Modestus

4 juni

De heilige Martha en Maria, de zusters van Lazaros. In het Evangelie volgens de heilige Joannes, lezen we hoezeer zij persoonlijk bevriend waren met Jezus van Nazareth. Toen Hij eens bij hen op bezoek was, en Maria volkomen geabsorbeerd naar Hem zat te luisteren, kwam Martha zich bij Hem beklagen dat haar zuster haar maar alleen liet werken. Het moet haar wel hard in de oren geklonken hebben dat Christus geen begrip toonde voor die klacht, en haar eigenlijk een vriendelijk standje gaf dat ze zich niet zo druk hoefde te maken.
Maar dit deed niets af aan haar liefde voor Hem, en toen Christus eindelijk kwam, op de vierde dag na de dood van Lazaros, was zij het eerste bij Hem om Hem te verwelkomen, en toen ging ze direct haar zuster halen, dat die Hem ook kan zien. Bij die gelegenheid, in Zijn ontroering over de dood van Zijn vriend, kwam Jezus tot een van de meest rechtstreekse getuigenissen over Zichzelf: “lk ben de Opstanding en het Leven. Wie in Mij gelooft, hij leeft, ook al is hij gestorven; en ieder die leeft en in Mij gelooft, zal niet sterven in eeuwigheid. Gelooft ge dit?” En nu is het juist Martha die de prachtige geloofsbelijdenis aflegt: “Heer, ik geloof dat Gij de Messias zijt, Gods Zoon die in de wereld komt.” Daarmee toont zij meer begrip dan de meeste apostelen. Maar ze kan het toch ook niet laten om de geliefde Meester als een beetje wereldvreemd te beschouwen wanneer Hij vraagt om het graf te openen: “Heer, er is al lijkstank!” En weer moet Hij haar vermanen: “Heb lk u niet gezegd, indien ge gelooft, zult ge Gods heerlijkheid zien?” Gods heerlijkheid, de Sjekina, dat was de joodse uitdrukking voor Theofanie, Godsopenbaring. En dan komt die geweldige demonstratie van Zijn macht: een reeds ontbindende dode wordt met een simpel bevel tot het leven teruggeroepen.
Daarna komt de beurt van Maria. Opnieuw komt Jezus op bezoek met Zijn Leerlingen, en wordt met liefdevolle gastvrijheid ontvangen. Nu is het Maria die aller aandacht trekt door een grote kruik met kostbaar reukwerk over Zijn voeten uit te gieten, en die met haar hoofdhaar af te drogen. De intense geur verspreidde zich door het gehele huis en veroorzaakte een oploop van nieuwsgierigen.
Dit exuberante gebaar heeft de westerse theologen ertoe gebracht Maria van Bethanië te vereenzelvigen met de bekeerde courtisane Maria Magdalena, al is er verder niets in het Evangelie te vinden dat daarop wijst. Het was een daad van overstromende liefde, maar velen zagen daarin toch allereerst een dolzinnige verkwisting. Opnieuw neemt Jezus haar in bescherming: “Laat haar begaan, zij heeft dit bewaard voor de dag van Mijn begrafenis”. En in elk geval is ook op haar van toepassing wat Christus over de andere Maria heeft gezegd, dat overal waar het Evangelie gepredikt werd ook haar liefdedaad verkondigd zou worden. >
Na de Hemelvaart van Christus hielpen zij hun broer bij de verkondiging van het Evangelie. Zij zijn gestorven in vrede.

De heilige martelaar-bisschop Quirinos van Siscia (Pannonië, Hongarije). Hij was een van de beroemde martelaren uit de tijd der vervolgingen. Nadat hij een waarschuwing had ontvangen dat hij gearresteerd zou worden, trok hij de stad uit, maar omdat hij zich door zijn ouderdom niet meer snel kon verplaatsen, werd hij ingehaald, gevangen genomen en voor de rechter gebracht.
Deze vroeg waarom hij gevlucht was. Quirinos antwoordde dat hij niet gevlucht was doch gehoor had gegeven aan het bevel van zijn Meester, Die gezegd had: “Wanneer men u in de ene stad vervolgt, ga dan naar een andere”. De rechter vroeg honend of Christus hem soms beschermd had tegen de overmacht van het romeinse rijk; en niettegenstaande zijn hoge leeftijd werd Quirinos aan zware foltering onderworpen. Maar zonder zich te laten intimideren bleef hij Christus belijden als onze Verlosser Die altijd bij ons tegenwoordig is en ons bijstaat in de kwellingen. Tenslotte werd hij met een molensteen om de hals in de rivier geworpen, maar hij bleef tot het laatste toe Christus verkondigen. Het was de 4e juni van het jaar 303 of 304.
Er werd een kerk gebouwd voorbij Sarvar, op de plaats waar zijn lichaam gevonden werd, maar toen er invallen van nabuurvolkeren dreigden, werden zijn relieken overgebracht naar de catacombe van de heilige Sebastiaan in Rome. Tenslotte zijn ze overgebracht naar een klooster in Beieren.

https://orthodoxasten.nl/evenementen/heiligen-van-de-dag-167/

 Parabel over het zaad dat onopvallend in de grond groeit (zo groeit het Koninkrijk van God of Gods genade in het menselijke hart)

 Parabel over de ontrouwe rentmeester ('verkrijg voor jezelf vrienden met je oneerlijke rijkdom')

 Andere parabel over twee schuldenaars ('Aan wie veel liefheeft, wordt veel vergeven')

Nu is de Nederlandse tekst wel beschikbaar https://orthodoxasten.nl/evenementen/heiligen-van-de-dag-166/ 

Op dit moment is de Nederlandstalige publicatie van de levens van de heiligen niet bereikbaar op internet, dus moest ik gebruik maken van de Engelstalige versie en haar naar het Nederlands vertalen door google. God zij dank, ik trof geen vertaalfouten, maar ondanks mijn controle kunnen ze wel voorkomen. Engelstalige versie is meer uitgebreid, dus ik moest voor de kortste verhalen kiezen.

3 juni

Sint Lucillian was een heidense priester tijdens het bewind van de Romeinse keizer Aurelianus (270-275). Op zijn oude dag raakte hij overtuigd van de valsheid van de heidense religie, en met heel zijn hart wendde hij zich tot het geloof in Christus de Verlosser, en werd gedoopt.

Onder invloed van zijn prediking werden veel heidenen tot het christendom bekeerd. Toen bepaalde Joden zagen dat hij geloof verspreidde in Christus Die zij gekruisigd hadden, rapporteerden Lucillian aan de Nicomedia-prefect Silvanus, die er bij de oude man op aandrong om terug te keren naar de afgodenaanbidding. Toen hij weigerde, sloegen ze het kaakbeen van de heilige kapot, sloegen hem met staven en lieten hem met het hoofd naar beneden hangen, en daarna sloten ze hem op in de gevangenis. Hier ontmoette hij vier jongeren die biechtvaders waren van het christendom: Claudius, Hypatius, Paulus en Dionysius. Saint Lucillian drong er bij hen op aan om standvastig te blijven in het Geloof, en geen martelingen of dood te vrezen.

Na een tijdje brachten ze ze voor de rechter en gooiden ze vervolgens in een gloeiend hete oven. Plots viel de regen en doofde de vlammen, en de martelaren bleven ongedeerd. De gouverneur veroordeelde hen ter dood en stuurde ze naar Byzantium om te worden geëxecuteerd. De heilige jongeren werden met het zwaard onthoofd en de heilige martelaar Lucillian werd met vele spijkers aan een kruis genageld.

De heilige maagd Paula was getuige van de strijd van de heilige martelaren. Ze had zich toegewijd aan de dienst aan degenen die voor Christus lijden. Ze voorzag christelijke gevangenen van voedsel, waste hun wonden, bracht medicijnen en begroef ook de lichamen van martelaren. Na de dood van de heilige Lucillian en de vier jonge mannen keerde ze terug naar Nicomedia en zette ze haar heilige dienst voort. De heilige maagd werd gearresteerd en in een oven geworpen, maar door de kracht van God bleef ze ongedeerd. Daarna stuurden ze haar naar Byzantium, waar de heilige martelaar werd onthoofd.

Overdracht van de relieken van de vermoorde kroonprins Demetrius (Dimitry) van Moskou

De Tsarevich (kroonprins) Sint Demetrius, vermoord op 15 mei 1591, werd verheerlijkt in het jaar 1606 "om te voorkomen dat leugenachtige lippen en blinde ongelovige ogen zouden zeggen dat de Tsarevich levend uit de handen van de moordenaars was ontsnapt" na het verschijnen van een pretendent, die verklaarde dat hij de Tsarevich Demetrius was.

De heilige relikwieën werden plechtig overgebracht en geplaatst in de Arkhangelsk-kathedraal van het Kremlin in Moskou, "in het zijaltaar van Johannes de Voorloper, waar zijn vader en zijn broers werden begraven."

Na talloze wonderen van genezing van de heilige relikwieën, werden in hetzelfde jaar 1606 drie feestdagen voor de tsarevitsj Demetrius ingesteld, zijn verjaardag (19 oktober), zijn moord (15 mei) en de overdracht van zijn relieken naar Moskou (3 juni). 

https://www.oca.org/saints/lives/2022/06/03

Parabel over andere werkers van de wijngaard ("de eersten zullen laatsten zijn, de laatsten - eersten")

2 juni

De heilige Nikeforos de Belijder, patriarch van Konstantinopel, vroeger, evenals zijn vader, secretaris aan het hof van keizerin lrene‚ en als leek een vurige verdediger van de Ikonen op het 7e Oecumenisch Concilie, waar hij grote invloed had door zijn grondige kennis van de Heilige Schrift. Steeds meer werd hij echter neergedrukt door de zinledigheid van het wereldse leven; daarom bouwde hij een klooster aan de oever van de Bosporus. Er was een goede overste en het klooster raakte snel gevuld met monniken. Nikeforos wilde echter niet intreden omdat hij zichzelf onwaardig vond.
Toen Patriarch Tarasios gestorven was, werd Nikeforos, ondanks zijn verzet, tot diens opvolger gekozen. Hij werd monnik gewijd en ontving achtereenvolgens alle wijdingen, zodat hij als patriarch geïntroniseerd werd in 806.
Na enkele jaren kwam er weer een ikonoklastische keizer, Leo de Armeniër. Nikeforos werd verbannen, maar hij wist toch met zijn gelovigen in contact te blijven en ze te leiden tot het einde van zijn leven in 834. Na een ballingschap van 14 jaar is hij gestorven op het eiland Marmora. Ook heeft hij de begaafde monnik Methodios vanuit zijn klooster op Chios naar Konstantinopel gezonden, waar deze tot patriarch gekozen werd, en een grote rol speelde in de ikonenstrijd.

