Fundamenteel

Ik vraag mij toch af van welke sprookjes ik geen afstand kan doen? Jezus was een meester die studenten had. Welke wijsheid onderwees deze man? Vinden we die richtlijnen terug in het evangelie? Neen, het ontbreekt. Dus wat is dan het mysterie vraagt één? Het mysterie is zo van de pot gerukt dat hoe hoger je op de trap stijgt, daar meer over zwijgt. Want het wordt er niet bepaald rationeler op. Het is zoals een banksysteem, de onderste weet niets van de bovenste. De bovenste weet "alles" van die onder hem, maar nooit andersom.

This is beyond me! Ik heb afstand genomen van de grootste hoax die er is en ik ERVAAR nu. Jij kan moeilijk afstand doen van je geloof en ik merk op dat veelal mensen gewoon te laf of te betrouwd zijn de waarheid te aanvaarden. Dat wat simpelweg is.

Het is nooit weg geweest, ge zijt het alleen vergeten. Vreemd dat mijn "geloof" de mensen oproept alleen maar te herinneren wie ze zijn terwijl het evangelisch ons voorlepelt wie we zijn. En laat dat nu net het omgedraaide zijn van wat we daadwerkelijk zijn.

Zelf tot de Vader komen en de goddelijke vonk in u ontwaken

De ervaring ontrafeld het mysterie. Maar dat is constante involutie en evolutie. @Dolce Vita ik heb reeds contact met hem gemaakt. Probleem met de evangelische versie is dat zij zichzelf spiegeld heeft aan de oude versie. De belangrijkste elementen uit het christendom zijn ontnomen en verketterd. Dat maakt tot eenheid komen met uw broeders/zusters en de Vader wel een moeilijke zaak.

Als U dan toch verlost bent door christus, wat weerhoudt U uw licht op tafel te zetten en woorden te rijmen vanuit die heilige geest die voor enige verlichting zouden zorgen?

Wel, wat weerhoudt ons dan zijn woord daad te maken?

Wat is dan liefde? Liefde is onvoorwaardelijk, vrij van oordeel, pre-eminent. Mensen die met liefde afkomen jagen mij merendeel weg dan dat ik ze verwelkom. Ik vind een relatie al een zware uitdaging met mijn geestelijke geaardheid in het hier en nu. Liefde, het is toch een complexe materie? God mag dan misschien wel door veelal gelovigen niet als wraakzuchtig of barbaars geïnterpreteerd worden, God schetst wel verwachtingen aan "zijn" liefde. Volgens mij is dat niet hoe het doorgekregen werd. Maar heeft men dat wel zo opgeschreven want God verbiedt als de mens tot zichzelf zou

Wat een oordelen. Als ik weiger om tot onderscheidingsvermogen te komen, mag men daar wel eens het onderscheid naast etaleren. Anders ben ik dus niets met zulke commentaar. En waarom zou ik verhuizen als ik geboren ben in Europa? Maar Europa is de verkeerde kant op gegaan. We hebben best een interessante geschiedenis, maar het is nu tijd met een nieuw idee naar de toekomst te gaan. Iets dat ons allemaal verzoend. Iets waar ieders individuele vrijheid centraal staat en waar andermans dogma's de ander niet langer meer treffen. Je begrijpt naar mijn bescheiden mening niets van het chris

Orthodoxie maakte mij chaotisch. Nu heb ik een equilibrium van mijn overtuigngen bereikt waarvan ik weet op de goede weg te lopen. Omdat ik bewuster ben en het neutraler kan en durf bekijken.

Dat is een vooroordeel. Het is geen kwestie van mensen overstijgen, het is een kwestie van terugkeren naar uzelf. Ontdoen van alles wat mij wijsgemaakt is.

Ik WEET dat ik vastzit in dogma's en ideologie waar ik me van moet ontdoen alvorens ik in volle bewustzijn tot mezelf kan komen. It's a tricky thing... Ik twijfel daar geen seconde aan. Maar de diepgelovige is zo vastgeroest aan de religie dat deze zijn eigen verlossing niet kan zien. Zijn dat oordelen? Wat is mijn gedachtengoed dan? U weet daar nog niet het tipje van de ijsberg van.

Toffe man.

En ik kies er in vrije wil voor mij te verlossen van dogma's en valse wereldbeelden die mij gevangen hielden. De wereld had al verder gestaan als wij gewoon maar observeerden wat kant en klaar voor onze neus afspeelt zonder daar oordelen aan toe te dichten.

Zinloos. Sorry.

Pfff dus alle mensen kiezen zelf voor hun vernietiging? Laatst een TV programma, een jonge kerel die opgevoed is door een alleenstaande moeder die hem nooit wou. Nu leeft hij al tien jaar op straat en vind geen leefloon of onderdak. Ik vraag mij dan af, hoe solidair is onze samenleving nu werkelijk? Hoe kan het dat met een constructie van zoveel sociale huisvesting nog steeds mensen dakloos zijn? Hoe kan het überhaupt dat er huizen leegstaan? Die mensen kunnen dan zoveel bidden tot God als ze maar willen, daarmee verandert de wereld niet waarin ze geworpen zijn he. En de mensheid wacht intusse

Maar uw god gaat slechte mensen vernietigen? Daar is het einde van de huidige beschaving in berekend en het schakelt het individualisme in de mensheid uit? Want wie niet met ons is ....

