Fundamenteel

Dat een mens in staat is een ander kwaad te doen. Dat mensen zichzelf kwaad kunnen doen en dat wij kwade energie via een archetype in leven kunnen roepen; alzo in de fysieke wereld kunnen ervaren. Ik geloof niet dat God ons de duivel aandoet. Er is gewoon een destructieve kracht nodig geweest om tot het leven te komen en deze machten zijn gebalanceerd. Ze vormen een eenheid dat zich weerspiegelt in het leven. Maar de mens is daar oordelen aan beginnen toedichten en splitste deze eenheid in twee. Vanuit die oordelen zijn dogma's ontstaan waarmee wij onszelf gevangen hebben gezet.

Maar wat bedoelde Jezus dan met de morgenster? https://nl.wikipedia.org/wiki/Lucifer_(religie)

Ik erken de kracht van het kwade/negatieve niet. Alleen denk ik dat de mens daar meestal zelf de ontwerper van is. Er was geen mensheid geweest zonder de kracht van het kwade. Er had geen wereldwijde communicatie geweest. Het is onvermijdbaar Dolce Vita. Het is een wisselwerking waarin het "goede" altijd zegeviert Doch dienen wij dit "kwade" als archetype beter te plaatsen en dat gaan we niet doen door daar dogmatisch naar te kijken. Tijdens mijn onderzoek in de gnostische schriften en teksten kon ik ook verloren lopen in letterlijke interpretaties. Ik denk dat we best onze kennis daaromtrent

De duivel is geen entiteit. Het is een personificatie van waarmee wij slechte ervaringen beleven. Denk jij dat wij in communicatie zouden staan zonder deze kracht?

Dat het goede zichzelf maar pas ten volle kon kennen door de tegenpool te ervaren. Jij weet ook maar pas hoe hard je gehecht bent aan liefde door haat te ervaren. Vanuit jouw liefde kan ook veel haat ontstaan. Daarom is balans belangrijk. Er is geen godsbesef, er is een mysterie waar sommige een geheim van ontsluieren; Maar die worden dan weerhouden naar buiten te komen door dit dogmatisch denken. Want God heeft gezegd dat het van de duivel komt. De erfzonde is het duale denken Dolce Vita. De erfzonde is waar wij de eenheid in twee scheurden.

Ik snap wel waarom je er zo over denkt. Maar het kwade als personificatie is een creatuur van de mens. Hoe lang men niet dacht dat psychisch gestoorde mensen bezetenen waren. Je moet maar in die tijd met La Tourette geboren worden he. Ik geloof in het kwade, maar ik ga daar mijn visie over bijschaven.

Zonder dogma nog meer. Door dogma beleven we een erfzonde.

He? Ik bedoel met dat wat men verborgen heeft. Waarom mogen wij het niet weten? Maar neen gij. De mens zoekt een individueel zelfstandig wezen te worden die zelf kan en mag bepalen wat goed of slecht voor hem/haar is.

Ik heb mijn openingspost nog eens gelezen en ik ben inderdaad een beetje afgeweken van waar ik naartoe wou gaan. Het dogmatisch denken over de duivel doen jullie. Ik ben maar andere oorden aan het verkennen en men gaat vanuit hun overtuiging mij de duivel aanpraten. Omgaan dan niet, maar kijken er wel dogmatisch op.