De heilige martelaar Demetrios uit Filadelfia was de zoon van een priester, maar zijn ouders stierven toen hij nog jong was. Hij werd als kind door de Turken bij de Janisaren ingelijfd en islamitisch opgevoed. Hij was een goed soldaat, bracht het tot aanvoerder en had een goed inkomen.
Toen hij wilde gaan trouwen begon hij na te denken over zijn afkomst. Hij herinnerde zich weer hoe hij als kind geloofd had, en hij erkende zijn dwaling, misschien ook door zijn verloofde. Hij kwam tot het besluit om tot Christus terug te keren. Gewoonlijk ging een dergelijke bekering gepaard met een lange periode van innerlijke voorbereiding op het martelaarschap‚ maar de dappere en daadkrachtige Demetrios, die toen 25 jaar oud was, ging rechtstreeks naar de gouverneur en beleed openlijk zijn terugkeer tot Christus. ln zijn geval was het in de ogen van de Turken niet slechts afval van hun geloof, maar tevens desertie. Demetrios werd daarom in stukken gehouwen, 2 juni 1657. Zijn lichaam werd in het vuur geworpen maar bleef onaangetast.

De heilige martelaar Konstantinos de Hagarener was te Mitylene geboren uit Islamitische ouders. Toen hij 15 jaar oud was, kreeg hij pokken en verloor het gezicht. Een christen vrouw had medelijden met hem, verzorgde hem en waste zijn ogen met gewijd water. Daarop genas hij en kreeg hij het licht van zijn ogen terug.
Dit was zijn eerste aanraking met christenen, een scherp contrast met het leven thuis, met een dronkaard als stiefvader, die zijn gezin tiranniseerde en mishandelde. Konstantinos ontvluchtte daarom het ouderlijk huis en trok naar Smyrna, waar hij een onderkomen vond bij zijn oudere broer die een groentewinkel had. Zijn taak was om de bestellingen thuis te bezorgen. Zo kwam hij ook geregeld in het huis van de bisschop. Op een dag ontmoette hij daar een monnik in een overigens leeg huis. De jongen, die door zijn genezing nieuwsgierig geworden was naar wat het christendom nu eigenlijk was, vroeg de monnik hem voor te lezen uit het Heilige Boek. De monnik die bang was in een of andere zaak verwikkeld te raken, zei dat hij zijn bril niet bij zich had. Daar wist Konstantinos wel raad op, hij ging de bril halen in het klooster.
Toen hij zo hoorde voorlezen uit het Evangelie, begon de liefde voor Christus te branden in zijn hart. Die liefde groeide steeds meer: hij wilde monnik worden en ging naar de Athos. Daar trof hij patriarch Gregorios V in het klooster van Iwiron; deze stelde zich zeer terughoudend op, hij had niet de minste zin om de Turken argumenten voor moeilijkheden in handen te geven. Maar toch ondervroeg hij de jongen zorgvuldig en vroeg hem wat hij te zoeken had bij het door de Turken zo verachte volksdeel. Wat kan een moslim bij ons krijgen, we hebben immers niets? Toen begon Konstantinos bitter te wenen, en na verschillende ondervragingen werd hij gedoopt
Nu had hij verder rustig op de Athos kunnen blijven, maar in zijn liefde voor Christus wenste hij over Hem te getuigen en daarvoor de dood te ondergaan. Na verschillende geestelijke vaders om raad te hebben gevraagd, erkenden zij dat zijn verlangen en zijn volharding oprecht waren Konstantinos reisde dus weer terug, gaf zich als bekeerling aan bij de rechter; en werd toen volgens de wet ter dood gebracht, op deze dag in het jaar 1819.

https://orthodoxasten.nl/evenementen/heiligen-van-de-dag-165/

Parabel over de werkers van de wijngaard

1 juni

De heilige Agapetos, onbaatzuchtig arts, een leerling van de heilige Antonios van het Holenklooster van Kiev. Hij genas de mensen door gebed, terwijl hij ze een soort brood dat van kool gemaakt was, liet eten. Ook prins Wladimir Monomachos genas hij op die manier, en daardoor werd zijn roem naar alle kanten verbreid.
De lijfarts van de prins vond dit maar kwakzalverij, maar was toch geïnteresseerd. Toen Agapetos in 1095 zelf ernstig ziek werd, kwam de arts naar hem kijken en voorspelde hem dat hij nog hoogstens drie dagen te leven had. Daar wilde hij zelfs om wedden: als het niet gebeurde zou hij monnik worden.
Agapetos antwoordde hem dat God hem had laten zien dat hij inderdaad sterven zou, doch niet over drie dagen maar over drie maanden. En zo gebeurde het ook. Daarna kwam de arts bij het klooster aanvragen om monnik te worden; hij zei dat Agapetos hem verschenen was en hem aan zijn afspraak herinnerd had.

De heilige Ronan, een Ierse bisschop, stak op het einde van de 6e eeuw de zee over naar Bretagne en trok zich terug in een kluis in het Nevet-woud. Veel personen, ook de koning, kwamen graag naar hem toe om over allerlei zaken te praten. Door zijn gebed heeft hij een gestorven kind ten leven gewekt

De heilige martelaar Crescentianus, een romeins soldaat, onder Diokletiaan te Citta-di-Castello in Umbrië ter dood gebracht .

De heilige martelaren lschyrion, een leger-overste, met vijf andere krijgslieden onder Diokletiaan op verschillende wijzen om het leven gebracht.

De heilige martelaar Wistan, prins van Mercië. Hij verloor de troon doordat het land door de Denen overweldigd was, die zijn oom tot vorst aanstelden. Wistan, geschokt door de onzekerheid van het aardse lot, richtte zich op het Koninkrijk der Hemelen. Maar de nieuwe vorst koos het in zijn oog zekere voor het onzekere en gaf zijn zoon de opdracht Wistan uit de weg te ruimen. Op een verzoeningsbijeenkomst, waartoe hij hem had uitgenodigd, sloeg hij hem tijdens de omhelzing lafhartig met het zwaard op het hoofd, en liet de zwaar verwondde Wistan verder vermoorden door zijn knechten, in 749.

De heilige monnik Simeon was afkomstig uit Syracuse (Sicilië), uit een grieks kolonistengezin. Op zevenjarige leeftijd werd hij naar Konstantinopel gezonden voor zijn opvoeding en studies. Maar als student leerde hij Christus liefhebben en hij wilde zijn leven aan Hem wijden.
Simeon ging daarom op bedevaart naar het Heilig Land, waar hij de woestijnmonniken bezocht Hij raakte gehecht aan een kluizenaar die een grot bewoonde aan de oever van de Jordaan, en bleef lange tijd bij hem. Deze zond hem echter naar een klooster in Bethlehem, waar hij monnik werd en diaken. Na twee jaar trad hij in bij het Sinaï-klooster. Hij deelde ten volle in de strengheid van het leven zoals dat daar geleid werd, en genoot grote waardering onder de monniken.
Omdat hij een westerling was, werd Simeon naar Normandië gezonden om de door Richard ll beloofde giften in ontvangst te nemen, maar in Rouen vernam hij dat deze intussen was gestorven. Omdat hij geen aanbevelingsbrieven had voor diens opvolger, begaf hij zich naar de abt van Saint Vannes, die hij gedurende de reis had leren kennen. Deze gaf hem de raad om naar het klooster van de heilige Martinus in Trier te gaan, nog altijd een belangrijk centrum.
Daar werd hij, als bereisd man, uitgenodigd om de heilige aartsbisschop van Trier, Poppo, te vergezellen op diens tocht naar de Oriënt. Deze raakte zozeer aan Simeon gehecht dat hij hem bij zich in de buurt wilde houden. Hij beloofde hem een onderkomen en volledige vrijheid wat zijn levenswijze betrof, als hij maar met hem mee wilde terugkeren.
Toen vestigde Simeon zich in een oude toren in de buurt van een der stadspoorten‚ waar hij de rest van zijn leven doorbracht in harde askese en onophoudelijk gebed en contemplatie. Hij is gestorven op de 1e juni van het jaar 1035. Reeds zeven jaar later werd hij heilig verklaard.

De heilige abt Caprasius (Carpais) in het klooster van Lerins, trok veel monniken aan door de roep van heiligheid die van hem uitging. Hij telde onder zijn leerlingen de heilige Honoratus, de latere bisschop van Arles, Caprasius stierf in 430, bijgestaan door de heilige Hilarius van Arles, die op bijzondere wijze zijn lof verkondigd heeft.

https://orthodoxasten.nl/evenementen/heiligen-van-de-dag-164/

 Parabel van een vissersnet geworpen in zee.

   Simon van Cyrene draagt het kruis van Jezus

31 mei

De heilige martelaar Hermas, Apostel uit de Zeventig (Rom.16:14) Hij was een geboren Griek maar had lang in Rome geleefd. Hij was bisschop in Filippopolis en wordt soms gezien als de schrijver van het oud-christelijke boek: De Herder van Hermas.

De heilige martelaar Hermias, een oude oorlogsveteraan, moest de zwaarste en pijnlijkste gifdrank nemen, maar door zijn gebed bleef deze geheel zonder uitwerking. Hij werd na allerlei martelingen onthoofd te Komana in Kappadocië in het jaar 166, tijdens de regering van Marcus Aurelius.

De heilige martelaar Maros was de tovenaar die de gifdrank bereid had voor Hermias. Toen hij zag hoe de werking ervan werd opgeheven door het gebed tot Christus, kwam hij tot geloof en hij werd toen eveneens onthoofd.

[...]

