Hopper

1. Hier doelt Jezus niet op zijn menselijke natuur als persoon, maar op zijn zijnsnatuur. (ik ben) 2. Ja. De zijnsnatuur is eeuwig, de menselijke natuur is eindig. Adam heeft alleen kennis van de menselijke, tijdelijke natuur. Daarom was Jezus zowel God als mens. Het is het zijns-mysterie: het zijn is zowel gedeeld (menselijke natuur) als ongedeeld (Goddelijke natuur).

De wensnatuur (willende natuur) is afkomstig van de mens zelf. Die gaat dan invullen wat God wil. Leegte wil zeggen dat de mens vrij is van iedere wens. Leegte is ook leeg van voorstellingen, God kan niet voorgesteld worden, God woont in een ontoegankelijk licht (Tim. 6:16), het licht wat schijnt in de duisternis (Joh. 1:5). Daadwerkelijke kennis en zijn doen zich tegelijkertijd voor , vanuit die positie is er geen enkel belang meer in dat wat in de tijd gelegen is. Daarom is het ook 'eeuwig nu', iedere wens, ieder willen van de mens is in de tijd gelegen. Dergelijke kennis kan niet

Studie klinkt als een mentale studie, zoals iemand natuurkunde studeert.

Zonder getuige geen transcendentie. Het is God die zichzelf proeft en zichzelf in de kennende ziel baart. Waarop de ziel zichzelf in God terug baart in de zijnsgrond.

Theoretici die vanuit boekenwijsheid spreken en niet vanuit de praktijk zijn mij bekend.

Maar 'wat' wordt er dan losgelaten? De natuur intrekken, alles loslaten en je een voelen met de natuur is geen kunst aan. Doch ik las nabestaanden van de vermoorde IKON journalisten welke 'het' na 40 jaar nog niet konden loslaten. Dat lees ik vaak van mensen: Hier kom je nooit meer overheen. Selffulfilling prophecy. We kennen allemaal het verhaal van Jezus, de storm en de leerlingen die bang waren. De leerlingen konden de storm niet loslaten. Het staat geschreven in drie Evangeliën, maar wie begrijpt het werkelijk?

Wie de weg volgt en vernederd wordt die kan de andere wang toekeren: niet-doen. Wat er dan gebeurd is praktijkervaring. Ik kan daar over gaan verhalen, maar daar heeft niemand iets aan. De reflectieve geest neemt dan niet langer de omgeving waar en is dan de 'zijnde' geest. De reflectieve geest zijn kost moeite en inspanning en eindigt in veel gepieker. De geest welke is , is verstild en neemt zonder oordeel of maat de omgeving waar. Je gaat het pas zien als je het door hebt zou die andere JC zeggen. Een geest zonder maat is feitelijk het eenvoudigste en fijnste wat er

De mens die actief zoekt, die vindt niet. De weg waar Jezus het over heeft verschijnt immers alleen als je je op die weg begeeft. Waarheen weet men niet. Internet is een handig middel om te zien waar anderen zich op 'de weg' bevinden.

Bekeerling is een christelijke term, zelfs ik ben daar mee aangedaan.

De werkelijkheid is dat het gaat om de praktijk, het intellectuele vermogen mag er pas naderhand zijn zegje over doen. Ook al een les welke we van Jezus leren. Het waren immers de Farizeeën die de schrift goed kenden, maar niet wisten dat je in de praktijk huis, vrouw en haard moet achterlaten om in afgescheidenheid tot jezelf te komen. Jezus vertelde het hen, zoek dus de Farizeeër in je zelf. Ingewikkeld is het niet, Adam is bevangen door begeerte (hebben) en door het begeren ontstaat degene die begeert. Ook het hiernamaals begeren valt hier onder. Luister naar wat de mensen zeggen:

Jezus laat er geen enkel misverstand over bestaan: niet mijn wil geschiedde. Halve garen lopen tegen een muur op omdat zij hun eigen wil niet wensen op te geven. De mens die zijn eigen wil onderzoekt en die eigen wil opgeeft bemerkt al een verandering in zichzelf. Bemerkt een christen nooit enige verandering in zichzelf, dan lapt hij het gebod van Jezus aan zijn laars en aanvaardt wel alle mooie geschenken van God, maar de polariteit zoals ziekte en tegenslag wordt niet aanvaardt. De smalle weg is zó smal dat hij met eigenwillendheid niet bewandeld kan worden. Ingewikkeld is het niet,

Zweeg Jezus er over? Volgens mij is er een geheel nieuw testament aan gewijd , waarin Paulus als bekeerling er ook nog een schepje bovenop deed. Begrijpen de mensen de teksten? Nee, in het geheel niet. Iedereen plukt volop kersen naar eigen believen uit de bijbel. En zie: degene die zich TTC noemt start zelfs een topic over de brede of de smalle weg. Ook gij....

