TTC

Klopt, naarmate je kennis vermeerdert, zie en voel je ook beter het waarom voor het menselijke lijden, en dat betekent meer innerlijk leed. Kan over vanalles gaan inderdaad, zoals 'wat is de relatie tussen de glaskikker en begrotingstekorten?'

Ja, het is een bijzondere vraag, wanneer komt iemand ertoe om die weg effectief te bewandelen, zomaar? En bij bezin eer je begint denken we aan dat wat het resultaat kan zijn, misschien zelfs denkend dat de wereld enkel uit slapende mensen bestaat die in trance leven. Volgens een archaïsche-mythische invulling of interpretatie krijgen we dan al snel de Duivel op ons bord, zelfs al wordt dat vaak geopperd door mensen die nog niet het pad naar binnen effectief bewandeld hebben. Ja, ons oordeel gaat vaak bliksemsnel, zelfs zonder ooit over dit of dat dieper nagedacht te hebben. Maar dat

We kunnen er niet te buiten, als we niet bereid zijn om dieper over iets na te denken dan lopen we het risico om onwetend te blijven over deze of gene materie. Logischerwijs kunnen we deze stelling ook omdraaien, zo vergaren we meer kennis en worden we wijzer over deze of gene materie. Schijnbaar niets aan de hand, tot je je aandacht richt op zaken die een meerderheid niet weet maar wel zou kunnen weten, op voorwaarde dat hetzelfde pad bewandeld wordt. Maar dat is dan misschien jouw mening omdat je dat weet, met de interessante vraag hoe anderen daar nuchter over kunnen oordelen zonder te wete

Ja, dat is waar globalisatie naartoe evolueert, heel moeilijk met een systeem dat ontdaan is van die elementen dat het zou faciliteren. Globalisatie en meer verbondenheid zijn geen tegengestelden, het gebrek aan co-creatie laat dat misschien wel zo lijken. Als we een en ander herleiden tot z'n essentie is het amper geloofwaardig dat we het niet zien, van waaruit heel wat teksten voortvloeien die het zicht op deze eenvoud naar de achtergrond laten verdwijnen. Als manifestatie heel bijzonder, het bijhorende menselijke lijden iets minder.

Wat is ervaringskennis waard als dat nu net de reden is om gemarginaliseerd te worden? Het brengt ons linea recta tot het debat over referentiekaders en parate kennis, als diverse elementen ontbreken dan ontstaat er mogelijks veel onbegrip en frictie om vaak heel kleine dingen, hoe onwaarschijnlijk ook. Het toelaten van die kleine dingen kan echter wel een perceptieverschuiving induceren die onze meningen drastisch doet herzien, het oude referentiekader blijft bestaan en wordt uitgebreid met een ander wereldbeeld dat niet zonder een verhoogde gevoeligheid blijft. Niet zelden geven deze process

Ja, zeg Jubeljaar of Heilige Jaren en je weet genoeg, ook over het collectieve lijden dat nog steeds verder gaat. Er zit logica in om dan te denken dat er een Duivel in het spel zit, hoe we dat interpreteren nog een heel andere kwestie.

Er zijn verschillende talen mogelijk om hetzelfde te omschrijven, die onzichtbare hand is niet onzichtbaar maar dat wat niet altijd gezien wordt. Hetzelfde kan perfect op een technische manier omschreven worden maar dat vereist dat mensen ook het verstand moeten gebruiken, niet echt de sterkste kant van zij die graag met bombastische Bijbelteksten dwepen. En toch gaat dat over hetzelfde, over nuchter naar de wereld kijken.

Ja, die onzichtbare hand wellicht, ook een bijzonder verhaal. Zo kom je weer tot die economie die ontdaan werd van haar beginselen, zo eenvoudig dat je amper kan geloven dat het werkelijk zo is. Staat indirect (zelfs direct) naar verwezen in de Bijbel, het lijkt alleen taboe om hierover te spreken.

Het cultiveren van satanistisch gedachtegoed is er enkel om tweedracht te blijven zaaien, tegengesteld aan meer verbondenheid die het neutraliseert.

Einstein stelde dat genialiteit z’n grenzen kent, domheid niet. Hij adviseerde ook om alles zo eenvoudig mogelijk te maken, maar ook niet eenvoudiger dan dat. In de eerste plaats lijkt het nogal arrogant dat ervaringswerkers binnen de GGZ zich gaan meten met een briljant man zoals Einstein, de reacties zullen dan wellicht soortgelijk zijn aan wat hij op zijn toch wel indringend congruente manier in veel citaten heeft geopperd. Maar stel dat er waarachtigheid in z’n stellingen zit, wat voor een prachtige meerwaarde zouden deze inzichten dan niet zijn voor de GGZ? Het genoopt wellicht enige inte

In de vakliteratuur vinden we begrippen zoals de tirannie van de meerderheid, halve waarheden, zwijgspiraal, repressieve tolerantie, epistemologische obstakels, Dunning-Krugereffect en aanverwanten, iets waarvan ik meen dat niet alle GGZ-hulpverleners rekening mee houden bij de beoordeling van klanten. En dit op zich is geen verwijt aangezien de GGZ-hulpverlener vaak ook geen kennis heeft over deze technische materie, het samenvoegen van kennis lijkt dan raadzaam om nog meer schade te voorkomen. Immers, het zijn niet de GGZ-hulpverleners die hier de last van dragen maar psychisch kwetsbare men

Ontdaan, en bijgevolg regelmatig opgeblazen in de vorm van perverse effecten, die als normaliteit gezien worden met allerhande analyses zonder het systeem aan de bron te herstellen. Zoals Prediker dan ook zei, het is als tegen luchtkastelen strijden, auto-immuun en derhalve onbewust. En het wordt beslist niet beter wanneer een aantal stelt dat we niets kunnen of mogen doen aan dat wat iedereen gewoon nuchter kan waarnemen, dat is misleidend.