De heilige maagd Petronilla. Zij was de dochter, of misschien eerder het geestelijk kind van de apostel Petros. Zij werd ten huwelijk gevraagd door een romeinse officier, maar stierf voordat deze zijn wil kon doorzetten.

Ook nog op deze dag de heilige martelaren Filosofos, leed als jongeman te Alexandrië onder Decius, 252; 5 martelaren van Askalon; Eusebios en Charalampos; en Crescentianus te Porto Torres op Sardinië.

Eveneens op deze dag de heilige Lupicinus, bisschop van Verona; Silvius, bisschop van TouIouse‚ eind 4e eeuw; en Paschasius, diaken te Rome en belijder.

Door de gebeden van deze en al Uw heiligen, Heer Jezus Christus onze God, ontferm U over ons en red ons. Amen.

https://orthodoxasten.nl/evenementen/heiligen-van-de-dag-163/

  Parabel van de zaaier

 Parabel van het goede zaad en onkruid

30 mei

De heilige Isaäkios, monnik in een woestijn van het Oosten. Toen hij hoorde hoe zwaar de kerk door de ariaanse Valens werd vervolgd, ging hij naar Konstantinopel, waar hij de Arianen weerlegde en troost bracht aan wie moesten lijden voor de Orthodoxie. Hij voorspelde Valens zijn nederlaag in de oorlog tegen de Gothen‚ en werd daarvoor in de gevangenis geworpen. Het Griekse leger leed een overweldigende nederlaag en Valens werd op de vlucht gegrepen en gedood.
Dit alles werd overgebracht aan Valens opvolger Theodosios de Grote Deze liet lsaäkios terubrengen om hem te eren want hij bezat kennelijk macht. Zo kwam er weer vrede voor de Kerk. Theodosios haalde lsaäkios over in Konstantinopel te blijven, en bouwde voor hem een klooster voor de poorten van de stad, dat naar zijn opvolger beroemd zou worden als ‘Het Dalmatische’. lsaäkios nam deel aan het 2e oecumenische Concilie en stierf in zijn klooster in 385.

De heilige Felix, paus van Rome van 269-274. Hij heeft de titel van martelaar gekregen, niet wegens een gewelddadige dood, maar omdat hij in een tijd vol dreiging onverschrokken zijn herderlijk werk heeft verricht en daardoor ook veel heeft moeten verduren.

[...]

De heilige Basilios en Emmelia, de ouders van de heiligen Basilios de Grote, Gregorios van Nyssa, Petros van Sebaste en de maagd Makrina. Tijdens de regering van keizer Galerius werden zij verbannen naar het achterland van Pontus. Zij zijn in vrede gestorven.

De heilige Makrina, de grootmoeder van de heilige Basilios de Grote. Zij en haar man Basilios hadden veel te lijden omwille van het geloof. Zij verloren al hun bezittingen en moesten zich in leven houden in de wildernis, 4e eeuw.

De heilige Madelgisilis (Mauguille), kluizenaar in Picardië. Hij was geboren in lerland maar stak over naar Frankrijk samen met de heilige Fursy, die hij onafscheidelijk op diens reizen vergezelde. Toen deze gestorven was, werd hij monnik bij de heilige Riquier in Centule. Daar werd hij echter zo vereerd dat hij het gevaarlijk vond voor zichzelf en hij kreeg dan ook zegen om zich terug te trekken in van Monstrelet, bij de Authie-rivier. Met hernieuwde ijver wijdde hij zich nu aan het contemplatieve leven.
Hij werd echter zwaar ziek en naast de monniken kwam Vulgan, een engelse kluizenaar, hem verzorgen. Tussen Madelgisilis en Vulgan groeide een diepe vriendschap, en zij leefden samen in de dienst van God. Zij stierven niet lang na elkaar, tegen 685.

De heilige Walstan had zich, als een zeer zelfbewuste knaap reeds op 12-jarige leeftijd aan God toegewijd. Hij verliet toen zijn ouderlijk huis en werd boerenknecht in Taverham. Alles wat hij maar missen kon en zelfs wat hij eigenlijk niet missen kon, schonk hij weg aan de armen die hij ontmoette. Zijn zware werk deed hij zwijgend, overgegeven aan het gebed van het hart. Hij deed ook gelofte om ongehuwd te blijven, zonder in het klooster te treden. Rond hem gebeurden wonderen. Hij stierf terwijl hij op het veld aan het werk was, op 3 mei 1016. Zijn graf werd een bedevaartplaats, vooral voor de landarbeiders.

Ook op deze dag de heilige martelaren Natalios; Romanos, Meletios en Euplios; Warlaam van Caesarea in Kappadocië; Sycus en Palatinus die te Antiochië‚ om de Naam van Christus vele folteringen moesten doorstaan; en Gabinus en Crispulus op Sardinië.

Eveneens op deze dag de heilige Jakobos van het Galitsji-klooster; Anastasius, bisschop van Ravenna; Exuperantius, bisschop van Ravenna; en Caldoc en Fricor, monniken te Arras, 7e eeuw.

Door de gebeden van deze en al Uw heiligen, Heer Jezus Christus onze God, ontferm U over ons en red ons. Amen.

https://orthodoxasten.nl/evenementen/heiligen-van-de-dag-162/

Jezus geneest een zieke met waterzucht en een verlamde op zaterdag (sabbath).

29 mei

De val van Konstantinopel in het jaar 1453, waarbij keizer Konstantijn XI, de laatste keizer van Byzantium, sneuvelde ( zie ook 30 mei ).

De heilige Joannes van Ustjug, dwaas om Christus. Hij woonde in een armzalig hutje dat de vrome Andrej Misjnev voor hem gebouwd had. De nachten bracht hij door in gebed; overdag doorkruiste hij de stad om het volk tot bezinning op te wekken, en het kwaad te veroordelen. Hij was pas 18 jaar toen hij stierf in 1494.

De heilige Alexander, Paus van Alexandrië, een vooraanstaand deelnemer aan het Eerste Oecumenische Concilie van Nicea in 325.

Vandaag is tevens de gedachtenis van de 318 vaders van het Eerste oecumenische Concilie, waar de leer van Arios, dat Christus een schepsel is, tot ketterij werd verklaard. Christus is geen halfgod of een superieur schepsel, maar “waarachtig God uit een waarachtige God”, “geboren niet geschapen, een in wezen met de Vader”, zo legden de vaders vast in het Credo dat zij opstelden.

De heilige martelares Theodosia. Haar moeder, die onvruchtbaar was geweest, bracht haar, volgens haar gelofte, toen Theodosia 8 jaar oud was in het klooster van de heilige Anastasia‚ nadat zij haar vermogen aan de armen had uitgedeeld. Theodosia groeide dus op in het klooster, en zij was een van de monialen die de ladder omver wierpen toen de soldaten op last van Leo de lsauriër de grote Christus-ikoon boven de Stadspoort wilden vernielen. Zij werd met de anderen door de troepen soldaten met speren opgejaagd naar het slachthuis en daar zodanig gewond dat zij stierf, 746.

De heilige Maximinus, bisschop van Trier. Hij was een van die persoonlijkheden die God schenkt om tegemoet te komen aan de noden van een bepaald tijdperk. Hij was afkomstig uit Poitiers, maar bevond zich al jong onder de clerus van Trier en werd in 332 bisschop gewijd. Toen aan de heilige Athanasios, de patriarch van Alexandrie, als ballingsoord Trier toegewezen was, ontving Maximinus hem niet als een beklagenswaardige banneling, maar als een roemrijk belijder van Christus. Niets scheen hem begerenswaardiger dan te mogen leven in de nabijheid van zulk een stralende heilige. Van zijn kant looft Athanasios de onvermoeibare waakzaamheid, de heldhaftige vastbeslotenheid en het voorbeeldige leven van zijn gastheer, wiens heiligheid zo zichtbaar was door de gave van wonderen.
De heilige Paulos, aartsbisschop van Konstantinopel, die in de ban gedaan was door keizer Konstantios, vond eveneens een toevluchtsoord in Trier en een toegewijde beschermer in de heilige Maximinus. Deze gebruikte ook zijn invloed bij de keizer om hem te wapenen tegen de verleiding van het arianisme; en dezelfde koers volgde hij op verschillende Concilies.
De heilige Maximinus is gestorven in 349, te Poitou, toen hij op familiebezoek was.

De heilige martelares Theodosia van Tyros. Zij bezocht de gevangen christenen in Cæsarea van Palestina om hun moed te spreken voor de marteldood. Zij werd gegrepen en veroordeeld om met een steen om haar hals verdronken te worden. Zij kwam echter levend uit het water en werd toen onthoofd. Zo voltooide zij haar getuigenis in 308.

https://orthodoxasten.nl/evenementen/heiligen-van-de-dag-161/

Geseling van Jezus

 28 mei

De heilige Niketas‚ bisschop van Chalcedon, die zich vooral verantwoordelijk voelde voor de armen. Hij verzorgde een groot aantal wezen, weduwen en bedelaars. Hij zette zich ook in voor de verering van de ikonen, legde hun betekenis uit en bestreed de bestrijders ervan. Daarom werd hij onder Leo de Armeniër verbannen tot hij gestorven was. 9e eeuw.

De heilige Ignatios, bisschop en wonderdoener van Rostov. Hij was archimandriet van het Theofanieklooster en werd in 1262 bisschop gewijd van Rostov. ln 1274 nam hij deel aan het Concilie van Wladimir, en na 26 jaar zijn gelovigen bestuurd te hebben met grote liefde en medelijden, stierf hij in 1288.

De heilige Sofronios, een Bulgaar, was monnik in het klooster bij Rusa aan de Donau. Hij werd door zijn dienaar gedood in 1510. Twee jaar later werd zijn lichaam onbedorven teruggevonden.

[...]

