Jurriën Sr.

Oh, dan heb ik je verkeerd begrepen. Mijn fout.

De bron is bekend bij degene die creëert, dus feitelijk hoef je niet naar de bron te zoeken als je de creator van dat ‘iets’ kent en kunt bevragen. En als je ‘niets’ als entiteit opneemt in je denken, dan bevindt jouw onderwerp zich in ‘Theologie’ op de verkeerde plek. Je kunt het dan het beste overhevelen naar filosofie of iets dergelijks. Dan kun je naar hartelust experimenteren met abstracte denk-spelletjes; die worden hier niet geanticipeerd. Terecht, naar mijn mening. Dan is het vermogen om die overtolligheden te herkennen essentieel. Maar waarschijnlijk neemt dat herkennen

Dat ben ik met je eens. Maar ik denk dat een goede interpretatie in elk geval de tekst letterlijk laat staan zoals die is. Je kunt anders al helemaal niet objectief beargumenteren dat je interpretatie juist is; je hebt het samen niet meer over dezelfde tekst. Dat maakt nu juist een dispuut met een JG soms zo lastig.

Dit is een drogreden. Als je twijfelt aan een methode, betekent dit persé niet dat de methode fout is; Dit is een conclusie die je trekt met behulp van het foutieve argument dat je in het tweede gedeelte van 1. formuleert; deze conclusie is derhalve per definite onjuist. (want niet aangetoond).

Natuurlijk. Dank je wel voor het meelezen. Constructief.

Voor mij is dat toch een 'toevoeging' aan de tekst zelf. Ik vrees persoonlijk dat we dan elk een eigen bijbel creëren, waardoor het gesprek eigenlijk onmogelijk wordt. De tekst die volgt luidt als volgt: Jacobus 1:14-15 (NBG1951) Maar zo vaak iemand verzocht wordt, komt dit voort uit de zuiging en verlokking zijner eigen begeerte. Daarna, als die begeerte bevrucht is, baart zij zonde; en als de zonde volgroeid is, brengt zij de dood voort. Om die goed te verstaan is jouw toevoeging niet nodig. Ik lees: "God verzoekt niemand. Punt". Dus als je wél wordt verzocht komt dat door

Dank voor je aanvulling. Fijn, zulke open en respectvolle reacties. Ik bespeur in algemeen een verandering ten goede in de 'geur' van de berichten. Jij ook niet?

En opnieuw mogen we deze gedachte op grond van onze uitgangspunten als drogredenatie beschouwen. Als je werkelijk met ons in gesprek wil, zul je dat toch moeten aannemen. Niets aan te doen. Je zou kunnen beginnen met het stellen van vragen. Maar ik besef dat dit lastig is voor iemand die in de veronderstelling is alle antwoorden al te hebben. Tot nu toe ben je alleen maar lastig hier op dit forum. Het is uit fatsoen dat ik desondanks toch nog op je inga. Dus trek nu weer geen voorbarige conclusies.

Laten we niet vergeten wat het uitgangspunt van ons gesprek was. Dat was de opmerking dat satan de koning van de wereld is. Dat ontken ik. De satan heeft nooit het koningschap gekregen. Die gedachte is voortgekomen uit een, naar mijn mening verkeerd, beeld van engelen en hun taak. Ik kan beargumenteren dat de mens nog altijd het Koningschap over de schepping heeft, maar dat hij (de mensheid) niet in staat is dat Koningschap uit te oefenen. Het komt door de zonde, dat de mens is onderworpen aan een verwerpelijk denken. Dat verwerpelijke denken wordt beïnvloed door de god (lees: inspirator)

Natuurlijk is dat zo: de enige Drie-ene God, eeuwig. Maar, overweeg wel dat God in verschillende dispensaties anders handelt met de mens(heid)?! In die dispensaties, op zich, kan ik me niet zo vinden. Maar dat staat buiten het feit, dat het karakter van God (Hij brengt niemand in verzoeking) daardoor natuurlijk niet verandert. Hij blijft dezelfde óók tijdens verschillende bedelingen (als je die tenminste aanneemt). Het 'anders handelen' van God is, mijn inziens, het gevolg van twee essentiële verschillen tussen het OT en het NT: Onder het oude verbond lag de menshei

Religie en herstelopdrachten, is een onmogelijke combinatie. Herstel is enkel mogelijk als je begint met het opheffen van religie. Dan valt ook de vraag naar 'vals' of 'waar' definitief weg. ... maar intussen het voorstel, eens een ander potje op het vuur te zetten, volkomen negeert. Begrijpelijk echter, als je beseft dat een ander potje als bedreigend kan worden ervaren. Hoe treurig is het niettemin.

Dat denk ik niet. Ik denk dat Hij eerder verheugd was, dat Hij de gelovigen nu eindelijk inzicht kon geven in de antwoorden, waar ze al eeuwen naar op zoek waren. Hij kwam (volgens 'onze' Bijbel, tenminste) immers om te vervullen en niet om nog meer vragen op te roepen en zeker niet om nog iemand met vragen te laten zitten. Maar dan moet je wel open staat voor de antwoorden die 'onze' Jezus Christus je geeft.

Het paradijs is verdwenen met de zondvloed. Dat is mijn uitgangspunt. Ik denk dat het 'paradijs' is verdwenen met de overtreding, maar dat Christus ná zijn overwinning aan het kruis, deze weer heeft teruggeplaatst.

Zoals ik het zie, is de grote verdrukking begonnen sinds de hemelvaart van Christus en eindigt die als Christus terugkomt.

