TTC

Ik denk dat die co-creatieve rente nog meer contraversie zou kunnen veroorzaken, al snap ik niet wat het ene met het andere te maken heeft.

Hij die zichzelf overwon zal wellicht ingezien hebben wat Jezus ook al zei, en zovelen anderen die niet begrepen werden.

Het zal een onmogelijke opdracht blijken zoals de geschiedenis al meermaals heeft aangetoond, de conclusie kan proefondervindelijk dan wel gestaafd worden maar niet door iedereen gezien worden, het is een harde dobber die het mensenhart ontegensprekelijk blijft beroeren en gaandeweg ook tot desinteresse en apathie kan leiden. Het enige dat rest is genoegdoening nemen met wat velen reeds gezegd hebben, er getuige van zijn hoe het psychodramatische spel zich verder ontwikkelt in de nuchter doordachte wetenschap dat het allemaal anders kan. Maar dat is slechts een weten, het resultaat van een her

Om er zeker van te zijn dat er altijd geldtekorten zijn heeft God bedacht dat de prijzen altijd stijgen, het is een natuurwet waar economen de tanden op stuk bijten en de bevolking maar al te vaak doet kreunen. Om deze programmeerfout te compenseren heeft God wel voorzien dat regelmatig een reset kan doorgevoerd worden, dit in afwachting van een duurzame oplossing die de mensheid kan bevrijden van dit voor economen vooralsnog onbevattelijke fenomeen.

Ja, dan kan je terugkijken naar je leven, over hoe je co-creatieve rente berekend hebt.

Kan toch niet anders? Of is het wanneer je je bewust wordt van die domheid dat je naar een andere planeet mag misschien?

Ja, en achteraf zullen we ons afvragen hoe dom we ooit kunnen geweest zijn, zat dat mee in het plan van God?

Wat eenvoud vermag, vandaag moeten we de meest eenvoudige dingen in veel mist verpakken om toch maar niet te moeten zeggen dat het kristalhelder is voor wie zien wil.

Ja, ik neem alvast aan dat ze dat ook als een bedreiging zullen zien, zoals de rest van de wereld waarin ze leven. Wacht nog even, tot de invasie begint. Ik denk dat mensen dat onderschatten, de grootste bedreiging komt niet van andere culturen of van een volgend wereldconflict, de grootste bedreiging zal er eentje zijn van onvoorwaardelijke liefde.

Door altijd positief te denken jezelf blind denken, hoe leg je dat uit? Op zichzelf is er natuurlijk niets mis om positief te denken, om te weten dat er altijd licht in de depressieve tunnel is, dat is het punt niet. Het verhaal wordt echter totaal anders door enkel het positieve te zien en daardoor ook het negatieve uit het bewustzijn te verdrijven. Alsof dat in realiteit ook al verdwenen zou zijn en er blind voor te worden, en er zelfs om de haverklap misschien het slachtoffer van te worden. Een andere variatie is ook merkwaardig maar veel minder begrepen, door positief te denken jezelf een

Als het van de destructie mag afhangen, had je dat laatste kunnen laten.

Op een kwartiertje had je dat kunnen weten, inmiddels zijn we jaren verder.

Er zijn twee lijsten, ken je die andere ook?

Informatie is tijdloos, maar we zullen wachten tot Jezus terugkomt om hetzelfde te zeggen als toen, ondertussen kunnen we verder met ons te verbergen.

Die van jezelf in ieder geval wel, je kunt het nog steeds niet uitleggen.

Door toevoeging van diverse elementen uit het verborgen gebied van Jahori-venster wordt kristalhelder gemaakt wat binnen het vigerende paradigma veel vaker niet gezien wordt, gekend of geweten is, een toevoeging van informatie die tijdens dit groei- of bewustwordingsproces tot nog meer frustratie, tumult en non-dialoog kan leiden. In het verlengde komen mogelijkerwijs de nogal auto-conforme rationalisaties of allerhande dooddoeners die maar al te vaak het herstelproces fnuiken op zo’n manier dat impasse eerder de regel wordt, als deels doorlopen en vervolgens nogal ondoordacht tot onherstelbaa

Door toevoeging van diverse elementen uit het verborgen gebied van Jahori-venster wordt kristalhelder gemaakt wat veel vaker niet gezien wordt of geweten is, een gegeven dat tijdens dit bewustwordingsproces tot nog meer frustratie, tumult en non-dialoog kan leiden. De stereotiepen versmachten dan ook elke voortgang zonder dat op zich inhoudelijk maar iets begrepen wordt van wat er gezegd wordt, doch voor iedereen vrij beschikbaar, als tijdloos.