De heilige Mauvieu, bisschop van Bayeux. Hij leefde met enkele vrienden in een kluizenarij op een van zijn landgoederen, en hij kwam nooit daarbuiten tenzij om ergens hulp te bieden waar nood heerste, een hulp die vaak wonderbare gebedsverhoringen met zich meebracht. Daarom werd hij in 459 tot bisschop gekozen van zijn vaderstad toen de zetel vacant werd. Nu kreeg zijn naastenliefde nog veel grotere mogelijkheden om zich te uiten, en deze mogelijkheden groeiden nog naarmate hij zijn ambt langer waarnam. Zo kreeg hij de bijnaam: “Goed-beter-best”.
Tenslotte werd hij ziek en kon geen enkel voedsel meer verdragen: hij ontving alleen de heilige Communie gedurende 47 dagen. Toen stierf hij, tegen 480.

De heilige martelaar Caraunus (Chéron) was een heidens opgevoede Romein. Bij toeval kreeg hij de Brieven van de heilige Paulos in handen, die over een wijsheid spraken die niet van deze wereld is. Hij liet zich onderrichten en werd gedoopt. Na de dood van zijn ouders werd hij opgenomen onder de geestelijkheid, maar het is niet zeker of hij een hogere wijding heeft ontvangen dan het diakonaat. Wel werd hij uitgezonden naar Gallië, waar hij doorheen trok tot hij in Chartres kwam. Door zijn onderricht versterkte hij de pas bekeerde christenen in hun geloof.
Toen hij eens in een klein gezelschap vertrok naar Parijs, zagen zij in de verte een gewapende bende op zich afkomen. Caraunus ried de anderen aan zich in veiligheid te stellen, terwijl hij zelf de rovers opwachtte. Omdat ze op hem geen geld vonden, sloegen ze hem het hoofd af en trokken verder. ‘s Avonds kwamen de anderen uit hun schuilplaats te voorschijn en begroeven zijn lichaam op een heuvel bij Chartres, die nu nog de Montagne-Sainte heet. Later werd daar een kerk gebouwd die hoog in ere stond bij het volk. Caraunus leefde in de vijfde eeuw.

De heilige Bernard van Montjoux, einde van de 10e eeuw. Hij was kanunnik van de kathedraal van Aosta en belast met het toezicht op de Alpenpassen. Hij wist een einde te maken aan de roversbenden die het voorzien hadden op de reizigers, door betere levensomstandigheden te scheppen voor de verspreid wonende bevolking. Door zijn organisatietalent kwamen ook twee permanente onderkomens tot stand op de pashoogten, die naar hem genoemd zijn als de Grote en de Kleine Sint Bernard. Hij bracht middelen bijeen waardoor ze bemand konden worden met augustijner kanunniken. Terwijl hij zo voor de reizigers zorgde, is hij zelf op zulk een reis gestorven in Novarra, in een onbekend jaar.

Ook nog op deze dag de heilige martelaren Eutyches, bisschop van Melitene, verdronken, 1e eeuw; Helikonis uit Thessalonika, leed te Korinthe onder Gordianos in 244; Demetrios (Mitra), in 1794 door de Turken gedood; Crescens, Paulus en Dioscorus te Rome; monnik- martelaren te Thecué in Palestina, ten tijde van keizer Theodosios de Jongere door de Saracenen omgebracht; en Emilius, Felix, Priamus en Lucianus op Sardinië.

Eveneens op deze dag de heilige Podius, bisschop van Florence; Senator, bisschop van Milaan; en Justus, bisschop van Urgél in Noord-Oost-Spanje.

 Martelares Elikonida (Helikonis)

https://orthodoxasten.nl/evenementen/heiligen-van-de-dag-160/

 Petrus verloochent Jezus en heeft er spijt van.

Gezang in het Afrikaans, lijkt wel op Nederlands

https://www.youtube.com/watch?v=QoqnKbAETTQ&ab_channel=OrthodoxmusicOrtodoksemusiekinAfrikaans

Nederlandstalige kerkelijke gezangen uit de oosters-orthodoxe traditie. De kwaliteit van het koorzang is niet indrukwekkend goed in vergelijking met sommige Griekse zangers, maar ze doen hun best en je kan hier ook meezingen. Het eerste voorbeeld:

'O Pure Maagd' gezongen op een populaire Griekse melodie

O lieve vrouwe Rijne maagd O ongerepte moeder van God Verheug u ongehuwde bruid O maagd en moeder, koningin Bedauwde vacht van Gideon Verheug u ongehuwde bruid Gij zijt een heiliger en glanzender dan stralen Verheugt u ongehuwde bruid Gij vreugd' van ieder maagdenkoor Voortreflijker dan engelen Verheug u ongehuwde bruid Heilstralender dan firmament En zuiverder dan zonlicht Verheug u ongehuwde bruid En heiliger dan engelen En al de hemelse machten verheug u ongehuwde vrouw verheug u ongehuwde vrouw

In de video wordt een deel van de Akathist tot de Moeder Gods gezongen,

Verheug u, door wie de vreugde zal stralen, Verheug u, door wie de vloek wordt gedoofd, Verheug u, die terugroept de gevallen Adam, Verheug u, die van haar tranen Eva verlost. Verheug u, hoogte voor mensenlijk denken moeilijk te bestijgen, Verheug u, diepte voor engelen ogen moeilijk te zien, Verheug u, want gij zijt de troon van de Koning, Verheug u, want gij draagt de Drager van het heelal. Verheug u, ster die de zon doet verschijnen, Verheug u, schoot van de menswording Gods Verheug u, door wie de schepping hernieuwd wordt, Verheug u, door wie de Schepper wordt tot een Kind. Verheug u, Ongehuwde Bruid.

Een deel van de grote doxologie 

Eer aan U, Die ons het Licht hebt getoond. Eer aan God in den hoge, en vrede op aarde, in de mensen een welbehagen. Wij bezingen U, wij zegenen U, wij aanbidden U, wij verheerlijken en danken U om Uw grote heerlijkheid. Heer, hemelse Koning, God, Vader, Albeheerser. Heer, eniggeboren Zoon Jezus Christus, en Heilige Geest; Heer, God, Lam Gods, Zoon des Vaders, Die wegneemt de zonde der wereld, ontferm U over ons....

27 mei

De heilige Joannes de Rus, de Gevangene. Tijdens een veldtocht van Peter de Grote, toen Joannes 21 jaar oud was werd hij in 1711 door de Turken krijgsgevangen gemaakt, en in Prokopion in Klein-Azië tot slaaf van een turkse legeroverste gemaakt. Deze beval hem de islam aan te nemen, maar toen Joannes onbuigbaar bleef doch wel zorgvuldig al zijn plichten waarnam, liet hij hem met rust.
Zijn werk was het verzorgen van de paarden en muilezels slaapplaats was in een verre uithoek van de donkere stal. Die beschouwde Joannes als een grot en hij was verheugd dat hij mocht leven in een plaats zo leek op de stal van Bethlehem, waar onze Verlosser geboren was. Na de zware werkdag deed hij zijn gebeden, en sliep op stro onder een paar oude zakken.
De andere slaven bespotten hem als een uitslover‚ maar Joannes stond altijd klaar om hen te helpen als er moeilijkheden waren, of hen te troosten in hun verdriet. Ook zijn meester raakte op hem gesteld en nam hem mee op zijn reizen. Deze paardenhandelaar kwam tot welstand en werd een gerespecteerd lid van de stad Prokopion; hij was zich ervan bewust dat zijn voorspoed te danken was aan het toegewijde werk van Joannes, wiens houding ook het andere dienstvolk gunstig had beïnvloed.
Joannes had blijkbaar een zekere vrijheid van handelen, want hij was in staat de armen te helpen. Een groot deel van zijn nachtrust besteedde hij aan gebed en hij bezocht ‘s morgens vroeg de voorhal van de dan nog gesloten naburige kerk, zodat hij terug was voordat het werk begon. Elke zaterdag ontving hij de heilige Communie na intensieve voorbereiding door bidden en vasten.
Toen in 1730 zijn laatste levensdagen waren aangebroken liet hij de priester waarschuwen. Deze durfde het huis van een Turk niet binnen te gaan met de heilige Communie in de handen, maar hij overhandigde hem de Heilige Gaven, verborgen in een appel. Na de dood van Joannes geschiedden veel wonderen, zodat Prokopion op den duur een echte bedevaartplaats werd.

De heilige martelaar Joannes I, paus van Rome, 523-526. Tijdens het bewind van de ariaanse Gothen-koning Theoderic heerste er godsdienst-vrede in het West-romeinse Rijk. Hij betoonde gelijke eerbied voor Orthodoxen en Arianen, gaf herhaaldelijk rijke geschenken aan de kerk van de heilige Petros, en nam geen enkele maatregel wanneer zijn familieleden of vertrouwelingen naar de Orthodoxie overgingen.
ln 524 vaardigde keizer Justinos van Byzantium een edict uit tegen de Arianen, die de Gothen en andere Germanen in dienst van het Rijk trof, en hun kerken in Konstantinopel werden gesloten. Daardoor ontstond een conflict met Theoderic. De Arianen deden een beroep op koning Theoderic. Tegelijkertijd kwamen aan het hof in Ravenna berichten binnen over verraderlijke correspondentie van hooggeplaatste personen in ltalië, die Justinos uitnodigden een inval te komen doen door zijn succesrijke generaal, de beroemde Belisarios.
Verschillende leden van de romeinse senaat werden nu gevangen genomen. Theoderic dwong de tegenstribbelende paus Joannes naar Konstantinopel te gaan om daar de zaak van de Arianen te bepleiten. Deze werd door Justinos met de grootste eerbewijzen ontvangen, maar de besprekingen hadden weinig tastbaar resultaat. Bij zijn terugkeer werd Joannes daarom als verrader behandeld en in de gevangenis geworpen. Daar vegeteerde hij bijna een jaar en hij stierf toen in 526.

De heilige Hildevert, bisschop van Meaux in Normandie. Hij was van kind af opgevoed door de heilige Faro, de toenmalige bisschop van Meaux‚ die de capabele jongeman ook in zijn clerus opnam. Wanneer hij bisschop werd is onbekend, maar men weet wel dat hij hoog in aanzien stond bij het volk; en zijn graf werd verheerlijkt door wonderbare gebedsverhoringen. Hildevert is gestorven tegen 680.

https://orthodoxasten.nl/evenementen/heiligen-van-de-dag-159/

  De Hemelvaart van Jezus

26 mei

De heilige Karpos, apostel uit de Zeventig, leerling en medewerker van de heilige Paulos, en bisschop van Beria in Thracië (2 Tim. 4:13). Hij zou ook gepredikt hebben op Kreta‚ waar hij de gastheer was van de heilige Dionysios van Athene.

