TTC

Ja, er bestaan verschillende strategieën om met een probleem om te gaan, terug te vinden bij coping. Actief aanpakken: het probleem wordt geanalyseerd en opgelost. Sociale steun zoeken: troost en begrip zoeken bij anderen, samen met een ander het probleem oplossen. Vermijden: het probleem wordt ontkend en vermeden. Palliatieve reactie: men richt zich op andere dingen dan het probleem. In extreme vorm kan dit leiden tot verslavingen. Depressief reactiepatroon: piekeren, zichzelf de schuld geven, twijfel aan zichzelf. Expressie van emoties: het probleem leid

Ja, er zijn veel mensen bezig met die evolutionaire economie, mits toepassing een aantal vlindereffecten (bv Reverse Debt System) kan dit proces drastisch versneld worden. Kortom, het is nu wachten op politiek die daarin het voortouw neemt, enkel goed nieuws dus. Ja, laat die afwas maar snel beginnen.

Het gaat niet om geld, zie bijvoorbeeld dit rapport van het IMF (nog niet gerattificeerd)

Na het feest komt de afwas.

Niet oneens met je, maar hoe ziet een bootvluchteling dat? Hij denkt misschien onderweg te zijn naar het beloofde paradijs, een paradijs waar niet eens geld genoeg is om de pensioenen te betalen.

Zonder God geen leven, God heeft al deze mogelijkheden voorzien. Vandaar de stelling dat het leven een spel is, met als optie/doel verlossing.

Zo eenvoudig mogelijk: God creëert een systeem van gevangenschap (tijd/ruimte/leven/zondeval) Mensen kunnen zichzelf bevrijden door zich naar God te richten, als enige verlosser Zo gezien houden mensen van een God die hen gevangen heeft gezet, vergelijkbaar met het Stockholmsyndroom. Begrijp je? God speelt hierin verschillende rollen, hij plaatst mensen in gevangenschap maar is tegelijk ook de verlosser.

Ken je de twee-naturenleer niet dan? Goddelijk bestuur veronderstelt dat ego- en etnocentrisme overstegen worden, zo wordt de mensheid als één familie die spontaan voor elkaar zorgt. Het is de eenvoud zelve.

Ja, neem daarbij nog de egotransverwarring en het wordt helemaal hocus pocus, een mooi staaltje van creativiteit die door niemand bedacht werd.

Dat Stockholm syndroom-gevoel is meer dan een interessante insteek, bekeken vanuit het menselijke perspectief. Zo komt de omnipotentie van God nog meer tot z'n recht, mits wat inlevingsvermogen lijkt ook dat te kloppen, wonderbaarlijk genoeg.

Mooi gezegd, zonder gevangenschap zouden we ook niet naar verlossing kunnen zoeken, is vergelijkbaar. Waarom zie je geen reden om die apocalyps te willen?

Dat is vandaag meer dan duidelijk, eerder hallucinant.

Verdriet lijkt me inderdaad altijd een innerlijke kwestie, de redenen daartoe kunnen divers zijn. Een kras is makkelijk herstelbaar, de schade die mensen elkaar aandoen lijkt me net iets moeilijker waardoor mi Gods verdriet kan opgewekt worden.

Misschien kunnen we dan terug naar het topic, de taal is hier mi ondergeschikt aan. Eenvoudig gesteld: Kan God verdrietig zijn? J/N volgens bepaalde teksten. Indien J, waarom is God verdrietig? Ik neem aan dat het menselijke lijden hierin centraal komt te staan, en dat is overweldigend.

De bijbel is nu eenmaal een archaïsch document, dat weet iedereen wel.

Dat geloof ik vrij, ook heel anders dan een God die ingezet wordt om iedereen te straffen/onderdrukken.

Wat ik nog las, het doel vergeten is de meest voorkomende domheid van een mens. (Nietzsche)

Om problemen te creëren had God tijd en ruimte nodig, en mensen die ze willen oplossen. Er is voorafgaandelijk goed over nagedacht, denk ik.

De handleiding staat op wikipedia De theorie van positieve desintegratie (TPD), geformuleerd door de Poolse psycholoog en psychiater Kazimierz Dąbrowski (1902-1980), is een humanistische persoonlijkheidstheorie, net als de meer bekende behoeftepiramide van Dąbrowski's vriend Abraham Maslow. De theorie beschrijft hoe individuen zich in vijf niveaus tot een persoonlijkheid kunnen ontwikkelen. Centraal staat dat een gevoelig zenuwstelsel en andere aangeboren eigenschappen van een individu in wisselwerking met diens sociale omgeving kunnen leiden tot gevoelens van ‘anders zijn’, of zelfs tot

Zeker met je eens, ook herval is mogelijk in het labyrint des levens.

Geldingsdrang is mi relatief te beschouwen, zo zijn er ook mensen die absoluut een systeem in stand willen houden terwijl het al lang doorprikt werd. Op deze manier is het niet zo moeilijk om te begrijpen waarom God verdrietig kan worden, en misschien zelfs spijt kan krijgen van z'n creaties. En met je eens wat die kantelmomenten betreft, die kunnen ook zeer schokkend zijn/worden.

Die theodicees komen spontaan de revue voorbij binnen het onderzoek, net zoals het element van beperkte rationaliteit. Dit laatste wil eenvoudig zeggen dat er een reeks van oplossingen bestaan maar ze worden niet in praktijk omgezet, met in het verlengde Gods (en menselijk) verdriet.

Met je eens, er werden verschillende verklaringen bedacht. Een theodicee (van het Klassieke Grieks: theos (God) en dikè (recht, rechtvaardiging): de "rechtvaardiging van God") is een argumentatie die een rechtvaardiging moet zijn voor (het geloof in het bestaan van) een God die zowel volmaakt goed als almachtig is, terwijl er toch kwaad in de wereld bestaat (het probleem van het lijden). Een theodicee poogt een logische verklaring te geven voor deze paradoxale combinatie van eigenschappen en feiten. Er zijn in de loop van de geschiedenis verschillende theodiceeën opgesteld. Het woord stam

Dat is hetzelfde in andere woorden, er kan ook in halve waarheden gesproken worden.

Ja, leugens zijn noodzakelijk om naar waarheid te kunnen zoeken, anders zou het leven maar een doods spel zijn.