Mijn openingspost schetst duidelijk dat ik begrijp wat een dogma is en waarom dat dogmatisch denken gevaarlijk is. Ik heb het meteen naar de duivel herleid Ik heb dit verslag aangemaakt omdat jij en @Thinkfree dogmatisch met de duivel omgaan. Morgenster - Lucifer. En we achten het profetische woord daarom des te vaster, en u doet er goed aan erop te letten als op een lamp die schijnt in een duistere plaats, totdat de dag aanbreekt en de morgenster opgaat in uw harten. – 2 Petrus 1:19 . . . van mijn Vader. En aan wie overwint zal ik de morgenster geven. – Openbaring 2:28

Was er een mensheid ontstaan zonder het "kwade"? Zonder de "tegenstand" hadden wij nog in het "hof van eden" geleefd zonder waardeoordelen, zonder kennis. Wij hebben ooit alles in eenheid beleefd, maar dat heeft zich gesplitst in "negatief" en "positief". Daarom dat de aantrekkingskracht tot de donkere zijde soms zo verleidelijk is, wij zijn daar onderdeel van. Wij hebben allemaal een God en een tegenstander in ons denk ik zo. Er kan geen balans zijn zonder het "kwade".

Jesaja 45:7 ‘Ik vorm het licht, en schep duisternis: ik maak vrede, en schep kwaad: ik de Heer doe al deze dingen.’

@Foppe1986 fundamentalisme is geen slechte eigenschap. Iets fundamenteel kan van hoog belang zijn. Je hebt fundamentele christenen die op tocht gaan om vredesmissies te doen. Maar je hebt christenen die anderen naar de religie begeleiden en daarbij als eerste het anders denken uitschakelen. Dat is net het hele gevaar in dogma, het conditioneert. Men heeft besloten via een godsbeeld wat al dan niet goed is. Waarom juist? Ontstaat er zo geen archetype waarin die gedachten en woorden een leven op zich gaan leiden? Ik ga niet veel lezen van Blavatsky, maar ze had wel gelijk dat je aan God geen waa

Dat heeft religie er inderdaad van gemaakt. Dat dogma laten we maar beter varen. Het is een idee dat ons niet dient als mensheid. Ik heb fouten gemaakt als mens, maar ik ben in onwetendheid op de wereld geworpen en onderweg gevormd. Vandaag ben ik bewuster dan als kind en heb ik de keuze eruit te leren of er in te blijven hangen. Orthodoxie zal mij geen goed doen denk ik. Ik kom liever terug tot mezelf dan proberen goed te staan bij iets dat mij geen goed doet.

Je begrijpt het niet volgens mij. Dogma is idd een besef. Iets dat iedereen aanneemt zonder daar vanaf te wijken. Het zijn centrale grondregels; Zoals je enkel via Christus tot het Koninkrijk kunt komen. Maar wat is dan tot Christus komen? Ik denk niet dat religie de weg is voor mij. Het is overigens een dogma dat Eva ons een zonde heeft aangedaan. Al die grondregels, ik zou zeggen, herbekijk ze eens?

Welk Woord dan? Wat zei het Woord tegen ons? Veel wat blijkbaar niet doorgedrongen is. Of wat in essentie niet bewaard is gebleven door het verhaal van de overwinnaar te drukken.

Alles is een illusie. Wij worden weerspiegeld in datgene wij denken te zijn. Het gevaar aan Christus als DE weg nemen is dat er zoveel regels bij komen kijken en religie zeer misleidend is. Externe mensen kunnen dat leiden/misleiden naar waar men maar goed dunkt.

Hopla, nog een dogma Maar komt het allemaal uiteindelijk niet op hetzelfde neer als je er de essentie uithaalt? (liefde als vertrekpunt) Onthechten van de materiële wereld en tot het geestelijke komen. Van zodra wij tot ons innerlijke zelf komen, in haar puurste vorm, zien wij dat we allemaal dezelfde zijn. Blavatsky terzijde, er zat wel iets van in, in haar denkwijze. In de overziel vinden wij onszelf terug. De Christus in ons vinden en onszelf verlossen door de herinnering. Het kwaad als entiteit is de mens. De mens doet zichzelf kwaad aan door te volgen in iets dat