De heilige Alfeos, de vader van de apostelen Jakobos en Mattheos, was een van de Zeventig en stierf in vrede.

De heilige martelaren Awerkios (Aberkios) en Helena, volgens overlevering kinderen van de apostel Alfeos. Awerkios werd naakt vastgebonden en door insecten langzaam doodgestoken; Helena werd gestenigd.

De heilige nieuwe martelaar Alexander, een afvallige christen uit Thessalonika‚ die als student van 17 jaar zo door het islamitische monnikwezen geïmponeerd was, dat hij zelf een moslim-bedelmonnik (derwisj) werd.

Maar langzamerhand begon hij zich te realiseren wie Christus eigenlijk was. Hij bekeerde zich tot Christus en begon als derwisj reeds over Hem te praten tegen de anderen, tot hij voor de kadi werd gedaagd. Hij hield een uitvoerige verdedigingsrede die hij besloot met te zeggen: “Als christen ben ik geboren: ik ben gereed om als christen te sterven.” Men poogde hem te intimideren doordat de beul in woest spel zijn zwaard deed flitsen boven zijn hoofd, maar Alexander bleef rustig bidden tot hij onthoofd werd in 1794.

De heilige Kodratos (Quadratus), bisschop van Athene, 125-130. Hij was een leerling van de apostelen en schreef, toen de christenen veel te lijden hadden, een Apologie van het Christendom, dat hij aanbood aan keizer Hadrianus. Deze temperde daarop de vervolging van de Kerk. De heilige Hiëronymos achtte deze Apologie bijzonder waardevol, maar deze is niet bewaard gebleven.
Kodratos was een man van rijke geestelijke gaven en hij gold als een der voornaamste persoonlijkheden van Athene vanwege zijn innerlijke schoonheid en zijn uitgebreide kennis op allerlei gebied. Daarom werd zijn Apologie ook met respect aanvaard door de keizer.

De heilige Eleutherios, paus van Rome, 177-192. Hij was een griekse diaken bij paus Anicetus, en in 177 werd hij zelf geroepen tot de zetel van de heilige Petros. De grote moeilijkheid waarmee hij werd geconfronteerd was het optreden van de ketterse Montanus, die zich een spreekbuis noemde van de Heilige Geest, en de Kerk een onuitvoerbaar heiligheids-ideaal wilde opdringen. Het vasten van de Montanisten was uiterst streng en veelvuldig; zij weigerden absolutie te geven voor zonden tegen de zuiverheid; en het was niet geoorloofd te vluchten voor de vervolgingen. Zij stelden zichzelf steeds hoger maar vielen daardoor des te dieper in allerlei zedelijke afwijkingen.
Maar de leer bezat aantrekkingskracht, en zelfs Tertullianus heeft aan die dwaling deelgenomen, zodat hij Montanus beschouwde als de Heilige Geest in Persoon. De ketterij verspreidde zich over Gallië tot in Groot-Brittannië. Daar zag koning Lucius het gevaar en hij zond een gezantschap naar Rome om goede priesters te vragen. Eleutherios gaf hieraan met graagte gehoor: hij zond Fugatius en Damianus, die een omkeer wisten te bewerkstelligen, niet alleen in het gebied van Lucius maar tot ver in de andere landen.
Een ander feit was het veroordelen van een zekere Florinus die de leer verkondigde dat God niet alleen de veroorzaker is van het goede maar ook van het kwaad. Hier ligt een voor het menselijk verstand onoplosbaar vraagstuk, en alle beredeneringen op dit gebied voeren tot onhoudbare consequenties.
Te midden van al deze woelingen is Eleutherios gestorven in 192.

https://orthodoxasten.nl/evenementen/heiligen-van-de-dag-158/

 De bekering van apostel Paulus

25 mei

Gedachtenis van de heilige Joannes de Doper, het voor de derde maal hervinden van zijn hoofd. Tijdens de onlusten, veroorzaakt door de verbanning van de heilige Joannes Chrysostomos uit Konstantinopel, werd de kostbare reliek van het hoofd van Joannes de Doper naar Emesa (Homs) gebracht. Toen daar de Saracenen binnenvielen (810-820) werd het in de aarde verborgen, en het bleef daar tijdens de telkens weer oplaaiende vervolgingen der lkonoklasten. Na de terugkeer van de kerkvrede had patriarch lgnatios een visioen over de plaats waar het hoofd verborgen was. Hij deelde dit mee aan de keizer, die een gezantschap naar Komana zond, waar het hoofd inderdaad gevonden werd op de aangeduide plaats.

De heilige martelaar Therapont (Ferapont), bisschop van Cyprus, heeft zijn getuigenis volbracht in het circus, tijdens de vervolging van Diokletiaan, 4e eeuw. Zijn relieken zijn in 806 overgebracht naar Konstantinopel, waar de rijkelijk eruit vloeiende myron veel genezingen tot stand bracht.

De heilige Jaropolk, Stefanos, Makarios, lgor en Juliana van Wolhynië. Het is heden hun Synaxis, de gezamenlijke feestdag.

De heilige martelaar Dionysius, bisschop van Milaan. Onder Konstantios werd hij naar Kappadocië verbannen tot aan zijn dood. De heilige Ambrosius heeft gezorgd dat zijn lichaam teruggebracht werd naar Milaan. Ook de heilige Basilios heeft daaraan meegewerkt.

De heilige martelaar Urbanus I, paus van Rome, 222-230, opvolger van de heilige Callixtus. Onder keizer Alexander en tijdens het regentschap van diens moeder Mammaea bleef de Kerk gespaard voor een algemene vervolging. Maar haatdragende bestuurders werkten nu met indirecte beschuldigingen. Ook tegen Urbanus was zulk een beschuldiging ingebracht. Met twee priesters en drie diakens zocht hij een schuilplaats in de catacomben, maar zijn verblijf werd ontdekt en Urbanus werd voor de prefect gebracht. De beschuldiging luidde dat hij een opstand had georganiseerd en daardoor de oorzaak was van het martelaarschap tijdens de vorige regering. “vijfduizend slachtoffers zijn er gevallen in de vervolging, en jij, ellendeling, was de oorzaak van hun vernietiging”, slingerde de prefect hem in het gelaat. Een volgende beschuldiging was dat hij de rijke bezittingen van Cecilia in ontvangst genomen had voordat ze geconfisqueerd konden worden door de staat, zoals in haar vonnis gelast zou worden. En er werd gelast dat Urbanus die terstond moest inleveren. Deze antwoordde daarop dat alles reeds uitgedeeld was aan de armen.
Daarop werd hij hevig geslagen en in de gevangenis geworpen. Daar bekeerde hij op de 18e mei zijn gevangenbewaarder Anulinus. Een week later werd Urbanus omgebracht met het zwaard.

De heilige martelaren Julios, Markianos, Nikanor en anderen. Zij waren romeinse soldaten en leden voor Christus in 302. Julios zei voor de rechtbank: “26 jaar heb ik trouw de keizer gediend, en dat is toch niet zo belangrijk als het dienen van de Koning van het Hemelrijk. Hoe zou ik tegenover Hem minder trouw kunnen zijn?”
Toen Nikanor voorgeleid werd, riep zijn vrouw hem toe om moedig voor Christus te sterven. De rechter brulde: “Stom oud wijf, zit je soms achter een andere man aan?” Zij antwoordde: “Als u dat van me denkt, laat men mij dan maar doden nog vóór mijn man”.
Toen Markianos wachtte op de terechtstelling, bracht zijn vrouw hem hun zoontje in haar armen. Markianos kuste het jongetje en bad: “Almachtige God, draag zorg voor hem”. Toen werden allen samen ter dood gebracht.

https://orthodoxasten.nl/evenementen/heiligen-van-de-dag-157/

 De onthoofding van Johannes de Doper op verzoek van Herodias en haar moeder.

@Hetairos Myron is de naam voor een speciale kostbare olie (uit verschillende componenten samengesteld) die onder andere gebruikt werd voor het balsemen van de lijken van de overleden dierbaren. Myrondraagsters zijn dus de vrouwen die na de dood van Jezus naar Zijn graf kwamen om Hem volgens de joodse traditionele ritueel te begraven of met andere woorden Hem na Zijn dood op deze manier te eren.

24 mei

De heilige martelaar Niketas de Styliet. Als belastingambtenaar was hij weinig op zijn zielenheil bedacht geweest, totdat hij eens in de kerk uit Jesaja hoorde voorlezen: “Was u, reinig u; uit Mijn ogen met uw misdaden! Houd op met kwaad te doen, leer liever het goede te doen. Kom, laat ons de zaak afhandelen, zegt de Heer. Al zijn uw zonden rood als scharlaken, ze kunnen wit worden als sneeuw Als ge weigert en opstandig blijft, dan zal het zwaard u verteren” (1:16-21). Toen liet hij vrouw en kinderen en geheel zijn vermogen achter, en werd monnik. Na langjarige voorbereiding kreeg hij zegen om de speciale askese van het staan op een zuil op zich te nemen.
Hij stierf in 1186 een gewelddadige dood omdat rovers zijn door het gebruik blankgeschuurde ketens voor kostbaar zilver hielden.

De heilige martelaar Meletios, een generaal uit Galatië, evenals Stefanos en Joannes. Zij werden onder Antonios met geheel hun legerkorps samen met hun vrouwen en kinderen gedood (1218 man), omdat zij een afgodstempel zouden hebben verwoest. Met hen leden ook de door hen bekeerde Serapion de Egyptenaar en Kallinikos de tovenaar. Andere namen die bewaard zijn gebleven zijn de heilige martelaressen Markiana, Susanna, Palladia, met de zuigelingen Kyriakos en Christianos, evenals de twaalf tribunen: Faustos, Festos, Markellos, Theodoros, Meletios, Sergios, Markellinos, Felix, Fotinos, Theodoriskos‚ Merkurios en Didymos.

