TTC

Het zijn alweer lang vervlogen tijden en werkelijk een maat voor niets, het verrichten van een gedegen herstelonderzoek en dat netjes allemaal in detail en zeer gewetensvol documenteren in de hoop dat anderen er wat aan zouden kunnen hebben. De chaos en het tumult is nog steeds hetzelfde, net zoals het aanhoudende geweld en onbewust stigma om redenen die bijna te absurd zijn om er nog woorden aan vuil te maken. Maar het was interessant en beslist verrijkend voor mezelf, een onderzoek met in het verlengde de gewetenslast die amper iemand begrijpt.

Het zijn zo van die stellingen waar je een punthoofd van kan krijgen om ze correct te kunnen interpreteren, zoals bijvoorbeeld ‘god kan niet bestaan zonder mij’. Het zijn de speeltjes van de non-dualisten en de solipsisten die tegen zichzelf praten, simpelweg omdat ze menen er niemand is die niet god is. Toch bedankt in ieder geval, dan zou het ook god zijn die me stuipen op het lijf jaagt en zich voordoet als de duivel misschien? Tja, heb je vijand lief, zo kan ik alles verklaren, en wat met m’n pensioen? Het maakt voor jou allemaal niet zoveel uit, het leedvermaak maakt je immers bli

Mensen weten niet eens dat het bestaat of dat zoiets kan, nog erger dan de Middeleeuwen is het vandaag.

Het hoeft natuurlijk allemaal niet zo gek te zijn, het kan immers ook anders. Beetje domino spelen en zien wat het wordt, stel dat je een schuld hebt en je verplaatst in je eigen boekhouding dat getal van ‘schuld aan iemand’ naar je ‘eigen vermogen’, wat is er dan precies gebeurd? En welke reacties zouden hierop kunnen volgen? De rest van het verhaal volgt nog, we starten zoals altijd bij de eerste stap.

Welk belletje dan? Dat het in de Bijbel staat?

Er zijn vandaag scenariodenkers die verschillende boeken schrijven, en naargelang de maatschappelijke keuze zullen ze in het ene of andere vak in de boekhandel verschijnen. Je kan dus onmogelijk zeggen dat het leven niet spannend is, zelfs al weet amper iemand wat er in die boeken geschreven staat. En nu mogen ervaringswerkers aan beursexperten proberen toe te lichten dat het hen volledig vrij staat om zich degelijk te informeren?

Het zijn ook maar stuiptrekkingen natuurlijk, zoals voorspeld werd.

Het is een waar mysterie dat het al eeuwen zo verborgen is gebleven, maar nu wordt het wel heel concreet gemaakt voor zij die het zien willen.

Als dit universum in zijn miljoenvoudige orde en precisie het resultaat van een blind toeval zou zijn, dan is dat net zo geloofwaardig als wanneer een drukkerij explodeert en alle druklettertjes weer op de grond terecht komen in de voltooide en foutloze vorm van het woordenboek, dixit Einstein.

Magisch denken heeft nog nooit zo magisch geweest wanneer je de magie van het verdampende geld gewoon een keertje omkeert, al vergt dat misschien wel enige cognitieve flexibiliteit en herstel van wat we nu al zo lang vergeten zijn. Maar lastig genoeg, als niemand je dat vertelt, hoe zou je immers op het idee kunnen komen dat je iets vergeten bent? Zomaar?

Zoveel clichés hebben we nog nooit bij elkaar gezien, wie ga je allemaal buiten keren?

Als satori al een overweldigende gebeurtenis mag zijn dan zijn de valkuilen misschien nog interessanter, door te denken dat hiermee de kous af is. In het verlengde komt er echter nog veel meer, namelijk de bijzondere vraag hoe je dit alles van praktisch nut kan maken ten behoeve van het geheel. Tandengeknars, volharding en doorzettingsvermogen zal noodzakelijk blijken om de meest vanzelfsprekende dingen inzichtelijk te maken, en dat in hoeverre er al enige interesse voor gevonden kan worden. Weinigen overleven het, het stigma komt je immers tegemoet van zodra je supra opendoet.

En zo kunnen we de volgende paar eeuwen weer verder zonder naar het verborgen gebied in het Jehori-venster te moeten kijken, het zijn perfecte voorbeelden van hoe het werkt. Althans, voor wie er ook aandacht aan besteedt, logischerwijs niet voor de anderen.

Over wat voor soort God heb je het hier dan?

Ik denk, het grootste probleem van het denken is dat er zoveel obstakels op je pad komen die je snel ontmoedigen en laten denken dat er niets mogelijk is, dit beperkt onze kinderlijke creativiteit. Op dat moment kan je grensverleggend denken overwegen, wat dan weer een nieuw probleem oplevert omdat je misschien tot alternatieven komt waarvan anderen denken dat het niet mogelijk is, zelfs nog nooit over nagedacht hebben. En hoe meer mensen dat denken hoe minder de kans dat de alternatieven ook gerealiseerd zullen worden, wat logisch lijkt. Op basis hiervan zouden we ons dus voor hetzelfde geld

God is liefde.

De Christusmeditatie zou daarbij kunnen helpen, kwestie van de sleutel ook omdraaien, zegt men. Kan niemand voor jou doen inderdaad, is een eigen keuze die ook schokkend kan zijn, voorzichtigheidshalve meegegeven.

Er was ooit een tijd dat ik hoopvol dacht dat een fluweelzachte paradigmashift wel mogelijk moest zijn, de tijd is vervlogen, samen met de hoop, uitgedoofd, monddood, de hartenpijn en het verdriet in verdrukking, mijmerend, des te groter. Maar net omdat het technisch mogelijk is blijft er toch nog dat sprankeltje, die strohalm, gevoed door het innerlijke, stralend fris, om je te beroeren, je aan te porren, tot het zien wat in ons aller harten gelegen is, in het verborgen gebied, tot de expressie van het vanzelfsprekende, liefde.

Tegenwoordig spreken we over over stigma in termen zoals de zwijgspiraal, repressieve tolerantie, dunning-krugereffect, tirannie van de meerderheid, epistemologische obstakels, halve waarheden, jehori-venster, forumtrollen, cognitieve dissonantie, angst voor vrijheid, mythisch lidmaatschap, elaboration likelihood, beperkte rationaliteit, utopische gespletenheid, systeemovermacht … en vooral niet te vergeten het aliën hand syndrome.

Nee, ze denken er blijkbaar preventief over na, al is dat natuurlijk geen garantie dat het ook opgepikt wordt. Ze mogen daar van geluk spreken dat ze nog geen regering hebben.

Ja, kinderen lukt wat volwassenen amper nog begrijpen, dat is het grote verschil.

Er was ooit nog een tijd dat ik hoopvol dacht dat een fluweelzachte paradigmashift wel mogelijk moest zijn, de tijd is vervlogen en de hoop ook, de hartenpijn en het verdriet gegroeid.

Als de destructieve trollen toch maar eens op hun teentjes getrapt worden hé, moet je het wereldwijdse Vlaanderen niet gaan promoten ergens?

Ze beginnen er weer aan, uw almachtige laat weten dat optellen, aftrekken, vermenigvuldigen en delen opties zijn die kunnen gebruikt worden, zelfs met een garnalenverstand kunnen daar wonderbaarlijke resultaten mee gerealiseerd worden. De volgende reactie is voorspelbaar, ook dat laten we graag nog weten.

De experten trekken zich weer op gang, tot ze tot twee moeten tellen.