TTC

In dit debat mogen we ook niet vergeten dat ziekte veel meer opbrengt dan gezondheid, het aantal wondergenezingen wordt dan ook tot een absoluut minimum beperkt.

Prediker je niet bekend misschien? Waarom alles zo moeilijk maken? Ik, Prediker, was koning van Israël in Jeruzalem. 13 Ik heb met heel mijn hart elke vorm van wijsheid onderzocht, want ik wilde alles wat onder de hemel gebeurt doorgronden. Het is een trieste bezigheid. Een kwelling is het, die de mens door God wordt opgelegd. 14 Ik heb alles gezien wat onder de zon gebeurt, en vastgesteld dat het niet meer is dan lucht en najagen van wind. 15 Wat krom is kan niet recht worden gemaakt, en wat ontbreekt kan niet worden meegeteld. 16 Ik zei tegen mezelf: Ik heb meer en groter wijsheid verwo

Misschien volgt men hierin Prediker? Volgens absurdisten proberen mensen sinds mensenheugenis de betekenis van het heelal te ontrafelen en logica in haar bestaan te ontdekken, maar is ieder onderzoek ernaar tevergeefs. De wereld is immers irrationeel en niet vatbaar voor menselijke logica. Het onderzoek naar de essentiële (existentiële) vragen van het bestaan leidt traditioneel tot twee mogelijke uitkomsten: de conclusie is dat het leven geen betekenis heeft, of men probeert op een kunstmatige manier (zoals via godsdienst) het vacuüm op te vullen. Mensen die tot dit besef komen staan voor

Ja, op die manier zou je zelf ook een fictief personage zijn, net zoals wij allen. Op zich geen punt? Eerder alchemie, niet?

Wees wel voorzichtig met dat 'stromen' wanneer de blokkades wegvallen.

Ja, dat is wat velen al gezegd hebben, die groepsdynamiek werkt vandaag nog wonderwel.

Kunnen we vandaag wel gebruiken, zeker om nogal hardnekkige overtuigingen wat losser te maken.

Zo is dat, we kunnen uren doorgaan met verklaringen afleggen, die zijn er in overvloed. Maar wat met de machtswellustelingen die ons kost wat kost gevangen willen houden? Interessant theorama, geeft weer te denken binnen de 'eindtijd'. Het Thomas-theorema of de Thomas-regel is een fundamenteel begrip uit de sociologie dat weergeeft dat wanneer mensen situaties als werkelijk definiëren, die situaties werkelijke gevolgen hebben. De definitie van de situatie is dus van invloed op het handelen. Deze gedachte is afgeleid uit studie van de Amerikaanse socioloog William Thomas The child

Wat je daar zegt is mi niet te onderschatten, ben je je daar ook bewust van?

Bizar genoeg wordt er continu gezaaid, gaat al eeuwen zo maar de oogst laat bijzonder lang op zich wachten. Jouw hallucinerende drug zal dan niet werken, hoe bevrijdend ook blijken mensen er angst voor te hebben. Zo vond Erich Fromm drie vluchtwegen om vooral onze verantwoordelijkheid NIET te nemen, redelijk paradoxaal maar toch elke dag waarneembaar binnen onze samenleving. Onderstaande vluchtwegen kunnen gekoppeld worden aan nog veel meer elementen, netjes in kaart gebracht door de geesteswetenschappen. Autoritarisme Het eerste is autoritarisme of de neiging om de onafhankelijkhe

Niet iedereen is bereid zichzelf te offeren voor het goede doel, doorgaans blijft het bij veel klaroengeschal en doorverwijzingen.

Zeer zeker, depressie, burnout, zelfmoord ... het zijn vooral welvaartsziekten. De boodschap mag dan wel duidelijk zijn, het geldt duidelijk niet voor iedereen. Vooral veel onbegrip.

Ja, je kan er zelfs gek van worden, of in ieder geval voor gek verklaard worden.

Hier zouden we dan net andersom krijgen, mensen worden niet ziek omdat ze zondig zijn maar omdat ze zich teveel zorgen maken om de wereld waarin ze leven.

We willen de ander misschien wel liefhebben maar dan liefst zonder de ellende of lijden dat erbij komt, wellicht uit zelfbehoud.

Bij deze dan rechtgezet, kan ook. We komen dan tot de eenvoudige slotsom dat het leven (zondeval) ziekten genereert omdat we zondig zijn. Hoe komt het dan dat verschillende ziekten inmiddels genezen kunnen worden? Zijn we dan minder zondig geworden?

Je blijft er maar omheen draaien, het was heel iets anders dat je zei. En sterker, ... never mind.

Of nog dieper gelegen zoals Levinas het verwoordde? Het Gelaat als ethisch imperatief De kwetsbaarheid en de weerloosheid van De Ander roepen ons rechtstreeks op. De mens in nood is imperatief en treft ons als een bevel, uit de hoogte. Het naakte Gelaat is geen opwekking van medelijden, maar komt mij tegemoet als een gebod, als een eis tot rechtvaardigheid. De machteloosheid zelf is een bevel tot hulpverlening. Zo legt De Ander beslag op mijn vrijheid en grijpt mij in de kern van mijn zelfontplooiing. Geconfronteerd met de nood en de weerloosheid van De Ander voel ik mij als een besc

Waarom zeg je ons niet gewoon dat jij Jezus bent? Waarom zo geheimzinnig doen?

En wellicht heb je ook het het idee dat je geleid wordt door magische krachten?

Is dan plots ook het pensioenprobleem opgelost? Zo ja, leg eens uit hoe dat werkt? Of moeten we de eindtijd volledig in het licht stellen van de verinnerlijking waarnaar je verwijst?

Er is niets mis met je oordelend vermogen, alsof je een christentrol bent. Hetzelfde handelskenmerk werd opgemerkt bij Radical, waarvan we nu vermoeden dat hij op vakantie is.

Je kan blijven roepen in de woestijn inderdaad, de situatie blijft uitermate zorgwekkend.

Er gaat precies weer iets mis.