TTC

Misschien hadden we dit topic beter 'zoek de zeven verschillen' genoemd. Op analoge wijze lijkt de tweede toespraak van God in Job, door de verwijzing naar de oermonsters Behemot en Leviathan, te stellen dat deze als belichaming van de chaos weliswaar als 'schepselen' in de schepping ingeordend zijn, maar niettemin wezenlijk chaotisch of 'kwaad' blijven. Hierin lijkt gesuggereerd te worden dat het lijden nu eenmaal deel uitmaakt van de chaos. Als een vorm van chaos, blijkt het lijden bijgevolg een onlosmakelijk deel van de schepping te zijn. (bron)

Zo, dat weten we dan weer.

Vertel eens iets over die oermonsters die in het boek Job vermeld staan, wat vertegenwoordigen die in het verhaal?

Ja, het is al vaker opgevallen dat je mensen wil beperken om over iets na te denken, die begrenzingen zijn duidelijk.

Er bestaat zelfs zoiets als angst voor vrijheid, ook op die manier kunnen we het menselijke lijden in stand houden. Ook iets dat door God bedacht werd?

Als je het christendom synoniem stelt met machtsmisbruik en indoctrinatie dan kan ik je geen ongelijk geven, zelfs begrijpelijk gezien de geschiedenis. Waarheidsvinding is een ten diepste persoonlijk proces, het resultaat afhankelijk van hoe ernstig je dit neemt. Waarheidsvinding is ook geen alleenrecht van het christendom natuurlijk, dezelfde elementen komen ook in andere strekkingen terug. Ook wetenschap doet aan waarheidsvinding.

Hij legt relaties met tribalisme, met het machtsmisbruik binnen het christendom. Religie gaat over waarheidsvinding, over onthechting en bewustwording, niet over steeds verder doorgedreven polarisatie. De gevolgen van die indoctrinatie merk je hier ook soms, we mogen zelfs ons eigen verstand niet meer gebruiken. Dat heeft niets met religie te maken.

Russel neemt de theepot als metafoor voor God, onbewijsbaar maar wel bijzonder handig om mensen te indoctrineren. In het verlengde mag je er ook geen vragen meer over stellen. "Maar als het bestaan van deze theepot erkend zou worden in antieke boeken, wanneer het elke zondag als de heilige waarheid wordt aangeleerd en de hersenen van kinderen ermee op school geïndoctrineerd zouden worden, dan zou afzien van geloof in zijn bestaan een teken van excentriciteit worden en zou iemand die twijfelt in een verlicht tijdperk naar een psychiater worden gestuurd, of in een eerdere tijd aan de Inquis

Dat begrijp ik, de vraag komt uit het idee dat 'God' niet het leven heeft geschapen maar enkel structuur heeft aangebracht in de chaos die er al was. Krijg zelf niet de indruk dat men hier rekening mee houdt waardoor het weer zo'n 'religieus' flutverhaal wordt, het kan oneindig doorgaan.

Aan welke andere goden denk je hier? Er wordt wel gewag gemaakt van de oermonsters Behemot en Leviathan, hierover wordt in dit discours weinig gezegd.

Nu wordt het pas écht interessant, Russel schreef nog wel andere dingen.

Wat je hier allemaal ten berde brengt, je slaagt er nu zelfs in om stukken van de Bijbel gewoon te schrappen uit het verhaal. Zelfs het idee van een Goddelijke reset wordt naar de prullenmand verwezen, niet moeilijk dat het boek Job het heeft over Gods verschrikkingen. Verder zien we niets anders meer dan de stereotiepe clichés waarmee je enkel het failliet van religie verkondigt, dat is een klucht inderdaad. Dat zei Einstein ook al, er zijn maar twee dingen oneindig. Verder doet het niet terzake, zou God het misschien zo bedoeld hebben zoals Job laat weten? Ja, en de Zweden

Waarom laat je de rest weg, om te misleiden misschien? Gods verschrikking in volle glorie, stilaan wordt het een klucht. Job is een fijn boek, dat mag gezegd.

Het komt in vele vormen 1 juiste begrip / juiste inzicht (pali: samma ditthi) Begrijpen wat lijden is (dukkhe ñana). De oorzaak van lijden begrijpen (dukkhasamudaye ñana). De opheffing van lijden begrijpen (dukkhanirodhe ñana). Het pad begrijpen dat leidt naar de opheffing van lijden (dukkhanirodhagamini patipadaya ñana). 2 juiste gedachten / juiste intenties / juiste bedoelingen (pali: samma sankappa) Gedachten van het verzaken van zelfzucht (nekkhamma sankappa). Gedachten van welwillendheid, liefdevolle vriendelijkheid (avyapada sankappa).

Een Jubeljaar bestaat niet langer, het werd inmiddels geschrapt uit de Bijbel. Kunnen we dan verder met Satan?

Gaan we het nu over het achtvoudige pad hebben? Van Job tot Boeddha, het is een vreemde wending.

Het heeft z'n beste tijd wel gehad. Vraag het eens aan Dolce Vita en het zal blijken dat je altijd ongelijk hebt, we zijn mensen zonder verstand en ook niet in staat dat op een redelijke manier te gebruiken.

En dan zwijgen we nog over wat er nog in dat boek staat, het zou immers kunnen leiden tot een volgende strijd.

Plots zijn we het eens, het is een mooi boek.

We lijken stilaan ergens te komen, het debat kan eeuwig doorgaan en het menselijke lijden ook. Verandert dat iets aan onze houding jegens het leven en onze medemensen?

Nu wordt het wel echt hilarisch, een reset helpt bij de onthechting van geld waardoor de mens terug centraal komt te staan.

Die Goddelijke reset staat in de bijbel, straks is God dat beest. Hallo? Gods verschrikkingen, het blijkt een moeilijk boek.

Wellicht een kwestie van empathisch vermogen, sorry daarvoor. Het zou leuk zijn moesten mensen Job beter begrijpen, dan hoeven we niet overal naar schuldigen te zoeken en onze tijd anders besteden.

Anderen wel, nogal veel anderen eigenlijk.

Job stelt dat dit alles Gods verschrikking is, hij heeft Satan daar niet voor nodig en toch vervloekt hij God niet. En nu is het weer de arrogantie van de filosofie, wie is de volgende aan wie je het menselijke lijden wil toeschrijven? Wellicht aan iedereen behalve God? Om tot verlossing te komen heb je eerst een gevangenis nodig, niet?