogen bleven hangen bij vers 5 is je gevoel dat jou verteld dat dat vers 5 belangrijk voor je is. In feite staan we (alle mensen) steeds weer voor de keuze voor de liefde of voor zelfzucht. De keuze die jij of ik maken bepaald onze individuele 'zien' naar de wereld. Wie voor zelfzucht kiest die mens wordt achterdochtig en boos op de wereld. Wie door de bril van de liefde kijkt, kijkt niet door een roze bril, maar die ziet hoe de wereld werkelijk is. Zo denk ik er over. Het is juist zelfzucht welke onze kijk op

Ziel en lichaam zijn niet gescheiden van elkaar. Het vermogen om te begeren ligt op de ziel, het begeren zelf ligt in het lichaam. Blijft de mens maar zijn lichamelijke genoegens achterna lopen, dan blijft de mens hier onwetend van. En daarmee ook onwetend van dat wat we 'liefde' noemen. Wie zelfzucht nastreeft keert zich automatisch al af van de liefde. Grosso modo kan ieder mens telkens weer kiezen voor de liefde of de zelfzucht. Verder kunnen we maar beter niet God's bedoelingen (Het doel van God) gaan interpreteren. Buigen voor Jezus staat nergens geschreven, het was ju

In de zielsvermogens liggen zaken als lust, begeerte en dergelijke. Eigen schuld is een groot woord, wel is het eigen schuld als we niet uit eigen beweging een einde maken aan dergelijke zaken. Dan hou je een uitgeklede, naakte ziel over. Zodat de ziel zichzelf leert kennen. Dus ja, we zijn zelf verantwoordelijk, maar heb mededogen met hen die nog onder invloed staan van lust, begeerte, hebzucht e.d.

Hallo Gaitema, Voor mij is God geen 'wie'. God is 'dat' wat volstrekt in zichzelf is. Wat zich laat kennen als Liefde die nergens op gericht is. Deze Liefde kunnen wij aan onze medemens doorgeven door onze eigen belangen te laten vallen. Misschien is dat wat je ervaarde bij je ex en je broer, Gaitema? In onze medemens realiseren we 'God' geheel volgens de leer zoals Jezus die predikte. Er zijn mij uitermate dierbaren ontvallen en in die Liefde van God ben ik nog altijd met hen verenigt. Dat kun je niet in woorden vangen, dat is leven vanuit het hart. Ik gebruik dus wel woord

Mij te ingewikkeld, het smalle pad was eenvoudiger.

Wat is copen? Edit: Laat maar, ik heb het al gegoogeld. De jeugd van tegenwoordig gebruikt moderne termen. Copen = er mee leren leven.

Ik heb geen angst voor de eigen gevoelens. Doch ik heb nooit seksuele lustgevoelens gehad bij mannen. Ik kan er ook niks aan doen, God heeft mij geschapen met een seksuele aantrekkingskracht naar vrouwen toe. In naastenliefde zie ik geen onderscheid tussen man en vrouw.