Heel eenvoudig, binnen een economie kunnen we gebruik maken van zowel inflatie als deflatie, als het enkel inflatie is dan wordt het systeem ontdaan van z'n beginselen. En zo, zoals Prediker terecht stelt, strijden we tegen luchtkastelen, als problemen die helemaal niet bestaan wanneer we deflatie terug zouden toelaten tot diverse besluitvormingsprocessen. Maar hierover hoor je een aantal helemaal niets zeggen, en veel erger dan dat.

Ergo, opstanding uit de dood is een spiritueel proces zoals het in de gnostiek beschreven staat, een proces op zielsniveau of de monade. Dit proces kan zich verder doorzetten maar dan zijn we al lang aan het vluchten van dat wat er zich voor onze ogen voordoet wat betreft het menselijke lijden.

Heeft veel met verwarring te maken, iets dat nog duidelijker wordt wanneer je systemen onderhoudt die ontdaan zijn van hun beginselen. Hier bovenop komen alle verschillende versies over religie, aan spanningsvelden geen gebrek.

Je zal snel weten wie of wat de Duivel nu precies is, het is dan vaak ook beter om maar niet wakker te worden.

Velen menen dat wakker worden nu net de straf is, omdat je dan elke dag getuige wordt van de gevolgen van onwetendheid en slechts machteloos kan toekijken.

Bedoel je hier de dood in spirituele zin, als onwetenden in het profane leven?

Nuchter denken is religieus, dat is wat bewustwording leert om niet ongekende redenen. Als het echter gaat over archaïsch-mythische interpretaties dan krijg je soms een heel ander verhaal, niets is onwaar, net zoals niets waar is.

De opstanding van de doden is het spirituele proces dat voor iedereen toegankelijk is, het is een metaforische beschrijving voor steeds meer bewustwording. In relatie tot Prediker en aards maatschappelijk gezien wordt een strijd geleverd tegen luchtkastelen die gevoed wordt door de elementen van beperkte- en/of begrensde rationaliteit. Hiermee wordt gezegd dat er technisch gezien geen restricties zijn om 'morgen' een andere samenleving te scheppen. Door een aantal zal dit echter krachtdadig tegengewerkt worden omdat het niet past binnen de referentiekaders die door omstandigheden geen tegensp

Dat is net hetzelfde als in het Hindoeïsme gezegd wordt, het spel van bewustzijn met z'n drie guna's. Jezus is al terug maar misschien is je dat nog niet opgevallen, het gaat dan ook niet zozeer over de vorm dan wel de expressie van onvoorwaardelijke liefde.

Een paradigmashift kan een zeer overweldigende gebeurtenis zijn voor wie dit ten individuele titel ervaart, los van wat je vreemde ervaringen zou kunnen noemen zit er echter ook een zeer pragmatisch luik aan verbonden. En dat heeft te maken met het leven van alledag, de vraag over hoe we deze ervaringen en bijhorende inzichten maatschappelijk kunnen integreren. Misschien nog het meest pakkende hieraan is dat het helemaal niet gaat over nieuwe kennis dan wel over vergeten kennis, over niets nieuws onder de zon maar niet voldoende gekend door een meerderheid. En dan komt de netelige vraag, zoude

Politiek en economische systemen zoals deze zich in deze wereld hebben genesteld, wanneer we verwijzen naar de zeer concreet aanwijsbare anomalieën dan geef je niet thuis om vervolgens te zeggen dat we de Duivel gaan vangen. Maar dat laatste kan niet, omdat iedereen moet wachten van jou.

Zoals gezegd verschillende niveaus, neem bv Sjako die alles bekijkt vanuit een beperkt theosofisch denkkader maar hiermee ook de rest negeert, spreken we dan nog over religie in z'n ware vorm of slechts het in stukken kappen van de ether waarbinnen die strijd tegen luchtkastelen zich manifesteert?

Gods wegen zijn ondoorgrondelijk en alle wegen leiden naar Rome, waarop Nietzsche meende te moeten zeggen dat de grootste domheid der mensheid het doel vergeten is. Vervolgens kan je Einstein nemen, hij stelde dat we onze problemen niet opgelost krijgen binnen dezelfde manier van denken dat ze veroorzaakt. Herbert Simon stelt op zijn beurt dan weer dat we als individu onmogelijk alle sociale alternatieven voor een maatschappelijk probleem kunnen kennen, wat voor Michel Foucault wellicht aanleiding gaf om de elementen van utopische gespletenheid en systeemovermacht te suggereren. Gaston Bachela