TTC

Waarom zouden we zoveel belang hechten aan de naam van het onbenoembare?

Is de sabbat niet bedoeld om te reflecteren over waar we nu in Godsnaam allemaal mee bezig zijn?

Zeer graag. Het uitgangspunt van de filosofische beschouwingen van Levinas is onze ervaring met het absurde en zinloze bestaan. Dit zinloze is voor de mens angstaanjagend omdat het ongrijpbaar is, niet te vatten. Het gaat over het onpersoonlijke ZIJN, in verschrikking en verbijstering. In het dagelijkse leven tracht de mens dit zinloze van zijn bestaan te ‘vergeten’. Hij trekt zich terug op zijn eigen basis, tracht te genieten van de dingen en geeft daardoor inhoud en smaak aan het leven. Tegelijkertijd tracht de mens zijn omgeving te ordenen, te grijpen en te begrijpen door middel van we

Kan gebeuren gezien de omstandigheden in de wereld, zeker in het licht van wat Jezus zei.

Alsof je christenen op een christelijk forum moet overtuigen dat ze christenen zijn? Bizar.

We hopen het beste maar vrezen het ergste.

Ben alvast benieuwd wat er gaat gebeuren als plots in herinnering wordt gebracht wat we al meer dan tweeduizend jaar genegeerd hebben, zo lijkt het alsof de Bijbel heel die tijd niet begrepen werd. En dan spreken we nog maar over profane problemen, haast ongeloofwaardig maar toch gebeurt. Misschien dat die Ander ons niet echt interesseert, laat ons bidden.

Hebben die oefening al eens gehad, met voorspelbaar resultaat.

We zullen het maar niet hebben over dat Jubeljaar dat je kan terugvinden in de Bijbel, dit tracht je telkens met de grond gelijk te maken om zeer dubieuze redenen. Esoterisch gezwets? Mooi gezegd, getuigend van een dieper inzicht. Met dank.

Het zich hier niet-thuis voelen lijkt me af te spelen op een ander niveau wat dat schuldbesef betreft, het gaat mi meer over hoe we in deze wereld een en ander organiseren en onze bijdrage daartoe. In relatie tot De Ander worden we - al naargelang de eigen situatie - geconfronteerd met het menselijke lijden, niet omwille dat het ontbreekt aan hulpmiddelen maar omdat we er weinig of niets doen mee doen. De Duivel dient als excuus waarom een en ander niet lukt. Je mag dat zelf invullen, wat anderen zeggen klopt toch nooit.

Jij niet Klaasjeskruid, anderen.

Zit wat in, hij appeleert dan ook aan onze verantwoordelijkheid jegens het leven en onze medemensen, dit kan inwerken op een dieperliggend schuldbesef waar we misschien liever niet mee geconfronteerd willen worden.

Straks WOIII en andere onheil, wachtend op de zevende bazuin die nu al oorverdovend klinkt.

Om het een keertje met Einstein te zeggen: ‘Meer dan het verleden interesseert mij de toekomst, want daarin ben ik van plan te leven.’

Via internet kunnen we filmpjes terugvinden over de erbarmerlijke toestand waarin anderen moeten leven, net zoals talrijke sociale alternatieven om het anders aan te pakken. Dit vereist het nemen van onze verantwoordelijkheid, die sociale alternatieven kunnen we dan ook beschouwen als een teken/boodschap van God.

Leuke vraag, anderen die het minder goed hebben helpen?

Aangezien we toegang hebben tot internet zal het nog wel meevallen met dat welzijn, er zijn mensen die in heel andere omstandigheden leven. Daar gaat het om wat betreft die verantwoordelijkheid, een kwestie van moreel besef en de daad bij het woord voegen.

Bij jou wel, voor ons betekent het een appel op onze verantwoordelijkheid jegens onze noodlijdende medemensen, zo het christenen is geleerd.

Wellicht lezen we andere dingen in hetzelfde. Ja Wat Levinas daarover stelt. De kwetsbaarheid en de weerloosheid van De Ander roepen ons rechtstreeks op. De mens in nood is imperatief en treft ons als een bevel, uit de hoogte. Het naakte Gelaat is geen opwekking van medelijden, maar komt mij tegemoet als een gebod, als een eis tot rechtvaardigheid. De machteloosheid zelf is een bevel tot hulpverlening. Zo legt De Ander beslag op mijn vrijheid en grijpt mij in de kern van mijn zelfontplooiing. Geconfronteerd met de nood en de weerloosheid van De Ander voel ik mij als een be

Dat is toch ook wat Levinas stelt, begreep je reactie eerder daarom niet.

Ben op zoek naar het correlaat, bedoel je specifiek het onderstaande misschien? "Jullie zijn vervloekt, verdwijn uit mijn ogen naar het eeuwige vuur dat bestemd is voor de duivel en zijn engelen"

Blijkbaar lees je zijn teksten op een negatieve manier, vreemd.

Levinas had het over onze verantwoordelijkheid jegens de Ander, als de expressie van het goede in relatie met God. De kwetsbaarheid en de weerloosheid van De Ander roepen ons rechtstreeks op. De mens in nood is imperatief en treft ons als een bevel, uit de hoogte. Het naakte Gelaat is geen opwekking van medelijden, maar komt mij tegemoet als een gebod, als een eis tot rechtvaardigheid. De machteloosheid zelf is een bevel tot hulpverlening. Zo legt De Ander beslag op mijn vrijheid en grijpt mij in de kern van mijn zelfontplooiing. Geconfronteerd met de nood en de weerloosheid van De Ander

Hoe bedoel je precies?