Ik heb geleerd zo weinig mogelijk uitspraken over God te doen. Ik weet evenveel en even weinig van God dan U. We hebben het extern gezocht, wat ik van binnen ervoer en ervaar is het tegenovergestelde. Praat je mij dogmatisch, te gaarne met Dolce Vita, de duivel aan. Dat is een dogma dat ons als mensheid beperkt denk ik zo. Niet alle dogma's zijn een leugen, maar bepaalde dogma's weerhouden wel de ware kennis van iets te achterhalen wat ons als mensheid aanzienlijk beperkt. We hebben mooie signalen uit de toekomst ontvangen, waarom grijpen we die kans dan niet aan? Macht? En zou degenen di

@Thinkfree Ik ga het heel abrupt stellen. De waarheid was ooit dat de aarde plat was. Wie sprak van een ronde aarde werd gefolterd. Wie buiten de doos dacht werd verketterd en op brandstapels gesmeten. Vandaag de dag zijn er zo nog heel veel "waarheden" waar men dogmatisch aan vasthangt en de mensheid die daarvan afwijkt ridiculiseert. Dat wij niet onder water kunnen ademen lijkt me nogal een evident dogma waar niemand onder ons aan zal twijfelen. Wij zullen niemand weerhouden ons anders te bewijzen, toch? Maar voor een aantal ander zaken lijkt het alsof wij in stomheid geslagen zijn en in ee

Neen, dat ga ik niet doen. Mijn punt is dat religieuze dogma's een iets vaststaand zijn waar men niet van mag afwijken. Zo zijn er enkele grondregels waar men zware consequenties tegenover schetst. Daaruit gaan gelovigen dan leven en vanuit die ervaring gaan ze met anderen om. Daar huist een zeker gevaar in en dat is waar ik naartoe wenste te gaan.

Ik verwijt je niets. Ik observeer en post daar gevoelsmatig op. Uiteraard ben ik nog bekleefd met dogma, ideologie en geloofsovertuigingen die ik niet ten volle in perspectief heb. Maar U ziet in de ander geen broeder, ik zie in iedereen mijn broeder en zuster. We zijn allemaal thuis op dezelfde planeet, allemaal onderworpen aan dezelfde natuurwetten, we hebben allemaal dezelfde gevoelens, ... Maar onderweg vergeten we wie we zijn omdat we ons aanpassen aan een wereld binnen de wereld. We zijn letterlijk uit het hof van eden gezet door onszelf

Terwijl we toch allemaal gelijken zijn. We zijn het gewoon vergeten onderweg. Gedachten leiden ons bestaan. De taal van de ziel spreekt niet meer, het gevoel.

Daarom dat ik niet begrijp dat men spiritueel zoekende mensen naar instellingen stuurt. Wij zijn zo geconditioneerd dat de waarheid altijd van boven af op ons zou afkomen. Ach Ik weet één ding; moest ik ooit het niveau van Jezus bereiken, ik zou het wijs voor mezelf houden. De wereld is wat ze is. Ik bedoelde het in de context van de openingspost. De duivel bijvoorbeeld. Dat dogma doet ons geen goed. Je trekt het nu heel ver uit context om je punt te staven, maar ik wou vooral binnen het kader van religie blijven. Het is nog steeds een religieus dogma dat mannen heerschappij hebb

Uiteraard. Maar het spreekt voor zich dat deze verketterd worden. Ik sprak vanuit de traditionele ervaring. Deze mystieke varianten zijn niet in het openbaar te vinden en deze mystieke varianten werden en worden lang verketterd. Vandaag is dat ook niet meer zo openbaar en zichtbaar. Want wie tot de gnosis komt gaat het zodanig op zichzelf toepassen dat deze "onzichtbaar" wordt. En wanneer deze zich zichtbaar maakt is dat niet om daar iets bekend over te maken, maar omdat deze zelf iets komt zoeken. In feite verandert er "niets" maar is de hele levenservaring veranderd naar een gebalance

Zeer interessante link die ieder christen zou dienen te lezen. Want inderdaad, had Jezus iets gezegd werd het opgeschreven in Aramees, dat is dan vertaald naar Grieks wat op keer nogmaals vertaald is. Woorden verliezen snel hun authenticiteit zo. Het wordt een kneedbare tekst die men in gelijk welke interpretatie kan gieten. Net zoals Genesis in het oude Hebreeuws, die woorden hebben meerdere betekenissen maar men koos uit wat voor "hen" het meest voor de hand lag. Alvorens de bijbel nog maar een gedrukte versie werd van alle verzamelde teksten zijn er veel teksten eerst verketterd moeten wor