TTC

Speltheoretisch heeft elk referentiekader haar eigen aspiraties en bijhorende strategieën, dit kan betekenen dat andere referentiekaders niet opgemerkt worden. Dit maakt mogelijk dat informatie van het ene in het andere ontbreekt, zodat ook een nuchter oordeel helemaal niet mogelijk is.

Of dat wat chaostheoretici al lang weten, quasi letterlijk een dubbeltje op z'n kant.

Zullen het wellicht eerst eens moeten geprobeerd hebben om te weten wat het in praktijk betekent, soms onderschat.

In theorie klopt dat, punt is dat niet iedereen die paradoxen oplost zodat ze het wereldbeeld blijven bepalen.

Ja, soms is het simpeler dan we willen denken, dan wel zijn paradoxen vaak zo diep ingeburgerd dat ze ook niet in vraag gesteld worden.

Het is maar hoe je het bekijken wil, hoeven het warme wiel niet opnieuw uit te vinden.

Hoef je niet zozeer in het geloof voor te zijn, gewoon in het alledaagse zijn deze te vinden.

Je kan wel proberen een aantal paradoxen empirisch te bewijzen, het ene staat niet los van het andere.

Misschien komt dat nog, kunnen slechts het beste blijven hopen inderdaad.

De tijd die je neemt is een andere insteek, en zoals bekend zijn er lange en korte wegen.

Vergeten is het proces waardoor informatie in het geheugen verloren gaat. In principe vergeet men meer en meer, naarmate iets langer geleden is, zoals blijkt uit de vergeetcurve. Het woord vergeten wordt meestal gebruikt in verband met het declaratief geheugen, onze parate kennis van feiten en gebeurtenissen.

Wetenschap kan niet bewijzen welk beeld er in je opkomt bij deze of gene input, noch vanuit welke referentiekaders iemand tot deze of gene conclusie komt.

Vanwege gebrek aan wetenschappelijk bewijs is er in Nederland en België in het onderwijs veel discussie over beelddenken.

In de buitenste ring vinden we wat in het midden ontbreekt, waardoor de schijn wordt gewekt van een verhaal waarin iets gevonden zou kunnen worden. Maar daar gaat het binnen sommige bewegingen helemaal niet om, ze verkopen dat alleen zo.

Sommige verhalen maken gebruik van minder stappen, sommigen zoomen enkel in op een van de stappen en sommigen gebruiken een andere volgorde.

Beetje als die verhalen van rups tot vlinder, niets verandert. Meestal zien we dat niet door nu net de hechting aan die waarde en allerhande neveneffecten hieraan verbonden, de kwestie zien of niet.

Een poging wagen om er alle mogelijke rationalisaties aan toe te voegen, zou pas echt gekkenwerk worden.

Ze konden het maar niet laten hen belachelijk te maken, het ging immers nog nooit over de inhoud.

Er zijn 7 verschillende manieren van openbaringen bekend, deze zijn: Via een droom Goddelijke inspiratie in het hart zonder dat de engel zich toont Engel die de openbaring in de gedaante van een mens brengt Openbaring die in een soort klokgelui neerdaalt, waarbij het geklingel afnam als de boodschap werd begrepen (volgens de Hadith was dit de zwaarste vorm) Gabriël die zich in zijn werkelijk gedaante toont (eerste openbaring aan Mohammed) Aanspreken van boven de hemel, vanuit achter een hemelse gordijn Zonder de tussenkomst van een engel, Gods openba

De nervus vagus stuurt signalen in de richting van de verschillende organen van het lichaam, maar meer nog geleidt hij informatie over de toestand van de organen naar het centrale zenuwstelsel.

Eindeloos verhaal, in workshops over angst wordt daarover heel anders gesproken.

In de workshops over angst leren we daarover meer, wat in dynamische zin misschien simpeler is dan door nu net allerhande toxische elementen vertekend wordt weergegeven.

In termen van bewustwording werkt dat schijnbaar een beetje anders, enigszins bizar.

In de exacte wetenschappen wordt 'ceteris paribus' zelden gebruikt, omdat in deze vakgebieden veel onderzoek in gecontroleerde omstandigheden plaatsvindt en de 'overige' grootheden in grote mate gelijk gehouden kunnen worden. Genuanceerder is zeggen dat de aanname dan niet nodig is, net zoals verschillende scenario's naast elkaar kunnen bestaan in een schijnbaar aparte of verborgen wereld, doch wetenschappelijk.

Heel misschien dat die goede verbeelding ook een beetje op hol kan slaan, dan denk je misschien dat het al in orde is.