De heilige Simeon van de Wonderbare Berg, niet ver van Antiochië, 522-596. Hij was een afgebeden kind op voorspraak van de heilige Joannes de Voorloper, terwijl zijn moeder tevens de gelofte had afgelegd hem toe te wijden aan God, nadat zijn vader verongelukt was bij een aardbeving. Daarom ging Simeon reeds als kind naar het klooster van de heilige Joannes. Hij onderging demonische beproevingen maar kwam ze alle te boven door een steeds groeiende, brandende liefde voor Christus. Reeds toen oefende hij zich in het staan op een zuil, de tijd vullend met gebeden en het zingen van psalmen. ln een visioen mocht hij zijn beminde Meester aanschouwen en dat gezicht ontstak een vlam in zijn hart die nooit meer zou uitdoven en die hem in staat stelde de ongelooflijke askese te volbrengen van het jaar in jaar uit staan op die bekrompen plaats, terwijl er een stroom van enthousiasme van hem uitging en zich tot ver in de wereld verspreidde. Hij volbracht deze askese bij de Wonderbare Berg op een zuil die steeds hoger opgetrokken werd. Hij werd priester gewijd op zijn zuil en voltrok daar de heilige Mysteriën. De gelovigen klommen op een ladder om uit zijn handen de heilige Communie te ontvangen. Na 68 jaar in die liefde te hebben geleefd is hij gestorven, in 596.

Ook nog op deze dag de heilige martelaren Afra te Brecia, onder Hadrianus; Vincentius te Porto; Diocles, Felix, Servilius, Silvanus en Zoëllus in Istrië; en Robustianus te Milaan.

Eveneens op deze dag de heilige Gregorios, aartsbisschop van Novgorod; Manaen (Manahen), die opgevoed was met de viervorst Herodes, leraar en profeet van het nieuw verbond, te Antiochië (Hnd.13:1); en Joanna van Chusa, Myrondraagster, een van de vrouwen die de Heer dienden tijdens Zijn aardse leven.

Door de gebeden van deze en al Uw heiligen, Heer Jezus Christus onze God, ontferm U over ons en red ons. Amen.

https://orthodoxasten.nl/evenementen/heiligen-van-de-dag-156/

Jezus vóór het Sanhedrin

23 mei

De heilige Michaël de Belijder, bisschop van Synnada. Vanaf zijn kindertijd was hij aan de dienst van God toegewijd. Hij leefde als kluizenaar, samen met de heilige Theofylaktos van Nikomedië. Op hun gebed was er een einde gekomen aan een tijd van noodlottige droogte. Patriarch Tarasos wijdde Michaël tot bisschop voor Synnada, en ook deze taak nam hij op zich met hart en ziel. Hij nam deel aan het 7e oecumenisch Concilie van 787, dat gewijd was aan de ikonenverering. Ook werd hij als afgezant gezonden naar Kalief Haroen al-Rasjid om vredesonderhandelingen te voeren.
Onder de ikonoklast-keizer Leo de Armeniër werd Michaël in ballingschap gezonden. Trouw aan de Orthodoxie stierf hij daar in armoede en gebrek in 818. 

De heilige Païsios van Galitsj, archimandriet van het Nikolaas-klooster (dat nu naar Païsios wordt genoemd) in het gouvernement Kostroma, 2e helft van de 15e eeuw.

Gedachtenis van de vinding van de relieken van de heilige martelaar Leontios, bisschop van Rostov. Hij was van jongsaf monnik van het Holenklooster in Kiev en werd in 1051 bisschop gewijd van Rostov, in het toen nog heidense grensgebied. Hij bracht vele inwoners tot Christus, en had daardoor veel van de anderen te lijden tot aan zijn marteldood in 1077.

De heilige martelaar Michaël, hiëromonach van het Sabbas-klooster in Palestina, moest eens pottenbakkerswerk van het klooster verkopen in Jeruzalem dat toen in handen was van de Arabieren. De eunuch van de agariaanse koningin Seïda die daar verbleef, bracht Michaël bij zijn meesteres, die misschien belangstelling voor zijn handel zou hebben. Deze had echter een geheel andere belangstelling: zij werd verliefd op die knappe jongeman, maar toen hij haar aanzoek verontwaardigd van de hand wees, liet zij hem grijpen en pijnigen. Nog had hij zijn leven kunnen redden door de Islam te aanvaarden, maar toen hij ook dat weigerde, werd hij als vijand van de lslam onthoofd; 9e eeuw.

De heilige martelaar Desiderius (Didier), bisschop van Langres. Hij was afkomstig uit Genua. ln 406 vielen de Vandalen binnen in het Champagne-district, en bedreven hun gewone wreedheden. De reeds oude Desiderius ging naar Croco, de Vandalen-koning, in de hoop hem te bewegen toch wat medelijden te hebben met het arme volk van zijn diocees. Doch deze luisterde niet eens naar hem en stelde hem in handen van de soldaten om hem te doden. Het met zijn bloed gedrenkte Evangelieboek dat hij bij zich had, is bewaard gebleven.

https://orthodoxasten.nl/evenementen/heiligen-van-de-dag-155/

Apostel Paulus predikt in Athene

22 mei

De heilige martelaar Basiliskos, een neef van de grootmartelaar Theodoros Tyron. Hij was eerst gemarteld, samen met Eutropios en Kleonimos. Deze werden gekruisigd en stierven, maar omdat Basiliskos nog zo jong was, werd hij opnieuw in de gevangenis geworpen. Door wisseling van bestuursambtenaren bleef hij daar lange tijd, want intussen was zijn zaak uitgesteld. Hij smeekte God dat hij niet beroofd zou worden van een marteldood omwille van Christus. De Heer Jezus verscheen hem en beloofde zijn verlangen te zullen vervullen, maar zei dat hij eerst afscheid moest nemen van zijn huisgenoten. Toen werd hij vrijgelaten en hij vertrok naar zijn dorp, naar zijn moeder en zijn broers.
De nieuwe gouverneur liet hem echter direct ophalen en gebood hem te offeren. Op zijn weigering werd Basiliskos onthoofd in Komana in 308.

De heilige rechtvaardige Melchisedech, koning van Salem (wat betekent “Vrede”, en dat de voorganger was van het latere Jeruzalem), en priester van God de Allerhoogste. Abraham gaf hem tienden van de buit die hij op de invallers teruggewonnen had, en Melchisedech zegende hem. Hij wordt vereerd als voorafbeelding van Christus die, zoals de Psalm zegt: “Priester is in eeuwigheid naar de wijze van Melchisedech”.

De heilige martelaar Joannes-Wladimir, koning van Servië. Zijn ouders waren vrome christenen en onder Joannes begon een geestelijke hergeboorte van Servië. Hij volgde een breed opgezet programma van bouw van nieuwe en grotere kerken, herstel van kloosters, inrichting van ziekenhuizen en gastverblijven, en verbetering en uitbreiding van scholen en seminaries.
Over het einde van zijn leven lopen de berichten sterk uiteen. In elk geval werd hij in 1015 lafhartig vermoord, maar de omstandigheden zijn duister.

Gedachtenis van de vaders van het Tweede oecumenisch Concilie, Konstantinopel 381, tegen de ketterij van Makedonios, die over de Heilige Geest zei dat deze slechts een schepsel was van God. Ook in onze tijd wordt de Heilige Geest door velen niet gezien als een goddelijke Persoon, maar als een kracht van God.

De heilige Aigulf (Aoust)‚ aartsbisschop van Bourges, 811-840. Hij was een geleerde maar had zich teruggetrokken in de eenzaamheid tot hij, min of meer onder dwang, tot bisschop was gewijd. Hij wordt door zijn tijdgenoten geprezen, doch in zulke algemene termen dat daarin geen bijzonderheden over zijn leven te vinden zijn.

De heilige martelares Julia was de slavin van een Syrische handelaar in Carthago. Zij vergezelde hem op een handelsreis waarbij zij ook op Corsica kwamen. De mooie Julia werd uitgenodigd deel te nemen aan een heidens offerfeest, maar zij weigerde verontwaardigd mee te doen aan een afgodische handeling. Zij moest haar verzet bekopen met de kruisdood, 6e tot 7e eeuw.

https://orthodoxasten.nl/evenementen/heiligen-van-de-dag-154/

De roeping van de eerste discipelen

Ik zou ook het pad van deze monnik-heremiet Jozef hebben nagevolgd, als het mij door God gegeven was.

21 mei

De heilige priester Secundus en zijn medemartelaren werden gedood door de ariaanse bisschop van Alexandrië, onder keizer Konstantios, tijdens de celebratie van het Pinksterfeest. De christenen waren bijeen op een plek achter het kerkhof, omdat zij niet de heilige Communie wilden ontvangen uit de hand van de ariaanse bisschop, die de Godheid van Christus loochende. Deze drong er bij de gouverneur op aan zijn soldaten er op af te sturen om ze te straffen. De bijeenkomst werd omsingeld, de soldaten drongen naar voren en doodden de priester Secundus en een aantal aanwezigen.
Van de overige aanwezigen werden sommigen rug aan rug aan elkaar gebonden en zo doodgeranseld. Andere overlevenden werden verbannen naar de Grote Oase, in 356.
Vervolgens werden alle orthodoxe geestelijken uit de stad verbannen; de monialen werden bloedig gegeseld; de gelovigen werden uit hun huizen gezet en buiten de stad gejaagd. De vervolging breidde zich uit over geheel Egypte en Lybië. Alle kerken werden onteigend en overgedragen aan de Arianen. Alle orthodoxe bisschoppen werden gevangen gezet; de priesters en monniken werden geketend in ballingschap gezonden. Velen stierven, opgejaagd door de gloeiende woestijn.