Dat in elke mens Gods Zoon geboren kan worden druist in tegen de christelijke geloofsleer. De preoccupatie is op de lichamelijk herrezen Jezus. Naar het lege graf keken de christelijke denominaties niet meer om. Zij waren vervreemd van de allegorische kennis. Het lege graf staat voor de mens die aan de dood is ontsnapt door te sterven voor zijn dood. Of zoals Jezus zei: Laat de doden de doden begraven. In het 'eeuwig nu' is geen tijdsverloop: begin en einde (Alfa en Omega) vallen daar samen omdat zij hun betekenis hebben verloren. De Adam-mens echter heeft nog een obsessie met de tijd

Flawless victorie schreef: Begrijpen kent ook andere wegen dan middels het denken. De Zoon is de eniggeboren Zoon in het licht van de Vader. Daarmee hebben zij dezelfde ontologische grond. Een andere ontologische grond dan die van Adam die alleen de wereld van de uiterlijke dingen kent. Het 'enig' geboren zijn (wat een betere term is dan wedergeboren) is omdat Adam het lijden heeft voltooid : het kruis opnemen. Dat is de kern van het mysterie: hoe kan ieder mens (als mogelijkheid) in Christus leven als Christus één blijft? Middels het denken kom je dan uit bij duizendtallen Chr

Ik kan niet weten wat ik niet weet. De ziel draagt geen enkele vrucht, vrucht dragen is een kenmerk van de uiterlijke wereld. Noch is er van een verticale of horizontale zin sprake van een weg. De ziel is louter in zichzelf. Waar de verwarring is, is waar men spreekt van de ziel met atributen.

Sterven als rups, wederopstaan als vlinder. Te romantisch om waar te zijn, sterven is pijnlijk. Om gestorven dood te gaan is genade, maar wee hem die als in dubbele agonie levens- en stervenspijn tegelijk voelt: hij moet het ravijn des doods over zonder brug. (Martinus Nijhoff) De Christus helpt de mens over de brug, maar men blijft liever over het hiernamaals fantaseren.

De God die in het brein past is een bedachte/gedachte God. Ook de Eiffeltoren past in mijn brein, doch men kan mijn brein naspeuren, de Eiffeltoren blijft onvindbaar.

Meditatie kan alleen als er een object van meditatie is, waarmee meditatie niet verschilt van denken, liefhebben, waarnemen, geloven etc etc. De meningen zijn verdeeld over meditatie , maar de algemene opvatting is dat het niet verder reikt dan 'kiekeboe spelen'. Waarmee Jezus' evangelie toch wat verder strekte dan Boeddha's nutteloos luieren onder de bodhiboom. Daarnaast heb ik alleen een beukenboom en is het in Nederland te koud om nutteloos te luieren onder een beukenboom. Dat laatste is overigens onwaar, ik heb ook andere bomen. Maar omdat ik hun namen niet ken verzwijg ik hen.

Het denken kan alleen functioneren als het denken over iets anders is dan ik. Het waarnemen kan alleen functioneren als het het waarnemen van iets anders is dan ik. Liefhebben kan alleen functioneren als het het liefhebben van iets anders is dan ik. En zo komen we tot 'ik'. Geloven kan alleen functioneren als het geloven in iets anders is dan ik. God gelooft dan ook niet in zichzelf. (Geloof ik)

Johannes 14: 5-6 De weg volgen is Jezus in het licht volgen, want de duisternis (Adam) heeft het 'zelf' niet begrepen (Joh 1:5). Jezus is zelf die weg, de volgeling volgt de weg en komt bij de waarheid uit, die óók de Christus blijkt te zijn.

Horizontaal staat voor de tijd, verticaal voor de eeuwigheid. In 'het hart' komen beiden samen, wat is daar mysterieus aan? Ik ben de rusteloze wind die verliefd is op een roos... En de levende Jezus dan?

Eeuwig en aards is al tegenstrijdig. Als Jezus een ding duidelijk maakte is dat hij zelf de weg naar de waarheid is. Mocht je ooit de waarheid geopenbaard worden, dan zul je bemerken dat daar niks zweverigs aan is. Integendeel: dit aardse leven is zweverig....

Logisch, hij had van doen met mensen die meenden dat zij zelf de schilder zijn. En die goede daden zichzelf aanrekenden. Wie zijn leven als schilder wil behouden, die zal het verliezen. (Matt 16:25.) Ken je plaats, meer dan de kwast in de hand van de meesterschilder ben je niet. In Christus één worden, dan begrijp je dat soort dingen.

Dat hoeft ook niet, de kwast heeft geen eigen wil. Niet mijn wil geschiedde zei de Nazarener. Toch zijn er nog kwasten die menen dat zij als kwast met een eigen wil in een of ander hiernamaals kunnen verschijnen.

We zijn noch meesters noch de eigenaren van ons leven. We zijn slechts een kwast in de hand van de meesterschilder.