De opmerking van @Kaasjeskruid zette me aan het denken, dank je wel KK, omdat hij zei dat 'verzoeken' en 'beproeven' voor hem synoniemen zijn. Ik persoonlijk voelde dat niet zo. Maar toen ik het nakeek (via de grondtekst) bleek dat in het Grieks ook het geval te zijn. Maar dat zette tevens zijn conclusie onder druk, dat alles van God komt, want juist dat wordt door Jacobus ontkend: Jakobus 1:13 (NBG1951) Laat niemand, als hij verzocht wordt, zeggen: Ik word van Godswege verzocht. Want God kan door het kwade niet verzocht worden en Hijzelf brengt ook niemand in verzoeking. Di

Ik adviseer om de omgangsvormen beschaafd te houden, gewoon om het goede te behouden. je doet neerbuigend over nut van de gesprekken, ook niet erg netjes. Kijk het “mag” wel, dat soort “communicatie’, maar heeft een prijs. Ik waarschuw alleen maar, voor waar ikzelf in de fout ging. Biologisch kennen we drie standaard-reacties: vechten, vluchten, vrijen. Jezus-evangelie gaat over vechten opgeven, de voordelen waarvan ik niet kan spreken, het is een geloof, moeilijk, uitdagend, bittere ernst. Normaal is dat ook mijn houding. En TTC is me int

Dat denk ik eigenlijk niet, want het pure Boeddhisme kent geen goden. (De rest van jouw opmerking is daarmee redundant) Hoe dan ook, zoals ik reeds eerder opmerkte, wordt de Bijbelse uitdrukking ‘God, alles in allen’ geplaatst in een context die je niet mag negeren: 1 Corinthe 15:26-28 (HSV) “De laatste vijand die tenietgedaan wordt, is de dood. Immers, alle dingen heeft Hij aan Zijn voeten onderworpen. Wanneer Hij echter zegt dat aan Hem alle dingen onderworpen zijn, is het duidelijk dat Hij Die Zelf alles aan Hem onderworpen heeft, hiervan is uitgezonderd. En wanneer alle dinge

Als de Bijbel zegt dat je eerst Gods Koninkrijk moet zoeken, ... ben je dan met me eens dat Gods Koninkrijk te vinden is? En, bij een Koninkrijk hoort een Koning. Dat is het eerste, zie Matteüs 6. Het tweede is de wereld, en, daarvan is satan god; "heerser over de machten in de lucht" (Efeziërs 2), de "heerser van deze wereld" (Johannes 12). Je kunt satan dus de koning van de wereld noemen, maar, heerser is een betere term. Ik denk dat de satan in de Bijbel nooit koning wordt genoemd. Wel b.v. overste of heerser (van de duisternis). Daarnaast is de titel Koning in de Bijbel altijd ve

Dat heeft een geschiedenis (zie de topposters binnen dit topic). Het dient overigens geen doel, Net als de berichten van TTC zelf. Overigens ‘filosofeer’ ik alleen met TTC als ik helemaal niets nuttigs te doen heb. Hij verwijt mij consequent een berg, maar intussen heeft hij de chronische plaat voor z’n kop niet in de gaten. Maar ook dát is niet erg. We moeten het allemaal niet al te serieus nemen, denk ik.

Dat begrijp ik uit je tekstreferenties. Maar, zoals je zelf ook aangeeft, is de context zeer belangrijk. En als het over het oude testament gaat, is het voor mij dan ook de vraag wie verzoekt/beproefd. Voor de oudtestamentische gelovige kwam alles, uit de geestelijke wereld, van God. Via Jezus kunnen wij nu weten dat dat vaker niet dan wel het geval was. Maar dit is eigenlijk een ander onderwerp. Dank voor je toelichting.

Wie, wie voor de gek houdt, zou voor jou nu toch wel wat duidelijker moeten zijn; na ruim 17000 berichten hoofdzakelijk gericht aan - en beantwoord door jezelf. En het weten heeft zo z’n grenzen; echter kennen overstijgt ze alle. Of ga ik nu te kort door de bocht? Ik zag je naam en dat riep een bepaalde associatie op, vandaar. Blijkbaar zag jezelf er de humor niet van in. Ook niet erg.

Ik wil niet zeuren, WdG, maar kun je dit vanuit de Bijbel onderbouwen? Testen van het geloof in Hem. Ik heb altijd begrepen dat verzoeking bedoeld is om iemand te laten struikelen en beproeving is bedoeld om iemand uiteindelijk sterker te maken. En dat Jacobus daarom zegt: Jacobus 1:13 (NBG1951) “Laat niemand, als hij verzocht wordt, zeggen: Ik word van Godswege verzocht. Want God kan door het kwade niet verzocht worden en Hijzelf brengt ook niemand in verzoeking.”

Wat zou, volgens jou, reden kunnen zijn dat iemand door God wordt verzocht?

Kan ik het als humor zien dat je juist vandaag een berichtje post?

Dat er geen theoloog is die beweert dat hij Openbaring begrijpt, betekent niet dat Openbaring niet te begrijpen is. Jouw redenatie is een drogreden. Dat geldt ook voor jouw opmerking daarna. Je zou wel correct kunnen beargumenteren dat JIJ Openbaring niet begrijpt. Jezus werd niet veroordeeld op basis van de wet, maar op basis van interpretatie van de Joden van wie Jezus was. De Joden ontkenden de roeping en status van Jezus als Messias/Zoon van God en daarom werd Jezus veroordeeld. De Joden misbruikten de wet voor het doel. Op grond van de wet kon Jezus niet veroordeeld worden; Hij