De heilige Godrick (Gorry)‚ kluizenaar in Engeland. Hij was afkomstig uit een arme en onbetekenende familie, en trok met garen en band door de dorpen om zijn levensonderhoud te verdienen. Dit lukte hem zo goed dat hij langzamerhand zijn handel uitbreidde en naar verschillende steden en jaarmarkten trok.
Op een van zijn reizen kwam hij terecht op het eiland Lindisfarne‚ en hij kwam diep onder de indruk van het leven dat de monniken daar leidden. Vooral ook door wat hij hoorde over de heilige Cuthbert. Hij viel neer op de knieën en onder tranen smeekte hij God om de genade die heilige te mogen navolgen.
Hij brak geheel met zijn vorige levenswijze en deed afstand van alle aards bezit. Hij begon met op pelgrimstocht te gaan naar Jeruzalem, en op de terugweg ging hij langs Compostella, de grote bedevaartsplaats. ln volgende jaren maakte hij nog andere tochten. Daarna vond hij in Engeland een metgezel die geruime tijd in een klooster had geleefd, en samen begonnen zij een kluizenaarsleven in een woeste streek ten noorden van Carlisle. Twee jaar leefden zij zo samen, God lovend bij dag en bij nacht, tot deze Godwin stierf.
Na weer een grote pelgrimage vestigde Godrick zich nu in een tot de abdij van Durham behorende kluis. Een steeds groter deel van zijn tijd besteedde hij aan het gebed; de Psalmen, die hij alle uit het hoofd kende, waren voortdurend op zijn lippen, evenals vele andere gebeden. De nacht duurde hem nooit lang genoeg, zozeer was hij vervuld van de behoefte om met gloeiende liefde te spreken met God. Wel ontving hij enkele dagen per week bezoekers die hem kwamen raadplegen. Over zichzelf sprak hij altijd in de meest afkeurende bewoordingen. Hij werd door allerlei ziekten bezocht en zijn lichaam teerde uit tot bijna een skelet. Maar zijn gelaat straalde een wonderlijke waardigheid uit, en tegelijk een beminnelijke zachtheid. Zo stierf hij in de ouderdom van 63 jaar. Zijn graf werd door wonderen verheerlijkt

De heilige lsberta (Gisela), de zuster van Karel de Grote. Zij stichtte een klooster op de heuvel van Sint Pieter bij Aire, dicht bij het paleis van haar vader, Pepijn de Korte. Daar leefde zij tot aan de dag van haar dood, rond het einde van de achtste eeuw.

Ook nog op deze dag de heilige martelaren, de diakens Timotheos, Polios en Eutychios te Algiers, die gezamenlijk het Evangelie hadden verkondigd; de bisschop Valens met drie jongens; Synesius en Theopompus; Secundinus te Cordova in Spanje; Nikostratos en Antiochos, legeroversten te Caesarea, met nog andere krijgslieden ter dood gebracht; en Polyeuktos, Viktorios en Donatos‚ te Caesarea in Kappadocië.

Eveneens op deze dag de heilige Sisberga, abdis te Arras, 9e eeuw.

Martelaren Timotheos en Mavra

https://orthodoxasten.nl/evenementen/heiligen-van-de-dag-153/

 Parabel van de dwaze rijkaard 

20 mei

De heilige Lydia, de purperverkoopster uit Thyatira, en de eerste bekeerling van de Apostel Paulos te Filippi, tijdens zijn missietocht naar Europa. Zij was een der heidense vrouwen die getroffen waren door het zuivere monotheïsme van de Joden, en die daarom deelnam aan hun sabbatsbijeenkomsten, die bij gebrek aan synagoge, gewoonlijk op een rustig plekje aan het water gehouden werden, iets buiten de stad. Paulos, die deze gewoonte kende, was in de hem volkomen vreemde omgeving op zoek gegaan naar zulk een plek, en hij trof daar op de sabbat inderdaad een aantal biddende vrouwen aan.

Zijn persoonlijkheid en de gloed van zijn overtuiging maakten zulk een indruk op Lydia, dat zij zich liet dopen met heel haar gezin. En zij drong er ten zeerste bij Paulos, Silas en Lukas op aan haar gastvrijheid te aanvaarden en bij haar hun intrek te nemen. Zij gaven daaraan gehoor, en toen zij, na mishandeld te zijn, uit de gevangenis werden losgelaten, zochten zij hun toevlucht bij Lydia om hun wonden te laten verzorgen alvorens verder te trekken. (Hand.16:12,13 en 40). ln de Brief aan de Filippenzen worden vrijwel geen namen genoemd, maar de Apostel schrijft met grote warmte over de liefdevolle betrekkingen die hem met deze groep christenen verbinden.

De heilige Ethelbert, koning van Oost-Engeland. Op heel jonge leeftijd kwam hij op de troon en hij regeerde vele jaren met wijsheid en toewijding. Hij was ervan overtuigd dat naarmate iemand hoger geplaatst is, hij des te deemoediger moet zijn en zich des te meer moet toeleggen op weldadigheid. Hij besloot te huwen met de vrome Alfreda, de dochter van de beroemde Offa, de koning der Merciërs. Hij werd met de grootste vriendelijkheid ontvangen, maar in de nacht arglistig vermoord, in 792. Offa viel gelijk het koninkrijk van Ethelbert binnen en annexeerde het. Daarna liet hij kerken en kloosters bouwen als uiting van boete. Daarbij wijdde hij de Hereford-kathedraal aan de nagedachtenis van Ethelbert. Ook in Rome gaf Offa veel geschenken, aan de kerken en in het bijzonder aan het engels college. Zijn dochter Alfreda ontvluchtte uit afschuw voor de moord haar ouders en leefde nog 40 jaar als kluizenares in Croyland.

De heilige Plautilla te Rome, zuster van de heilige martelaar Flavius Clemens‚ de Consul, en moeder van de maagdelijke martelares Flavia Domitilla. Plautilla was gedoopt door de Apostel Petros‚ en is in vrede gestorven.

Ook nog op deze dag de heilige martelaren Askalon (Asclas) uit Egypte, in de Nijl verdronken bij Atinda in de Thebaïde, in 287; Leonidas; en Aquila in Opper-Egypte, omwille van Christus uiteengescheurd.

Eveneens op deze dag de heilige Niketas, Joannes en Jozef stichters van een klooster op Chios, 11e eeuw; Markos de kluizenaar, in Griekenland; Dodo, een leerling van de heilige David van Georgië; Theodorus, bisschop van Pavia; Anastasius, bisschop van Brescia; Hilarion, bisschop van Toulouse, 380; en Amalbertus, monnik te Beauvais, 7e eeuw.

Door de gebeden van deze en al Uw heiligen, Heer Jezus Christus onze God, ontferm U over ons en red ons. Amen.

https://orthodoxasten.nl/evenementen/heiligen-van-de-dag-152/

 De stamboom van Jezus Christus

19 mei

De heilige martelaren Patrikios, bisschop van Prusa (of Brussa) in Bythinië. Hij werd in een hete bron geworpen maar bleef ongedeerd. Toen werd hij met drie priesters, Akakios, Menander en Polyenos, onthoofd onder Juliaan, 362. Hij wordt aangeroepen om de hete hartstocht te overwinnen.

De heilige Kornelios Komelski, de Wonderdoener, was Bojaar geweest aan het hof van Wasilios de Blinde, maar werd monnik in het Witte Meer-klooster. Later trok hij rond als pelgrim tot hij zich neerliet in het Komelski-woud. Hij werd priester gewijd en leefde 19 jaar in eenzaamheid. Hij was reeds 60 jaar toen hij een kerk met een klooster bouwde.
Maar nadat dit tot bloei gekomen was, greep hem weer de dorst naar de eenzaamheid, en Kornelios trok weg met zijn leerling Gennadios, en bouwde een cel aan het Soera-meer. Op het smeken van de broeders keerde hij naar Komelski terug. Daar verrichtte hij het zware werk van het rooien van een perceel woud en het bewerken ervan tot akkergrond, opdat de broeders niet alleen zelf brood zouden hebben, maar ook zouden kunnen wegschenken aan de behoeftigen.
In zijn toespraken kwam hij telkens weer terug op de twee grootste geboden: de liefde tot God en de liefde voor de naaste. Hij was bijzonder vrijgevig voor de armen, en het tijdens een hongersnood duur ingekochte graan deelde hij uit aan ieder die in nood was. De armoede was in die tijd zo groot dat ouders vaak hun kleine kinderen achterlieten bij de kloostermuur, omdat ze wisten dat de kleinen daar in elk geval goed verzorgd zouden worden. Kornelios is gestorven in 1537.

De heilige Joannes, bisschop van de Gothen in het gebied van de Krim, was door zijn ouders vanaf zijn geboorte aan God toegewijd. In 754 werd hij door de christen-Gothen van de Krim tot bisschop gekozen, en in lberië gewijd. Op de thuisreis werd hij gevangen genomen maar weer vrijgekocht. Hij vestigde zich te Amastrida en vervulde gedurende vier jaar onder grote moeilijkheden het bisschopsambt. Joannes is gestorven in 758.

De heilige Pudens, een romeins senator, en zijn vrouw Pudentia. Hij is waarschijnlijk bekeerd door de heilige Paulos, want deze noemt hem als zijn leerling in de tweede brief aan Timotheos. Zij gaven rijke aalmoezen aan de armen, zij wisten door te dringen in de gevangenissen om de gemartelden te verzorgen, en hun paleis werd gebruikt voor het vieren van de heilige Mysteriën. Zij leefden waarschijnlijk tot in de tweede eeuw.

De heilige Pudentiana was een dochter van de heilige Pudens en zuster van de heilige Praxedes. Haar kerk is de oudste kerk in Rome, en de oudste bekende kerk. Deze kerk was oorspronkelijk het huis van de senator Pudens, de plaats waar de heilige Petros heeft gewoond en de heilige Mysteriën heeft gevierd.

Ook nog op deze dag de heilige martelaren Akolouthos (Kalouthos, Kalouf), monnik uit de Thebaïde, verbrand onder Maximiaan, 284-303; Kyriaka en Theotima, met nog vier anderen, onder Maximiaan, te Nikomedië; Philoterus, zoon van de proconsul, onder Diokletiaan gemarteld en gedood in Nikomedië; en Calocerus en Parthenius‚ hofbeambten van keizer Decius, onder wrede folteringen ter dood gebracht.

Eveneens op deze dag de heilige Kornelios, hegoumen van het Paleostrov- en Olonjets-klooster, 15e eeuw; lvo, priester-belijder in Bretagne, de toegewijde beschermer van weduwen, wezen en armen; en Hidulfus, bisschop van Arras, 728.