Als dogma godsbesef is, waarom haalt men dat godsbesef van buiten zichzelf en niet meer van binnen zichzelf? Homoseksualiteit was ooit ook kwaad. Via onze gedachten (die wij van anderen overnamen) verketterden wij lang deze mensen. Of kijkt hoe lang de blanke dacht in het evenbeeld van God geschapen te zijn en daarmee de zwarten onderdrukten. Dit ontstond allemaal vanuit dogma. Ik zie, hoe meer wij dogma laten varen, te ruimer ons godsbesef groeit. Vanaf je God iets toekent, verklein je God net. Je kan er niets aan toekennen, met niets vergelijken. Wij mensen zijn echter krachtige schep

Uit jullie mening maar. Het christendom aan de kant zetten heeft nieuwe vrijheden gebracht. Kijkt, Jezus herinnerde ons aan iets. Door daar aan herinnerd te worden lieten wij veel dogma vanuit de voorgaande ideologie varen. De essentie van het goede bleef rechtop staan. Er ontstond een christendom. Door het christendom dan via de volksfeer aan de kant te zetten ontstond de kans voor homoseksuelen zich te uiten. Door het christendom werden zij lang verketterd, maar nu zijn zij aanvaard. Zij waren ooit des duivels, door het christendom aan de kant te zetten is daar nieuw licht op geschenen

Klopt volledig. Het christendom gaf ons de vrijheid nieuwe normen en waarden uit te bouwen. Oordeel niet, geen lijfstraffen, leren van onze "vijanden". Hierdoor kreeg al hetgene mensen onderdrukte met voorgaande dogma's de kans zichzelf te uiten; Wat lang in de duisternis leefde kreeg een lichtpuntje. Door naar het licht te gaan ontstonden nieuwe vrijheden. Neem bijvoorbeeld slavernij afschaffen, gelijke rechten, homorechten, ... Kan één zich dan inbeelden hoeveel meer wij kunnen bereiken als wij alle dogma zouden laten varen?

Wanneer ik in gesprek ga met andere gelovigen ervaar ik snel hoe dogmatisch men hun religie beleefd. Men is niet meer in staat af te wijken van een bepaald gedachtengoed. De religie maakt het onmogelijk voor deze mensen hun mening te herzien. Zij hebben hun denken geconditioneerd op een "idee" uit het verleden om de massa te onderdrukken. Iedere vorm van afwijking betekent een stap dichterbij onze eigen verlossing dus anders wordt verketterd. Zodra zij hun mening zouden herzien zou men zich lostrekken van de religie. De religie schetst daar consequenties tegenover en de gelovige zet zich

Ik heb het niet over wetenschappelijke kennis. Ik heb het over onze menselijkheid. Onze relatie met "god" wordt afgeleid en conform gemaakt op een "idee" dat reeds veel onheil op de aarde veroorzaakt heeft.

Zijn we niet eens. Religie heeft de kennis gedemoniseerd en verborgen. De mensheid dacht het zonder deze kennis te kunnen en is een eigen creatuur beginnen volgen over god. Men heeft het verdeeld in 2 kanten. Either with us or against us. Men is kennis beginnen verdrijven en heeft zichzelf zo de duivel aangedaan. Als "iets" wil dat je uw mening, menselijkheid aanpast om er conform op te zijn, bent U niet met iets van bovennatuurlijke aard bezig. Wij zijn wat we zijn en die ons veranderen doen ons de duivel aan.

Ja zo kan je het zien. De duivel is een archetype dat mens in leven heeft geroepen en veel energie aan toegevoegd heeft waarop het dus nu een "werkelijkheid" geworden is. Daar het een illusie is gebouwd op ideologie van mensen die het in een collectief beleven. Wij hebben alzo het kwade zelf gecreëerd. Toen de gelovigen aankwamen in de nieuwe wereld met hun idee van een duivel, zijn ze in die mensen de duivel beginnen zien. Men heeft geen synthese uitgewerkt, men heeft het verdreven om hun idee over iets te laten zegevieren. Ideologie man, ideologie. Religie is een ideologie waarop m