Hopper

In de RKK zijn miljoenen mensen gedoopt door mannen die seksuele misdaden hebben begaan. Hoe kan zoiets enige waarde hebben? Of ik zelf door een zedendelinquent ben gedoopt valt niet te weten. Met mystiek heeft het al helemaal niks van doen. https://nl.wikipedia.org/wiki/Mystiek Op dit forum wordt mystiek niet interessant bevonden door de deelnemers. Logisch, de deelnemers geloven slechts en zijn meer gericht op een eigen toekomst in het hiernamaals. Voor de mysticus is er geen hiernamaals.

Daarom zal ik me nooit 'christen' noemen. Het is een algemene noemer waar van alles en nog wat onder valt. Iedereen hanteert eigen criteria. De 'enig' ware christen is aan het kruis gestorven.

Ik ga niet in gesprek met Kremlin propaganda. Dan zou ik medewerking verlenen aan oorlogsmisdaad.

Wat is een UV?

In de onfeilbare leer van de Katholieke kerk zijn juist veel mystici vermoord. https://nl.wikipedia.org/wiki/Katharen De Katholieke Kerk heeft zich in het verleden veelal als een misdaadsyndicaat gedragen: Wat de kerk gedaan heeft zou je 'relicide' kunnen noemen, schaamteloze moordpartijen op mensen die de leer van Jezus trachtten te volgen. Ook een mysticus als Meister Eckhart is maar net ontsnapt aan de kerk door zijn natuurlijke dood. RKK en mystiek, dat ging nooit samen.

Sorry, maar dit is volslagen flauwekul. Met de doop gebeurd er niks bijzonders. (Ik ben zelf ook gedoopt).

In tegenwoordigheid kunnen angstbeelden niet bestaan. Wel is er zicht op wetmatigheden. Een van die wetmatigheden heb ik benoemd: als een dictator 'volksgenoten' gaat bevrijden in een buurland dan moet je uitkijken. Want dat stopt niet bij dat buurland. Ook een kenmerk wat overeenkomt met de donkere jaren 33-45 is propaganda. Ook in ons land zijn mensen slachtoffer van propaganda en daar lijk jij er wel één van te zijn........ De Europese staten hebben wel meer laten verloederen. https://www.nrc.nl/nieuws/2022/10/21/hoe-nederland-de-gasmarkt-aan-poetin-uitleverde-2-a4145779

Mystiek kan nooit een geloof zijn. Zolang je mystiek met geloof verwart kunnen we geen gesprek hebben over mystiek.

Daarom vecht Oekraïne ook onze oorlog. Poetin zal niet stoppen als hij Oekraïne heeft veroverd. En we hoeven ook niet op een binnenlandse , Russische opstand te rekenen, dat gebeurde in 33-45 ook niet. Om geheimzinnige redenen zijn dergelijke dictators in staat om hun volk tot de totale ondergang te leiden. Het Duitse volk was in 45 ook slachtoffer.....van zichzelf.

We zien bij Poetin dezelfde zelf-destructie als bij de besnorde dictator in 45. Het kwaad slaat altijd terug op de persoon die het bedrijft. Wat leren we hieruit? Als je ergens dezelfde oorzaak in stopt, dan krijg je altijd hetzelfde gevolg er uit terug. De waanzin bij Poetin zal nog wel toenemen gezien zijn voortdurende gezichtsverlies. Het kwaad heeft er een hekel aan om gezicht te verliezen. En daarmee zal het Oekraïense volk nog meer lijden. En Patriarch Kirill van Moskou zag dat het goed was.....waarmee de rol van de kerk in vrede en oorlog ook weer duidelijk is. Inderdaad

Daar waar niemand is, kan ook geen macht zijn. Het schouwen is per definitie machteloos, anders hebben we het niet over hetzelfde.

Wie rozen gaat knippen sluit vrede met de doornen.

Eindtijd profetieën zijn in wezen blasfemie. Het suggereert dat iemand weet wanneer de tijd stopt. Zolang er materie is stopt de tijd niet.

Een naam geven mag best van mij, maar daarmee personifieer je het Ene en staat er een 'tweede' tegenover het Ene. Waarmee God niet langer de éne God is maar een van de velen. Wie kennis draagt van het 'ik ben' weet dat het 'ik ben' in zichzelf is.

Precies dat, het 'ik ben die ik ben' kent geen enkele naam. Wie een naam gebruikt bedoelt een of andere afgod: Wodan, Zeus, we hebben er velen. Zelf prefereer ik Ene, maar dan niet als telwoord uiteraard. God mag ook, dat is in feite een betekenisloos woord, welke de moslims ook gebruiken en enkelvoudig in het uitspreken. Jezus is de Incarnatie: het Woord (Logos) is vleesgeworden.