Door de gebeden van deze en al Uw heiligen, Heer Jezus Christus onze God, ontferm U over ons en red ons. Amen.

https://orthodoxasten.nl/evenementen/heiligen-van-de-dag-151/

 Parabels over het mosterdzaadje en het zuurdeeg

18 mei

De heilige martelaren: de begaafde student Petros, de edelman Dionysios, de soldaten Andreas en Paulos‚ de 16-jarige Christina, met Heraklios, Paulinos en Benedimos, die in 250 de vuurdood hebben ondergaan onder Decius, te Lampsakos en Athene.

De heilige martelaren David met zijn broer Taritsjan uit Grusië, die in 693 geleden hebben onder het perzisch bewind, toen zij weigerden de islam aan te nemen.

De heilige martelaar Joannes l, Paus van Rome, die onder valse voorwendsels door de ariaanse koning Theoderic naar Ravenna was gelokt, en daar aan de hongerdood werd prijsgegeven.

De heilige martelaar Potamon, bisschop van Heraklea in Egypte, die te strijden had, zowel met de heidenen als met de fanatieke volgelingen van Arios. Hij werd gearresteerd in 310 en had veel folteringen te verduren, waarbij hem een oog werd uitgerukt en een knie-pees doorgesneden. Hij overleefde het echter en nam deel aan het grote Concilie van Nicea als getuige tegen Arios. Om zijn martelingen kreeg hij daar een ereplaats. Ook later trok hij nog mee met de heilige Athanasios om hem te verdedigen tegen de over hem uitgebrachte beschuldigingen.
ln 341 werd Potamon door aanhangers van Arios met stokken doodgeslagen.

De heilige martelaar Felix, bisschop van Spalato. Nadat Diokletiaan zich in het paleis aldaar had gevestigd, werd het stadsbestuur gemaand zich met meer ijver aan de christenvervolging te wijden. Toen werd Felix ontdekt, voor het gerecht gebracht, met vuur gefolterd en onthoofd in 304.

De heilige Elfgyva, koningin van Engeland van 940 tot 971. Zij spande zich steeds weer in om het ongeluk te verzachten van hen die door ongerechte vonnissen in nood waren; haar kostbare kleding schonk zij weg aan de armen opdat deze ze te gelde konden maken. De latere jaren van haar leven trok zij zich terug in het klooster van Shaftesbury, en daar is zij ook gestorven, in 971.

Ook nog op deze dag de heilige martelaren Simeon‚ lsaäk en Bachtisios, die in Perzië hebben geleden onder Sapor ll, in de 4e eeuw;

 Eufrasia uit Nicea, in zee verdronken onder Diokletiaan en Maximiaan: Julianos; Stefanos de Nieuwe, monnik zie 28 november; Theodoros paus van Rome; Dioskoros een lektor in Egypte, moest de ene marteling na de andere ondergaan tot hij tenslotte gestorven was; en de 15-jarige Venantius, een martelaar te Camerino, met 10 anderen onthoofd in 259.

Eveneens op deze dag de heilige Anastaso van Lukada; en de monnik Martinianos van Areovinthos.

Door de gebeden van deze en al Uw heiligen, Heer Jezus Christus onze God, ontferm U over ons en red ons. Amen.

https://orthodoxasten.nl/evenementen/heiligen-van-de-dag-150/

Parabel van de onrechtvaardige rechter en de arme weduwe

17 mei

De heilige Andronikos, apostel uit de Zeventig, met zijn gezellin Junia. Zij waren familieleden van de heilige Paulos en hielpen hem met zijn werk (Rom.16:7). Zij hadden zich reeds bij Christus aangesloten toen Paulos nog de Kerk vervolgde, en zij moeten zich wel bijzonder verheugd hebben over zijn bekering. Hun missietochten voerden hen naar het noorden van het Oost-romeinse Rijk tot in Pannonië (Hongarije), waar zij velen tot Christus brachten. Zij zijn in vrede ontslapen.

De heilige Stefanos, Patriarch van Konstantinopel, na de heilige Fotios, was een zoon van keizer Basilios de Makedoniër, en hij was van jongsaf bestemd voor de geestelijke stand. Hij werd geïntroniseerd in 886 en hij stierf in 893.

Gedachtenis van de overbrenging van de relieken van de heilige Adrianos, hegoumen van Ondrusov.

De heilige martelaren, de soldaten Solochon, Pamfamir en Pamfalon. Na een overwinning weigerden zij aan de goden te offeren en zij stierven de marteldood onder Maximiaan te Chalcedon.

De heilige monniken Theofanes en Nektarios van de Meteora. ln 1518 gingen deze twee broers uit een familie van Epirus wonen op de rots van Varlaam. Deze rots was genoemd naar de kluizenaar Varlaam‚ die er tweehonderd jaar eerder een klooster had gebouwd, waarvan nog restanten van gebouwen waren overgebleven. Met de hulp van mede-asketen en een naburig klooster, bouwden zij er een nieuw klooster. Zij herbouwden de kapel van de Drie Hiërarchen‚ die sterk in verval was geraakt, bouwden een nieuwe hijs-toren, het katholikon (hoofd-tempel) en kloostergebouwen. Verder zorgden zij voor landbouwgrond en vee, zodat het klooster in zijn bestaan kon voorzien. De heilige Theofanes is gestorven in 1544, de heilige Nektarios in 1550.
Het klooster is een grote toeristische trekpleister geworden, mede vanwege de rijke schat aan fresco’s en liturgische voorwerpen. Het is ook relatief gemakkelijk bereikbaar, via een trap van 195 treden, uitgehouwen in de rots.

https://orthodoxasten.nl/evenementen/heiligen-van-de-dag-149/

 70 apostelen en hun missiewerk

16 mei

De heilige abt Carantog, 6e eeuw. Hij was een monnik, afkomstig uit Wales, en predikte met veel succes het geloof in Ierland. Hij werd vergezeld door een witte duif, die men voor zijn bewaarengel aanzag, ln Wales teruggekeerd, trok hij zich terug in een grot en leidde een kluizenaarsleven. Hij trok echter onweerstaanbaar mensen aan, en na verloop van tijd vestigden zich daar een menigte leerlingen. Tenslotte is hij echter weer naar lerland gegaan en daar is hij gestorven.

De heilige Brendaan de Oude, leerling van de heilige Finian, en stichter en abt van Clonfert. Hij is een van de beroemdste ierse monniken en leefde van 484 tot 578. Om boete te doen voor de dood van iemand die verdronken was, en waaraan hij misschien onvrijwillig een aandeel had gehad, ging hij als vreemdeling naar Bretagne. Na een bezoek te hebben gebracht aan de heilige Gildas, stichtte hij een abdij met school te Aleth, in de buurt van het tegenwoordige Saint-Malo.
De bijzonderheden van zijn leven zijn grotendeels legendarisch: dat is de prijs voor een grote populariteit. De wonderlijke reis van Sinte Brendaan is een bekend stuk literatuur uit de 10e eeuw. Er ligt waarschijnlijk wel een werkelijk avontuur aan ten grondslag, want de leren waren stoutmoedige ontdekkingsreizigers. Toen IJsland in 870 gekoloniseerd werd vanuit Noorwegen, trof men er ierse monniken aan.
Ook nog veel verder weg naar het Westen, in een bepaald deel van Amerika, zouden zich ierse monniken hebben gevestigd in een gebied waaraan zij de naam Groot-lerland hadden gegeven, zoals blijkt uit IJslandse kronieken. Het verhaal van Brendaans reis heeft ook Columbus geïnspireerd tot zijn reis die leidde tot de ontdekking van Amerika.
Na die reis, welke zeven jaar zou hebben geduurd, kwam Brendaan terug in Ierland en stichtte in Galway de zo beroemde abdij van Clonfert, die heeft voortbestaan tot in de zestiende eeuw, van waaruit weer verschillende andere stichtingen voortkwamen. Zo kon er gezegd worden dat Brendaan aan het hoofd stond van drieduizend monniken. En al deze over Ierland verspreide kloosters waren geen door de vorst onderhouden stichtingen, maar de monniken leefden van het werk van hun handen. Hij schreef voor hen zulk een evenwichtige Regel, dat de monniken zeiden dat die hem door een engel gedicteerd was.
Er waren ook betrekkingen met het monnikeneiland Iona, maar daar zijn geen stellige bijzonderheden over bekend. Op het einde van zijn leven trok Brendaan zich als kluizenaar uit Clonfert terug, en op de leeftijd van 94 jaar is hij in 578 gestorven in de abdij van zijn zuster Briga.

Ook nog op deze dag de heilige martelaren Abdiësos (Hebediësus) en Abdas, bisschoppen van Kaskar in Perzië, samen met 16 priesters, 9 diakens, 6 monniken en 7 maagden, die geleden hebben onder de koningen lsdegerd en Sapor, in 418; Petros te Blacherna, om de verering van de heilige ikonen, onder keizer Konstantijn V Kopronymos, 8e eeuw; Vitus (Guido), Modestus en Crescentia te Lucania, 303; Alexander, aartsbisschop van Jeruzalem, 213-251; Eman, priester te Chartres, tegen 560; Felix en Gennadius te Uzálum in Noord-Afrika; Aquilinus en Victorianus in lsaurië; en 44 monniken uit de gemeenschap van de heilige Sabbas de Gewijde, onder zware folteringen ter dood gebracht

  Laurenti, Cassianos en Kornelios van het Komelsky-klooster

 Evfimia

Eveneens op deze dag de heilige Georgios, bisschop van Mitylene, 9e eeuw; Kassianos, 1537, en Laurentios, 1548, van het Komelski- klooster; Eufemia, bij Neaorion; Domnolus, bisschop van Le Mans, 581; Carnech, abt en bisschop in Ierland, waar hij hoog wordt vereerd. Hij is gestorven rond 530; Ubaldus, bisschop van Gubbio; en de maagd Maxima te Fréjus in Frankrijk, na een deugdzaam leven in vrede ontslapen.

https://orthodoxasten.nl/evenementen/heiligen-van-de-dag-148/

 Jezus op weg naar Emmaus

 Jezus aan tafel met Emmaus-gangers