Kaasjeskruid

Dat is met recht bizar te noemen. U bent of een zeer proper en secuur persoon, wellicht gebruik makend van een bidet, of u hebt last van obstipatie, mogelijk veroorzaakt door een verstoorde darmflora.

Kijk maar goed in uw onderbroek, ervan uitgaande dat u deze draagt.

Dat kan, bij mij wekte het slechts weerzin op. De wijsheid van Jung was gelukkig geschreven op zacht papier, zodat ik mijn arsje op een prettige manier af kon vegen.

Nee, ik heb altijd hoop gehouden. Jung kreeg van mij altijd een metaforische schop onder zijn reet.

Niet zo moeilijk als dat het was. Ik heb zeer duistere periodes meegemaakt. Deze heb ik bestreden met agressie, maar dat werkte niet.

Vergevend, verlichtend, verzachtend, bevrijdend.

Geestelijk. De fysieke dood komt nog, althans naar alle waarschijnlijkheid.

Best, echter is dat geen hunker naar het onbekende.

Geen enkele behoefte aan.

Ook een eigenschap inderdaad: op macht belust.

Tja, een goede acteur weet de mensen uitstekend voor de gek te houden. Hij zal ongetwijfeld een zeer charismatisch persoon zijn en tevens een dictator. Een goed functionerende narcist.

Ik hoop dat u een zakdoekje bij de hand hebt. Jung is een domineeszoon en de grondlegger van de analytische psychologie. De basis van zijn overtuiging heeft zijn wortels in het occulte liggen. In zijn boek "Memories, Dreams, Reflections", neemt hij een duidelijk stellingname in over wie Jezus is; Jezus lijkt hem een god van de dood. Jung was een psychoot met meerdere persoonlijkheden. Zelf geïnduceerde problematiek doordat men binnen zijn directe familie vele seances organiseerden waar hij graag aan mee deed en men moedwillig in trance geraakte. Zijn credo: Heb uzelf lief, zo heb je Jezus

Waarin faalt u dan? U strijd immers niet meer tegen de zonde. Is het juist omdat u niet strijd, dat u faalt? En als u niet meer hoeft te strijden dan faalt degene die voor u strijd, althans dat lijkt mij een logische wijze van redeneren. Dus na de dood wacht ons nog een proces waarin de volmaaktheid bereikt kan worden? Het is dus niet een kwestie van een ondeelbaar ogenblik waarin God ons volmaakt? Dus God laat ons pas sterven als we een bepaalde mate van volmaaktheid hebben bereikt?

En die volmaaktheid valt hier op aarde te bereiken?

U geeft aan de strijd te staken en deze over te geven aan Christus. Als u nu zondigt, faalt Jezus dan?

En de zonden die u doet, vraagt u daar vergeving voor?

Ik begrijp u niet. Al twee dagen ben ik over deze stelling aan het tobben, aangezien u niet de enige bent die zo denkt. Waarom heeft het geen zin om te strijden tegen de zonde? Zondigt u niet meer? Hoeft u niet meer om vergeving te vragen voor gedane zonden? Ik hoop dat u mij kunt uitleggen hoe dit werkt, desnoods in een ander topic.

Grieks: ἀντί= in plaats van, niet tegen! χριστός= Christus = in plaats van Christus. Hoewel hij dus wel de tegenstander is, vermomd hij zich als Christus. Echter hier schuilt een acteur in.

Jungiaans gedachtengoed, dat in geen geval iets met de Bijbel maar alles met jezelf als god zien te maken heeft.

Onder geen beding. Ik voel absoluut niet de behoefte om onderdeel uit te maken van een macro organisme waarin de mens gereduceerd is tot een cel.

Dat zijn niet mijn woorden.

Op eigen kracht niet.

God laat ons niet zondigen, dat doen we zelf. Ik zondig nog steeds, zij het minder dan voorheen, maar neemt niet weg dat ik nog dagelijks vergeving nodig heb. Gelukkig mag ik leven vanuit het besef ook vergeven te worden. Ik verlang elke dag naar verlossing van dit lichaam. Zo ver is het echter nog niet, en dus blijft het strijden.

Maar de zonde, oorzaak genomen hebbende door het gebod, heeft in mij alle begeerlijkheid gewrocht; want zonder de wet is de zonde dood. En zonder de wet, zo leefde ik eertijds; maar als het gebod gekomen is, zo is de zonde weder levend geworden, doch ik ben gestorven. En het gebod, dat ten leven was, hetzelve is mij ten dood bevonden. Want de zonde, oorzaak genomen hebbende door het gebod, heeft mij verleid, en door hetzelve gedood. Alzo is dan de wet heilig, en het gebod is heilig, en rechtvaardig, en goed. Is dan het goede mij de dood geworden? Dat zij verre. Maar de zonde is mij de dood gew