Dat is gedifferentieerd. De geliefden zijn elkander, zonder twijfel. Er is maar één Christus, welke leeft in velen. Dat is een vreugdevolle ontmoeting. Maar ook de duisternis in de mensen is invoelbaar. Dan welt er mededogen op welke niet van mijn persoon afkomstig is. Ook ontstaat er dan het vermogen om te helpen 'dragen'. Dat is een vermogen wat niet van mijn persoon afkomstig is. Ik mag mijzelf nooit de liefde toerekenen, de ene hand mag niet weten wat de andere doet. Of zoals ik eerder schreef: ik ben slechts de kwast, niet de meesterschilder.

Ik volg juist 'de weg' van Jezus. Waar er twee of meer vergaderd zijn in Mijn naam, daar ben ik in hun midden. Vragen naar hun religie of afkomst ligt dan niet meer in de rede, want dan staat Jezus juist in het middelpunt (ben ik in hun midden). Dat christenen veelal de wederkomst van de Christus in een of andere eindtijd plaatsen weet ik ook wel, in werkelijkheid is de Christus alleen tegenwoordig (in de actualiteit). Dat is ook wat die uitspraak van Jezus zegt. En in die tegenwoordigheid herkennen de geliefden van Jezus elkaar: Het Koninkrijk Gods wat ín ons is.

In zelf ben ik met velen, in niet-zelf ben ik helemaal alleen. Deze kennis bouwt zich uit, de vragen over eenzaamheid (Mijn God, mijn God, waarom hebt Gij Mij verlaten?) zijn opgelost. Net zoals het vraagstuk waarom er geleden dient te worden. Eenzaamheid bleek een gevoel wat voortkwam uit het gemis van 'iemand' die er helemaal niet is. Niemand zijn kan alleen als met dat soort gevoelens klare zaak wordt gemaakt.

Iedereen is in het 'bezit' van de grote olifant. Maar omdat je het niet bezitten kunt zal de heb-mens het nooit bezitten. Het oude verhaal, lees de bergrede nog eens en beoefen armoede. Zelfs de toekomst kan men niet 'hebben'......... Het impliceert het vermogen om onderscheid te maken tussen zelf en niet-zelf, en bijgevolg het bestaan van een alternatief gezichtspunt aan te nemen. Lees en leer ik ergens op het wijde web. Wie het zelf kent én het niet-zelf kent , kent volledig, dwz zowel vol als ledig. 60 jaar na Cubacrisis is helft Nederlanders weer bang voor Russische bom, l

Er is maar één religie en dat is de religie welke Paulus in 1 Korinthiërs beschrijft. Zij wordt niet verbitterd, zij denkt geen kwaad. De mens die de ware religie belijdt zal ik niet oordelen of hij christen, atheïst, moslim of jood is. (Of nog wat anders). We weten wat Jezus over 'de maat nemen' heeft gezegd.

Hoe kun je de naam bekritiseren van dat wat geen naam draagt omdat het één is? Er zijn toch niet meerdere Goden? Dan zou het logisch zijn om ze te benamen. (Exodus 20:7)

Het onherleidbare aspect kan maar 1 ding zijn en dat is dan weer niet de persoon. Persoons-transverwarring. Hoe kan een persoon een niet-persoon zijn? 1 KORINTHE 13:9-13. Volledig kennen is dát kennen wat in principe onkenbaar is. Of zoals in vers 5 staat: de liefde zoekt zichzelf niet, waarmee Chartreuse gisteren om 6:52 ook een antwoord heeft. Contradictie in de bijbel? Moeten we wel of niet zoeken? Lees ook vers 10: Doch wanneer het volmaakte zal gekomen zijn, dan zal hetgeen ten dele is, te niet gedaan worden. Adam kent ten dele, Christus kent ten volle. Volmaakt

In het spreken ben ik altijd in de uiterlijke wereld, nu spreek/schrijf ik tegen jou, waarmee ik in de ik-jij relatie ben getreden. Daarmee ben ik in de iemand-rol getreden. Het zou mal zijn om te beweren dat niemand tegen niemand spreekt of schrijft. Dat moeten we altijd voor ogen houden: in de uiterlijke wereld ben je iemand. Maar in de innerlijke wereld kun je niemand zijn.

Maar dan toch wel een wezensidentiteit zonder kenmerken. Waarmee het geen identiteit meer is, want een identiteit heeft kenmerken. Babylonische spraakverwarring .

https://www.taulerpreken.nl/wp-content/uploads/2020/09/Tauler_Preken_Nederlands.pdf Blz 52 Dit gaat over de zielengrond van de mens, welke een volkomen 'niets' kan zijn. Je kunt daar niet als schepsel komen, die grond is 'eeuwig nu'. In die grond werkt God als het Ene in de mens. Omdat God één is , is God geen persoon. Schepselen zijn personen, die zijn juist afwezig 'daar'. Dit citaat is dubieus. Daarmee bedoel ik dat het gedeelte 'maar het innerlijk waarnemen van God, dat wordt steeds sterker.' voor tweeërlei uitleg vatbaar is. Je kunt God an sich