TTC

Je kan er misschien eens een interessant boek over gelezen hebben, om er expert in te worden duurt wellicht jaren.

Een bewijsvoering volgens de Euclidische methode begint met definities en axioma's die verondersteld worden evident te zijn. In Spinoza's conceptie zijn definities uitspraken over bijzondere zaken, terwijl axioma's uitspraken zijn over eeuwige waarheden.

Naar het werk van Hoekveld kunnen binnen bollen treinen te laat komen, het is immers maar hoe je het bekijken wil.

Vanaf niveau 3 wordt ontwikkeling steeds meer gedreven door de derde factor. Deze maakt het mogelijk de psychoneurosen die voortkomen uit innerlijke conflicten te bestuderen als een unieke expressie van de eigen individualiteit in interactie met de omgeving. Door deze zelfreflectie vindt een transformatie plaats. Een bollenkubus is geen bolvormige kubus, het zijn bollen binnen een kubus die symbool staat voor de wereld.

Gekkenwerk wordt het misschien pas echt wanneer je denkt dat er een verband bestaat tussen de lichamen van Plato en de bollenkubus van Hoekveld, wat de kracht van eenvoud en kleine dingen vermag.

Het is een heel gepruts, reverse engineering. Maar zoals we nu weten, er zijn lange en korte wegen, dat blijft even simpel.

Was dat niet een gegeven van bij de start, bizar eigenlijk.

Je ziet het van ver gebeuren, dat kwetsbare mensen ook maar enige kans zouden kunnen maken in een landschap waar, niet eens wetend wat zoiets überhaupt betekent, de stochastische variabelen je om de oren gemept worden. In alle rust en sereniteit, merken nog maar bitter weinig van die fluweelzachte aspiraties, hou moed.

Hoeveel nicknames heb je ondertussen? In de kansrekening is een stochastische variabele of stochastische grootheid een grootheid waarvan de waarde afhangt van de toevallige uitkomst in een kansexperiment. De stochastische variabele, ook toevalsvariabele, kansvariabele of stochast, is een eigenschap van de uitkomst die in een getal is uit te drukken.

Als een hulpvraag in het Chinees hetzelfde blijft, moet het wel een goeie zijn.

Ambivalentie en ambiguïteit heeft van nature de neiging om een beetje verwarrend te zijn, of worden wanneer het onze aandacht geniet. Soms zelfs pipet en pincet genoodzakend om dat soort innerlijke conflicten tot resolutie te brengen, proestend, kwellend, verhelderend. Enkel voor liefhebbers, om vervolgens bedolven te raken onder een tsunami aan modellen en theorieën waarin dat soort hypergevoeligheden, des levens wellicht, helemaal niet aan de orde komen.

Psychodrama is een groepspsychotherapie ontwikkeld door J.L. Moreno. Moreno ontdekte dat therapeutische resultaten konden bereikt worden door het in actie brengen van gebeurtenissen en persoonlijke belevingen in het bijzijn van een betrokken groep. Eén van zijn filosofische basisgedachten is dat de mens beschikt over een enorme dosis creativiteit die hij niet tot uiting kan brengen omdat hij beperkt wordt door een aantal culturele rollen die hem worden opgelegd. Het zijn die rollen die iemand beletten zichzelf te zijn en zich ten volle te ontwikkelen.

We denken altijd dat het iemand anders is, bizar is dat. De sociaal-ruimtelijke structuur projecteert zich als het ware in het fysisch milieu, en het resultaat van die projectie wordt artefactieel-morfologisch patroon genoemd.

Achter dat euvel schittert de synthese, om vervolgens weggeredeneerd te worden naar domeinen waarvan nog slechts zonderlingen intuïtief vermoeden dat er iets te vinden is.

Ik denk dat ze bij die rollen voor ervaringswerkers nog zwemvesten vergeten zijn, want zo heel prettig is het niet.

De polyvagaaltheorie heeft de werking van ons autonome zenuwstelsel in kaart gebracht. Het autonome zenuwstelsel, of onwillekeurige zenuwstelsel, reguleert een groot aantal functies in ons lichaam die onbewust plaatsvinden, zoals onze hartslag, bloedsomloop, ademhaling en spijsvertering.

Werkelijk prachtig is die busmetafoor binnen dat ACT-kader, maar misschien dat niet iedereen interesse heeft in wat ggz-experten ons trachten te vertellen.

Gelukkig maar, het is maar wat we zien willen, of kunnen.

Je bedoelt dat jij dat niet ziet, het is er aan te merken. Bollenkubus is de populaire naam voor het conceptuele schema waarmee Gerard Hoekveld de ingewikkelde relaties tussen de menselijke activiteiten en de ruimtelijke omgeving inzichtelijk maakte.

Soms denkend dat die synthese onveranderlijk blijft, iedereen ziet het.

Misschien ging het over iets anders, maar net zoals het ELM onveranderlijk.

Even ontgaan wellicht, kan gebeuren. Binnen het gestelde kader is die PRISMA-methodiek best interessant.

Synthese? Daar zijn we enkele eeuwen geleden mee gestart in dit topic, gaat vlotjes.

Wat heb je nu willen zeggen, dat paraconsistente logica betekent dat twee dingen tegelijk waar kunnen zijn misschien?

Nu pas begrijp ik wat de moderatie van dienst wou zeggen, dat je beter niet pas zondag begint aan de oefeningen voor maandag.