Ik denk soms dat mensen angst hebben om nuchter naar de wereld te kijken, het appelleert ons immers aan onze bijdrage tot het geheel waardoor ook een onbewust schuldgevoel kan opgewekt worden. Hetzelfde geldt voor wie wel nuchter naar de wereld durft te kijken, als een bikkelharde confrontatie met het menselijke lijden, de machteloosheid en het gebrek aan aandacht, de angst voor wat komen gaat, het gefolterde vlees van miljoenen om redenen die absurd lijken. En erger, de hoop die gevonden wordt in het alternatief dat telkens opnieuw naar de zwijgspiraal verdreven wordt, als prachtige parels di

Vroeger dachten ze eerst na, vandaag is het fastfoodreligie.

Blijkbaar werkt dat zo in deze wereld, dat je van kinderlijk eenvoudige ideeën heel complexe verhalen moet maken om a priori de aandacht te kunnen trekken van het intellect, om vervolgens pas jaren later misschien te beseffen dat er van het oorspronkelijk idee niets meer rest. Maar het idee is er nog steeds, zij het bedolven onder allerhande perverse effecten die niet laten vermoeden dat er ooit nog aandacht voor gevonden zal kunnen worden. Ja, vraag het maar, over wat ging het nu alweer? Echt geen idee misschien?

Volgens mij is God vooral een magisch denker, z’n wegen zijn immers ondoorgrondelijk en toch leiden alle wegen naar Rome. In het verlengde komen de gnostici op het logisch afleidbare idee om te zeggen dat we allen dwalen, alsof het God z’n bedoeling is om ons in alle onwetendheid te misleiden om het leven het leven te laten zijn. Fascinerend is het, verder lezen we dat onzekerheid onze liquiditeitsvoorkeur bepaalt waardoor we met z’n allen achter geld aanhollen met inbegrip van allerhande manipulatieve strategieën die enkel dat doel dienen. En het stopt maar niet, de mallemolen dendert nietson

Neem bijvoorbeeld het Venus-project van Jacque Fresco als benchmark, als het technisch perfect mogelijk is om een heel andere samenleving te bedenken zou je dan niet verwachten dat het denken het grootste obstakel is om dat niet te doen? Of simpelweg omdat we er niet eens aan denken om dat überhaupt te overwegen? Maar dan hebben we wel een voordeel, er is immers een benchmark. De vergadering verliep fijn, diverse scenario's werden besproken. Bijvoorbeeld, stel dat de helft van de wereldbevolking kiest voor het verloren paradijs van Keynes waarin iedereen 15hr/wk zou werken, door het id

Zij die in stilte werken roepen sporadisch in de woestijn, zo blijft het stof waaien en de zandkorrels strijden om een stukje strand. Maar dat was eigenlijk de bedoeling niet, ze dachten eraan om ook iets hoopvol en vreedzaam te willen zeggen maar zijn finaal dan toch maar in stilte vergaan.

Vandaag vergadering gehad over Johari-venster, mensen waren laaiend enthousiast over de impact die het kan hebben op het welzijn van mensen. Dit in combinatie met het Elaboration Likelihood Model dat stelt dat je best voorbij kan gaan aan allerhande negativiteit van actoren die enkel destructie tot doel hebben. En nog zoveel meer werd er besproken, op naar de volgende vergadering waar we op het hetzelfde hoopvolle elan zullen doorgaan. Keertje wat anders dan het meelijwekkend en maar al te kortzichtig gekwebbel van een aantal.

Het is zoals Harry Mulish zei, er moet mij eerst iemand de dood kunnen bewijzen alvorens ik er geloof aan kan hechten. Met begrotingstekorten ligt dat totaal anders, het is eenvoudig om te bewijzen dat ze niet bestaan maar toch blijven we geloven dat ze wel bestaan. Een raadseltje ter diepgaander reflectie vanwege ervaringswerkers in de GGZ.